De Chinese expansie(drift)

Gestart door VandeWiel, 25/04/2010 | 22:02 uur

Ace1

#190
Citaat van:  aviationweek. op 17/03/2012 | 17:30 uur
China also has long been interested in short-takeoff-and-vertical-landing (Stovl) fighters, and long-standing Russian and Chinese reports point to a possible Chengdu program based on technology from the Yakovlev Yak-141, a supersonic Stovl prototype tested in the late 1980s.

Een zorgelijke zaak als de russen een prototype van de Yak-141 hebben verkocht aan de chinezen dan zou men een of twee kiev carriers die nu in china worden gebruikt als casino kunnen uitrusten met een chinese versie van de Yak-141, daar wordt je niet vrolijk van.

http://en.wikipedia.org/wiki/Yakovlev_Yak-141

http://en.wikipedia.org/wiki/Kiev_class_aircraft_carrier

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_aircraft_carriers_of_the_Russian_Navy




jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: jurrien visser op 17/03/2012 | 17:30 uur
China's Air Force Modernizes On Dual Tracks

Gelukkig hoeven wij ons hier in het veilige westen nergens zorgen over te maken.  :angel:

jurrien visser (JuVi op Twitter)

China's Air Force Modernizes On Dual Tracks

Mar 16, 2012
 
By Richard D. Fisher, Jr.
Washington

As China starts to put together a modern, integrated air force, which could reach 1,000 fighters by 2020, it is developing the components of a future force of stealthier combat aircraft, new bombers and unmanned, hypersonic and possibly space-based combat platforms. These could emerge as soon as the early 2020s.

This dual track was illustrated in late 2010 by two events. One was the People's Liberation Army Air Force's (Plaaf) first foreign demonstration of its modern capabilities: a combined-force mission of Xian Aircraft Co. H-6 bombers supported by Chengdu Aircraft Co. J-10 multi-role fighters, KJ-2000 airborne early warning and control aircraft. and H-6U tankers for an exercise in Kazakhstan. The other was the unveiling four months later of the Chengdu stealth fighter prototype, widely known as the J-20, followed in early 2011 by its first official flight.

The modernization drive relies on a comprehensive aerospace technology development program that started in the early 1990s. The first underlying doctrine was guided by "access denial" strategies that gelled in the late 1990s and focused on conflict over Taiwan. They were followed after 2005 by "New Historic Mission" strategies, propelling the PLA to dominate at greater distances and to build new, farther-reaching expeditionary capabilities.

To speed development of new weapons, the PLA has encouraged defense- sector competition since major logistics reforms in 1998, at the price of subsidizing greater redundancy. Though less prevalent in aerospace than in other defense fields, there is significant redundancy in combat aircraft, unmanned aircraft, electronics and weapons development and production.

Chengdu and the Shenyang Aircraft Co., China's main fighter concerns, manage both stealthy and conventional fighter programs. China purchased 176 Sukhoi Su-27SK/UBK/Su-30MKK/MK2 twin-engine fighters, and co-produced over 100 more as the J-11 under license from Russia. In 2008, Shenyang started delivering the unlicensed J-11B with indigenous engines, radar and weapons, and today it is China's most capable domestic production fighter. More than 120 J-11B and twin-seat J-11BSs serve in the air force, and are expected to be upgraded with better engines and an active, electronically scanned array (AESA) radar as they become available. A dedicated attack version of the J-11BS dubbed the "J-16" may also include these upgrades. Though it lost to Chengdu for the heavy stealth-fighter program, there is a persistent buzz that Shenyang is self-funding a medium-weight stealth warplane, perhaps called "J-60."

Shenyang's J-15, a near-facsimile of the Sukhoi Su-33 carrier-based fighter, is leading a new era of growth for the PLA navy's air force. Having undergone land-based testing over the last year with the short-takeoff but arrested-recovery (Stobar) system to be used by China's first aircraft carrier, the refurbished Russian Varyag, the J-15 could begin carrier-based testing later this year and when fully developed could prove as potent as the Boeing F/A-18E/F. An initial carrier air wing will include Changhe Z-8 airborne early warning and control helicopters with airborne early warning radar, and perhaps Russian Kamov Ka-32 anti-submarine and Ka-31 AEW helicopters.

A twin-turboprop E-2 class airborne early warning/antisubmarine warfare (AEW/ASW) aircraft is under development, perhaps for conventional-takeoff-and-landing (CTOL) on two nuclear carriers that may follow two more non-nuclear Stobar carriers. In November 2011, images emerged of a long-awaited ASW version of the Shaanxi Y-8 "New High" medium transport, which will finally give the navy an oceanic ASW and maritime surveillance platform.

