Spanningen in Libië

Gestart door dudge, 20/02/2011 | 18:43 uur

Ace1

Citaat van: Lex op 27/12/2019 | 21:05 uur
Maar het is aannemelijk dat er dan vergeldingsacties/ terroristen acties op Turkse bodem zullen plaatsvinden.

IS heeft ook terreur acties in Frankrijk en Duitsland gedaan is toen de hele Navo daarvoor in actie gekomen?

Lex

Citaat van: Ace1 op 27/12/2019 | 20:58 uur
Dat geldt toch alleen als er een Navo land wordt binnengevallen?
Maar het is aannemelijk dat er dan vergeldingsacties/ terroristen acties op Turkse bodem zullen plaatsvinden.

Ace1

Citaat van: Lex op 27/12/2019 | 20:44 uur
Dit is wel erg heftig gesteld.
Wat als dan artikel 5 om de hoek komt kijken?

Dat geldt toch alleen als er een Navo land wordt binnengevallen?

Huzaar1

Citaat van: Lex op 27/12/2019 | 20:44 uur
Dit is wel erg heftig gesteld.
Wat als dan artikel 5 om de hoek komt kijken?

gaat niet in werking door een utigelekt oorlogje a la dit :).
"Going to war without France is like going deer hunting without your accordion" US secmindef - Jed Babbin"

Lex

Citaat van: Ace1 op 27/12/2019 | 20:02 uur
Ik hoop dat voor Erdogan dat Libië een soort Vietnam gaat worden en dat er veel Turken in body bags terug naar Turkije gaan.
Dit is wel erg heftig gesteld.
Wat als dan artikel 5 om de hoek komt kijken?

Ace1

Turkse ramkoers

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan wil van zijn land een regionale grootmacht maken. Daarbij ontziet hij zijn mogelijke bondgenoten niet.

Turkije is bereid troepen te sturen naar Libië. President Recep Tayyip Erdogan stuurt daarover begin januari een verzoek naar het Turkse parlement. Ankara kiest de kant van de 'regering van nationale eenheid' (GNA) die internationaal erkend is. Sinds april verdedigt die de hoofdstad Tripoli tegen het 'Libisch Nationaal leger' (LNA), rebellen die gesteund worden door Egypte, de Verenigde Arabische Emiraten, Saoedi-Arabië en Rusland.

Sinds de val van het Khadaffi-regime is Libië een wespennest met strijdende fracties. Daarnaast is het voor vluchtelingen vaak een vertrekpunt naar Europa. Erdogan schaart zich niet zomaar aan de zijde van het wankele regime in Tripoli. Eerder sloot hij met Libië een maritiem akkoord, waardoor beide landen een flink stuk van het oosten van de Middellandse Zee inpalmen. Ook dat geeft aanleiding tot een conflict, want in die wateren bevindt zich een grote gasvoorraad, en Israël, Cyprus, Griekenland en Italië zijn van plan daar een gaspijpleiding te trekken. Erdogan blokkeert die plannen met zijn Libische partnerschap.

In Syrië steunt Erdogan de troepen die tegen het regime van Bashar al-Assad vechten. Sinds de Amerikanen onverhoeds uit Syrië vertrokken zijn, heeft Turkije een ruime strook in het noorden van het land bezet. Daar vechten de Turkse soldaten tegen het regime, dat gesteund wordt door Iran en Rusland.

Is Rusland dan de grote vijand van Turkije? Niet echt. Erdogan sloot met president Vladimir Poetin een deal om luchtafweerraketten te kopen. Als strategisch lid van de NAVO is het opmerkelijk dat Turkije kiest voor Russisch wapentuig. Het Amerikaanse Congres dreigt met sancties, maar dat lijkt Erdogan niet te deren. Op zijn beurt dreigt de Turkse president met het sluiten van twee strategische luchthavens voor NAVO-vliegtuigen. Voor de militaire alliantie zou dat een zwaar verlies zijn.

De strategie achter dat alles laat zich moeilijk lezen. Erdogan doet er alles aan om zijn greep in de regio te vergroten. Maar oude of nieuwe bondgenoten worden niet ontzien. Rusland en Turkije overleggen wel met elkaar, maar aan het front gaan de gevechten gewoon door.

De Amerikanen zijn woest op Erdogan. Ze kunnen echter niet zonder hem in Syrië, anders verliezen ze alle invloed. Maar hoelang kunnen ze Turkije nog tolereren als NAVO-lid als Erdogan Russisch wapentuig blijft kopen?

Turkije bevindt zich aan de poort van Europa. Erdogan houdt nu, na een financieel akkoord, de poort gesloten als het op vluchtelingen aankomt. De Turkse president dreigde er al herhaaldelijk mee de vluchtelingen toch naar Europa te sturen. Op dat vlak heeft hij een gevaarlijke hefboom in handen.

