militaire vriend steeds afstandelijker in de loop van de missie. Wat is er mis?

Gestart door Masdus, 14/03/2014 | 17:30 uur

Sine Pari

Citaat van: SMI de Boer op 15/07/2014 | 20:27 uur
Kunnen jullie niet effe naar het onzin topic rotten :glare:
En ik maar denken dat dit het ontzin topic was, want wat een ontginning topic zeg.
DULCE BELLUM INEXPERTIS
You have never lived until you have almost died. For those who have fought for it, life has a special flavor the protected will never know.

SMI de Boer

PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

yelloow

Uberhaupt contact hebben met het thuisfront tijdens operaties laat zien dat het niet echt serieus is  ;)

dudge

Citaat van: Sine Pari op 02/07/2014 | 04:49 uur
Where is the "like" button when you need it.  ;D

zou een mooie verbetering zijn op alle '+1' posts.

Sine Pari

Citaat van: Freggel op 22/06/2014 | 17:17 uur
Ga met je vriend praten ipv op een publiek forum met kennelijk een overvloed aan polderpsychiaters
Where is the "like" button when you need it.  ;D
DULCE BELLUM INEXPERTIS
You have never lived until you have almost died. For those who have fought for it, life has a special flavor the protected will never know.

SMI de Boer

Citaat van: Freggel op 22/06/2014 | 17:17 uur
Ga met je vriend praten ipv op een publiek forum met kennelijk een overvloed aan polderpsychiaters
Pardon?
PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

Freggel

Ga met je vriend praten ipv op een publiek forum met kennelijk een overvloed aan polderpsychiaters

KapiteinRob

Citaat van: SMI de Boer op 21/06/2014 | 20:21 uur
Ik mag aannemen dat hij Mainier is? Zoals ik al zei zit hij nu in een andere omgeving dan thuis, met andere mensen dan thuis... Hij is weg, met zijn maten, Dan zijn ze ook anders... Als ik zelf thuiskwam na een "uitje" miste ik mijn ploeg heel erg maar dat was altijd snel weg.

Het kan zomaar een landmachtcollega zijn van de roulerende compagnie...

SMI de Boer

Ik mag aannemen dat hij Mainier is? Zoals ik al zei zit hij nu in een andere omgeving dan thuis, met andere mensen dan thuis... Hij is weg, met zijn maten, Dan zijn ze ook anders... Als ik zelf thuiskwam na een "uitje" miste ik mijn ploeg heel erg maar dat was altijd snel weg.
PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

SMI de Boer

Niet verkeerd denk ik. Als hij maar de oude is als hij weer terug is. Wat ik zo tussen de lijnen door lees is hij een goeie. Met zijn werk bezig als hij aan het werk is. Als hij nou thuis is als hij thuiskomt zit je voor de rest van je leven gebeiteld. Het is normaal wat hij nu doet, als er geen extremen zijn. Een juk van thuismeenemen naar je werk is net zo erg als een juk van je werk meenemen naar huis. Sommigen zien hun eerste kind als het 10 weken is, zonder centje pijn. Daarna zijn ze pappa voor en pappa na.... Begrijp je?
PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

Elzenga

Citaat van: Elsje op 11/04/2014 | 17:16 uur
@SMI de Boer: Was je laatste antwoord je voorstel? Of wacht je nog op toestemming om je voorstel te doen? Ik geef je helemaal gelijk en beroepsdeformatie tot op een bepaalde hoogte is niks mis mee hoor. Ik zit zelf in de advocatuur en zal me er soms ook weleens schuldig aan maken door het gebruik van bepaalde termen (voor de lol idd). Aan de ene kant was hij ook huiselijk als hij eenmaal thuis was. Maar de communicatie was gewoon ronduit %*$&&@@! en meneer dacht echt alleen maar aan zichzelf en alles draaide om hem...En zelfs gebrekkige communicatie kon ik nog wel mee omgaan. Maar als ik dan dingen vroeg, juist om rekening met hem te houden, kreeg ik een bot antwoord. Dat laatste...het niet respectvol om kunnen gaan met mij, daar kon ik dus niet meer tegen. Zeker niet, als ik daar tegenover juist heel erg flexibel was en alleen maar rekening met hem wilde houden. Hij gebruikt mensen als dingen. Mensen wel vragen om allerlei dingen voor hem te doen..en dat ook normaal vinden. Maar dan vervolgens deze mensen afdanken.

