Spanningen tussen Turkije en Israël

[Lynxian]

om je te bescheuren... :crazy: :lol:...ga ik toch met een glimlach nog naar bed zo...die Wilders toch...

Je kunt lachen, maar hij heeft een valide punt; wat áls Turkije echt besluit een militaire vuist te maken tegen Israel, wat doet de NAVO dan en wat zegt dat van de NAVO, wanneer een bondgenoot een geallieerd landen van de meeste andere bondgenoten aanvalt? Het is misschien wat kort door de bocht verwoord, maar dat moeten we (vooral bekeken met een defensiebril op) toch wel gewend zijn van politici.

[Elzenga]

om je te bescheuren... :crazy: :lol:...ga ik toch met een glimlach nog naar bed zo...die Wilders toch...

[Lex]

Wilders wil dat Turkije NAVO verlaat

DEN HAAG -  PVV-leider Geert Wilders wil dat premier Mark Rutte in actie komt om Turkije uit de NAVO te laten gaan vanwege dreigementen aan het adres van Israël. Anders loopt Nederland volgens hem het risico dat het door de afspraken binnen het militaire bondgenootschap genoodzaakt is om straks Turkije te steunen in een strijd tegen Israël.

,,En dat gaan we natuurlijk nooit doen", zei Wilders woensdag tijdens de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer. Binnen de NAVO geldt dat een aanval op een lidstaat wordt opgevat als een aanval op alle.

Telegraaf,
wo 21 sep 2011, 19:00

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Israeli police withdraw representative in Turkey

20 September 2011, Tuesday / AP, JERUSALEM

Israel has withdrawn its police representative in Turkey, the latest sign of the crumbling alliance between two former close allies.

Yaron Zamir, spokesman for Israel's minister of public security, says the police attache "has faced difficulties working and moving freely."

The attache maintains connections with police across eastern Europe and the Balkans. Zamir says he will now be based in Romania.

http://www.sundayszaman.com/sunday/newsDetail_getNewsById.action?newsId=257358

[VandeWiel]

Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoğlu has said Turkey threatened to veto Israel earlier this year in case the Jewish state establishes an office as part of NATO's Mediterranean Dialogue initiative which Israel is a part of along with other six countries.

Davutoğlu revealed in an interview with Turkish CNN TURK broadcaster on Sunday that Turkey threatened to veto a move by Israel to open a NATO office in Brussels while Turkish officials say Turkey's decision to veto may change according to political circumstances.

Turkey earlier vowed that it will pursue every kind of opportunity in international platforms to squeeze Israel after the ties between the two former allies badly damaged following the Mavi Marmara incident last year which left nine Turkish civilians dead.

In 1994, NATO launched an initiative to establish partnership with non-NATO member Mediterranean countries, including Israel.

Israel, through the help and coordination of the US, made an attempt to open the NATO office in Brussels earlier this year and Turkey threatened to veto Israel's move in NATO's foreign ministers meeting in Berlin on April 14-15. Turkish officials then said in current conditions, Turkey won't approve Israel to open the office and veto it if Tel-Aviv officially applies.

Israel then stepped back from opening the office after Turkey's response.


http://www.todayszaman.com/news-257129-turkey-threatened-to-veto-israel-in-nato.html

[Elzenga]

En ik denk dat we dat nu zien in de regio...waar al langer de veelal jonge bevolkingen klaar waren voor revolutie en verandering.

Ik moet eerst "die revolutie en verandering nog maar eens zien".

Het is afwachten of die niet "gekaapt" zal gaan worden door een specifieke groep ja....zoals dat in Iran na de revolutie in 1979 ook gebeurde....daar wist de conservatieve geestelijkheid de macht naar zich toe te trekken na de meer progressieve groepen (die veelal steun genoten van de jongere generaties) te hebben uitgespeeld en uiteindelijk hardhandig uitgeschakeld. De Iraakse aanval op Iran hielp daarbij ook. En dat is nu ook mijn zorg...dat een gebeurtenis of incident in de regio meer conservatief religieuze groepen in deze nu instabiele landen wederom in de kaart speelt...time will tell.

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

En ik denk dat we dat nu zien in de regio...waar al langer de veelal jonge bevolkingen klaar waren voor revolutie en verandering.

Ik moet eerst "die revolutie en verandering nog maar eens zien".

Oude wijn in nieuwe zakken?

En feit is dat niet elke verandering leidt tot een verbetering.

[KapiteinRob]

En ik denk dat we dat nu zien in de regio...waar al langer de veelal jonge bevolkingen klaar waren voor revolutie en verandering.

Ik moet eerst "die revolutie en verandering nog maar eens zien".

[Elzenga]

"We're facing an Arab awakening that nobody could have imagined and few predicted just a few years ago," Secretary of State Hillary Rodham Clinton said in a recent interview with reporters and editors of The New York Times. "And it's sweeping aside a lot of the old preconceptions."

