Defensiebegrotingen en -problematiek, niet NL

Gestart door Lex, 10/07/2006 | 21:54 uur

jurrien visser (JuVi op Twitter)

France and Britain find defence a unifying force

Anglo-French declaration reflects need for military co-operation at time of budget cuts and shifting US attentions

Richard Norton-Taylor

guardian.co.uk, Friday 17 February 2012 17.36 GMT

They may row over the euro, compete like tigers over the sale of fighters to India, but there is one area in which Britain and France can co-operate for both political and pragmatic reasons. That is defence – where the US has made it clear that Europeans will in future have to look after themselves as Washington turns its attention to the Pacific, and China in particular.

France and Britain account for nearly half of Europe's defence spending, Friday's joint declaration on security and defence proudly points out. For decades, even through the heavy Gaullist periods, the two countries respected each other's armed forces – and no others in Europe. Severe pressure on national defence budgets have brought them closer together as last year's treaties on security co-operation made clear.

The two countries worked well together in the skies over Libya and David Cameron clearly appreciates Nicolas Sarkozy's bullish foreign policy.

But the practical significance of Friday's declaration was being played down – while it trumpets the idea of a "joint force headquarters", there is as yet no agreement where that should be based, Whitehall officials said. And the declaration made no mention of continuing commitment to Afghanistan. Sarkozy last month announced that French troops would no longer have a combat role after the end of 2013, a year earlier that the UK and US timetable.

Nevertheless, there are obvious candidates for co-operation. One is the production of unmanned drones. British and French firms have been slow to respond to the fast-growing demand for these surveillance and weapons systems.

BAE of Britain and Dassault of France – locked in battle over the sale of fighter jets to India – will now join forces to produce combat drones.

At sea, the British used to laugh at the French for only having one aircraft carrier which always seemed to be going wrong. Now, the British have none, waiting for the construction of two redesigned so that they will be equipped with a catapult and arrestor gear system similar to those adopted by the French.

Dassault's Rafale aircraft – which the Indians have say they prefer to BAE's Eurofighter/Typhoon – would be able to land on Britain's new carriers while the Royal Navy continues to wait for the promised, much-delayed and increasingly expensive, joint strike fighter.

The aim, said Friday's declaration is to have "by the early 2020s, the ability to deploy a UK-French integrated carrier strike group incorporating assets owned by both countries".

On the ground, the two countries' armies have been conducting more and more exercises. Later this year, a large French-UK exercise, Corsican Lion, will take place in the Mediterranean and involve sea, land and air forces. Britain's relationship with France is taking on a very military flavour.

http://www.guardian.co.uk/politics/2012/feb/17/france-britain-declaration-defence-cooperation?newsfeed=true

jurrien visser (JuVi op Twitter)

#861
Parijs en Londen werken aan drones

PARIJS - Frankrijk en Groot-Brittannië gaan op militair gebied samenwerken om onbemande vliegtuigen te ontwikkelen, een vliegdekschip te bouwen en samen toezicht te houden op kernwapens. De samenwerking moet voor beide landen forse besparingen opleveren.

De Franse president Nicolas Sarkozy en de Britse premier David Cameron gaven vrijdag een persconferentie om de samenwerking toe te lichten. Britse en Franse bedrijven hebben al contracten ter waarde van omgerekend ruim zeshonderd miljoen euro getekend om samen Britse kernreactoren te bouwen. Geen ander land haalt zoveel van zijn energie uit kernsplitsing als Frankrijk en het land beschikt dan ook over veel kennis op het gebied van kernenergie. "Volgens mij hebben Frankrijk en Groot-Brittannië niet meer zo hecht samengewerkt sinds de Tweede Wereldoorlog", zei Cameron.