Since 2003, more than 200 of Chengdu's "low end" canard-configuration single-engine J-10A and twin-seat J-10S fighters have entered service—forming the low end of a high-low mix with the larger J-11B. Production may soon switch to the upgraded J-10B equipped with an AESA radar, infrared search and track sensor, radar cross-section reduction measures and improved electronic warfare system. One J-10B prototype has been tested with a version of the Shenyang-Liming WS-10A turbofan. This fighter may be the basis for the "FC-20" version expected to be purchased by Pakistan.

Just before the service's 60th anniversary in October 2009, a Chinese air force general stated that their next-generation fighter would enter service between 2017 and 2019, though a late- 2010 report of PLA interest in purchasing the Russian AL-41 turbofan for this fighter might accelerate that timeline. Since its emergence on the Internet in late 2010, Chengdu's stealthy twin-engine canard J-20 has been photographed and videoed extensively undergoing testing at Chengdu. Expected to be fitted with 15-ton-class thrust-vectored turbofans in its production form, this aircraft is expected to be capable of supercruise and extreme post-stall maneuvering, and will be equipped with an AESA radar and distributed infrared warning sensors.

In 2005 a Chinese official said that an "F-35"-class program was being considered by Chengdu. China also has long been interested in short-takeoff-and-vertical-landing (Stovl) fighters, and long-standing Russian and Chinese reports point to a possible Chengdu program based on technology from the Yakovlev Yak-141, a supersonic Stovl prototype tested in the late 1980s.

A potential development of medium-weight stealth fighters by 2020 would cap an expected decade of more intensive export offerings. While the export effort is led by Chengdu's FC-1/JF‑17 cooperative program with Pakistan (which could acquire up to 300 fighters) and the fighter could yet be purchased by the air force, greater international appeal may follow its being equipped with a Chinese engine—a likely near-term prospect.

But China is already laying the foundation for sales of the FC-1, and perhaps the J-10B and J-11B, by aggressively marketing low-cost trainers like the Hongdu K-8 and the supersonic L-15, with generous financing credits and production technology transfers. This "food chain" strategy has worked in Pakistan, and could be repeated in Egypt and as far away as Latin America. Venezuela and Bolivia are customers for light attack versions of the K-8 and Venezuelan officials reportedly visited the Chengdu factory in late 2011.

The Chinese air force and navy have taken delivery of about 170 of the twin-engine Xian JH-7/JH-7A strike fighters, with indications that Xian may be developing a reduced-signature variant. Approaching the longevity and mission evolution of the Boeing B-52, Xian's latest version H-6K bomber entered low-rate production in 2010, equipped with more powerful and efficient Progress D-30KP turbofans and a redesigned nose with modern radar and optics. The bomber is armed with more than six land-attack cruise missiles. Little is known about Xian's follow-on bomber program, except that it could emerge this decade. In late 2009 an "official" model of a large, stealthy delta-wing bomber was revealed, though its provenance is unknown. In early 2010 Chinese academics from the prestigious Institute of Mechanics, a leading hypersonics research center, produced a paper on an apparent large aircraft with a Mach 3 cruise speed, with illustrations and wind tunnel models indicating it could be an optionally manned platform.

This year or next, Xian is expected to unveil a new 50-60-ton payload Y-20 four-engine strategic transport. While the Comac C919 twin-turbofan regional airliner is an established, well-known program, Chinese officials are far more reticent about a Boeing 767-sized widebody four-turbofan airliner program at Xian. Though its business case may be unclear, this platform could serve multiple military missions.

To power its aerospace transformation, China has purchased about 1,000 Russian Saturn AL-31 turbofans for its Su-27/J-11 and J-10A fleets, which are receiving Chinese-developed service-life extensions. But after 25 years of intensive investments, new Chinese fighter and large high-bypass turbofan engines are emerging. In 2008 the Shenyang-Liming WS-10A was good enough to enter service with the J-11B, perhaps slightly below thrust goals at 12.7 tons, but it now powers the J-11BS and prototypes of the J-15 and J-10B. Shenyang-Liming may also be working toward a 15-ton variant of this engine. The Gas Turbine Research Institute has put a new 8-9.5-ton-thrust turbofan on one FC-1 and has advanced the development of a 15-ton engine for J-20. Shenyang-Liming, Xian and the Avic Commercial Aircraft Engine Co. have 13+-ton-thrust high-bypass turbofan engine programs to power military and commercial transports, and perhaps a new bomber.