Voor wie er zich blind voor maakte wel ja. Of dacht ongegeneerd twee landen te kunnen binnen vallen en te denken dat dit geen effect op de rest van de regio zou hebben. Opportunistische machtspolitiek kan zich ook tegen je keren. En ik denk dat we dat nu zien in de regio...waar al langer de veelal jonge bevolkingen klaar waren voor revolutie en verandering.

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

News Analysis

Tumult of Arab Spring Prompts Worries in Washington


By STEVEN LEE MYERS

Published: September 17, 2011

WASHINGTON — While the popular uprisings of the Arab Spring created new opportunities for American diplomacy, the tumult has also presented the United States with challenges — and worst-case scenarios — that would have once been almost unimaginable.

What if the Palestinians' quest for recognition of a state at the United Nations, despite American pleas otherwise, lands Israel in the International Criminal Court, fuels deeper resentment of the United States, or touches off a new convulsion of violence in the West Bank and Gaza?

Or if Egypt, emerging from decades of autocratic rule under President Hosni Mubarak, responds to anti-Israeli sentiments on the street and abrogates the Camp David peace treaty, a bulwark of Arab-Israeli stability for three decades?

"We're facing an Arab awakening that nobody could have imagined and few predicted just a few years ago," Secretary of State Hillary Rodham Clinton said in a recent interview with reporters and editors of The New York Times. "And it's sweeping aside a lot of the old preconceptions."

It may also sweep aside, or at least diminish, American influence in the region. The bold vow on Friday by the Palestinian president, Mahmoud Abbas, to seek full membership at the United Nations amounted to a public rebuff of weeks of feverish American diplomacy. His vow came on top of a rapid and worrisome deterioration of relations between Egypt and Israel and between Israel and Turkey, the three countries that have been the strongest American allies in the region.

Diplomacy has never been easy in the Middle East, but the recent events have so roiled the region that the United States fears being forced to take sides in diplomatic or, worse, military disputes among its friends. Hypothetical outcomes seem chillingly present. What would happen if Turkey, a NATO ally that the United States is bound by treaty to defend, sent warships to escort ships to Gaza in defiance of Israel's blockade, as Prime Minister Recep Tayyip Erdogan has threatened to do?

Crises like the expulsion of Israel's ambassador in Turkey, the storming of the Israeli Embassy in Cairo and protests outside the one in Amman, Jordan, have compounded a sense of urgency and forced the Obama administration to reassess some of this country's fundamental assumptions, and to do so on the fly.

"The region has come unglued," said Robert Malley, a senior analyst in Washington for the International Crisis Group. "And all the tools the United States has marshaled in the past are no longer as effective."

The United States, as a global power and permanent member of the United Nations Security Council, still has significant ability to shape events in the region. This was underscored by the flurry of telephone calls that President Obama, Mrs. Clinton and Defense Secretary Leon E. Panetta made to their Egyptian and Israeli counterparts to diffuse tensions after the siege of Israeli Embassy in Cairo this month.

At the same time, the toppling of leaders who preserved a stable, if strained, status quo for decades — Mr. Mubarak, Col. Muammar el-Qaddafi of Libya and Zine el-Abidine Ben Ali of Tunisia — has unleashed powerful and still unpredictable forces that the United States has only begun to grapple with and is likely to be doing so for years.

In the process, diplomats worry, the actions of the United States could even nudge the Arab Spring toward radicalism by angering newly enfranchised citizens of democratic nations.

In the case of Egypt, the administration has promised millions of dollars in aid to support a democratic transition, only to see the military council ruling the country object to how and where it is spent, according to two administration officials, who spoke on the condition of anonymity to discuss diplomatic matters. The objection echoed similar ones that came from Mr. Mubarak's government. The government and the political parties vying for support before new elections there have also intensified anti-American talk. The officials privately warned of the emergence of an outwardly hostile government, dominated by the Muslim Brotherhood and remnants of Mr. Mubarak's party.

The upheaval in Egypt has even raised the prospect that it might break its Camp David peace treaty with Israel, with Egypt's prime minister, Essam Sharaf, telling a Turkish television channel last week that the deal was "not a sacred thing and is always open to discussion."

The administration, especially Mrs. Clinton, also spent months trying to mediate between Turkey and Israel over the response to the Israeli military operation last year that killed nine passengers aboard a ship trying to deliver aid to Gaza despite an Israeli embargo — only to see both sides harden their views after a United Nations report on the episode became public.

Unflinching support for Israel has, of course, been a constant of American foreign policy for years, often at the cost of political and diplomatic support elsewhere in the region, but the Obama administration has also sought to improve ties with Turkey after the chill that followed the invasion of Iraq in 2003.

