Spanningen tussen Turkije en Israël

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Turkey wants to revive Ottoman Empire

16.09.2011

A hundred years after the collapse of the Ottoman Empire, Turkey is re-emerging on the international arena. Furthermore, it intends to regain the ground lost in the 19th-20th centuries, which is a direct threat to the interests of all the neighboring countries, including Russia.
 Consider the actions of the Turkish leadership during the past weeks that have caused serious concerns in Israel, Syria, Iraq, Iran and the EU.


Particularly noteworthy are the frictions of Ankara and Tel Aviv, which raise questions about preservation of the Alliance between the two. The Turkish leadership provides a strong support to the Palestinians, and threatened to appeal to the international authorities with a demand to monitor the Israeli nuclear program and promised to prevent the development of Israeli-rich gas fields in the Mediterranean.

Finally, a serious concern in Israel was caused by the fact that on September 7, Turkey announced its intention to sign an important military agreement with Egypt during a corresponding visit of the Turkish government. Of course, this is a historic day in the history of the entire Middle East. Given the sharp rise in anti-Israel sentiment in Turkey and in Egypt, as well as the ongoing processes of evolution of power in several North African countries, the concerns of Israelis about the activity of Ankara on the Egyptian direction are quite understandable.


Worst case scenarios should be considered as one of the options for the future development in the Middle East. One possibility is the return to the days of the 1960s and 1970s, when Israel was virtually in the siege of hostile neighbors.
However, at this time the situation in Tel Aviv will be much worse, because Ankara can turn from an ally into an enemy more dangerous than all the Arab countries put together.

Some experts call manifestations of military activity in Turkey an additional concern. Turkey threatens Israel to send a new "freedom flotilla" to Gaza under the protection of the Turkish Navy warships, as well as equip the squadron that will be on duty in the Red Sea. If we take into account the fact that Erdogan sent another squadron to the Israeli Mediterranean coast, it seems that the Turks are threatening Israel with a full naval blockade.


It should be remembered that the Israeli-Turkish complications did not occur in 2010. Gradual cooling has been observed since 2008 in parallel with strengthening of foreign policy activity of Turkish Islamists in power. In the last six months the efforts of Erdogan in this area have been more obvious.
However, anti-Israel rhetoric of the Turkish leadership cannot hide his true intentions, which extend far beyond the desire to defy Israel.

First, the emergence of the Turkish Navy in the Red Sea is largely a reaction to the appearance of the Iranian fleet in the area. In addition, Turkey intends to demonstrate a desire to show its power in the region strategically important for the West, where the oil routes from the Persian Gulf run.
Second, attention should be paid to Turkey's policy in respect of all Arab countries. Turkey openly threatened Syria to send troops to northern Iraq, and participated in the NATO operation against Libya.

As for Egypt, under Murambak Cairo considered Ankara a dangerous competitor in terms of influence on the Middle East and Arab countries. 

Of course, they remain competitors today. But then Egypt used to rely on the full support of the West. Now the situation has changed: the revolutionary changes in the country are just beginning, and Islamist sentiment out there is much worse. Turkey would not mind to use the opportunity to try to expand its influence in this country through the development of the economic ties and military-technical cooperation.

Last but not least factor has to do with the events of "Arab spring" that led to the collapse of the former authoritarian regimes. In this regard, Turkey would not mind using the opportunity to, first, divert public attention from the purely Turkish reality and increase its influence in the region.


It is significant how Islamists Erdogan and Gul support Syrian and Egyptian "Muslim Brothers". This is mostly not an ideological affinity, but the intention to place a bet in the global game. The West supports the Liberals who have no influence on the masses of protesters who sympathize with the radicals like those "brothers."  
As for Israel itself, its attitude towards Turkey's behavior is rather unemotional. The Israeli leadership is well aware that strong statements by the Turkish leadership are in fact more focused on winning sympathy among Arabs.

In the discussion about the Israeli-Turkish verbal dispute, it should be emphasized that the actions of Ankara are aimed not so much against the interests of Tel Aviv, but at restoring its influence in the eastern Mediterranean and southern Europe.
The Turkish leadership is doing all it can to show that its activity is directed against Israel, to whose shores a few frigates and corvettes as well as dozens of missile boats and support vessels will soon rush.


