Militairen: niet in uniform reizen

[Micheltje]

Exact, militair hoort gewoon in uniform. Glock mee, dan zal iemand die problemen met militairen heeft wel 2x nadenken. Pas dan zie je wat voor gevolgen het voor de veiligheid van een militair heeft. Tis toch van de zotte dat je als Nederlandse militair niet gewoon in uniform over straat kunt lopen. Nu worden militairen gestraft om militair te zijn, ja hallo, degene die er problemen mee hebben moeten gestraft worden, accepteren of ophoepelen.

+1

[StrataNL]

Debiel besluit om uberhaubt het verbod op te leggen.

Exact, militair hoort gewoon in uniform. Glock mee, dan zal iemand die problemen met militairen heeft wel 2x nadenken. Pas dan zie je wat voor gevolgen het voor de veiligheid van een militair heeft. Tis toch van de zotte dat je als Nederlandse militair niet gewoon in uniform over straat kunt lopen. Nu worden militairen gestraft om militair te zijn, ja hallo, degene die er problemen mee hebben moeten gestraft worden, accepteren of ophoepelen.

[Huzaar1]

Debiel besluit om uberhaubt het verbod op te leggen.

[Ros]

Daar is wel wat voor te zeggen. Al zou je maar in Boord- of gevechtstenue van en naar je werk reizen, je mag er best trots op wezen dat je militair bent. Als je daarbij op je tenue maar geen badges en naamlintjes draagt.

Kijk heb je er weer eentje die bij de dumpshop is geweest.............

Nee, als het veiliger is voor de militair om niet in uniform te reizen en daarmee ook veiliger voor anderen op straat.......kan ik achter dit besluit staan.

[Lex]

Daar is wel wat voor te zeggen. Al zou je maar in Boord- of gevechtstenue van en naar je werk reizen, je mag er best trots op wezen dat je militair bent. Als je daarbij op je tenue maar geen badges en naamlintjes draagt.

Hoezo? Als je trots bent op het feit dat je militair bent, dan zorg je ervoor dat je uniform model is, dus voorzien van alle toeters en bellen.
Maar ik ben het wel met je eens dat er een streep moet door het voorschrift dat militairen verbiedt in uniform te reizen.

[Admiral Halsey]

Op http://www.militairespectator.nl/thema/editoriaal/uniform lees ik het volgende:

In uniform!
22 april 2016

De aansporingen van onze eigen columnist Marcus Houben ter harte nemend, zullen we 'jubel-' noch 'jammerjargon' gebruiken. Mogelijk gaan we daarmee wat korter door de bocht dan de lezer gewend is. Het zij zo.

Om dan maar meteen met de deur in huis te vallen: de krijgsmacht moet terug in uniform. Overal. Het is namelijk discutabel dat leden van de zwaardmacht vanwege hun persoonlijke veiligheid nog langer verboden wordt in uniform te reizen. Niet alleen omdat marechaussee en politie wel in uniform de straat op gaan (omdat dat risico wel aanvaardbaar is?), maar vooral omdat het een verkeerd signaal is. Het is lastig uit te leggen dat bij (vermeende) onveiligheid juist de krijgsmacht als ultieme beschermer van ons staatsbestel onzichtbaar is. Terwijl de premier nota bene vaststelt dat 'we in oorlog zijn'.[1] De redactie preekt geen onbezonnenheid. Wel een beredeneerde en faire hernieuwde afweging. De krijgsmacht is in de Nederlandse democratische rechtsstaat een geweldsinstrument in de handen van de regering. Ze dient primair voor het beschermen van territoriale veiligheid en internationale rechtsorde. Daarnaast voor de bescherming van overige vitale belangen van het koninkrijk; ter ondersteuning van andere overheidsdiensten zoals politie. Ook is de krijgsmacht een laatste middel om het voortbestaan van onze democratische rechtsstaat veilig te stellen. Daarom voorziet het staatsnoodrecht bijvoorbeeld in het instellen van het militair gezag als achtervang voor het civiele gezag, hoe archaïsch dat ook lijkt.

Onze democratische rechtsstaat is in het verleden op verschillende manieren (in meer of mindere mate) bedreigd of op zijn minst op de proef gesteld. De Duitse bezetting, een felle en soms brute afscheidingsoorlog in Nederlands-Indië, terreuraanslagen en gijzelingen in de jaren '70, de Lockheed-affaire, en een koninklijk huwelijk. Meer recent zetten mondiale fenomenen als Al Qaida, internationaal terrorisme, Ruslands annexatie van de Krim, ISIS, of burgeroorlogen -inclusief de ongekende migratie die hierop volgt - Nederland onder druk. 'Druk' omdat onze vitale belangen door deze gebeurtenissen kunnen worden belaagd. Bijvoorbeeld de sociale en politieke stabiliteit in onze samenleving, die nu wordt aangetast door tweespalt, xenofobie en populisme. Niet dat de predikers van deze geluiden geen reden tot bezorgdheid hebben. Integendeel, Rusland voert een assertieve en agressieve buitenlandse politiek, zie de annexatie van de Krim. Het bedreigt het NAVO-bondgenootschap en zijn leden verbaal en dreigt met daden. Vluchtelingen aan de poorten en de binnengrenzen van Europa dwingen Nederland kleur te bekennen. Zijn mensenrechten en verdraagzaamheid slechts onderdelen van ons imago, of zijn het echte waarden waar Nederland voor staat?