Turkey, which aspires to broaden its own influence in the region, has been a crucial if imperfect partner, from the administration's point of view, in the international response to the fighting in Libya and the diplomatic efforts to isolate Syria's president, Bashar al-Assad.

The administration deferred to Turkey's request last month to delay new sanctions on Mr. Assad's government to give diplomacy another chance.

This month, only days before expelling Israel's ambassador, Turkey agreed to install an American radar system that is part of a new NATO missile defense system, underscoring its importance to a policy goal of the last two administrations.

Mrs. Clinton, in the interview, expressed hope that the United States would be able to support the democratic aspirations of the Arab uprisings. She also acknowledged the constraints that the administration faced at home, given the country's budget crisis and Republican calls in Congress to cut foreign aid, especially to the Palestinians and others seen as hostile to Israel.

"It's a great opportunity for the United States, but we are constrained by budget and to some extent constrained by political obstacles," she said. "I'm determined that we're going to do as much as we can within those constraints to deal with the opportunities that I see from Tunisia to Libya and Egypt and beyond."

The administration has faced criticism from all quarters — that it has not done enough to support Israel or has done too much, that it has supported some Arab uprisings, while remaining silent on the repression in Bahrain. That in itself illustrates how tumultuous the region has become and how the United States has had to scramble to keep up with events that are still unfolding.

"Things are so fluid," said Robert Danin, a senior fellow at the Council on Foreign Relations. "They're not driving the train. They're reacting to the train, and no one knows where the train is going."

http://www.nytimes.com/2011/09/18/world/middleeast/tumult-of-arab-spring-prompts-worries-in-washington.html?pagewanted=2&_r=1

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

UPDATE 2-Turkey says Cyprus oil drilling plans are "provocation"

Sat Sep 17, 2011 5:16pm GMT

* Minister says will consider surveys with northern Cyprus

* Turkey says will not accept "fait accompli"

* Drilling spat comes ahead of UN peace deal deadline

By Jonathon Burch

ANKARA, Sept 17 (Reuters) - Turkey said on Saturday plans by Cyprus to begin gas exploration in the Mediterranean amounted to "provocation" and it would consider carrying out offshore surveys with northern Cyprus if drilling went ahead.

The comments by Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoglu were the latest in a row over ownership of potential hydrocarbon reserves in the eastern Mediterranean and come at a time of heightened tension in the region after ties between Turkey and Israel became strained.

The internationally-recognised Greek Cypriot government has said it will pursue its offshore gas plans and block Turkey's European Union entry talks as long as Ankara challenges its decision.

Turkey, the only country to recognise the breakaway state of northern Cyprus, has taken a direct role in the row, saying any reserves around the island belong not only to Greek Cypriots but also Turkish Cypriots.

"If this fait accompli continues we have steps of our own that we will take ... northern Cyprus can carry out the same explorations with Turkey and TPAO," Davutoglu told a news conference, referring to Turkey's state-owned oil and gas exploration company.

"We will not accept any fait accompli. This must be understood by the international community."

Texas-based Noble Energy , under licence from the Greek Cypriot government, is expected to start work imminently on a block southeast of the island. Its drilling rig was moved into position on Thursday.

Davutoglu said a delegation from Turkey's energy ministry had travelled to northern Cyprus to discuss the topic with officials.

He said the "one-sided" exploration plans by Cyprus were a "provocation", especially coming only weeks before an October United Nations deadline for a peace settlement for the divided island.

On Friday, the U.N. appealed to all involved for a peaceful resolution to the dispute and said any gas finds should benefit both communities if they ended their conflict.

"LINE IN THE SAND"

Cyprus was split in a Turkish invasion in 1974 triggered by a brief Greek-inspired coup. Present peace talks are the latest in a series of on-and-off consultations to relink the sides under a federal model.

The United Nations is tentatively eyeing a deal on Cyprus by mid-2012, when the island assumes the rotating EU presidency.

Analysts said Turkey would unlikely back down on its position and the spat would halt peace talks at least in the short-term.

"The Turks seem willing to draw a line in the sand on this and I can't see them backing down. We were already getting to the end game of the latest attempts at Cypriot reunification and I think this probably puts an end to that for the time being," said David Lea, a Western Europe analyst at Control Risks.

"I wouldn't see this sparking conflict in the short-term but it will make resolving issues more difficult and it's not going to go away."

Rhetoric over ownership of the potential oil and gas deposits had already sharpened this week. Turkey said on Thursday it would sign a pact with the northern Cypriots to set out their maritime boundaries if the Greek Cypriots pressed ahead with exploration.

The U.S. Geological Survey last year estimated there were around 1.7 billion barrels of recoverable oil and around 122 trillion cubic feet of recoverable gas in the Levant Basin Province, although disputes over control have held back exploration.

http://af.reuters.com/article/commoditiesNews/idAFL5E7KH0H920110917?pageNumber=3&virtualBrandChannel=0

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Turkey plays balancing act in projecting power in east Med

18 September 2011, Sunday / ABDULLAH BOZKURT, ANKARA

At a time when Israel is looking to exploit offshore gas fields in the eastern Mediterranean, Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan vowed to send Turkish frigates and assault boats to the area.