However, it is sufficient to consider "a new naval strategy" with a great name "Operation Barbarossa - Aegean shield" adopted a few days earlier, which implies that Israeli ships would be placed between Cyprus and Israel. This will allow the latter to make an equal influence not only on the Tel-Aviv, but also Nicosia and Athens. Anti-Israel rhetoric in this case is more like a camouflage to conceal the true intentions of the South-European direction.

In the past six months, Ankara has been aggressively pursuing its policy towards Cyprus and has been trying to prevent the of oil and gas deposits at its shores going to Greek companies. Moreover, the Turkish Minister for EU Affairs Egemen Bagysh openly declared the possibility of using military force to prevent such a scenario.


But there is more to it. Turkey has also announced its plans to increase its Navy presence in the Adriatic Sea. It is known that in the near future a new "assignment" will be given to at least some of the 14 Turkish submarines. This way Ankara intends to strengthen its influence among the Muslims of Bosnia and Herzegovina (BiH), openly declaring this to the European Union that had its own plans for the future of BiH.

In the middle of the 18th century the Ottoman Empire has steadily weakened and lost its influence in the world on all fronts, starting with the Maghreb and ending with the Balkan and Caucasus. It was evidenced by lost wars with its neighbors, including Russia.
Finally, in the middle of the 19th century, the Ottoman Empire had the contemptuous name of a "sick man of Europe". Such a characterization was fully justified considering losses in a war with Russia (1877-1878), clashes with the Balkan states, and loss of its Italian possessions in Libya1912-1913.
The defeat in World War I meant not only the destruction of the Ottoman Empire, which had lost virtually all the Arab lands. The existence of Turkey in general as an independent state was at stake.

While in 1922 Kemal managed to beat Greece supported by the Entente, it seemed that the Turks have never recovered from the defeat of 1918. Yet, after 100 years of "gathering strength" Turkey seems to be going back to claim the lost. Inevitably, the Turkish activity will be more manifested in the Caucasian and Crimean directions, which cannot but worry Russia.

Sergei Balmasov

Pravda.Ru

http://english.pravda.ru/world/asia/16-09-2011/119068-turkey_ottoman-0/

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Obama must deal with Turkey-Israel crisis

By Morton Abramowitz and Henri J. Barkey, Saturday, September 17, 1:46 AM

U.S. policy in the Middle East is f loundering. President Obama's two most important allies in the region are on a collision course. It will not be resolved by the State Department's injunction to Turkey and Israel to "cool it."

Turkey's importance to Washington is clear: its involvement in NATO and its forces in Afghanistan; its strong economic ties to northern Iraq; its ongoing cooperation against terrorism; and, most recently, its role in the NATO missile defense shield. The depth of the U.S.-Turkey alliance makes the crisis in Israeli-Turkish relations one that equally involves the United States.

Turkish Prime Minister Recep Tayyip Erdogan has expanded his confrontation with Israel beyond the 2010 Gaza flotilla incident and into a full-scale assault on Israel's position in the region. He recently declared that the Turkish navy will escort Turkish vessels going to Gaza to provide aid. Washington did not grasp where Erdogan's sustained verbal attacks on Israel were heading. He now directly challenges our major alliance in the Middle East, and how far he will go is unclear. Obama himself must acknowledge that the situation is a crisis. As the political climates in Turkey and the United States harden, Erdogan and Obama will find it increasingly difficult to compromise.

Foreign Minister Ahmet Davutoglu said years ago that Turkey would construct a new order in the region. Erdogan followed this with criticism of interference in Middle Eastern affairs by "outside" powers, a clear shot at Washington. Erdogan's rhetoric of late is about reducing Western influence in the region and teaching Israel a lesson for "irresponsible" or "immature" behavior.