Prototypes of the J-10B use China's first fighter-sized AESA radar by the Nanjing Research Institute of Engineering Technology (NRIET) and future versions of the J-11 and J-15 fighters are expected to have AESA. NRIET's mechanically scanned array radar on the J-10A and FC-1 can manage two simultaneous air-to-air missile (AAM) engagements at over 100 km (62 mi.). The Luoyang PL-12 actively guided AAM may have a range of 100 km, while the helmet-sighted PL-8 and PL-9 short-range AAMs may be replaced with a helmet-display sighted PL-10. Two companies produce families of satellite and laser-guided munitions, down to 50-kg (110-lb.) weapons for unmanned combat air vehicles.

China has developed a plethora of AEW platforms. The Plaaf itself uses the "high end" KJ-2000, based on the Beriev A-50, and the smaller KJ-2000 based on the Xian Y-8 turboprop transport, with a "balance beam" AESA antenna like that of the Saab Erieye. China has also exported the Y-8-based ZDK-03 with a "saucer" radar array to Pakistan. These will be joined soon by the Chengdu/Guizhou Soar Dragon box-wing strategic UAV.

Leadership for space warfare is being sought by the air force, and its leaders clearly enunciated new strategies calling for space warfare capabilities in late 2009. But today China's manned and unmanned space program is controlled by the General Armaments Department of the Central Military Commission. The air force's case, however, could be advanced by Chengdu's small Shenlong spaceplane—which may have undertaken initial sub-orbital tests by late 2010—and could be developed into an X-37B-like craft. In 2006, engineers from the China Academy of Space Launch Technology outlined plans to build a 100-ton+ space shuttle-like spaceplane, perhaps by 2020, or a more efficient sub-orbital hypersonic vehicle that would launch attached payloads. "Flying" platforms could fall under air force control, while "dual use" missions of PLA-controlled satellites and manned space platforms could remain under GAD control.

But a clash could also occur over the future ballistic missile defense mission, which Asian military sources suggest could be realized by the mid-2020s. The successful warhead interception of January 2010 was likely a GAD program, but the air force's expected development of very-long-range anti-aircraft missiles with anti-ballistic missile capabilities might also justify its potential claim on mission leadership.

http://www.aviationweek.com/aw/generic/story_generic.jsp?channel=awst&id=news/awst/2012/03/19/AW_03_19_2012_p61-431709.xml&headline=China's%20Air%20Force%20Modernizes%20On%20Dual%20Tracks&next=10

jurrien visser (JuVi op Twitter)

China's eerste vliegdekschip dit jaar nog in gebruik

12.03.2012 - 12:03

Naar verwachting zal China's eerste vliegdekschip dit jaar nog in militair gebruik genomen worden door de marine. Dit aldus een topofficier bij de marine.

Xu Hongmeng, plaatsvervangend commandant van het Chinese Volksbevrijdingsleger (PLA), vertelde de media dat de proeftocht van China's eerste vliegdekschip soepel is verlopen en dat de PLA van plan is het schip nog dit jaar in gebruik te gaan nemen.

Het schip, dat voorheen bekend stond onder de naam "Varyag", waarvan de romp gekocht is van de Oekraïne, ligt momenteel in de haven van Dalian en is uitgerust met levensgrote modelvliegtuigen. Volgens Jane's Defence Weekly, maken het gevechtsvliegtuig Shenyang J-15 en de Changhe Z-8 transporthelikopter onderdeel uit van deze modelvliegtuigen.

Schout-bij-nacht en commandant Cao Dongshen zei dat het vliegdekschipprogramma nog in de kinderschoenen staat.

Met betrekking tot het maken van een eigen vliegdekschip zei generaal-majoor Xu Xiaoyan dat dit nog enige tijd zal duren. "Eén [vliegdekschip] alleen is niet genoeg. Ik vind dat we onze eigen vloot bestaande uit drie of vier vliegdekschepen zouden moeten hebben," zei hij.

Op 10 augustus vorig jaar maakte het aangepaste, voormalige Sovjet-schip haar eerste proeftocht en keerde na vijf dagen terug naar de haven. Sindsdien heeft het nog drie andere proeftochten gemaakt. Volgens de woordvoerder van het Chinese ministerie van Defensie zal het vliegdekschip vooral gebruikt worden voor wetenschappelijk onderzoek en training.

http://nl.radio86.com/spotlight/wetenschap-technologie/nieuws/chinas-eerste-vliegdekschip-dit-jaar-nog-gebruik

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: Hyperion op 11/03/2012 | 11:40 uur
Ja maar ik neem aan dat Rusland binnen de top 5 hoort te staan met uitgaven per jaar?