Waar het aan ligt dat hij zo verrot met mensen omgaat weet ik niet, maar ik weet wel dat het loslaten van hem een goede keuze is.
op naar de datingpagina van het Defensieforum ;)  :crazy:...heb meegelezen..denk dat je keuze goed is. Het werkte niet.

Elsje

Citaat van: SMI de Boer op 11/04/2014 | 16:01 uur
Als Militair werk je in teamverband, hoe klein je team ook is. Thuis is dat niet anders, daar ben je ook een team. Als hij dat niet kan, dan gelden vwmb inderdaad je laatste  woorden. D'r zijn toch ook pax die het werk niet los kunnen laten. Je moet als Militair zijnde wel de militair in de gevechtslaarzen kunnen laten staan als de mensch eruitstapt, thuis aai je de poes en schil je de aardappels. Tuurlijk staan de potjes augurken bij AH op elf uur en roept zoonlief "herhaal bericht, over" als-tie iets aan de telefoon niet verstaan heeft. Maarjah, ik heb makkelijk lullen omdat we het goed getroffen hebben.

@SMI de Boer: Was je laatste antwoord je voorstel? Of wacht je nog op toestemming om je voorstel te doen? Ik geef je helemaal gelijk en beroepsdeformatie tot op een bepaalde hoogte is niks mis mee hoor. Ik zit zelf in de advocatuur en zal me er soms ook weleens schuldig aan maken door het gebruik van bepaalde termen (voor de lol idd). Aan de ene kant was hij ook huiselijk als hij eenmaal thuis was. Maar de communicatie was gewoon ronduit %*$&&@@! en meneer dacht echt alleen maar aan zichzelf en alles draaide om hem...En zelfs gebrekkige communicatie kon ik nog wel mee omgaan. Maar als ik dan dingen vroeg, juist om rekening met hem te houden, kreeg ik een bot antwoord. Dat laatste...het niet respectvol om kunnen gaan met mij, daar kon ik dus niet meer tegen. Zeker niet, als ik daar tegenover juist heel erg flexibel was en alleen maar rekening met hem wilde houden. Hij gebruikt mensen als dingen. Mensen wel vragen om allerlei dingen voor hem te doen..en dat ook normaal vinden. Maar dan vervolgens deze mensen afdanken.

Waar het aan ligt dat hij zo verrot met mensen omgaat weet ik niet, maar ik weet wel dat het loslaten van hem een goede keuze is.

SMI de Boer

Citaat van: Elsje op 08/04/2014 | 12:01 uur
@Tentara:

Nadat we gisteren weer een ruzie hebben gehad...is het idd exit voor hem. Hij kan niet communiceren, heeft teveel issues en onverwerkte emoties en gedraagt zich lomp en disrespectvol tegenover mij. Ik dacht dat je in het leger leert om niet alleen aan jezelf te denken. Kennelijk kan of wil hij dat in zijn priveleven niet.. Ik weet dat ik niet de enige ben tegen wie hij zo doet. Ik heb hem 110% gesteund, voor hem klaargestaan en geduld opgebracht. Nu is het genoeg geweest. Hij moet gefixt worden, maar beter niet door mij. Ik verdien beter!
Als Militair werk je in teamverband, hoe klein je team ook is. Thuis is dat niet anders, daar ben je ook een team. Als hij dat niet kan, dan gelden vwmb inderdaad je laatste  woorden. D'r zijn toch ook pax die het werk niet los kunnen laten. Je moet als Militair zijnde wel de militair in de gevechtslaarzen kunnen laten staan als de mensch eruitstapt, thuis aai je de poes en schil je de aardappels. Tuurlijk staan de potjes augurken bij AH op elf uur en roept zoonlief "herhaal bericht, over" als-tie iets aan de telefoon niet verstaan heeft. Maarjah, ik heb makkelijk lullen omdat we het goed getroffen hebben.
PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

SMI de Boer

PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend


Elsje


MasterChief1971

@Elsje.