Had Erdogan pushed only for an apology over the deaths of Turkish citizens in the May 2010 flotilla incident, Turkey's actions would be understandable in the face of Israel's unwise decision not to immediately resolve the problem. The recently leaked U.N. report on the flotilla affair sought to find a way for the sides to reconcile. Erdogan, however, is not interested in repairing the situation with Israel.

Erdogan is calculating that, as a NATO member, a European Union candidate country and the world's 16th-largest economy, Turkey can move the Middle East in ways no other regional country can. He has significantly expanded Turkey's trade and investment. He has successfully pivoted away from Libya and Syria, where he had been closely affiliated with the authoritarian regimes. He is wildly popular on the Arab street, and his address to the Arab League last Tuesday could well be a bid for the populist mantle last held by the late Egyptian president Gamal Abdel Nasser. His vigorous battle at the United Nations for a Palestinian statehood resolution is another step in his effort to isolate Israel.

By threatening to militarily contest Israel's blockade of Gaza — which was deemed legal by the U.N. Palmer Commission — the Turkish government has laid down a serious challenge to American policy. Danger stems not just from potential miscommunication between those two countries but also from third parties with their own agendas, creating conditions for confrontation.

http://www.washingtonpost.com/opinions/obama-must-deal-with-turkey-israel-crisis/2011/09/16/gIQAnlcWYK_story.html

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

September 16, 2011

US Wary of Turkey's Financial Dealings With Iran
Dorian Jones | Istanbul

Turkey and its U.S. and European allies could be on a collision course over Iran. Despite international efforts to isolate Iran over its disputed nuclear program, Turkey has deepened trade and financial relations with Tehran. A Turkish state bank recently helped transfer a multi-billion-dollar payment to Iran. The deal comes in the face of Washington's calls on Ankara to stop cooperation.

The Turkish state-owned Halkbank recently has helped India transfer part of a $5 billion payment to Iran for oil deliveries. The intervention of the Turkish bank is a major boost to Tehran, according to Turkey-Iran expert Mehrdad Emadi.

"This money was very badly needed and it actually had caused shortage of hard currencies in Tehran," said Emadi. "So in that sense, it actually gives a new lease of life to regime."

The Indian payment had been delayed by increasingly tightening Western sanctions on Iran. The West suspects Iran is developing nuclear weapons. Iran says its program is for peaceful energy development.

Jamshid Assadi of France's Burgundy Business School says Washington is increasingly successful in stopping Western financial dealings with Tehran.

"The sanctions is much harder for Iran, in the financial flows because the financial networks are much globalized. And when it's globalized, American banks are very powerful on it. For financial transactions, it's very difficult," said Assadi.

In a recent a visit to Turkey, senior U.S. treasury official Roger Cohen spelled out Washington's concerns. "As trade increases, as financial ties expand, it runs counter to the international community's desire to constrain Iran and to ensure the choice that has been put to the Iranian leadership between continued defiance and integration with the international community, is as sharp as possible," he said.

Cohen cited Iran's Mellat bank, which operates in Turkey, as helping to foster Tehran's nuclear program. Despite Western calls for its activities to be restricted, the Turkish branch recently announced increased profits and growth.

Washington has reportedly warned Turkish banks operating in the U.S. that they could face prosecution if they violate Iran sanctions. According to a diplomatic source, at least one Turkish bank is under investigation by U.S. authorities.

But Ankara has mostly refused to abide by sanctions on Iran. Bilateral trade has continued to grow.

Turkish politician Volkan Bozkir, who heads the parliamentary foreign affairs committee, dismisses U.S. threats.

"Countries should be careful in warning Turkey [that] it's the not the country of 10 years ago. Is there any rule in the world that the U.S. can impose any sanctions without any U.N. support or legal institutions? It's only the U.N. which can impose sanctions. We will abide with the U.N. sanctions."

Still, Ankara is wary of harming relations with Washington, says former Turkish diplomat Murat Bilhan, especially when it come to military alliances.

"Turkey does not feel any threat from Iran, but I would definitely say Turkey would not hurt Turkish-American relations just for the sake of Iran. Because Turkey does observe the interest of the United States, as you have seen that in the missile shield," said Bilhan.