Hier is het antwoord:

Poetin wil verdubbeling Russisch defensiebudget

maandag 20 februari 2012, 22:44

update: maandag 20 februari 2012, 22:54
Reuters

Rusland moet het komende decennium $ 772 mrd besteden aan de modernisering van zijn strijdkrachten. Dat schrijft premier Vladimir Poetin maandag in een Russische krant.

http://fd.nl/economie-politiek/955059-1202/poetin-wil-verdubbeling-russisch-defensiebudget?visited=true

Al gaan we hiermee wel off topic!

Hyperion

Citaat van: jurrien visser op 11/03/2012 | 11:28 uur
Citaat van: Hyperion op 11/03/2012 | 11:23 uur
Volgens een van de tabellen(Die met de tank) staat Rusland niet eens in de top 5 betreft Defensie Uitgaven :lol:

Give it time... Tsaar Poetin heeft net 2.500 nieuwe MBT besteld (naast nog het e.e.a. nieuw speelgoed)

Ja maar ik neem aan dat Rusland binnen de top 5 hoort te staan met uitgaven per jaar?

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Citaat van: Hyperion op 11/03/2012 | 11:23 uur
Volgens een van de tabellen(Die met de tank) staat Rusland niet eens in de top 5 betreft Defensie Uitgaven :lol:

Give it time... Tsaar Poetin heeft net 2.500 nieuwe MBT besteld (naast nog het e.e.a. nieuw speelgoed)

Hyperion

#183
Citaat van: jurrien visser op 11/03/2012 | 11:10 uur
How India compares with China in military prowess

Vanwege alle tabellen en plaatjes heb ik alleen de link geplaatst.

http://economictimes.indiatimes.com/news/politics/nation/how-india-compares-with-china-in-military-prowess/articleshow/12213772.cms



Volgens een van de tabellen(Die met de tank) staat Rusland niet eens in de top 5 betreft Defensie Uitgaven :lol:

En India 568 MBT's... Wat een grap :dead:

jurrien visser (JuVi op Twitter)

How India compares with China in military prowess

Vanwege alle tabellen en plaatjes heb ik alleen de link geplaatst.

http://economictimes.indiatimes.com/news/politics/nation/how-india-compares-with-china-in-military-prowess/articleshow/12213772.cms


jurrien visser (JuVi op Twitter)

China: meer geld naar defensie

EPA Toegevoegd: zondag 4 mrt 2012, 06:08

China zal zijn defensie-uitgaven dit jaar verhogen met 11,2 procent. Dat heeft een woordvoerder van het Chinese parlement bekendgemaakt.

De aankondiging komt een dag voor de opening van de jaarlijkse zitting van het parlement, het Nationale Volkscongres.

Veel meer
Door de verhoging komt de Chinese defensiebegroting volgens de officiële cijfers op 83 miljard euro.

Waarnemers denken dat er in werkelijkheid meer geld naar defensie gaat. Veel uitgaven zouden onder andere posten op de begroting vallen en ten onrechte niet worden meegeteld.

Spanningen
China verhoogt de defensie-uitgaven al jaren met percentages van boven de tien. Dat leidt in de regio tot spanningen en heeft tot kritiek geleid van westerse landen.

De woordvoerder van het Chinese parlement wijst erop dat China nog altijd minder uitgeeft aan zijn strijdkrachten dan de Verenigde Staten, zowel in absolute bedragen als in percentage van het bruto nationaal product.

Bron: NOS


jurrien visser (JuVi op Twitter)

China's J-15 Has Been Spotted On The Deck Of The Varyag

Robert Johnson|4 hours ago|1,518|6

This photograph of China's J-15 Flying Shark jet sitting on the flight deck of the former Varyag aircraft carrier has surfaced on China's Internet.

Alert 5 points out that the jet looks more like a full size replica than the real thing and that a Z-8 helicopter was also aboard.

There are two ways to launch an aircraft from the deck of a carrier: by catapult and through using a "ski jump" or lift at the end of the flight deck to push the plane into the air.

China bought this former Soviet carrier and modeled its new J-15 on the Soviet Su-33 planning to use the Varyag's jump deck to launch its new jets.

The following pictures of the J-15 are also from Alert 5 and show the plane taxiing, while in the background a ski jump is visible on an adjoining runway.

The J-15 is thought to have successfully completed jump takeoffs in 2010 and these new photos arrived last month after a series of low altitude test flights over the Varyag.

Despite its rapid development, the J-15 is not slated for deployment until 2016

Voor de plaatjes: zie link

Read more: http://www.businessinsider.com/bi-j15-jets-on-the-varyag-2012-2#ixzz1nhNhiDmM

Ace1

Taiwan kiest voor nauwere banden China

Kiezers in Taiwan hebben de zittende president Ma beloond voor de economische groei van de afgelopen jaren vooral door verdere toenadering tot China.