Aan een kant jammer, aan de andere kant: Er zijn meer leuke jongens dan kerken.
Het ga je goed en ga lekker verder leven.

Succes!
"Whosoever commands the sea, commands the trade; whosoever commands the trade of the world commands the riches of the world, and consequently the world itself"- Sir Walter Raleigh

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: Elsje op 08/04/2014 | 12:01 uur
@Tentara:

Nadat we gisteren weer een ruzie hebben gehad...is het idd exit voor hem. Hij kan niet communiceren, heeft teveel issues en onverwerkte emoties en gedraagt zich lomp en disrespectvol tegenover mij. Ik dacht dat je in het leger leert om niet alleen aan jezelf te denken. Kennelijk kan of wil hij dat in zijn priveleven niet.. Ik weet dat ik niet de enige ben tegen wie hij zo doet. Ik heb hem 110% gesteund, voor hem klaargestaan en geduld opgebracht. Nu is het genoeg geweest. Hij moet gefixt worden, maar beter niet door mij. Ik verdien beter!

Good for you!

Dit heeft niets met defensie te maken maar met de persoon, simpel weg (hoe pijnlijk ook) een verkeerde keuze.

Elsje

@Tentara:

Nadat we gisteren weer een ruzie hebben gehad...is het idd exit voor hem. Hij kan niet communiceren, heeft teveel issues en onverwerkte emoties en gedraagt zich lomp en disrespectvol tegenover mij. Ik dacht dat je in het leger leert om niet alleen aan jezelf te denken. Kennelijk kan of wil hij dat in zijn priveleven niet.. Ik weet dat ik niet de enige ben tegen wie hij zo doet. Ik heb hem 110% gesteund, voor hem klaargestaan en geduld opgebracht. Nu is het genoeg geweest. Hij moet gefixt worden, maar beter niet door mij. Ik verdien beter!

A.J.

Citaat van: Fuse71 op 04/04/2014 | 00:13 uur
Nou rob ik weet niet waar jij geweest bent maar ik kan jou mededelen dat het met landmissies NIET altijd vanzelfsprekend is voor de eerste lichting dat de comms goed geregeld is ... Er zijn zat missies geweest dat het gewoon KLOOODTE (ja, met Hoofdletter K, 3 O's en DT) en dat men nauwelijks kon bellen of wat dan ook.
Tegenwoordig heb je overal wel lokale dekking en kan je met een simpele gsm (op eigen kosten) een heel eind komen, maar ook dat is qua OPSEC niet voor iedereen een optie.

Dus vwb het contact tijdens een missie in het begin (tijdens de opstartfase) is niet allemaal vanzelfsprekend.

Nee, is niet altijd makkelijk en schaars. Echter is het niet onmogelijk, ik heb zelf ook opstartfases meegemaakt en ja dan is de welfare slecht geregeld met intekenen voor 1 of 2 telefoons, maximaal zoveel minuten etc. Maar als je dan 1 keer per week ofzo de kans hebt om naar huis te bellen dan doe je gewoon normaal en ga je niet de ongeinteresseerde hond uithangen.

Daarbij heb ik nog tijden meegemaakt (en met mij nog wel een zooi lui hier denk ik) dat je gewoon met de veldpost contact onderhield met het thuisfront. Toen was er amper telefoon, geen internet, etc.