Bilhan is referring to Ankara's decision to allow the placement of U.S. radar on its territory as part of  NATO's anti-ballistic missile system aimed at detering Iran. The decision was praised by Washington this week and condemned by Tehran.

enigsinds off topic maar ook dit artiekel laat zien dat Turkije hard bezig is met het maken van "vrienden"

http://www.voanews.com/english/news/middle-east/US-Wary-of-Turkeys-Financial-Dealings-With-Iran-129969208.html

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Turkije op ramkoers over olieboringen
  zaterdag 17 september 2011 | 06:00

ISTANBUL - Griekenland staat op zijn achterste benen nu Turkije in de Middellandse Zee voor de Griekse en Cypriotische kust naar olie en gas wil gaan boren.

Het besluit van de regering in Ankara om met een schip bij Kastellorizo - niet ver van Rhodos - naar de energiestoffen te gaan zoeken, wordt als pure provocatie opgevat.

Israël de vijand
De spanningen in de regio lopen in sneltreinvaart op. Turkije is ook al boos op (Grieks-)Cyprus dat een deal met Israël over gezamenlijke gasboringen bij het eiland heeft gesloten. Sinds kort is Israël de grootste vijand van Turkije aangezien de regering in Tel Aviv geen excuses wil maken voor de dood van negen Turken, in mei 2010, aan boord van een schip dat hulpgoederen wilde brengen naar de door Israël afgesloten Gazastrook.

"Turkije werkt aan een nieuwe orde in de Middellandse Zee en is tegen elke dominante claim wat betreft de grondstoffen", zegt professor internationale betrekkingen, Mustafa Aydin van de Kadir Hac Universiteit in Istanbul.

Dovemansoren
Volgens Turkije schenden de boringen de rechten van burgers in Noord-Cyprus: het deel van het eiland dat sinds 1974 door de Turken wordt bezet. Noord-Cyprus wordt echter alleen door Turkije erkend. De Europese Unie steunt de Cypriotische boringen en riep Turkije op de dreigementen en andere acties die de relaties tussen de landen kunnen schaden, te staken.

Die oproep was aan dovemansoren gericht. Cyprus dreigde de EU-onderhandelingen met Turkije over toetreding, te frustreren mocht Ankara het verzet tegen de boringen niet opgeven.

Akkoord met Egypte
De Turkse woede heeft veel te maken met het conflict met Israël. De Turken zijn niet alleen woedend over het uitblijven van de Israëlische excuses, het feit dat Israël steeds warmere banden met Griekenland en Cyprus onderhoudt, is Ankara een doorn in het oog.

Turkije heeft nu als wraak een akkoord met Egypte gesloten. De landen gaan samen in de Middellandse Zee boren naar olie en gas.

© Gelderlander 2011, op dit artikel rust copyright.

[Elzenga]

Met een ruim van tevoren aangekondigd konvooi waarvan je al lang en breed hebt laten weten dat het niet welkom is, stuur je juist een forse reactie. Ik zie commando's hier ook volledig in passen. De vergelijking met Nederland aanhoudend durf ik ook gerust te stellen dat, zelfs met onze politici, besloten zou worden tot een onderschepping van de marine, die vervolgens de boarding party stuurt.

Dan schatten wij dit dus verschillend in...want ik ben er van overtuigd, dat dit konvooi hier niet door een boarding party/mariniers was verwelkomt...en met beduidend minder dodelijke middelen. Want anders waren bewapende militairen al veel vaker ingezet...ik denk even aan de felle krakersrellen e.d. in het verleden....waar vergelijkbare wapens werden gebruikt als door de op een confrontatie uit zijnde activisten op dit konvooi.