Cameron en Sarkozy bespraken ook de ontwikkeling van twee soorten onbemande vliegtuigen, de zogenoemde drones. Het gaat om een onbewapende (MALE) en een bewapende drone (UCAV). De ontwikkeling van de MALE moet in 2020 zijn voltooid. De eerste UCAV rolt als alles goed gaat in 2030 van de band, aldus de Franse minister van defensie Gérard Longuet.

Edward Hunt, een expert op het gebied van defensie, zei dat de bewapende drone de concurrentie zou kunnen aangaan met de toestellen uit de Verenigde Staten en Israël. Hij zei echter wel dat de samenwerking voor een aantal uitdagingen staat. "We moeten nog maar zien of er de komende tien jaar voldoende politieke wil is om het ontwerpen en testen te voltooien."

Volgens Longuet hebben Groot-Brittannië en Frankrijk hun plannen voor nieuwe kernonderzeeërs teruggeschroefd, maar willen de twee landen rond 2020 een gezamenlijk vliegdekschip in gebruik nemen. Daarnaast willen Londen en Parijs nauwer samenwerken bij het veiligstellen van het wereldwijde kernwapenarsenaal.

geplaatst:
17-02-2012 - 17.45

http://www.nd.nl/artikelen/2012/februari/17/parijs-en-londen-werken-aan-drones

Zullen beide Engelse carriers dan toch volwaardige schepen worden?

Lex

Nauwere militaire banden UK en Frankrijk

PARIJS -  Frankrijk en Groot-Brittannië gaan nauwer samenwerken bij militaire operaties en op het gebied van kernenergie. Dat hebben de Britse premier David Cameron en de Franse president Nicolas Sarkozy vrijdag besloten op een top in Parijs.

De twee Europese leiders hebben onder meer besloten sneller vaart te maken met het opzetten van een gezamenlijk controle- en commandocentrum voor militaire operaties, aldus de BBC. Cameron sprak van ,,een echte doorbraak". Hij zei dat Frankrijk en Groot-Brittannië meer militaire slagkracht zullen krijgen. Ook zijn ze het eens geworden over het leveren van meer inspanningen bij de gezamenlijke ontwikkeling van een nieuw type onbemande gevechtsvliegtuigen.

Ook op het gebied van nucleaire energie gaan Londen en Parijs nauwer samenwerken. Het gaat daarbij onder meer om het toezien op veiligheid en op gezamenlijk onderzoek. De samenwerking moet 1500 banen in Groot-Brittannië creëren.

In december was de relatie tussen Cameron en Sarkozy ernstig verstoord. Op een EU-top sprak Cameron een veto uit over een nieuw EU-verdrag met strengere begrotingsregels. Dat verdrag was voorgesteld door de Duitse bondskanselier Angela Merkel en Sarkozy.

Sarkozy zei vrijdag dat er nooit spanningen op het persoonlijke vlak tussen hemzelf en Sarkozy zijn geweest. Cameron sprak over ,,een ongelooflijke sterke relatie op basis van gezamenlijke belangen".

Telegraaf,
vr 17 feb 2012, 14:56

Lex

Citaat van: dudge op 17/02/2012 | 12:01 uur
Wel apart, de VS lijken maar een heel beperkte MCM vloot te hebben.
Waar hebben ze de rest verstopt?  ;D
Ik kan er maar 14 vinden namelijk...
Kijk ook eens onder MH53E Sea Dragon.  ;D

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: dudge op 17/02/2012 | 12:01 uur
Citaat van: Herritage op 17/02/2012 | 08:00 uur
A commitment to the F-35 Joint Strike Fighter (JSF);

Replacement of Britain's nuclear deterrent;

The Mine Counter Measure Vessels (MCMV) operating in the Gulf; and

U.K. Special Operations Forces.

Wel apart, de VS lijken maar een heel beperkte MCM vloot te hebben.
Waar hebben ze de rest verstopt?  ;D
Ik kan er maar 14 vinden namelijk...