KapiteinRob

Citaat van: Fuse71 op 04/04/2014 | 00:13 uur
Nou rob ik weet niet waar jij geweest bent maar ik kan jou mededelen dat het met landmissies NIET altijd vanzelfsprekend is voor de eerste lichting dat de comms goed geregeld is ... Er zijn zat missies geweest dat het gewoon KLOOODTE (ja, met Hoofdletter K, 3 O's en DT) en dat men nauwelijks kon bellen of wat dan ook.
Tegenwoordig heb je overal wel lokale dekking en kan je met een simpele gsm (op eigen kosten) een heel eind komen, maar ook dat is qua OPSEC niet voor iedereen een optie.

Dus vwb het contact tijdens een missie in het begin (tijdens de opstartfase) is niet allemaal vanzelfsprekend.


Zie reactie Tentara. En nee, niet alles is altijd even vanzelfsprekend, maar grosmodo is het voor zover ik weet prima mogelijk regelmatig contact met thuis te hebben. Ook nu voor de collega's in Mali. Overigens, over kosten heb ik het maar niet; bv. het over de rug van de militair stevig geld verdienen door Call2Home.

MasterChief1971

Verbindingsproblemen of niet, druk met missie of niet. Het gaat hier om houding en (des-)interesse.

Als je dat niet ziet en alleen maar goedpraat dan begrijp je niet waar Masdus mee te maken heeft.

Als ik een hele tijd niet heb KUNNEN praten met mijn vrouw en ik heb haar eindelijk aan de lijn dan is ongeïnteresseerd overkomen het laatste wat ik wil. Is nergens voor nodig, is niet stoer en alle excuses daarvoor zijn onzin.

"Whosoever commands the sea, commands the trade; whosoever commands the trade of the world commands the riches of the world, and consequently the world itself"- Sir Walter Raleigh

Fuse71

Citaat van: Kapitein Rob op 29/03/2014 | 09:54 uur
Hoezo geen contact meer voor vertrek? Waarom niet of nauwelijks contact tijdens uitzending? Hoezo 3 maanden? Waarom optredende afstandelijkheid in aanloop missie? Ik ben ook wel eens wat langer van huis geweest en kan mij of mijn thuisfront hier niet in herkennen!

Nou rob ik weet niet waar jij geweest bent maar ik kan jou mededelen dat het met landmissies NIET altijd vanzelfsprekend is voor de eerste lichting dat de comms goed geregeld is ... Er zijn zat missies geweest dat het gewoon KLOOODTE (ja, met Hoofdletter K, 3 O's en DT) en dat men nauwelijks kon bellen of wat dan ook.
Tegenwoordig heb je overal wel lokale dekking en kan je met een simpele gsm (op eigen kosten) een heel eind komen, maar ook dat is qua OPSEC niet voor iedereen een optie.

Dus vwb het contact tijdens een missie in het begin (tijdens de opstartfase) is niet allemaal vanzelfsprekend.

vrouw_van

@Masdus,

Sorry meis, maar zoals jij over je vriend praat is niet de juiste manier. Als vrouw of vriendin van militair moet je je realiseren dat je tijdens een missie een stapje terug moet doen. Als je toch zo tegen elkaar en over elkaar praat, vraag ik mij af waar de waardering is voor elkaar. Ik hoef mijn man geen meneertje de soldaat te noemen hoor. Net zoals hij mij geen mevrouwtje moet noemen. Lekker denigrerend naar elkaar. Hij moet respect hebben voor mij en ik voor hem. Anders zal je relatie niets worden. In een relatie met een militair moet je een hele sterke band hebben en elkaar niet afvallen. Juist omdat jij niet weet in wat voor een wereld hij zich nu bevind. Jij weet niet wat hij meemaakt, al denk je van wel. Daar kom je pas achter als hij thuis komt en het met een beetje geluk aan je verteld, misschien nooit volledig. Wachten nog 7 weken op die ....... zoals jij het noemt. Nou als je dat er niet voor over hebt ben je niet de juiste vriendin voor een militair. Voor hem, naast hem, en achter hem staan. Dat is wat hij nodig heeft en niet een vriendin die telkens apt. Daar heeft hij de tijd niet voor. En ik kan me voorstellen dat hij ergens niet op in wilt gaan omdat hij zijn hoofd bij zijn werk wilt houden. Dat is nu het belangrijkste. Voor zijn eigen veiligheid en voor de veiligheid van zijn collega's.  Mijn leven bestaat uit soms wachten op de man waar ik van hou. Jezelf even naar de 2de plek zetten dat is geen opoffering, dat is liefde. Er is altijd bureau thuisfront waar je terecht kunt met vragen. Spui ze niet op internet. Hou de eer een beetje aan jezelf.