Inderdaad; je had kunnen zien dat het fout zou gaan. Dan zet je juist zwaardere middelen in om zo de overmacht en dus de controle te behouden. Zoals ik al eerder aangaf ben ik het helemaal eens dat, achteraf gezien, er wel een handigere manier van enteren zou zijn geweest dan op een druk dek vanuit een helikopter af te dalen. Echter is in deze context juist de inzet van commando's juist in mijn ogen; er is een konvooi, ruimschoots van tevoren aangekondigd, dat zegt jouw blokkade te negeren en jij hebt nadrukkelijk aangegeven dit niet te tolereren. Komen ze toch, de waarschuwingen negerend, volg je de standaard procedure van het sturen van een speciaal getraind en goed bewapende boarding party met als doel de controle te behouden door overmacht. Daarom mijn punt: over de inzet van commando's valt niet te twijfelen. Je kunt verder wel geheel terechte vragen stellen over de insertion (één voor één op een druk bevolkt dek, werkelijk?) of de wel of niet terechte politiek.

Blijven we het dus ook niet over eens. Burger activisten...met dit soort bewapening... bestrijd je met politionele middelen (met hoogstens een bewapend arrestatieteam of scherpschutters als back-up...deden ze ook bij de felle krakersrellen hier in Nederland)...niet met een militaire elite-eenheid die vooral is getraind om snel en met geweld tegenstanders uit te schakelen. Of je doel moet zijn om bij het verzet dat je vooraf verwacht bewust heel snel op te schalen en buitenproportioneel te kunnen reageren...omdat je hiermee een signaal wilt geven...zoals dat in het verleden veel vaker is gebeurd bij soortgelijke confrontaties. Gezien de positieve eerste reacties van de Israëlische autoriteiten en rechtelijke instanties denk ik dus meer aan dat laatste dan aan een blunderend optreden. Maar goed, hier worden we het niet over eens. So be it.

En Israël en Turkije blijkbaar ook niet...en dat zorgt nu voor een ongekend soort spanningsveld in de regio...wat alle kanten op kan...

[Lynxian]

Je slaat wat stappen over denk ik...dit konvooi was ruim van te voren aangekondigd...bekend was wat er aan boord was en wie. Israël had al allerlei diplomatieke en andere middelen gebruikt het vertrek van het konvooi te stoppen en saboteren...Er dook dus niet plotseling een schip op voor de kust dat niet reageerde op communicatie en signalen.

Met een ruim van tevoren aangekondigd konvooi waarvan je al lang en breed hebt laten weten dat het niet welkom is, stuur je juist een forse reactie. Ik zie commando's hier ook volledig in passen. De vergelijking met Nederland aanhoudend durf ik ook gerust te stellen dat, zelfs met onze politici, besloten zou worden tot een onderschepping van de marine, die vervolgens de boarding party stuurt.

Juist wel dus!!....zie hierboven en reactie van VandeWiel. Waarbij ik dus in tegenstelling tot VandeWiel vraagtekens zet bij of het wel "achteraf" een blunder was om commando's te sturen...of dat dit heel bewust is gedaan...men bewust buitenproportioneel wilde ingrijpen...en men pas terugkrabbelde en termen als "blunders" in beeld kwamen toen de internationale gemeenschap en met name de VS zo scherp reageerden. De eerste officiële reacties in Israël waren namelijk positief. 

Mijn punt: je kunt over veel discusseren, maar niet over het besluit tot inzet van de commando's.

Het probleem is... Dat je daar wel over kunt discussieren...  Elzenga heeft in zekere zin gelijk dat men had kunnen aan zien komen dat het fout zou lopen. Dat de normale modus operandi is dat je commando's inzet en dat je terugkijkend dit misschien niet heel slim vindt voor deze situatie, is terecht lijkt mij. En misschien heeft men vooraf inderdaad wel slachtoffers bij de hulpverleners ingecalculeerd en is de blunder dat men niet verwacht had dat de internationale en Turkse reactie zo sterk zou zijn.

Blijft ik er bij dat men bewust gekozen heeft commando's te sturen en dat die nadat ze aangevallen werden in mijn ogen terecht gehandeld hebben. De schuld ligt bij de Turken wegens het doorlaten van het konvooi en ligt bij de Israeliers evengoed wegens het (bewust) verkeerd inschatten van de situatie. Hadden ze het recht in te grijpen en het schip te stoppen? Ja. Hadden de commando's het recht op zelfverdediging toen ze er een maal waren? Ja. Was het een blunder om commando's te sturen? Achteraf, ja.