Taiwan heeft tijdens de zaterdag gehouden presidentsverkiezingen gekozen voor verdere economische toenadering tot China. De huidige president Ma Ying-jeou, die de afgelopen jaren de banden met China aantrok, won met een duidelijke marge van zijn belangrijkste opponent Tsai Ing-Wen, leider van de Democratische Progressieve Partij.

In Peking werd opgelucht adem gehaald. China beschouwt Taiwan nog altijd als een afvallige provincie en dreigt van tijd tot tijd unificatie met geweld af te zullen dwingen. Nadat de communisten in 1949 de Kuomintang versloegen, vluchtte die partij naar Taiwan. Sindsdien voeren China en Taiwan een gescheiden politiek bestuur.

Volgens China laat de uitslag zien dat Taiwan 'de juiste koers' heeft gekozen. Ook in Washington is positief gereageerd op Ma's overwinning. President Barack Obama feliciteerde Ma en zei dat 'de vrede, stabiliteit en betere relaties, in een omgeving die vrij is van intimidatie' belangrijk zijn voor de Verenigde Staten.

Economische kansen

De afgelopen jaren hebben de betere banden met China Taiwan economisch goed gedaan. 'De mensen hebben hun goedkeuring gegeven aan onze inspanningen om de meningsverschillen opzij te zetten en ons te richten op vrede aan beide zijden van de straat, om zo de crisis om te zetten in economische kansen', zei Ma na zijn overwinning.

Ma hamerde er in zijn campagne op dat in zijn termijn als president de werkloosheid onder de 5% is gebleven en de sterk exportafhankelijke economie ondanks problemen in de VS en Europa vorig jaar met 4,5% is gegroeid. Taiwan is de 19de economie in de wereld

Sinds 2008, toen Ma aan de macht kwam, is de relatie tussen Taiwan en China sterk verbeterd. Het aantal toeristen uit China nam sterk toe. In 2010 groeide het aantal toeristen van het vasteland met 68% tot 1,63 miljoen. De handel tussen de landen bedroeg vorig jaar $ 160 mrd, een stijging van 10% ten opzichte van 2010. Investeringen van Taiwan in China namen sinds 2007 ook sterk toe.

http://fd.nl/economie-politiek/913162-1201/taiwan-kiest-voor-nauwere-banden-china

jurrien visser (JuVi op Twitter)

woensdag 11 januari 2012

door IPS , Jim Lobe

"Amerika heeft meer oorlogsschepen nodig in Zuid-Chinese Zee"

WASHINGTON — De Verenigde Staten moeten nauwer gaan samenwerken met China en andere landen rond de Zuid-Chinese Zee, maar doen er goed aan tegelijk fors te investeren in hun marine in de regio. Alleen zo kan Amerika genoeg gewicht in de schaal blijven leggen om te vermijden dat China het helemaal voor het zeggen krijgt in de strategische regio aldus CNAS.

De VS moeten hun militaire vloot de komende jaren vergroten van 285 tot 346 schepen, schrijft het Centrum voor een Nieuwe Amerikaanse Veiligheid (CNAS) in het rapport Samenwerking vanuit kracht dat dinsdag werd gepresenteerd. De VS moeten in de regio van de Zuid-Chinese Zee "voorrang geven aan samenwerking", maar "dat werkt beter als daar een geloofwaardige militaire macht achter staat."

Meer aandacht voor Azië

Het Amerikaanse beleid moet erop gericht zijn toekomstige conflicten met China te vermijden en tegelijk de onafhankelijkheid van kleinere landen in de regio en de vrije doorvaart door de Zuid-Chinese Zee te vrijwaren, stellen de auteurs.

Het CNAS staat dicht bij de regering-Obama. Een van de medeoprichters van de denktank is Kurt Campbell, de belangrijkste Azië-expert bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. De andere oprichter, Michele Flournoy, bepaalde tot vorig jaar mee het Azië-beleid van het ministerie van Defensie.

Het rapport ligt ook in de lijn van de nieuwe defensiestrategie die president Barack Obama vorige week bekendmaakte. De VS willen hun militaire uitgaven inperken, maar tegelijk hun slagkracht meer richten op Azië en de regio van de Stille Oceaan.

Omstreden zeegebied

De Zuid-Chinese Zee, een randzee van de Stille Oceaan die via de straat van Malakka ook verbonden is met de Indische Oceaan, is een rijk visgebied en vormt een van de belangrijkste scheepvaartroutes in de wereldeconomie. Onder de zeebodem gaan bovendien zeker 7 miljard vaten olie schuil – China schat zelfs 130 miljard vaten – en 25.000 miljard kubieke meter aardgas. De regio is ook een kruitvat: China, Taiwan, Vietnam, Maleisië, Singapore, Indonesië, Brunei en de Filipijnen maken aanspraak op ruime, elkaar overlappende stroken kustgebieden en op de eilanden in de zee.