@Nikehercules, bedankt voor het delen van mijn link. Fijn om dit te lezen


Noxchi


Masdus

Ik ben het echt zat met hem.. stuur ik een leuke foto... reageert hij er niet eens op.. dus ik vraag ernaar.. zegt hij oh die foto met je kop erop... ja die ja EIKEL... En een andere keer stuurde ik een foto en een leuk berichtje en dat ik ging slapen....en hij zei slaap lekker schat... wat nou schat.. sodemieter op eikel ik ben zijn afstandelijke gedrag echt spuug zat.. inderdaad ik hou van je zeggen is niet moeilijk vooral als je het eerst wel kon. Ik ben dus gestopt met brieven sturen en sinds drie dagen stuur ik ook geen watssap meer nar meneertje de soldaat. Kan wel zijn dat ie daar zit, maar als we elkaar spreken kan ie heus dan nog wel normaal doen als ie van mij houdt. Ik ga nuniet nog 7 weken op die lummel.wachten. Ik kom echt niet snel een ander tegen, want zo ben ik niet, maar ik ga geen moeite meer doen. Als meneertje om mij geeft hoor ik vanzelf wel weer een ker wat. Life goes on en anders maar niet. Mijn begripsgrens is nu wel overschreden. Ergens niet op in gaan en vlak reageren ME NEUS dat is gebrek aan respect.

MasterChief1971

@Elsje
Oftewel.... je "vriend" houdt niet van je. Jij hebt een relatie en hij "zit bij de Baas".
En "weken niet gezien"en wsch ook niet meer voor vertrek? Want dat is voor hem makkelijker? Yeah, rrrrriiight!
Geloof je ook nog in de tandenfee?
Gewoon kappen want geen gezonde Hollandse militair wil niet nog een avondje voor vertrek met zijn meissie zijn en "dingen doen".
En hij wil zelfs dat niet? Goede raad: Kappen met die gozert want hij is je niet waard en dan kun jij weer verder met je leven. In plaats van vier/vijf maanden gevangen te zitten in een relatie die er helemaal niet is.

@Masdus
Als-ie eerder wel zei dat hij van je houdt en nu niet meer moet je hem er maar mee confronteren. Komt het er nog niet uit: Kappen!
Zie boven. Evt. PTSS hebben heeft niets met wel of niet "Ik hou van je" zeggen te maken.
Zelfs als je het niet meent, is het heel makkelijk gezegd.
En nu niet meer? Yeah, right.
"Whosoever commands the sea, commands the trade; whosoever commands the trade of the world commands the riches of the world, and consequently the world itself"- Sir Walter Raleigh

Lex

Indien Defensiepersoneel wordt uitgezonden tbv een missie dan is er (24/7) het Bureau Thuisfrontinfomatie van het desbetreffende Krijgsmachtdeel, waar u terecht kunt met vragen.
Ook zal er veelal per missie een Thuisfront comité opgericht worden waar de achterblijvers terecht kunnen.
Uw uitgezonden/uit te zenden partner is hiervan op de hoogte.
Nadere algemene info is terug te vinden via oa NOS Teletekst, pagina 765 (een subpagina, dus wel even doorscrollen) of via de site van MINDEF.
Voor info via de site van MINDEF, klik hier.