In het verleden heeft de krijgsmacht bij de meeste bedreigingen haar rol opgepakt. Bijvoorbeeld door de eerste terreurbestrijdingseenheden van de politie te ondersteunen. Door bijstand te verlenen bij rampen en ongevallen. Door buitenlandse missies om internationaal terrorisme in te dammen en burgeroorlogen te beteugelen. Meestal voer de krijgsmacht met Hollandse nuchterheid een koers die aansloot op de eisen van de samenleving waarin zij in actie kwam. Hard als dat nodig was, subtiel waar mogelijk. Grootschalig of met individuele bijdragen. Onder militair of civiel gezag. Wat de regering maar opdroeg, waar dan ook. En ook vandaag is de krijgsmacht actief om Nederlandse belangen in binnen- en buitenland te beschermen. Meestal zichtbaar, soms ongemerkt en ongezien. Als geen ander weet de krijgsmacht dat contact en interactie met de bevolking van de samenleving waarin zij wordt ingezet, van levensbelang is. In Indië, Korea, Libanon, Cambodja, Bosnië-Herzegovina, Kosovo, Eritrea, Irak, Afghanistan, Soedan en Mali. Daarbij mag en moet soms persoonlijk risico worden gelopen: door niet 'onder pantser' of met een helm op te patrouilleren, maar te voet, met een baret op, en zo echt zichtbaar en kwetsbaar te zijn en sociaal contact te maken. En dat geldt evengoed in Nederland. Of het nu is via Land-, Luchtmacht- of Marinedagen. Of via storytelling in het Nationaal Militair Museum. Via openbare commando-overdrachten, beëdigingen en ridderslagen. Sociaal contact is cruciaal. Dat geldt te meer als het ernst wordt. Niet voor niets staat de politie bewust midden in de samenleving. Ze heeft diepgewortelde vertakkingen in de wijk, zodat de bewoners agenten herkennen en erkennen. Vooral als instabiliteit en onveiligheid toenemen, is dat van belang. Als het er op aan komt is het namelijk te laat om (h)erkenning af te dwingen. Dit geldt evenzeer voor de maatschappelijke verankering van de krijgsmacht. Door oefeningen voor nationale inzet of missies, door publieksacties van mariniers of andere onderdelen is de krijgsmacht allesbehalve onzichtbaar. Maar dat zou beter kunnen. Militairen verdienen niet alleen respect bij huldigingen of inzet. Zij verdienen dat door onze democratische rechtsstaat en waar deze voor staat te beschermen. Respect doordat ze in de dagelijkse sociale contacten herkend en erkend (willen) worden als leden van de zwaardmacht.

Zichtbaarheid, niet alleen door klassen in te gaan tijdens Landmachtdagen of door de nieuwe centraal geleide publiekscampagnes van de Directie Communicatie. Maar vooral door die 41.000 militairen als ambassadeur van de krijgsmacht in te zetten en als demonstratie van veiligheid. Gewoon op weg naar hun werk.

Het is een teken aan de wand dat het Verenigd Koninkrijk, na jarenlange terreurdreiging tijdens de 'Troubles', zijn militairen tegenwoordig wel weer in uniform laat reizen. Zelfs nadat korporaal Lee Rigby op 22 mei 2013 op straat met een hakmes werd vermoord. In dat opzicht is het op zijn minst opmerkelijk dat Nederland eieren voor zijn geld kiest. Terwijl het de zichtbaarheid van militairen op sociale media omarmt en forensenstromen van en naar kazerne- en vliegbases (om 07.00 en 17.00 uur) of het 'Plein-Kalvermarkt Complex' niet bepaald onopvallend zijn. En in Parijs en Brussel uitgerekend burgers – en niet militairen – het doelwit waren van de aanslagen.

Militairen zijn zich bewust van de risico's van hun vak. Zij lopen daar niet voor weg. Niet op missies en ook niet thuis. Militairen 'beschermen wat ons dierbaar is' is niet voor niets de nieuwste slogan van Defensie.[2] Daar heeft Nederland recht op. Daarom is er een krijgsmacht; en daarom moet die zichtbaar zijn. Overal. In uniform!

Daar is wel wat voor te zeggen. Al zou je maar in Boord- of gevechtstenue van en naar je werk reizen, je mag er best trots op wezen dat je militair bent. Als je daarbij op je tenue maar geen badges en naamlintjes draagt.