While Turkey is actively pursuing a carrot-and-stick approach in a balancing act to protect its own interests in the eastern Mediterranean, Turkish analysts are warning that Ankara should proceed diligently and cautiously in dealing with a simmering conflict in the region over drilling rights for potentially rich hydrocarbon resources in order to avoid perception problems ranging from bullying power to strong-arming its neighbors.

For some time Turkey has been at odds with the Greek Cypriots over natural gas exploration plans and threatened to respond if the Greek Cypriot administration goes ahead with drilling as announced. Israel, which signed an agreement last November demarcating its maritime borders with the Greek Cypriots, infuriated Ankara, which called the deal "null and void." The deal invited the wrath of the Turkish government, whose outspoken prime minister, Recep Tayyip Erdoğan, during a visit to Tunisia on Thursday vowed to send Turkish frigates and assault boats to the eastern Mediterranean.

Experts argue that Turkey should take other steps before escalating the crisis into an armed confrontation and instead should further focus on solidifying an international coalition against a unilateral declaration of drilling rights in the region. One such example could be Turkey's partnering with regional heavyweight Egypt on joint energy projects. Although the Greek Cypriot administration signed an agreement with Egypt in 2003 to delineate sea boundaries in order to pave the way for oil and gas exploration, the deal remained only on paper. During Erdoğan's visit to Egypt this week the tables were turned when both governments signed an accord establishing a High-Level Strategic Cooperation Council.

Among the agreements signed were two energy-related memorandums of understanding with Egypt. Turkish Energy and Natural Resources Minister Taner Yildiz said Turkey may carry out gas exploration in the Mediterranean with Egypt. "Turkey and Egypt may work together in oil and gas," he said, adding that the issue had been discussed with Egyptian counterparts.

Professor Mehmet Seyfettin Erol of the Ankara-based Gazi University says Turkey should concentrate its policy on convincing international partners to be on its side in this issue. "The circumstances are right for Turkey as both the US and the EU do not want to add new woes to a region still experiencing revolts and uprisings during the so-called Arab Spring. There may be different arguments from the perspective of international law, but in the end it all boils down to who has more leverage and power. Turkey should seek more partners against the Israel-Greek Cypriot coalition on this issue," he told Sunday's Zaman.

On Thursday, Turkey announced a tit-for-tat policy to prevent drilling in the region without first settling the account with the Turkish Cypriots, whose rights and jurisdiction have been overlooked on the divided island. Turkey said it will sign an agreement on the delineation of the continental shelf with the Turkish Republic of Northern Cyprus (KKTC) if Greek Cyprus moves ahead with its plans to drill for natural gas in the eastern Mediterranean, a development set to escalate tensions in the region.

The decision emerged after talks between Turkish and Turkish Cypriot officials in Turkey, according to a statement by the Turkish Foreign Ministry, released on Thursday. A Turkish Cypriot delegation visited Turkey at the invitation of the Turkish government, according to the statement.

A Turkish delegation headed by the deputy undersecretary of the Energy and Natural Resources Ministry visited the KKTC on Friday at the invitation of KKTC authorities. The delegation included officials from the General Directorate of Petroleum Affairs, the Turkish Petroleum Corporation (TPAO) and the Foreign Ministry. Sources said the KKTC government might identify some areas claimed by Greek Cyprus as part of its continental shelf in the eastern Mediterranean.

Birol Ertan, a political scientist who specializes in Cyprus, said the red lines for Turkey are very clear when it comes to protecting rights in both the Aegean and eastern Mediterranean. "By signing exclusive economic zone agreements with Israel, the Greek Cypriots want to render Turkish policies in the region ineffective," he said, stressing that the real aim of the Jewish state is to corner Turkey because of tension created by the flotilla incident last year during which Israeli commandos killed one Turkish-American and eight Turkish civilians on an aid ship bound for Gaza. "Israel is pursuing a policy of 'an enemy of my enemy is my friend' by signing secret deals with the Greek Cypriots," Ertan told Sunday's Zaman.

Turkey objects to any Greek Cypriot search for oil and gas inside the island's 51,000-square-kilometer (17,000 square mile) exclusive economic zone off its southern coast, saying it is in violation of the rights of the Turkish Cypriots who run their own state in the north of the island. Meanwhile, Turkey is considering its own plans to start oil and gas exploration off the coast of Turkish Cyprus. Greek Cyprus launched an initial licensing round in 2007 and is set to offer a second round of licensing for offshore oil and gas exploration later this year. In response, the Turkish government in July 2008 issued a decree authorizing the state-owned Turkish Petroleum Corporation (TPAO) to explore for oil beyond Turkish territorial waters in the Mediterranean.