KapiteinRob

Citaat van: Elsje op 28/03/2014 | 17:18 uur
Beste Masdus,

Ik ben een beetje aan het rondneuzen op fora, waar vrouwen en vriendinnen van militairen tijdens een missie ervaringen kunnen uitwisselen. Ik ken mijn vriend nog niet heel erg lang en hij gaat nu op missie naar Mali. Ook ik merk dat hij in de aanloop ernaar toe afstandelijker wordt. Veel dingen zijn nieuw voor me en moet ik even kunnen omschakelen. Maar ik ben zeker bereid om dat te doen en vooralsnog lukt dat vrij aardig. Als ik er moeite mee heb, probeer ik hem er niet mee lastig te vallen. Dat is anders dan een gemiddelde 'normale' relatie en is ook moeilijk te bespreken soms met vrouwen die niet een militair als man/vriend hebben.

Vooralsnog stel ik me erop in dat we tijdens de maanden (zoals t er nu naar uitziet 3) dat hij weg is, we niet of nauwelijks contact zullen hebben. Hij zit daar in een heel andere omgeving en is dan niet bezig met thuis en dat is misschien ook maar goed. Ik moet me zien te vermaken met mijn vrienden en familie en we pakken de draad weer op als hij terug is. Gelukkig heb ik ook een drukke baan en een goed sociaal leven en ben ik heel zelfstandig aangelegd. Moeilijke momenten zal ik zeker gaan hebben, maar dat komt ook zeker wel goed.

Het afstandelijke vond ik aanvankelijk ook raar, totdat ik me meer verdiepte in hoe vervelend het voor hem moet zijn om iemand enorm te missen. Ik heb hem nu een paar weken niet gezien en zie hem denk ik niet meer voor hij naar Mali vertrekt. Dat is voor hem kennelijk makkelijker om ermee te dealen dan wanneer hij me vlak van tevoren toch weer ziet. Balen voor mij..maar ik denk nu maar zo, 3 maanden of 4 maanden..dat maakt dan ook niet meer uit.

Weten jullie welke fora geschikt zijn om contact te krijgen met andere vrouwen (die al meer ervaren zijn)?


Hoezo geen contact meer voor vertrek? Waarom niet of nauwelijks contact tijdens uitzending? Hoezo 3 maanden? Waarom optredende afstandelijkheid in aanloop missie? Ik ben ook wel eens wat langer van huis geweest en kan mij of mijn thuisfront hier niet in herkennen!

Elsje



Elsje

Beste Masdus,

Ik ben een beetje aan het rondneuzen op fora, waar vrouwen en vriendinnen van militairen tijdens een missie ervaringen kunnen uitwisselen. Ik ken mijn vriend nog niet heel erg lang en hij gaat nu op missie naar Mali. Ook ik merk dat hij in de aanloop ernaar toe afstandelijker wordt. Veel dingen zijn nieuw voor me en moet ik even kunnen omschakelen. Maar ik ben zeker bereid om dat te doen en vooralsnog lukt dat vrij aardig. Als ik er moeite mee heb, probeer ik hem er niet mee lastig te vallen. Dat is anders dan een gemiddelde 'normale' relatie en is ook moeilijk te bespreken soms met vrouwen die niet een militair als man/vriend hebben.

Vooralsnog stel ik me erop in dat we tijdens de maanden (zoals t er nu naar uitziet 3) dat hij weg is, we niet of nauwelijks contact zullen hebben. Hij zit daar in een heel andere omgeving en is dan niet bezig met thuis en dat is misschien ook maar goed. Ik moet me zien te vermaken met mijn vrienden en familie en we pakken de draad weer op als hij terug is. Gelukkig heb ik ook een drukke baan en een goed sociaal leven en ben ik heel zelfstandig aangelegd. Moeilijke momenten zal ik zeker gaan hebben, maar dat komt ook zeker wel goed.