De MCM vloot van de Amerikanen (werd iig in de jaren 90 van de vorige eeuw aangevuld) met CH53's... of ze dat nu nog doen?

http://www.youtube.com/watch?v=k_HCV0xk2F4&feature=related

jurrien visser (JuVi op Twitter)

The Obama–Cameron Summit Must Advance U.S.–U.K. Defense CooperationBy Luke Coffey
February 16, 2012

President Obama will host British Prime Minister David Cameron at the White House on March 13–14. The official visit will be dominated by the eurozone crisis, developments in Syria, Iran's nuclear program, and Afghanistan. For the U.K., the Falkland Islands will also be an important agenda item. In addition, this visit will be an important opportunity for the two leaders to discuss the U.S.–U.K. defense relationship in light of recent defense cuts on both sides of the Atlantic.

Defense and the Special Relationship   

Winston Churchill made it clear during his 1946 Iron Curtain Speech that the Special Relationship between the United States and the United Kingdom is first and foremost based on defense cooperation. Sixty-six years later, the U.K. is the number one military partner for the United States. Britain is probably the only country under whose command the U.S. military will happily place U.S. service personnel. At present, U.S.–U.K. cooperation is at its closest in Afghanistan, where Britain has approximately 10,000 troops on the ground. The ratification in the U.S. Senate of the U.S.–U.K. Defense Trade Cooperation Treaty also demonstrates the importance of the relationship. The challenge now will be to implement this treaty.

Cuts, Cuts, and More Cuts   

The U.S.–U.K. defense relationship today is framed in the context of defense cuts. In 2010, the U.K. announced defense cuts of close to 20 percent when factoring in the cost of the nuclear deterrent and the £38 billion budgetary gap resulting from years of under-investment. The Pentagon has just announced cuts of $487 billion over the next 10 years while delaying important equipment programs and reducing the number of service personnel by 100,000. These cuts weaken American leadership and creditability in Europe when trying to persuade U.S. allies, including the United Kingdom, that their defense cuts have gone too far. 

U.S. Defense Cuts Undermine the Special Relationship   

During the U.K.'s 2010 Strategic Defence and Security Review, there were four areas the U.S. requested that the U.K. protect from cuts:

A commitment to the F-35 Joint Strike Fighter (JSF);

Replacement of Britain's nuclear deterrent;

The Mine Counter Measure Vessels (MCMV) operating in the Gulf; and

U.K. Special Operations Forces.
Paradoxically, due to recent U.S. cuts, two of the four capabilities the U.S. wanted the U.K. to protect from defense cuts—the JSF and the nuclear deterrent—are now at risk.

Due to budgetary concerns, the U.K. has already delayed the in-service date of the JSF. The U.S. delay of five years for 179 JSF aircraft may encourage the U.K. to delay its purchase even further. It is too early to tell if the delay in the Ohio Class replacement program will impact the timely delivery of the Common Missile Compartment (CMC) jointly developed by the U.S. and the U.K. This is a critical part of the U.K.'s deterrent replacement program. If the CMC is delayed, this could mean delays in Britain's replacement nuclear deterrent.

Cooperation Around the World   

When Obama and Cameron meet, they should work out strategies for approaching several upcoming meetings and decisions.

Afghanistan and the Chicago Summit. The NATO summit in Chicago in May will focus on Afghanistan. Recently, the Obama Administration has sent signals that the end of combat operations may come as early as 2013 instead of 2015, the date agreed upon at the 2010 Lisbon Summit. The U.K. will soon make a decision on troop numbers in Afghanistan when its National Security Council meets later this year. The mixed signals from Washington could encourage the U.K. to decide on an earlier withdrawal date. As the second-largest troop contributor after the U.S., what the U.K. does in Afghanistan is closely watched across Europe. Once the U.K. starts to withdraw troops in meaningful numbers, European countries will follow in droves.