In de voorbije twee jaar heeft China zijn aanspraken op bijna het hele zeegebied op een steeds agressievere manier kracht bijgezet. In mei kapte de Chinese kustwacht bijvoorbeeld een kabel die gelegd werd door een Vietnamees schip voor de exploratie van olievoorraden. Samen met de snelle uitbouw van de Chinese marine leidt dat tot een groeiende bezorgdheid bij de andere landen in de regio.

Finlandisering

Met name Vietnam en de Filipijnen sturen daarom aan op nauwere militaire samenwerking met de VS. Washington heeft met de twee landen al gezamenlijke militaire oefeningen gehouden. Met Singapore sloten de VS een overeenkomst die de Amerikaanse marine in staat stelt in dat land twee gevechtsschepen te stationeren, terwijl de Amerikanen in november van Australië toestemming kregen om tot 2500 mariniers te legeren in een legerbasis in het noorden van het land.

De auteurs van het rapport van het CNAS stemmen duidelijk in met die aanpak, maar stellen dat er meer nodig is om de kleinere landen in de regio ervan te verzekeren dat de VS het voor hen en voor de vrije scheepvaart in de Zuid-Chinese Zee zullen blijven opnemen. China bouwt zijn zeemacht immers onverdroten verder uit. Als de VS niet genoeg tegengas geven, dreigt volgens hen een "Finlandisering" van de overige kuststaten door China. Dat is een verwijzing naar de neutraliteit die de Sovjet-Unie haar kleine buurland Finland opdrong tijdens de Koude Oorlog.

Netwerk tegen Chinese hegemonie

De auteurs hopen ook dat de VS landen als Vietnam, Indonesië en zelfs verder gelegen landen als India, Japan en Korea zullen aanmoedigen om hun militaire capaciteit op te voeren en elkaar te vinden in een "los, bijna onzichtbaar netwerk van gelijkgestemde landen die bereid zijn de Chinese hegemonie af te wenden."

Tegelijk moet Washington volgens het rapport ook de wens van die landen respecteren om goede betrekkingen te onderhouden met China. Dat land is immers hun belangrijkste handelspartner.

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/01/11/amerika-heeft-meer-oorlogsschepen-nodig-in-zuid-chinese-zee

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Nieuwe Koude Oorlog in de maak in de Stille Oceaan

Terwijl alle aandacht gaat naar Libië, Egypte, Israël, Syrië, Irak, Iran en Afghanistan, let haast niemand op de nieuwe beleidsintenties van Obama in het Verre Oosten. Het ziet er naar uit dat een nieuwe Koude Oorlog in de maak is waarbij China de nieuwe boeman van dienst gaat worden.

Obama stelt de Aussies gerust

Half november 2011 bracht president Barack Obama een bezoek aan een aantal landen in het Verre Oosten, waaronder Australië en Indonesië de voornaamste waren. Daar was hier in de massamedia nauwelijks aandacht voor. Op het eerste zicht lijkt er inderdaad niets bijzonders aan de hand.

De enige directe concrete gevolgen van dat bezoek zijn de afspraak om in 2012 250 mariniers te stationeren in Darwin, in het noorden van Australië en de verkoop van 24 F-16-gevechtsvliegtuigen aan Indonesië. Het militaire akkoord met Australië voorziet een plan om die aanwezigheid geleidelijk op te voeren tot 2.500 mariniers.

Daarnaast was er ook het bezoek van Obama's minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton aan een aantal landen in de regio waarbij vooral het bezoek aan Myanmar opviel. Het is inderdaad 54 jaar geleden dat een zo hoog geplaatste vertegenwoordiger van de VS dit land bezocht. Het bezoek van Clinton aan de Filipijnen viel daarbij nauwelijks op, maar was eigenlijk relevanter, omdat het de intenties van de VS in de regio explicieter stelde.

China wordt terug de boeman

De Filipijnen hebben reeds lang een territoriaal dispuut met China over eilanden in de Zuid-Chinese Zee. 'Zuid-Chinese zee' is de internationaal aanvaarde naam. Toch had Clinton het in haar toespraak over het 'dispuut' in de 'West-Filipijnse zee' (zoals die zee alleen in de Filipijnen wordt genoemd).

Dat kan triviaal lijken maar is het niet. Het gaat officieel enkel over een dispuut voor visrechten. De Filipijnse marine blokkeert Chinese vissersboten in een deel van de zee, onterecht volgens China. Die zee is echter cruciaal voor China onder andere voor de aanvoer van petroleum uit het Midden-Oosten die nog steeds met tankers gebeurt, maar ook voor de steeds maar aangroeiende handel van dit land. Bovendien, de Filipijnen hebben ook historische territoriale disputen met Maleisië, Indonesië en Vietnam. Daar sprak Clinton met geen woord over.