Het offensief van Erdogan zal de regio onvermijdelijk nog instabieler maken. Het sturen van troepen naar Libië leidt ertoe dat de chaos alleen maar groter zal worden. Het oorlogsgeweld zal onvermijdelijk weer meer slachtoffers eisen en nieuwe vluchtelingenstromen op gang brengen. Geen fraai vooruitzicht.

https://www.tijd.be/opinie/commentaar/Turkse-ramkoers/10194306?utm_campaign=MORNING_COMMENT&utm_medium=email&utm_source=SIM

Ace1

Ik hoop dat voor Erdogan dat Libië een soort Vietnam gaat worden en dat er veel Turken in body bags terug naar Turkije gaan.

Oorlogsvis

Citaat van: Enforcer op 27/12/2019 | 17:13 uur
Ben benieuwd wat de geopolitieke strategie van Erdogan is, want ik zie er geen lijn meer in.
Erdogan ....die idioot denkt aan een groot Turkije en Libie wil hij voor de olie. Las dat hij
eraan denkt om terroristen uit Syrie richting Libie te sturen om voor de LNA te vechten tegen Haftar

Lex

Citaat van: Enforcer op 27/12/2019 | 17:13 uur
Ben benieuwd wat de geopolitieke strategie van Erdogan is, want ik zie er geen lijn meer in.
Wellicht de ultieme droom betreffende de heerschappij over Oostelijke deel van de Middellandse Zee. Hij heeft tenslotte reeds een deal met Libië over de laterale verdeling,  hetgeen door vele landen niet in dank is aanvaard. Denk daarbij ook aan de bodemschatten.

Enforcer

Ben benieuwd wat de geopolitieke strategie van Erdogan is, want ik zie er geen lijn meer in.

Lex

Erdogan wil Turkse troepen sturen naar Libië

De Turkse president Erdogan wil troepen sturen naar Libië. Dat zei hij vandaag in een toespraak.

Volgens Erdogan heeft de Libische premier Fayez al-Sarraj, die de door de VN erkende regering leidt, bij hem om militaire steun gevraagd. Daar geeft Erdogan nu gehoor aan. Naar verwachting vraagt hij begin januari het Turkse parlement om in te stemmen met het zenden van troepen. Tunesië sluit aan bij de missie, aldus Erdogan.

Strijd om Tripoli
Na de val van dictator Kadhafi in 2011 ontbrandde in Libië een strijd om de macht. In 2014 keerde de 75-jarige oud-generaal Haftar, die onder Kadhafi was verbannen, terug naar Libië met als doel de macht over te nemen.

Inmiddels heeft de krijgsheer bijna twee derde van het land in handen. In april startte Haftar een offensief om de hoofdstad Tripoli in te nemen. Er wordt nog altijd gestreden om de stad.

Haftar wordt daarbij gesteund door onder meer Egypte, Rusland en de Verenigde Arabische Emiraten. Die zien in hem een buffer tegen extremistische groepen. Tegenstanders als Turkije beschouwen Haftar juist als de nieuwe Kadhafi.

Vanuit Libië wagen vele migranten de vlucht naar Europa. En wie daar niet in slaagt, komt in een detentiecentrum nabij het front in een oorlog die waarschijnlijk nog lang niet ten einde is, concludeerde Nieuwsuur in juli.

'Oorlog in Libië nog lang niet ten einde'
Vorige maand maakte Turkije al afspraken met de Libische premier over militaire samenwerking en zeegrenzen tot ergernis van onder meer Griekenland. Afgelopen weekeinde ging het Turkse parlement akkoord met de overeenkomsten.

Een paar uur later legden troepen van Haftar beslag op een schip met een Turkse bemanning bij Libische wateren. Na dat incident zei Erdogan niet uit te sluiten troepen te sturen naar Libië. Hij omschreef Haftar als een "illegale krijgsheer, die de pion is van bepaalde landen".

Rusland uitte eerder al zijn zorgen over militaire bemoeienis van Turkije in Libië. Andersom liet Erdogan zich kritisch uit over Russische "huurlingen" die volgens hem vechten voor Haftar. De wrijving is saillant, omdat de legers van de landen samenwerken in Syrië.

NOS, 26-12-2019, 12:04

Lex

Erdogan praat met Tunesië over staakt-het-vuren in Libië

ANKARA
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft woensdag met zijn Tunesische collega Kais Saied mogelijke stappen en samenwerking besproken om een staakt-het-vuren in Libië te bewerkstelligen.

Erdogan arriveerde eerder op woensdag onverwacht in Tunis voor gesprekken met Saied, zei zijn kantoor, zonder verdere details te verstrekken. Hij is het eerste staatshoofd dat Tunesië bezoekt sinds de verkiezing in oktober van Kais Saied tot president na de Tunesische parlementsverkiezingen.