America and the Asia–Pacific Region. With the Obama Administration's new defense focus in the Asia–Pacific region, many in the U.K. are wondering what this means for the Special Relationship. Today, there is little U.S.–U.K. strategic cooperation in the Asia–Pacific region when compared to Europe or the Middle East. The U.K. is part of the Five Power Defense Arrangements (FPDA)[1] and maintains good bilateral relations with Australia and New Zealand, both important U.S. partners. Furthermore, there are 17 members of the Commonwealth with whom the U.K. has a close relationship in the Pacific Command area of responsibility. Increased U.S.–U.K. cooperation on a strategic level would benefit both countries.

NATO and European Defense. NATO is suffering from a lack of political will and resources. Even though defense resources in Europe are scarce, the French and Germans have moved to create more European Union (EU) defense structures that will compete with NATO. Some EU members are even calling for the creation of a permanent EU military headquarters. This would be an unnecessary duplication of what is already provided by national governments and NATO. This is a waste of resources that could otherwise go to NATO.

Time to Speak Up and Recommit

The Obama Administration should:

Reverse defense cuts that dramatically harm U.S.–U.K. defense cooperation. As a sign of the importance of the Special Relationship, President Obama should reverse any U.S. defense cuts that impact British defense capability. In particular, the decisions to delay the purchase of the JSF by five years and the two-year delay to the Ohio Class replacement should be reversed.
Reaffirm America's commitment to the transition strategy outlined at the 2010 NATO Lisbon Summit. President Obama must clarify the U.S. position on Afghanistan withdrawal. It is bad enough there is a politically driven and arbitrarily established deadline of 2015 for the end of combat operations in Afghanistan. Hinting that the U.S. may leave Afghanistan earlier sends the wrong message to U.S. allies, the Afghans, and the Taliban. 
Encourage U.S.–U.K. strategic cooperation in the Asia–Pacific region. President Obama should task the Pentagon with finding creative ways to involve the U.K. in its Pacific strategy. One proposal could be to make available more staff posts to British officers at Pacific Command (PACOM), as is already the case at Central Command (CENTCOM). Another would be to expand U.S. military activities with both the U.K. and its Pacific Commonwealth partners (including Canada, as well as Australia and New Zealand).
Make U.S. unhappiness on EU defense initiatives known. President Obama should publicly support British opposition to the creation of a permanent EU military headquarters that would divert scarce resources away from NATO. At a time when NATO is downsizing the number of military headquarters, the EU should not be increasing it.
Give assurances on the Falklands. In addition to making U.S. support for British sovereignty over the Falkland Islands public, President Obama should offer assurances of U.S. military support to the U.K.—at a minimum on the same level as provided during the 1982 Falklands War. This could also include backfilling the British air-bridge to Afghanistan if the U.K. needed to divert strategic airlift to the South Atlantic in the event of a crisis.
Make the Special Relationship Special   

It is in America's interest to have a strong British military partner. On the military level, the desire to increase cooperation is there. President Obama and Prime Minister Cameron need to help facilitate this cooperation. Like all relationships, the U.S.–U.K. defense relationship needs nurturing and direction. Both leaders should use this visit as an opportunity to expand military cooperation.

Luke Coffey is the Margaret Thatcher Fellow in the Margaret Thatcher Center for Freedom, a division of the Kathryn and Shelby Cullom Davis Institute for International Studies, at The Heritage Foundation.

http://www.heritage.org/research/reports/2012/02/obama-cameron-summit-must-advance-us-uk-defense-cooperation

jurrien visser (JuVi op Twitter)

11.000 militairen VS uit Europa
»
Amerikaanse militairen op een basis in het Italiaanse Vicenza
US Army Africa - Flickr / Creative Commons by Toegevoegd: vrijdag 17 feb 2012, 00:15

Het Amerikaanse leger trekt 11.000 militairen terug uit Europa. Dat is bijna twee keer zoveel als vorige maand werd aangekondigd door de Amerikaanse minister van Defensie, Leon Panetta. De Verenigde Staten halen de troepen weg uit Europa vanwege de bezuinigingen op het Defensiebudget en een verschuiving van de aandacht naar Azië.