Cyprus was split into a Greek Cypriot south and a Turkish Cypriot north in 1974, when Turkey intervened in response to a coup by supporters of a union with Greece. Greek Cyprus joined the European Union in 2004, but only the internationally recognized south enjoys membership benefits. Only Turkey recognizes Turkish Cyprus, where it maintains a military presence of 35,000 troops.

Erol argues that Israel is pursuing a containment policy against Turkey by bolstering its ties with Turkey's neighbors and is getting involved in disputes that Turkey has been party to. "Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu's visits to Greece, Azerbaijan, Bulgaria and Greek Cyprus might be regarded within that context," he stated. Erol cautioned that the Jewish state would very much like to portray Turkey as a bullying power in the eastern Mediterranean. "This would scare many Arabs and other Mediterranean countries and help eliminate the goodwill Turkey has earned in recent years on Arab streets and capitals," he noted.

Israel, which has been at odds with Turkey since the Gaza onslaught in December 2008/January 2009 during which more than 1,400 Palestinians were killed, mostly civilians, was looking to get back at Turkey, experts here in Ankara believe. The relationship between old allies deteriorated rapidly when Israel refused to offer an apology for the killing of nine Turks in the flotilla, prompting Ankara to expel senior Israeli diplomats including the ambassador. Defense contracts were frozen and military ties were suspended.

Rıdvan Karluk, dean at the faculty of economics and international relations at Anadolu University, believes Turkey should be concerned about possible provocations from the Israeli government in the hot waters of the Mediterranean Sea. "The Egyptian deal signed this week was important, and Turkey should expand this coalition further. It must act very carefully and with common sense, mindful of the fact that a civilian Turkish aid ship was violently raided by Israeli commandos last year," he told Sunday's Zaman.

Karluk pointed out that the Mediterranean Sea belongs to many nations and that any issues should be dealt with under a multilateral approach. "This would strengthen Turkey's hand in the region. Being right on the point of international law is not enough, as we saw in the UN's Palmer report sanctioning the illegal Gaza blockade by Israel. You have to have allies in the UN to make your case," he added.

Turkey is also lobbying Brussels to put a stop to exploration attempts by its member Greek Cyprus. The EU, which implicitly sided with the Greek Cypriots on the issue within the context of the EU's integrated maritime policy, was warned by Turkey that it also has a stake in what seems to be high-roller poker game. Turkey's permanent representative to the European Union has suggested that member states should urge Greek Cyprus to "see reason" in order to stop the dispute over gas exploration from getting worse. "We are not the ones who started exploration in disputed waters ... the EU can tell the Greek Cypriots they have to be reasonable," Ambassador Selim Kuneralp said in an interview with online news portal EUobserver.com.

While making its case heard on international platforms, Turkey knows that whoever controls the conditions on the ground may have a better position at the table. That is why Erdoğan announced that Turkish frigates and assault boats might be sent to the eastern Mediterranean at any time to ensure freedom of navigation. "Israel will not be able to move in the eastern Mediterranean as it wishes. It will see our determination in this regard," he said at a joint press conference with Tunisian interim Prime Minister Beji Caid el Sebsi on Thursday. Turkey will ensure freedom of navigation for all ships, not just those headed to Gaza, Erdoğan added.

Erdoğan's statement reflects a looming danger in the region as the date was set for initial exploration by US energy company Noble Energy early next month, raising the stakes further. Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoğlu warned the Greek Cypriot government last week against drilling for hydrocarbons in the Mediterranean, saying that Ankara will show the "appropriate reaction" if Greek Cyprus moves forward with exploration plans. "We will show the appropriate reaction if any further step is taken," Davutoğlu told reporters, stressing that the Greek Cypriot administration does not have the right to embark on oil and gas exploration in the Mediterranean unless the Cyprus issue is resolved and a government representing the entire island is formed.

Israel rejected statements issued by Turkey, saying it can defend the gas fields in the region. Israeli Energy Minister Uzi Landau has said, "Israel can support and secure the rigs that we are going to have in the Mediterranean," following the Turkish announcement to boost naval patrols in the eastern Mediterranean. Turkey may partner with Lebanon on the gas exploration controversy since Lebanon has accused Israel of breaking international law by exploring for gas without an agreement on the maritime border between the two countries, which are formally at war.

It was the worst timing for Turkey to have soured ties with Syria, another Mediterranean country in the eastern rim and a former ally. When Syrian leader Bashar al-Assad defied Turkish demands to end a bloody crackdown on protesters, Ankara crossed him out, labeling him as an unreliable partner.