Op een persconferentie met Saied zei Erdogan dat hij geloofde dat Tunesië "waardevol en constructief" kan bijdragen aan het vestigen van stabiliteit in Libië. Hij voegde eraan toe dat er zo snel mogelijk een staakt-het-vuren moet komen. In een verklaring zei het kantoor van Erdogan dat hij werd vergezeld door zijn ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie, evenals zijn hoofd van de inlichtingendienst.

Woedende Grieken
Het bezoek komt op een moment dat Turkije zijn inspanningen heeft opgevoerd om deals te sluiten met landen aan de Middellandse Zee. Vermoedelijk omdat Ankara op gespannen voet staat met Griekenland over grondstoffen voor de kust van het verdeelde eiland Cyprus.

Vorige maand tekende Turkije een maritieme afbakeningsovereenkomst met de internationaal erkende regering van Libië, een stap die Griekenland woedend maakte. Athene zegt dat de deal in strijd is met het internationale recht, maar Ankara zegt dat het zijn rechten in de regio wil beschermen en volledig voldoet aan de maritieme wetgeving.

Als onderdeel van de uitgebreide samenwerking met Libië, een buurland van Tunesië, heeft Ankara ook een militaire samenwerkingsovereenkomst gesloten met de in Tripoli gevestigde regering van Nationaal Akkoord (GNA) van premier Fayez al-Serraj.

ANP, 25-12-2019, 12:05

Oorlogsvis

Toch zijn die vluchtelingen zelf naar Libie gegaan ondanks dat er al volgens mij 7 jaar een burgeroorlog is.

Dit gaat natuurlijk  door de linkse politiek worden gebruikt om die vluchtelingen uit die detentie centra
weg te halen  :devil:

Parera

#2666
Veel doden bij luchtaanval op detentiecentrum voor migranten in Libië

Bij een luchtaanval op een detentiecentrum voor migranten in de Libische hoofdstad Tripoli zijn zeker veertig doden gevallen. Volgens de autoriteiten zijn tachtig mensen gewond geraakt. Het detentiecentrum ligt in de oostelijke buitenwijk Tajoura. In de wijk zijn meerdere strijdkrachten actief die gelieerd zijn aan de internationaal erkende Libische regering. Zij zijn al maanden in een strijd verwikkeld met krijgsheer Khalifa Haftar en zijn Libische Nationale Leger (LNA), dat Tripoli wil veroveren. Het LNA heeft grote delen van het land al in handen.

Het LNA had maandag aangekondigd luchtaanvallen op Tripoli te zullen uitvoeren. De organisatie ontkent echter dat het verantwoordelijk is voor de luchtaanval op het detentiecentrum. Volgens het LNA zitten de strijdgroepen die samenwerken met de regering erachter.

Migratie naar Europa
Libië is het belangrijkste vertrekpunt voor migranten uit Afrika en het Midden-Oosten die met de boot de oversteek naar Europa wagen. Velen worden onderschept door de Libische kustwacht, met steun van de Europese Unie. Duizenden worden opgevangen in detentiecentra in Libië, volgens mensenrechtenorganisaties vaak in erbarmelijke omstandigheden.

[Bron: NOS.nl ]

Volgens de berichten op twitter gaat het om een 40 tot 150 doden + vele gewonden. Het centrum zou ook in brand staan als gevolg van de twee bombardementen.

Parera

Resolutie voor wapenstilstand Libië verworpen door Rusland en VS

De Verenigde Staten en Rusland hebben een VN-resolutie verworpen die oproept tot een wapenstilstand in Libië. De strijd om de macht in het land woedt sinds deze week ook in de hoofdstad Tripoli.

Bij het opgelaaide conflict zijn de afgelopen maand volgens de Wereldgezondheidsorganisatie in totaal 205 doden gevallen. Donderdag werd een buitenwijk van Tripoli beschoten met mortieren. Eerder werd het zuidelijke district Abu Salim getroffen door artillerievuur.

Het offensief is begin deze maand begonnen door generaal Khalifa Haftar. Hij wil de macht overnemen van minister-president Fajis al-Sarradsch die een regering leidt die door de VN wordt erkend. Het is het zoveelste machtsconflict sinds het afzetten van dictator Kadhafi in 2011.

Schuld
Haftar krijgt internationaal steun van onder meer Saudi-Arabië en Rusland. Die laatste wil de VN-resolutie voor een wapenstilstand niet steunen omdat Haftar daarin de schuld krijgt voor het geweld. De VS heeft geen commentaar gegeven over de reden van afwijzen.

Een dergelijke resolutie heeft negen voor-stemmen nodig en mag niet gevetood worden door de VS, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Rusland en China.

[Bron: NOS ]