De militairen zijn gelegerd op bases in Duitsland en Italië. Het gaat onder meer om twee infanteriebrigades en een luchtmachteenheid. Na hun vertrek blijven er nog zo'n 70.000 militairen over, verspreid over heel Europa.

De VS benadrukte dat de band met de NAVO-bondgenoten sterk zal blijven. De bedoeling is dat de achtergebleven troepen gaan rouleren over verschillende bases in Europa.

Bron: NOS

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Amerikanen trekken 11.000 militairen terug uit Duitsland en Italië

Meer dan elfduizend Amerikaanse militairen die momenteel nog gestationeerd zijn in Duitsland en Italië zullen terug naar hun thuisland moeten. Dat is het directe gevolg van de besparingen op Defensie en de nieuwe strategische prioriteiten van de Verenigde Staten.

De terugtrekking zal gefaseerd gebeuren. Twee infanteriebrigades in Duitsland, de 170ste en 172ste, telkens goed voor 3.850 militairen, zullen dit en volgend jaar worden opgedoekt. Ook de luchtvloot wordt afgebouwd. Op de luchtmachtbasis Aviano in Italië verdwijnen toestellen en 336 bemanningsleden.

De VS hebben 81.000 militairen gestationeerd in Europa. Het grootste deel daarvan bevindt zich in Duitsland. (adb)

17/02/12 07u07

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1396021/2012/02/17/Amerikanen-trekken-11-000-militairen-terug-uit-Duitsland-en-Italie.dhtml

IPA NG

Citaat van: jurrien visser op 15/02/2012 | 22:38 uur
We hebben eeuwen lang leiders gehad (met periodieke uitzonderingen) die begrepen dat de wereld niet eindigt aan het strand van Hoek van Holland en bij de Grolsche bierbrouwerij in Enschede.

Ach, maar dat eindigde toch ook eigenlijk al met Wilhelmina...
Militaire strategie is van groot belang voor een land. Het is de oorzaak van leven of dood; het is de weg naar overleven of vernietiging en moet worden onderzocht. --Sun Tzu

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: Enforcer op 15/02/2012 | 22:21 uur
Ik zie weer hang naar de oude invloedsferen. NL blijft weer erg op de achtergrond en af en toe een beetje meelopen. Voor zo'n klein landje waren we vroeger veel groter. Waarschijnlijk betere leiders met een fatsoenlijke visie (op de lange termijn).

We hebben eeuwen lang leiders gehad (met periodieke uitzonderingen) die begrepen dat de wereld niet eindigt aan het strand van Hoek van Holland en bij de Grolsche bierbrouwerij in Enschede.

Enforcer

Citaat van: dudge op 15/02/2012 | 22:27 uur
Jij denkt dat 'invloedsferen' ooit weg zijn geweest?
Nederland zou ook nu wel een flinke rol kunnen spelen, maar dan moeten we dat willen en durven. Vroeger waren we trouwens vooral ook erg groot omdat we de macht op zee hadden, en dat was alles. Tot de britten de Navigation act afkondigde, maar dat is een ander verhaal.

Het is minder, zeer zeker voor NL. Als je ziet wat ze met de marine doen is het diep triest. Het maakt zeer duidelijk dat er een enorm gebrek aan visie en daadkracht is. De marine heeft juist slagkracht en aantallen nodig om de NL belangen te kunnen dienen. Met daarbij een extra mariniersbataljon en om binnen het budget te blijven, dan maar een LMB bataljon minder. (maar ja, dat is een ander topic).

Maar laat NL dat voorbeeld van Camerkozy maar volgen. Liever volgen, dan als een mak schaap aan de kan schaapachtig blijven te kijken.