In a speech in Cairo this week setting out Turkey's vision for the Middle East Erdoğan said neither he nor the Syrian people believe al-Assad anymore because he has failed to carry out reforms. "As civilian deaths increase in Syria we are seeing that reforms are not materializing and that they do not speak honestly. It is not possible to believe this," the Turkish prime minister said. Nevertheless it is not expected that Syria will forge an alliance with the Greek Cypriots out of fear that it may be seen as partnering with Israel amid uprisings against the regime. It appears the waters in the eastern Mediterranean will get hotter in coming days and that attempts to project power either by military assets or political clout by countries in the region are already under way.

http://www.sundayszaman.com/sunday/newsDetail_getNewsById.action?newsId=257091

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

De Turkse vervreemding van Israël zal aanhouden

Geplaatst door nickottens op 17 september, 2011 - 19:00 in Frontpage

Turkije zette vorige week de Israëlische ambassadeur het land uit en bevroor de militaire samenwerking met de Joodse staat. Dit nadat het weigerde een formeel excuus aan te bieden voor de dood van negen Turkse activisten aanboord van een hulpkonvooi dat vorig jaar door de Israëlische kustwacht werd aangevallen.

De Turkse opstelling verbrede de diplomatieke kloof die zich tussen Ankara and Jeruzalem had gevormd ten tijde van massale en mogelijk zeer destabiliserende volksopstanden in de Arabische wereld.

In mei vorig jaar onderschepte Israël een kleine vloot die er op uit was de maritieme blokkade van de Gazastrook te doorbreken. Meerdere activisten vonden de dood toen zij de Israëlische aanval probeerden af te slaan. Het incident zette de betrekkingen tussen Israël en Turkije onder druk. De conservatieve regering in Ankara vergeleek de Israëlische actie met "piraterij" terwijl de minister van buitenlandse zaken, Ahmet Davotuĝlu, het voorval met de terroristische aanslagen van 11 september vergeleek.

Turkije eiste dat Israël excuses aanbood en de families van de omgekomen activisten schadevergoeding betaalde. Wanneer die eisen deze week nog steeds niet werden ingewilligd onttrok Turkije van Israël de toestemming om diens luchtruim te betreden en beloofde het juridische stappen te ondernemen tegen de Israëlische soldaten die bij de actie betrokken waren.

De Turkse retoriek duidt waarschijnlijk niet op een plotselinge afkeer van de Joodse staat.

Decennialang onderhield Turkije als één van de weinige landen in het Midden Oosten bondgenootschappelijke betrekkingen met Israël. Echter, zoals veel landen in de regio maakt Turkije zich zorgen om de nucleaire ambities van Teheran. Het is goed mogelijk dat de Turken zich doelbewust van Israël vervreemden om in de nabije toekomst de opbouw van een eigen atoomprogramma te rechtvaardigen.

Israël is op dit moment het enige land in het Midden Oosten dat beschikt over kernwapens. Wanneer Iran eenzelfde capaciteit ontwikkelt zou het de gehele machtsbalans in de regio kunnen verstoren. Voor de uitbraak van de "Arabische lente" werd deze bepaald door landen die aan de Verenigde Staten waren gelieerd – met name Egypte, Israël, Saoedi-Arabië en Turkije.

Turkije heeft in de afgelopen jaren een onafhankelijker buitenlands beleid gevoerd dat erop gericht was de handel met onder meer Egypte, Jordanië en Syrië te versterken. De Turken realiseerden zich dat zij bijna precies een eeuw na de teloorgang van het Ottomaanse Rijk wederom een regionale grootmacht konden spelen door hun exporten en unieke banden met Europa als kruiwagen in te zetten.

Dit Turkse beleid van "geen problemen met buurlanden" kon echter niet slagen zolang Turkije door de rest van de regio als weinig meer dan een Westerse pion werd gezien. Om erkend te worden als de neutrale arbiter die Turkije graag wilde zijn kon het geen vriend van Israël blijven. Buiten de Turkse grenzen is de Joodse staat immers weinig populair. Arabische politici en Islamitische fanatici zetten de toon van het publieke debat in het Midden Oosten met antisemitische leuzen en herhaaldelijke veroordelingen van het "disproportionele geweld" dat Israël jegens Palestijnse militanten zou inzetten.

Tegelijkertijd kan Turkije geen zorgen over Iran uitspreken wanneer het als spil in de dynamiek van het Midden Oosten wil fungeren. Van Israël kan het zich gemakkelijker afzonderen. De Turkse handel met Israël zal wat afnemen maar in strategisch opzicht heeft het nauwelijks baat bij nauwe banden met een staat die de Iraanse president het liefst van de kaart zou vegen.

De Arabische opstanden in Tunesië, Egypte en Libië hebben de traditionele verhoudingen in het Midden Oosten meer verstoord dan de Turkse buitenlandse politiek tot nog toe. De toenaderingspogingen tot Damascus en Teheran hebben niet de stabiliteit gebracht waar Ankara op hoopte. Integendeel, de gewelddadige onderdrukking van demonstraties in Syrië zou Koerdische separatisten in het noordoosten van het land de mogelijkheid kunnen geven om zich wederom te manifesteren. Uit voorzorg ondernam Turkije vorige weer alweer luchtaanvallen tegen Koerdische opstandelingen in het noorden van Irak waar de Amerikanen op het punt staan zich terug te trekken.