Op http://www.kvmo.nl/nieuws/weblog-voorzitter/item/386-het-verloren-nederlandse-leger.html lees ik het volgende:

Ik heb het over het recente verleden. Op 25 september 2014 heeft de defensietop geadviseerd en later geordonneerd dat geen enkele militair nog in uniform mag reizen, niet met het openbaar vervoer en zelfs niet meer met de auto. Dit werd later uitgebreid met het niet meer in het openbaar in uniform mogen verschijnen, tenzij dit voor de dienst noodzakelijk is. In de dagen daarna verschenen er in de media verschillende berichten over militairen die in de openbare ruimte werden aangevallen. Deze berichten werden overigens kort daarna allemaal weer ontkracht. De defensietop heeft bij het uitvaardigen van de maatregel aangegeven dat het een 'voorlopige maatregel' betreft. Zoals vaker bij Defensie het geval is bij 'voorlopig' is de maatregel ondertussen al meer dan anderhalf jaar van kracht.

In de samenleving zie ik dagelijks geüniformeerden die aan het werk zijn dan wel in hun uniform aan het reizen zijn. De laatste tijd zie ik ook steeds vaker collega's die, net zoals ik, de regels overtreden en in uniform reizen of zich tussen twee nabij gelegen locaties in het uniform verplaatsen. Ik word de laatste tijd steeds vaker door collega's aangesproken dat zij van mening zijn dat het tijd wordt om het uniform weer aan te trekken. Militairen zijn trots op hun werk en hun uniform. Zij vinden het vreemd dat zij als enige geüniformeerden niet herkenbaar in het straatbeeld mogen zijn. Mede omdat zij zich beseffen dat niet zichtbaar zijn ook betekent 'uit het oog, uit het hart', terwijl juist veel militairen zich dagelijks inzetten voor de veiligheid van ons land en zijn inwoners.

Het wordt volgens mij dan ook hoog tijd dat we ons 'verloren leger' weer in ere gaan herstellen. Gelukkig zijn hier nog geen onderzoekers voor nodig. Een signaal uit het Haagse volstaat om het 'verloren gewaande leger' weer te mobiliseren.

Uit de Volkskrant:

[KapiteinRob]

Ik neem aan dat ik vanaf nu mijzelf ook niet als ongewapende militair in een militair voertuig mag verplaatsen voor dienstopdrachten? Ik loop immers net zo veel gevaar als wanneer ik mijzelf als ongewapende militair in burger auto verplaats..

Zolang er militairen ongewapend naar oorden als Sudan en Ukraïne worden gestuurd, geloof ik geen seconde in een Nederlands straatbeeld met gewapende Nederlandse militairen. Voordat men dat hier aandurft, moet er waarschijnlijk eerst allerlei daadwerkelijke terreur hebben plaatsgevonden.

[Verstappen]

Ik neem aan dat ik vanaf nu mijzelf ook niet als ongewapende militair in een militair voertuig mag verplaatsen voor dienstopdrachten? Ik loop immers net zo veel gevaar als wanneer ik mijzelf als ongewapende militair in burger auto verplaats..

[KapiteinRob]

Eerst uitvoeren, daarna in beklag.

Mag ook nu al in beklag gaan. Maar sowieso uitvoeren...

[A.J.]

Nee hoor, je kunt ook gewoon in bezwaar gaan.

Eerst uitvoeren, daarna in beklag.

[KapiteinRob]

Dat wordt een raar gezicht, de nationale taptoe Rotterdam vanavond en de rest van het weekend met o.m. de marinierskapel in spijkerbroek...

[A.J.]

Precies, bekijken of je op rapport moet komen.

Dan krijgt men het nog druk... Het wordt massaal aan de kist gelapt.

[KapiteinRob]

Precies, bekijken of je op rapport moet komen.

Nee hoor, je kunt ook gewoon in bezwaar gaan.

[Enforcer]

Niet mee eens met het besluit van de baas......je weet wat je kan doen.

Precies, bekijken of je op rapport moet komen.

[Ros]

Mag ik in hemelsnaam vragen waarom het nu ineens verkeerd is om met uniform deel te nemen aan het ov? Dat doen we al een hele poos. Dat is standaard en ik kan geen enkel, geen enkel argument vinden waarom iemand zich onveilig gaat voelen als er militair in uniform in de bus stapt. Ik heb ervaring met juist totaal het omgekeerde.

Schijnbaar het laatste nieuws gemist ?

...............Vicepremier Lodewijk Asscher (PvdA) benadrukte vandaag dat het gaat om een voorzorgsmaatregel. "Dat is niet leuk voor de militairen. Zij zijn trots op wat zij doen en wij Nederlanders zijn trots op wat zijn doen, maar onze veiligheidsdiensten geven dit advies", zei Asscher tijdens de persconferentie na afloop van de ministerraad   -   www.nu.nl

Niet mee eens met het besluit van de baas......je weet wat je kan doen.