Leopard 3

Gestart door jurrien visser (JuVi op Twitter), 02/01/2015 | 20:12 uur

jurrien visser (JuVi op Twitter)


Huzaar1

Citaat van: Parera op 15/04/2021 | 06:10 uur
Ik denk ook niet dat we werk voor de NL industrie als ''eis moeten stellen'' maar het is natuurlijk wel mooi meegenomen al we (in elk geval voor onze eigen aankopen) een graantje kunnen mee pakken. Als we alle drie die hokjes kunnen afvinken hebben we het ''droomvoertuig'';
- Het beste voertuig
- Voldoende aantallen
- Werk voor de NL industrie

Geen idee, productie in NL kun je op je buik schrijven, als je het bericht leest zie je dat de landen strijden om alles, dus ook productie. Indien NL een order plaatst kunnen sub componenten misschien in NL onder licentie worden gemaakt. Maar vergeet niet dat TNO heel veel doet voor internationale projecten, dat hadden we al gezien met lasers en pantser.  Het kan goed dat dat nu ook gaat gebeuren, we hebben ons altijd ook bemoeid met de (ontwikkeling van de) Leopard2, is ook niet zo bekend.

CitaatDat hele Frans-Duitse project is vanaf dag 1 al een probleem omdat beide landen te groot zijn om samen te werken. De Franse industrie eist een meerderheid van het werk op en daarmee is Frankrijk nooit een eerlijke partner (voor niemand). Kijk naar dat KNDS dat is in NL gevestigd in een woon/kantoor toren op de Amsterdamse zuid-as en ik gok dat het niet meer is dan een brievenbus en een (doorgeschakelde) telefoonlijn.
Toch is, om diplomatieke redenen, NL het gastland voor overleg van MGCS. Heeft ook met neutraal terrein te maken denk ik vooral ;)
Citaat

Wat natuurlijk interessant is aan dit 140 mm kanon is dat Nexter de claim neerlegt dat het kanon ook geplaatst kan worden op voertuigen onder de 50 ton (IFV's) door de zeer lage terugslag van het wapen. En door deze munitie zou ook de klap rondom het voertuig veel kleiner zijn waardoor infanterie rondom het voertuig kan opereren tijdens het vuren, iets dat met het huidige 140 mm kanon van Nexter onmogelijk is (en misschien ook wel bij de Leo2 niet mogelijk is?).
Tja, een leopard2a4 weegt net wat minder, dus opzich niet zo gek. En tja welk AIFV weegt 50 ton. Ik weet niet zo goed wat we daarmee moeten binnen de huidige range voertuigen. Wellicht kan de Lynx er wat mee? Maar de lage terugslag, geen idee hoeveel die claim waard is.
Citaat

Ik denk ook nog steeds dat we in de toekomst zowel de CV-90 als de Leo2 gaan vervangen door 1 nieuw systeem (romp) met daar op verschillende torens of modules als je het zo wilt noemen. Ik betwijfel of je de ''modules'' verwisselbaar moet maken maar dat we 1 standaard romp gaan gebruiken lijkt me logisch.
Ik denk het ook, maar dit brengt wel gevolgen met zich mee, waaronder een motor aan de voorzijde i.v.m. manschappen die uit moeten stijgen. Maar dat is al te zien op de CGI, achterin zitten de sensor/wapensystemen.
"Going to war without France is like going deer hunting without your accordion" US secmindef - Jed Babbin"

Huzaar1

Citaat van: Harald op 15/04/2021 | 09:15 uur
Als ik zo de vorm zie lijkt het net of ze met de Zweden om de tafel hebben gezeten en hebben ze het Stridsvagn 2000 (Strv 2000) project uit het archief gehaald

https://www.ointres.se/strv_2000.htm

Het idee van de Strijdwagen 2000 was zijn tijd ver vooruit.

Dank, dit kende ik niet.
"Going to war without France is like going deer hunting without your accordion" US secmindef - Jed Babbin"

pz

#403
Citaat van: Huzaar1 op 15/04/2021 | 00:43 uur
Het wordt hoogstwaarschijnlijk een multi wapensysteem platform. een drie eenheid zie je steeds terugkeren, met name een systeem wat volgestopt is met een soort ATGM's.