Inderdaad; je had kunnen zien dat het fout zou gaan. Dan zet je juist zwaardere middelen in om zo de overmacht en dus de controle te behouden. Zoals ik al eerder aangaf ben ik het helemaal eens dat, achteraf gezien, er wel een handigere manier van enteren zou zijn geweest dan op een druk dek vanuit een helikopter af te dalen. Echter is in deze context juist de inzet van commando's juist in mijn ogen; er is een konvooi, ruimschoots van tevoren aangekondigd, dat zegt jouw blokkade te negeren en jij hebt nadrukkelijk aangegeven dit niet te tolereren. Komen ze toch, de waarschuwingen negerend, volg je de standaard procedure van het sturen van een speciaal getraind en goed bewapende boarding party met als doel de controle te behouden door overmacht. Daarom mijn punt: over de inzet van commando's valt niet te twijfelen. Je kunt verder wel geheel terechte vragen stellen over de insertion (één voor één op een druk bevolkt dek, werkelijk?) of de wel of niet terechte politiek.

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

De intentie (via Twitter) om op een school een massaslachting aan te richten is reden genoeg om een busje voor je deur te krijgen.

Dus geliquideerd worden als je een intentie hebt om op school hulpgoederen of lollies uit te delen ook?
Dit soort excuses bedenken leid tot niets, je weet donders goed dat Israel buiten haar grenzen en territoriale wateren heeft gehandeld met dodelijk geweld.

Als jij wilt inbreken in een gevangenis, om daar lollies uit te gaan delen, dan komt de politie op bezoek. En als jij de betreffende agenten vervolgens met stalen buizen te lijf gaat, heb je best kans dat er een schot gelost gaat worden. Het is Nederland, dus waarschijnlijk op een minder-vitaal deel van je lichaam...

Dar weet je maar nooit....ik begrijp dat de schietvaardigheid van de NL politie eenigsinds achter blijft bij de eisen.... 

[Elzenga]

Jij denkt dat de kustwacht c.q. waterpolitie wordt ingezet wanneer een konvooi aan schepen zonder toestemming onze wateren binnenvaren? Waarvoor denk je precies dat de marine een schip van wacht heeft? Om ermee toe te kijken? Het schip van de wacht wordt dan gestuurd en die stuurt een boarding party bestaand uit UIM. Ik zeg niet dat die enteren en de boel overhoop knallen, maar ik zeg wel dat zij worden gestuurd. En als je die dan aanvalt dan hebben ze echt geen waterkannonnen en traangas bij zich. De kustwacht c.q. waterpolitie wordt gestuurd wanneer de vracht niet vertrouwd wordt maar de boot verder wel toestemming heeft om in ons gebied te varen.

Je slaat wat stappen over denk ik...dit konvooi was ruim van te voren aangekondigd...bekend was wat er aan boord was en wie. Israël had al allerlei diplomatieke en andere middelen gebruikt het vertrek van het konvooi te stoppen en saboteren...Er dook dus niet plotseling een schip op voor de kust dat niet reageerde op communicatie en signalen.

Want dat is waar jij hier op lijkt te doelen en waarvoor dat wachtschip er volgens mij ligt in dat kader. Een vrachtschip of tanker die niet meer reageert op communicatie met de wal en het regelcentrum daar...een koers gaat varen die niet meer bij de planning past...ja dan kan er mogelijk sprake zijn van een kaping of is het schip in terroristische handen die er zo een aanslag mee willen plegen.....en gaat het schip van de wacht erop af en staat een UIM klaar om in te grijpen. Van zo'n situatie was bij het Gaza konvooi dus geen sprake.

Kijk, je kunt gaan discusseren of de bezetting juist of fout is of dat de blokkade van Gaza het gevolg is van bezettingspolitiek, het simpele feit is dat het niet ongewoon is om commando's te sturen wanneer een konvooi zonder jouw toestemming door je wateren vaart of heeft aangegeven dit te gaan doen en er met snelheid op afkoerst. Mijn punt: je kunt over veel discusseren, maar niet over het besluit tot inzet van de commando's.