Om de Arabische lente te overleven moeten de Turken hun buitenlandse beleid heroriënteren. Een nog sympathiekere houding jegens de Palestijnen zou van pas kunnen komen. De Turkse premier heeft zich meerdere malen met de Palestijnse kwestie beziggehouden wat zijn aanzien in de Arabische wereld, ook in de ogen van de protesterende jongeren in Egypte en Syrië, ten goede is gekomen. De Turkse banden met het Ba'ath regime in Damascus daarentegen hebben weinig uitgehaald. President Bashar al-Assad lijkt zich niets te hebben aangetrokken van de Turkse oproep om het geweld tegen zijn bevolking te staken.

Turkije is dus genoodzaakt 's lands houding bij te stellen, dit maal niet jegens de andere overheden in de regio dan wel jegens andere volkeren. Met een unieke samensmelting van secularisme en confessionele invloeden in de nationale politiek neemt Turkije een unieke positie in tussen de Moslimwereld in het Westen. Dit model spreekt mogelijk de mensen aan waar Turkije waarschijnlijk veel afhankelijk van zal worden – juist die hoogopgeleide, kosmopolitische jongeren die begin dit jaar tegen hun corrupte en onderdrukkende overheden begonnen te agiteren.

De Turkse president Abdullah Gül gaf afgelopen week al een aanzetje tot een nieuw beleid toen hij zijn Syrische collega Assad veroordeelde voor diens hardnekkigheid. Volgens Gül was er in het Midden Oosten "geen ruimte meer voor totalitaire regimes en eenpartijstaten." Tenzij de leiders van deze landen het initiatief nemen "zullen zij gedwongen worden te veranderen," aldus de Turk.

Turkije moet partij kiezen voor de demonstranten anders loopt het in dezelfde val als Duitsland dat zich tegen de NAVO interventie in Libië verzette. Nu de dictator is gevallen worden de Duitsers gewantrouwd door hun vrienden en veracht door de nieuwe machtshebbers die hun banden met het oude regime niet snel zullen vergeten. De Turken kunnen zich geen soortgelijke blunder veroorloven.

http://www.dagelijksestandaard.nl/2011/09/de-turkse-vervreemding-van-isra%C3%ABl-zal-aanhouden

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

'Israël is het beste dat de islamitische wereld ooit is overkomen'

Timon Dias − 17/09/11, 13:00

Critici menen dat Israël de vijandige houding van onder andere Turkije en Egypte aan zichzelf te wijten heeft. Ze vergeten dat het vernietigen van Israël een universeel islamistisch streven is, schrijft Timon Dias.

De Arabische lente is schitterend ja, voor islamisten 

'Het zijn barre tijden voor de  Israëlische regering' , stelt correspondent Rolf Bos op dinsdag 13 september in de Volkskrant. Bos stelt zich terecht de vraag: 'Welke duistere krachten stuurden vrijdag tienduizenden Egyptenaren naar de Israëlische ambassade?' Het antwoord op deze vraag raakt de essentie van alle spanningen tussen Israël en de rest van de regio, maar Bos laat de vraag onbeantwoord.

Duistere krachten
Welke duistere krachten hierop aansturen is evident, maar het uitspreken ervan bezorgt menigeen een ongemakkelijk gevoel: islam. Men wil dit zelden horen, maar de geschiedenis bewijst zichzelf. Turkije kende onder seculier bewind warme banden met Israel, hetzelfde gold voor Iran. Echter sinds de islamitische revolutie van '79 is Iran een aartsvijand van Israël, en nu bezigt de islamistische premier van Turkije zich met indirecte oorlogsdreigingen.

Heel anders kan het voorstel om een toekomstig Gaza flotilla van een Turks marine escort te voorzien, toch niet worden opgevat? Egypte kende daarentegen nooit warme banden met Israël, dit is wellicht te wijten aan de vele militaire nederlagen die het land tegen Israël opliep. Maar, een koude vrede of niet,  het was wel vrede. Wellicht wordt voor het Westen nu duidelijk waar het genadeloos repressieve bewind van Mubarak in grote lijnen toe diende: het onder de duim houden van deze duistere islamitische krachten.

Bos stelt dat 'de breuk met de Turken voorkomen had kunnen worden als Israël ruimhartig excuus had aangeboden voor de dood van negen Turkse activisten aan boord van het flottielje, vorig jaar.' Deze stelling illustreert de tekortkomingen van het Westerse oorzaak- gevolg paradigma in conflictsituaties. Het negeert namelijk volledig het feit dat het vernietigen van Israël een universeel islamistisch streven is. Zelfs de paus van het islamisme, Yusuf Al Qaradawi, keurt terrorisme af, behalve tegen Israël.