Waar ik al een tijd naar kijk als voorbeeld is de overeenkomst van het "MGCS concept" met wat de Isreali's hebben ontwikkeld als "3 eenheid" afgelopen jaren:

Namar     (APC)
Merkava   (MBT)
Pereh       (Missile Carrier)

Namar en Merkava hebben hetzelfde basis platform. Pereh is een missile carrier met een container van 12 Spike NLOS.
Pereh heeft ook een ander onderstel. Ik gebruik dit alleen als voorbeeld / denkwijze.

https://en.wikipedia.org/wiki/Pereh_(missile_carrier)




Harald

Als ik zo de vorm zie lijkt het net of ze met de Zweden om de tafel hebben gezeten en hebben ze het Stridsvagn 2000 (Strv 2000) project uit het archief gehaald

https://www.ointres.se/strv_2000.htm

Het idee van de Strijdwagen 2000 was zijn tijd ver vooruit.

Parera

#401
Citaat van: Mourning op 14/04/2021 | 23:25 uur
Zal mij eerlijk gezegd redelijk worst zijn. Ik wil gewoon liever het beste voertuig, zeker als we maar een bataljon kunnen inzetten.

Ik denk ook niet dat we werk voor de NL industrie als ''eis moeten stellen'' maar het is natuurlijk wel mooi meegenomen al we (in elk geval voor onze eigen aankopen) een graantje kunnen mee pakken. Als we alle drie die hokjes kunnen afvinken hebben we het ''droomvoertuig'';
- Het beste voertuig
- Voldoende aantallen
- Werk voor de NL industrie

Dat hele Frans-Duitse project is vanaf dag 1 al een probleem omdat beide landen te groot zijn om samen te werken. De Franse industrie eist een meerderheid van het werk op en daarmee is Frankrijk nooit een eerlijke partner (voor niemand). Kijk naar dat KNDS dat is in NL gevestigd in een woon/kantoor toren op de Amsterdamse zuid-as en ik gok dat het niet meer is dan een brievenbus en een (doorgeschakelde) telefoonlijn.

Citaat van: Huzaar1 op 15/04/2021 | 00:43 uur
Het wordt hoogstwaarschijnlijk een multi wapensysteem platform. een drie eenheid zie je steeds terugkeren, met name een systeem wat volgestopt is met een soort ATGM's.

Wat natuurlijk interessant is aan dit 140 mm kanon is dat Nexter de claim neerlegt dat het kanon ook geplaatst kan worden op voertuigen onder de 50 ton (IFV's) door de zeer lage terugslag van het wapen. En door deze munitie zou ook de klap rondom het voertuig veel kleiner zijn waardoor infanterie rondom het voertuig kan opereren tijdens het vuren, iets dat met het huidige 140 mm kanon van Nexter onmogelijk is (en misschien ook wel bij de Leo2 niet mogelijk is?).

Ik denk ook nog steeds dat we in de toekomst zowel de CV-90 als de Leo2 gaan vervangen door 1 nieuw systeem (romp) met daar op verschillende torens of modules als je het zo wilt noemen. Ik betwijfel of je de ''modules'' verwisselbaar moet maken maar dat we 1 standaard romp gaan gebruiken lijkt me logisch.

Geen idee of dit logo officieel is maar de voertuigen er in geven wat mij betreft een aardig beeld van het concept



Ook deze vond ik erg interessant (van Duitse kant).


En nog een van de Franse kant.

Huzaar1

Het wordt hoogstwaarschijnlijk een multi wapensysteem platform. een drie eenheid zie je steeds terugkeren, met name een systeem wat volgestopt is met een soort ATGM's.
"Going to war without France is like going deer hunting without your accordion" US secmindef - Jed Babbin"

Mourning

Citaat van: Parera op 14/04/2021 | 21:31 uur
Het splitsen van het MGCS in een tweetal land speficieke projecten zou voor NLD zo gek nog niet zijn. Ik denk dat Nederland (en haar industrie) meer kans maakt op (kleine) productie / werkzaamheden aan de ''nieuwe tanks'' dan wanneer dit in 1 groot Frans/Duits / Europees project gegoten zit.

En dan denk ik echt niet aan grote hoeveelheden werk maar misschien enkel de assemblage van sub onderdelen of bijvoorbeeld het produceren van (delen van / onze eigen) torens.

Zal mij eerlijk gezegd redelijk worst zijn. Ik wil gewoon liever het beste voertuig, zeker als we maar een bataljon kunnen inzetten.
"The only thing necessary for Evil to triumph is for good men to do nothing"- Edmund Burke
"War is the continuation of politics by all other means", Carl von Clausewitz, Vom Kriege/On War (1830).

Parera

Citaat van: pz op 14/04/2021 | 19:48 uur
Klopt, dit wordt ook benoemd / bevestigd.