Juist wel dus!!....zie hierboven en reactie van VandeWiel. Waarbij ik dus in tegenstelling tot VandeWiel vraagtekens zet bij of het wel "achteraf" een blunder was om commando's te sturen...of dat dit heel bewust is gedaan...men bewust buitenproportioneel wilde ingrijpen...en men pas terugkrabbelde en termen als "blunders" in beeld kwamen toen de internationale gemeenschap en met name de VS zo scherp reageerden. De eerste officiële reacties in Israël waren namelijk positief. 

[VandeWiel]

Mijn punt: je kunt over veel discusseren, maar niet over het besluit tot inzet van de commando's.

Het probleem is... Dat je daar wel over kunt discussieren...  Elzenga heeft in zekere zin gelijk dat men had kunnen aan zien komen dat het fout zou lopen. Dat de normale modus operandi is dat je commando's inzet en dat je terugkijkend dit misschien niet heel slim vindt voor deze situatie, is terecht lijkt mij. En misschien heeft men vooraf inderdaad wel slachtoffers bij de hulpverleners ingecalculeerd en is de blunder dat men niet verwacht had dat de internationale en Turkse reactie zo sterk zou zijn.

Blijft ik er bij dat men bewust gekozen heeft commando's te sturen en dat die nadat ze aangevallen werden in mijn ogen terecht gehandeld hebben. De schuld ligt bij de Turken wegens het doorlaten van het konvooi en ligt bij de Israeliers evengoed wegens het (bewust) verkeerd inschatten van de situatie. Hadden ze het recht in te grijpen en het schip te stoppen? Ja. Hadden de commando's het recht op zelfverdediging toen ze er een maal waren? Ja. Was het een blunder om commando's te sturen? Achteraf, ja.

[Lynxian]

Dit is inderdaad onzin ja wat je schrijft. Als een soortgelijke boot met activisten uit protest en tegen de zin van de Nederlandse overheid onze territoriale wateren (ja die van ons!!, dat is bij Gaza dus niet het geval, die zijn niet van Israël!!) binnenvaart dan wordt echt de Unit Interventie Mariniers niet ingezet...maar gewoon een eenheid van de politie, waarschijnlijk ondersteunt door de ME en een arrestatieteam(s). Daarbij zal men de boot ook vrijwel zeker niet direct bestormen en al helemaal niet op deze wijze, maar gewoon waterkanonnen, traangas en sleepboten inzetten om het schip te stoppen. Of in het ergste geval het roer e.d. onklaar maken. De wereld zou hier te klein zijn als men op de buitenproportionele Israëlische wijze zou reageren. Dat zou vrijwel zeker het aftreden van de verantwoordelijke regering betekenen. En sinds wanneer heeft Israël toestemming om een gebied bezet te houden, dat niet van haar is volgens het internationaal recht? Laten we wel even de juiste volgorde vasthouden en de zaak niet omdraaien. De blokkade van Gaza komt voort uit een bezettingspolitiek. 

Jij denkt dat de kustwacht c.q. waterpolitie wordt ingezet wanneer een konvooi aan schepen zonder toestemming onze wateren binnenvaren? Waarvoor denk je precies dat de marine een schip van wacht heeft? Om ermee toe te kijken? Het schip van de wacht wordt dan gestuurd en die stuurt een boarding party bestaand uit UIM. Ik zeg niet dat die enteren en de boel overhoop knallen, maar ik zeg wel dat zij worden gestuurd. En als je die dan aanvalt dan hebben ze echt geen waterkannonnen en traangas bij zich. De kustwacht c.q. waterpolitie wordt gestuurd wanneer de vracht niet vertrouwd wordt maar de boot verder wel toestemming heeft om in ons gebied te varen.

Kijk, je kunt gaan discusseren of de bezetting juist of fout is of dat de blokkade van Gaza het gevolg is van bezettingspolitiek, het simpele feit is dat het niet ongewoon is om commando's te sturen wanneer een konvooi zonder jouw toestemming door je wateren vaart of heeft aangegeven dit te gaan doen en er met snelheid op afkoerst. Mijn punt: je kunt over veel discusseren, maar niet over het besluit tot inzet van de commando's.