Enforcer

Ik zie weer hang naar de oude invloedsferen. NL blijft weer erg op de achtergrond en af en toe een beetje meelopen. Voor zo'n klein landje waren we vroeger veel groter. Waarschijnlijk betere leiders met een fatsoenlijke visie (op de lange termijn).

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Veiligheidspolitiek Europa bepaald door Camerkozy

15-02-2012 20:05

De toekomstige Europese veiligheidspolitiek zal waarschijnlijk worden bepaald door Camerkozy, de as Londen-Parijs, stelt Marno de Boer.

Frankrijk en Groot-Brittannië lobbyden begin februari voor een veroordeling van Syrië door de VN-Veiligheidsraad (RD 2-1). Nu dit vooralsnog niet haalbaar is, verkennen beide landen de mogelijkheden voor wapenleveranties aan de oppositie. Dit is de laatste manifestatie van de samenwerking tussen beide landen om de veiligheidspolitiek in en rondom Europa vorm te geven. Gecombineerd met enkele structurele ontwikkelingen wijst dit erop dat de toekomst van de Europese veiligheidspolitiek voorlopig bij de as Londen-Parijs ligt.

De Camerkozy manifesteerde zich voor het eerst tijdens het conflict in Libië. Londen en Parijs namen het initiatief tot de VN-resolutie die bombardementen op het regime van Gaddafi toestond. Vervolgens leverden ze ook de grootste bijdrage aan de militaire campagne. Behalve luchtaanvallen waren vooral hun wapenleveranties en special forces cruciaal in het succes van de rebellen.

Eenzelfde patroon begint zich af te tekenen rondom Syrië. Frankrijk en Engeland nemen binnen de EU en de VN het voortouw om steviger sancties tegen Assad rond te krijgen. Ze claimen weliswaar tegen militair ingrijpen te zijn, maar wilden wel een door Rusland voorgestelde expliciete afwijzing hiervan uit de Veiligheidsraad­resolutie houden. Ook leggen Franse en Britse agenten al contact met het Vrije Syrische Leger. Partners in dezen zijn Turkije en Qatar, waarvan de laatste zelfs al expliciet militair optreden voorstelde.

Mits het hier daadwerkelijk van komt, dan zal dit ook gebeuren onder aanvoering van deze vier actieve landen. De VS concentreren zich vooral op Iran. Bovendien weten ze zich nog steeds weinig raad met de Arabische lente. Oude bondgenoten zoals Mubarak liggen onder vuur, maar tegelijkertijd voelt Washington zich geroepen democratie te steunen. De Amerikanen zullen waarschijnlijk net als in Libië helpen de luchtafweer uit te schakelen en daarna tweede viool spelen.

De leidende rol van Frankrijk en Engeland vormt een duidelijke breuk met het verleden. In de Kosovocrisis van 1999 en het beëindigen van de oorlog in Bosnië in 1995, conflicten die nota bene in Europa zelf plaatsvonden, vervulden de VS in zowel politiek als militair opzicht de voortrekkersrol. Samenwerken deden Parijs en Londen niet veel. Groot-Brittannië volgde vooral de VS, terwijl Frankrijk zijn belangen najaagde in voormalige Afrikaanse koloniën.

Hoewel de Arabische lente voor een stroomversnelling zorgt, is het Brits-Franse leiderschap ook het gevolg van structurele ontwikkelingen. Daarom zal het waarschijnlijk doorzetten. Ten eerste trekken de VS zich terug uit Europa en omstreken. De Amerikaanse aandacht zal verschuiven naar Azië en Europa zal meer verantwoordelijkheid voor de eigen veiligheid moeten dragen.

De enige actoren die het ontstane vacuüm kunnen opvullen zijn Engeland en Frankrijk. Als voormalige wereldrijken hebben deze landen altijd de ambitie en de visie gehouden om een belangrijke geopolitieke rol te spelen. Duitsland, zo werd in Libië duidelijk, gaat nog steeds te zeer gebukt onder schuldgevoel over zijn oorlogsverleden om tot een daadkrachtig buitenlands beleid te komen.