Dit is meer dan een 'handelsakkoord'

Obama sloot bij zijn bezoek een nieuw handelsverdrag met negen landen in de regio. Op 17 november 2011 gaf Obama een speech voor het Australisch parlement die er niet om loog. Hoewel hij in die speech woordelijk bevestigde wat hij in januari 2011 nog aan China had beloofd, namelijk dat de VS goede relaties wil met China, was die speech niet meer of niet minder dan de aanzet voor een nieuwe koude oorlog met datzelfde land. China liet zich dan ook niet onbetaamd in haar reactie.

De VS zit inderdaad met een 'probleem' in de Stille Oceaan. Onder andere door de zware inspanningen (en de daarmee samengaande economische achteruitgang van het land in Irak en Afghanistan heeft het land de rol moeten lossen (maar ook de toenemende de-industrialisering van de VS sinds de jaren zeventig speelt daarin een rol). Sinds enkele jaren reeds heeft China vrij spel en is het land de dominante economische actor in de regio.

Met zijn recente speech heeft Obama de ideologische bondgenoten van de VS in de regio gerustgesteld. De bezuigingen op defensie zullen niet ten koste gaan van de militaire aanwezigheid van de VS in het Verre Oosten.

Australië, trouwe bondgenoot van het Westen

Bij de regering van de Australische eerste minister Julia Guillard klinkt dit als muziek in de oren. Zij wordt met die speech immers bedankt voor de vlotte en onkritische medewerking van Australië aan de beleidskeuzes van de VS in Irak en Afghanistan. Guillard leidt een Labor-regering die een binnenlands gematigd neoliberaal beleid combineert met een brutaal neoliberaal buitenlands beleid. Het Australisch leger blijft onder haar regering deelnemen aan de oorlog in Afghanistan.

Toen de onthullingen van WikiLeaks aantoonden dat ook de regering van haar voorganger (en partijgenoot) Kevin Rudd wist dat er van massavernietigingswapens in Irak geen sprake was, noemde zij WikiLeaks-stichter (en Australisch burger) Julian Assange een misdadiger. Dat blijft ze ook vandaag volhouden ondanks het feit dat een op haar verzoek uitgoevoerd gerechtelijk onderzoek heeft aangetoond dat Assange geen enkele Australische wet heeft gebroken. Zij weigert zich ook uit te spreken tegen de doodsbedreigingen aan Assange.

Een keuze voor confrontatie, tegen samenwerking

Een bikkelharde dame dus. In plaats van de economische banden met China aan te halen, kiest Australië samen met de VS voor de confrontatie. Op korte termijn zal dit het eiland (of beter gezegd het continent) Australië zeker geen windeieren leggen.

De VS wil ook de militaire samenwerking met Singapore, Thailand en Vietnam opdrijven. Voor die eerste twee is dat een voortzetting van een alliantie die al sinds 1945 stand houdt. Met Vietnam is dat nieuw. Vietnam is altijd een historische vijand geweest van de VS ... maar ook van China.

Ironisch genoeg was dat iets wat de VS altijd ontkende tijdens de oorlog in Vietnam: de regels van de politiek correcte propaganda schreven toen immers voor dat China (en de Sovjet-Unie) communistische bondgenoten waren van Noord-Vietnam en van de Zuid-Vietnamese guerrilla. Een argument op zijn kop draaien, daar halen de VS-regeringen echter hun neus niet voor op als dat hen zo uitkomt. Vandaag wordt Vietnam dus een bondgenoot (als het lukt, want een afspraak met Vietnam is allesbehalve zeker).

China is terecht bezorgd

China heeft goede redenen om zich over die vernieuwde inzet van de VS in de regio druk te maken. Nauwelijks tien jaar geleden was China weliswaar al aan zijn spectaculaire economische groei begonnen. Het land gebruikte toen echter maar 3,3 miljoen vaten ruwe olie per dag waarvan ongeveer 1,7 miljoen vaten werden ingevoerd, voor het merendeel via pijpleidingen over land. In 2008 verbruikte China echter al 7,8 miljoen vaten per dag. De verwachting is dat dit nog zal stijgen tot 13,6 miljoen vaten per dag in 2020 en tot 16,9 in 2035.