Vijandiger
De ongemakkelijke waarheid is dat het flottielje incident bijna niets te maken heeft met de openlijk vijandelijke houding van Turkije. De houding is onderdeel van een islamistische lange termijn strategie die in essentie aanstuurt op de vernietiging van Israel. Ook zonder incidenten waarbij islamitische levens verloren gingen, zou de houding van Turkije jegens Israël steeds vijandiger worden. Dit heeft naast islamitistische weerzin jegens Israël nog een goede reden. Erdogan heeft de ambitie om Turkije de nieuwe regionale supermacht te maken, en dit gaat niet zonder populariteit te genieten onder de Arabische bevolking. Nu is het zo dat haat jegens Israel ongeveer het enige is dat de bevolking van het Midden- Oosten kan binden. Openlijke vijandelijkheid richting Israël gaat Erdogan immense populariteit opleveren.

In deze zin is Israel het beste dat de islamitische wereld ooit is overkomen. De Westerse wereld is veel gevoeliger voor misstanden in Israël, dan misstanden in islamitische landen. Het is dan ook geen toeval dat provocaties aan het adres van Israël zich vaak aandienen als een regime zelf zijn bevolking uitmoord. Syrië stelde dit onlangs nog tentoon door hun bevolking de Israëlische grens te laten bestormen, terwijl de regering zelf hun opstandige burgers doodde. Israël is eigenlijk de enige die saamhorigheid onder de islamitische staten kan bewerkstelligen. De ironie is in het Midden- Oosten zelden ver te zoeken.

Volgens Bos 'rest er slechts een uitweg. Aan de bezetting van Palestijnse gebieden dient een einde te komen'. De correct juridische duiding is betwiste gebieden, maar daar gaat het helemaal niet om. Het geven van deze betwiste gebieden zal niks veranderen, de geest is uit de fles. De regionale tijdsgeest keert zich volledig tegen Israel. De Arabische lente is schitterend ja, voor islamisten.

Moderniteit
De islamitische wereld heeft zich geprobeerd te moderniseren. In landen als Turkije, Iran en Egypte leek dit aan het begin van de vorige eeuw te lukken. Het probleem is echter dat de moderniteit in deze regio nooit gezonken cultuurgoed is geworden. De moderniteit sloeg aan bij een intellectuele elite, en zij probeerde deze vervolgens op te leggen aan de rest van de bevolking. Helaas is moderniteit niet op te leggen. Modernisering is een gestaag en organisch proces dat bovendien oprecht van binnenuit moet komen. In essentie krijgen zij die in dit moderniseringsproces benadeeld zijn, nu de touwtjes in handen en dan is slecht nieuws voor het enige moderne land in de regio: Israël.

Bos stelt dat 'juist nu de Palestijnen in Mahmoud Abbas een leider hebben met wie waarschijnlijk zaken is te doen, bezit Israël een regering waarvan sommige leden dromen van een Groot- Israël, een Eretz Israel vanaf de Middellandse Zee tot aan de rivier Jordaan'. Door Hamas buiten beschouwing te laten en de Israëlische regering neer te zetten als zeeloten wordt een valse werkelijkheid voor veel lezers bevestigd. Een werkelijkheid waarin Israel de door religie gedreven agressor is, en waar de Arabische Palestijnen het rationele slachtoffer zijn. De realiteit wijst echter eerder naar het tegenovergestelde.

Timon Dias studeert psychologie en islamologie aan de Universiteit Leiden.

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/2912182/2011/09/17/Israel-is-het-beste-dat-de-islamitische-wereld-ooit-is-overkomen.dhtml

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Turkije wil geen bemiddeling in conflict met Israël

Turkije heeft geen behoefte aan bemiddeling door de Verenigde Staten in het conflict met Israël. Dat heeft de Turkse minister van Buitenlandse Zaken, Ahmet Davutoglu vanmiddag laten weten. Dat meldt persbureau AFP.

In een live uitgezonden persconferentie stelde Davutoglu dat Turkije "op geen enkele manier behoefte heeft aan bemiddeling", nadat hem werd gevraagd of de Verenigde Staten een rol zouden kunnen spelen bij het herstellen van de relatie met Israël.

Turkije heeft een groot conflict met Israël over de Israëlische bestorming van het Turkse activistenschip Mavi Marmara vorig jaar, waarbij negen Turken omkwamen en waarvoor Israël weigert excuses aan te bieden. De Turken hebben in reactie daarop de militaire en economische betrekkingen tussen beide landen bevroren.

http://www.nrc.nl/nieuws/2011/09/17/turkije-wil-geen-bemiddeling-in-conflict-met-israel/