Vanuit Brussel valt voorlopig ook weinig te verwachten. De hoge vertegenwoordiger voor buitenlands beleid, Catherine Ashton, heeft de zichtbaarheid van een geavanceerde stealth straaljager. Hoewel de EU een nuttige rol vervult in bijvoorbeeld het opbouwen van bestuur in Kosovo zal het nog wel even duren voordat de Brusselse bureaucratie ook in tijden van crisis het voortouw neemt.

Behalve over visie beschikken Londen en Parijs ook als enige over de wil en de capaciteit om op aanzienlijke schaal geweldsmiddelen in te zetten. Via hun omvangrijke geheime diensten, wapenindustrieën en special forces kunnen ze een belangrijke rol spelen bij het ondersteunen en trainen van zowel bevriende regimes als rebellen. Dat de EU en Duitsland zich met dergelijke duistere maar cruciale activiteiten inlaten, is voorlopig ondenkbaar.

Daarnaast beschikken de Britse en de Franse strijdkrachten over de meeste slagkracht in Europa. Dat ook deze legers in tijden van overheidstekorten onder druk staan zal paradoxaal genoeg een positief effect op de machtpositie van Camerkozy hebben. In 2010 ondertekenden Cameron en Sarkozy een defensie- en veiligheidssamenwerkingsverdrag dat onder andere bepalingen bevat over gezamenlijke oefeningen en doctrine, samenwerking tussen de defensie-industrieën en gezamenlijk materieel.

De Britse Strategic Defence Review van 2010 concretiseert dit met bijvoorbeeld de keuze voor een verbouwing van het nieuwe vliegdekschip Elizabeth en de aanschaf van een ander type straaljager. Dan kunnen Britse en Franse vliegtuigen op elkaars schepen landen en wordt de weg bereid voor intensieve marine­samenwerking.

Op deze wijze zal de rol van Camerkozy bestendigen. In een tijd van Amerikaanse terugtrekking en Brusselse en Berlijnse apathie zal het dus waarschijnlijk de as Londen-Parijs worden die de komende jaren in crisissituaties de veiligheidspolitieke richting van Europa aangeeft.

De auteur is militair historicus.

http://www.refdag.nl/opinie/veiligheidspolitiek_Europa_bepaald_door_camerkozy_1_623363

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: Harald op 13/02/2012 | 22:09 uur
[
Wat zouden ze "reorganiseren" ? .... om zo'n 15 miljard dallor te kunnen bezuinigen ... het enigste wat ik me kan voorstellen is het verder vertragen van het bestellen van toestellen of zelfs het minder kopen van toestellen.
Dit is dus extra op de al aangegeven vertragingen en doorschuivingen in de test en productie.

Ik kan me zo voorstellen dat vele doorschuivingen na een bepaalde datum nooit meer in produktie zullen gaan (waarom zouden ze met 2 zesde generatie concepten in aantacht, Boeing rond 2025 en LM rond 2030)

Harald

Pentagon Plan Would Save $75 billion Over 5 Years

The Pentagon says it will save $75 billion over the next five years by reorganizing its investment spending, according to spending figures for the fiscal 2013 budget proposal released Feb. 13.

A large part of those savings, $15.1 billion, would come from reorganizing the Lockheed Martin F-35 Joint Strike Fighter program
.

http://www.defensenews.com/article/20120213/DEFREG02/302130007/Pentagon-Plan-Would-Save-75-billion-Over-5-Years?odyssey=tab|topnews|text|FRONTPAGE

Wat zouden ze "reorganiseren" ? .... om zo'n 15 miljard dallor te kunnen bezuinigen ... het enigste wat ik me kan voorstellen is het verder vertragen van het bestellen van toestellen of zelfs het minder kopen van toestellen.
Dit is dus extra op de al aangegeven vertragingen en doorschuivingen in de test en productie.