Het afstandelijke vond ik aanvankelijk ook raar, totdat ik me meer verdiepte in hoe vervelend het voor hem moet zijn om iemand enorm te missen. Ik heb hem nu een paar weken niet gezien en zie hem denk ik niet meer voor hij naar Mali vertrekt. Dat is voor hem kennelijk makkelijker om ermee te dealen dan wanneer hij me vlak van tevoren toch weer ziet. Balen voor mij..maar ik denk nu maar zo, 3 maanden of 4 maanden..dat maakt dan ook niet meer uit.

Weten jullie welke fora geschikt zijn om contact te krijgen met andere vrouwen (die al meer ervaren zijn)?

mikemans

Als ik weg ben heb ik hooguit 1 keer in de week contact als de mogelijkheid er is. Soms is de mogelijkheid er ook gewoon drie of vier weken niet. Als we contact hebben is het kort, even info uitwisselen over thuis en even aan halen hoe het in den verre is ( druk als altijd, niets bijzonders, zo dat was de 2 seconden weer) en dan is het love you klaar.

Dat is niet omdat de liefde over is maar gewoon omdat ik alleen maar werk zonder veel mee te maken dat voor haar interessant is en alles thuis gewoon zijn gang gaat hoe het altijd gaat. Ik heb persoonlijk geen behoefte aan ellenlange small talk midden in een missie.

Ik gok dat jou prille vriendje op het moment even in een compleet ander tempo leeft en in een compleet andere situatie zit dan jij. Als ie terug is zal het vast wel weer normaal worden.

Als je er onzeker van wordt als je vent weg is en niet constant whats appt om je te bevestigen dat ie van je houdt dan is een militaire relatie wellicht niet echt een goed idee. Hij zal immers nog wel vaker een maandje of zes de hort op gaan.

SMI de Boer

Ik weet niet wat hij meegemaakt heeft, maar je hebt best kans dat hij een vorm van PTSS heeft. Da's best een rotte situatie voor a girl like you. Vaak zie je toch ook wel dat militairen gedurende hun loopbaan ook in burger wat meer militair worden, later neemt dat weer af. De een heeft het allemaal wat meer dan een ander. Kijk, als je hem niet meer kan benaderen, als hij zich voor je afsluit, als hij niet wil praten dan heb je toch een dingetje wat je waarschijnlijk niet zelf op kan lossen. En als je hem "kwijt" bent, dan ben je hem kwijt.
Isteie jaloers, heimweh gehad... er blijkt zo onwijs veel diversiteit in je bericht dat er ook waanzinnig veel aan de hand kan zijn.
Het is voor sommigen best moeilijk om twee levens te leiden...

Ik zie nu dat hij nog weg is... Heeft-ie het niet gewoon druk? Ik laat helemaal nooit wat horen als ik weg ben,
PAINF. Ahoewa

De enige manier om een strijd te eindigen is door hem te winnen.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend

Masdus

Mijn vriend was in het begin van zijn missie nog heel lief.. ik hou van je en ik mis je apte hij (via watssap) maar sinds een paar weken zegt hij het niet meer en negeert mijn ik hou van je en ik mis je. Is de liefd over??
Wie heeft ervaring met een vriend/ man op uitzending? Ik word hier namelijk onzeker van. We zijn nog niet zo lang samen en ik ben 100% trouw, datweet hij. Ik zou het echt niet in mn hoofd halen om tijdenz zijn missie met andere jongens aan te pappen. Dat vind ik echt niet kunnen en dat weet hij... maar als hij zo afstandelijk doet vraag ik mij af of hij nog wel verliefd op mij is??? En dan ga ik door met mn leven in plaats van op hem wachten. Ikstuur wekelijks brieven en ik heb hem ook al vier pakjes gestuurd..

Wie heeft tips? Kan ik er iets over vragen? Ik wil hem niet lastig vallen, maar het begint aan mij te vreten dat hij zo afstandelijk doet. Waarom maakt hij het niet gewoon uit ofzo? Wat is er anders zo moeilijk om te zeggen dat je van mij houdt???