[onderofficier]

Alsof de term hulpkonvooi ertoe doet, laten we het maar activisten konvooi noemen. Rechtvaardigt dat om mensen op open zee met geweld om de zeep te helpen?

Dat schijnt ertoe te doen want ik lees dat constant dat het een "hulpkonvooi" betrof............

Maar ze zijn meerdere malen gewaarschuwt....................   en wie niet luistert moet op blaren zitten,
Ze hebben zelf de keuze gemaakt om door te gaan.............

[Jooop]

Hou eens op met de termen moord en liquidatie   of weet je niet echt niet wat dat in houd?  Of toch wel want opeens heb je het over dodelijk geweld.............

Gelul is het ook dat het enkel en alleen een konvooi met hulpgoederen was......er zaten nameliijk ook 700 activisten aan boord van al die schepen.
Zij waren tevens niet in het bezit van de benodigde reispapieren      Nog een reden om de boten tegen te houden.

Ik heb nog nooit gehoord van een hulpkonvooi (bijv. in Afrika) dat er 700 mensen nutteloos in dat konvooi mee waren.
Maar ik hoor niet alles.........

Alsof de term hulpkonvooi ertoe doet, laten we het maar activisten konvooi noemen. Rechtvaardigt dat om mensen op open zee met geweld om de zeep te helpen?

[onderofficier]

De intentie (via Twitter) om op een school een massaslachting aan te richten is reden genoeg om een busje voor je deur te krijgen.

Dus geliquideerd worden als je een intentie hebt om op school hulpgoederen of lollies uit te delen ook?

Dit soort excuses bedenken leid tot niets, je weet donders goed dat Israel buiten haar grenzen en territoriale wateren heeft gehandeld met dodelijk geweld.

Hou eens op met de termen moord en liquidatie   of weet je niet echt niet wat dat in houd?  Of toch wel want opeens heb je het over dodelijk geweld.............

Gelul is het ook dat het enkel en alleen een konvooi met hulpgoederen was......er zaten nameliijk ook 700 activisten aan boord van al die schepen.
Zij waren tevens niet in het bezit van de benodigde reispapieren      Nog een reden om de boten tegen te houden.

Ik heb nog nooit gehoord van een hulpkonvooi (bijv. in Afrika) dat er 700 mensen nutteloos in dat konvooi mee waren.
Maar ik hoor niet alles.........

[Jooop]

De intentie (via Twitter) om op een school een massaslachting aan te richten is reden genoeg om een busje voor je deur te krijgen.

Dus geliquideerd worden als je een intentie hebt om op school hulpgoederen of lollies uit te delen ook?

Dit soort excuses bedenken leid tot niets, je weet donders goed dat Israel buiten haar grenzen en territoriale wateren heeft gehandeld met dodelijk geweld.

[Elzenga]

Als een soortgelijke boot met activisten uit protest en tegen de zin van de Nederlandse overheid onze territoriale wateren (ja die van ons!!, dat is bij Gaza dus niet het geval, die zijn niet van Israël!!)

Contradictie. Je spreekt van een bezetting door Israel van Gaza. Dan bezet ze toch ook de territoriale wateren, of niet?

Ja, maar daarmee zijn het officieel dus nog niet Israëlische territoriale wateren!!. De contradictie ligt wat mij betreft juist bij de andere partij...zij die de Israëlische bezettingspolitiek steunen of bagatelliseren. Die verdedigen het Israëlische harde optreden tegen Gaza geregeld door te beweren, dat Gaza al een soort onafhankelijke staat zou zijn na de Israëlische terugtrekking en creatie van de Palestijnse Autoriteit....en Israël zich dus zou verdedigen tegen "buitenlandse" agressie. Maar nu bij dit incident opeens weer wel claimen, dat het om Israëlische territoriale wateren zou gaan...wat dus zou betekenen dat Gaza dus nog onder Israël valt..althans door haar bezet wordt.