De VS blijft koste wat het kost zweren bij petroleum

De VS verbruikte in 2001 zo een 19,6 miljoen vaten per dag waarvan er 10,6 werden ingevoerd (onder andere uit Venezuela). De VS spant zich in om voor hun toenemende invoerbehoeftes meer en meer beroep te gaan doen op oliebronnen in de poolgebieden, op diepzeeboringen in de Atlantische Oceaan en op 'fracking' grondboringen in Canada en een aantal noordwestelijke deelstaten.

Het 'fracking' boorprocédé voor winning van olie uit zanderige teerlagen is extreem vervuilend (er zijn enorme hoeveelheden water voor nodig dat na gebruik zwaar vervuild terug in de bodem wordt gepompt), maar boringen in de poolgebieden en diepzeeboringen houden eveneens zware ecologische risico's in (zoals al gebleken is uit het olielek in de Golf van Mexico – overigens een ramp waar je nog nauwelijks iets over hoort in de massamedia, maar waar de catastrofale gevolgen er niet minder voor zijn).

China wordt in het nauw gedreven

China heeft niet bepaald een ecologisch bewust regime, maar kan de keuzes die de VS heeft niet maken en zal meer en meer afhankelijk worden van olie-import via tankers over zee. Het land bouwt dan wel peperdure pijpleidingen naar Rusland en de Centraal-Aziatische republieken maar zelfs in de meest positieve prognoses gaat dat slechts goed zijn voor een steeds kleiner wordend deel van hun importbehoeftes.

Door dus nu de banden zo strak aan te halen met landen die China omsingelen en zijn militaire aanwezigheid in de regio op te voeren, zal China niets anders kunnen dan ook zijn militaire inspanningen op te drijven. Die zullen onder andere gaan naar de uitbouw van een zeemacht.

China mag dan wel een wereldmacht zijn op gebied van kernwapens en landleger, qua zeemacht is het nog steeds een kleine speler tegenover de VS. China is niet van plan zijn toevoer van olie over de Zuid-Chinese zee te laten afsnijden. De uitbouw van een grote zeemacht is dan de enige optie.

Een nieuwe wapenwedloop

Een nieuwe wapenwedloop is dus in de maak in het Verre Oosten. Dit dreigt een herhaling van de vorige koude oorlog met de Sovjet-Unie te worden. Naast de hernieuwde dreiging van nieuwe militaire confrontaties houdt dit ook een nieuwe dreiging van een kernoorlog in zich. Maar zelfs als het niet zover komt, dreigen nog andere rampen. Olieboringen in de poolgebieden, in de diepe zee en in de teerzandgebieden zullen onvermijdelijk ecologische catastrofes met zich meebrengen.

Ook hier toont Obama aan wat hij altijd al geweest is: een president van het systeem, een president die de belangen van de grote bedrijven en de economische elite van zijn land ter harte neemt en daar al de rest voor laat wijken. Laten we echter niet vergeten dat hij ook spreekt voor de economische elites van de Europese Unie.

(Die Eruopese elite is ondertussen met een gelijkaardige strijd bezig. Het verplicht inschrijven van neoliberale doctrines in de grondwetten van de EU-lidstaten is immers niet meer of niet minder een poging om elk sociaal verzet van de toekomst in de kiem te smoren.)

Propaganda en werkelijkheid

Beeld je even het volgende in. China heeft een enorme zeemacht die regelmatig manoeuvres uivoert voor de Amerikaanse oost- en westkust en in de Golf van Mexico. China sluit militaire verdragen met Canada, Mexico en de meeste Caribische eilandstaten.  De VS reageert daar op door ook een zeemacht uit te bouwen. Utopie? Nee, de realiteit, alleen heb ik de namen van de landen omgewisseld.

De propagandisten van het systeem in Washington, Londen, Parijs en Brussel hebben hun weergave van de 'feiten' al klaar liggen. Binnen enkele jaren zal men beginnen schrijven over de 'toenemende militiare ambities' van China. Het 'rode gevaar' van de eerste koude oorlog zal het 'gele gevaar' worden. Dat het hier over een door het Westen zelf uitgelokte escalatie zal gaan, zal uiteraard geen deel uitmaken van het politiek correcte discours.

Werk aan de winkel

De mensheid kan zich geen tweede koude oorlog of nieuwe ecologische rampen permitteren. Het Amerikaanse en westerse beleid in het Verre Oosten moet nu ontmaskerd worden, niet binnen twintig jaar. Op de hedendaagse massamedia moet de wereldbevolking daarvoor niet rekenen. Dit wordt een strijdpunt voor de nieuwe media.

Ik kan alleen maar hopen dat de alternatieve media van vandaag in belang en slagkracht gaan toenemen. Dat zijn ze aan de mensheid verplicht.

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2012/01/01/nieuwe-koude-oorlog-in-de-maak-in-de-stille-oceaan