Jon Hawkes
@JonHawkes275

Worth noting this is expensive technology to develop, its existence continues to support predicitons that MGCS will split into distinct French and German programmes.

Het splitsen van het MGCS in een tweetal land speficieke projecten zou voor NLD zo gek nog niet zijn. Ik denk dat Nederland (en haar industrie) meer kans maakt op (kleine) productie / werkzaamheden aan de ''nieuwe tanks'' dan wanneer dit in 1 groot Frans/Duits / Europees project gegoten zit.

En dan denk ik echt niet aan grote hoeveelheden werk maar misschien enkel de assemblage van sub onderdelen of bijvoorbeeld het produceren van (delen van / onze eigen) torens.

pz

Citaat van: Huzaar1 op 14/04/2021 | 19:35 uur
Daar gaan we, 140mm tegen 130mm.

Klopt, dit wordt ook benoemd / bevestigd.

Jon Hawkes
@JonHawkes275

Worth noting this is expensive technology to develop, its existence continues to support predicitons that MGCS will split into distinct French and German programmes.

Huzaar1

Daar gaan we, 140mm tegen 130mm.
"Going to war without France is like going deer hunting without your accordion" US secmindef - Jed Babbin"


pz

#394
MGCS - Een nieuw gevechtssysteem voor het leger

https://www.reservistenverband.de/magazin-loyal/mgcs-ein-neues-kampfsystem-fuer-das-heer/

Relevante onderdelen van dit artikel zijn vertaald met google translate.

Duitsland en Frankrijk willen de gevechtstank van de toekomst bouwen. Hierachter schuilt niet slechts een enkel voertuig, maar een netwerksysteem. De eisen zijn hoog. Dus is het risico op mislukking aanwezig.



Maar waar gaat de MGCS precies over?

Informatie hierover wordt verstrekt door Klaus Kappen, de Chief Technology Officer die verantwoordelijk is voor onderzoek, technologie en innovatie bij Rheinmetall in Düsseldorf. De voormalige remote scout van de Fernspähkompanie 200 in Weingarten is sinds zijn ingenieursstudie aan de Technische Universiteit van München in 1995 betrokken bij wapentechnologie, onder andere werkte hij in het onderzoekslaboratorium van het Amerikaanse leger in Maryland. In een interview met Loyal zei Kappen: "We willen een wapensysteem ontwikkelen dat de ruggengraat van de grondtroepen vormt en dat na de introductie in 2035 nog minstens 40 jaar in dienst moet blijven."


Veertig jaar na de introductie in 2035 betekent niets minder dan het voorspellen van implementatiescenario's tot rond 2075. Het is een complex probleem. Omdat hiervoor technologische sprongen moeten worden bedacht, waarvoor tegenwoordig enige verbeeldingskracht vereist is. Omdat de MGCS zo fundamenteel nieuw is, heeft de industrie een zero basisbenadering gevolgd. Dit betekent dat wat momenteel beschikbaar is, bijvoorbeeld met de Leopard II, niet lineair naar de toekomst wordt overgedragen, maar dat er iets compleet nieuws wordt gecreëerd. "We denken vanaf het einde, vanuit het effect dat we willen bereiken en niet vanuit wat er al is", legt Kappen uit. Dit witte vel papier dat de ontwikkelaars voor zich hebben, nodigt hen uit om de gekste dingen te bedenken. Maar er zijn algemene richtlijnen die vanuit het perspectief van vandaag aannemelijk zijn. Bijvoorbeeld over het belang van informatieverwerking. Dit is belangrijker dan ooit in een wapensysteem.

Kappen gaat ervan uit dat het slagveld van de toekomst "overspoeld zal worden met informatie". Veel meer informatie dan iemand ooit kan verwerken. Om de stroom aan data onder controle te krijgen en zoveel mogelijk in realtime te kunnen reageren, zal het nieuwe tanksysteem uitgerust moeten worden met artificiële intelligentie. De ingenieurs zullen nieuwe wegen inslaan met de sensoren, informatie-acquisitie en datafusie van de nieuwe tanks. Bovendien krijgen communicatie en netwerken totaal andere dimensies.


MGCS beschermt zichzelf ook tegen drones

Maar ook de dreigingen zelf zullen veranderen: hogesnelheidsraketten, zwermen drones, laserwapens, elektronische oorlogsvoering ... De oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan een paar maanden geleden was de eerste die beslist werd door gevechtsdrones. Volgens een woordvoerster van het Ministerie van Defensie moet ook in de te onderzoeken technologievelden loyaal rekening gehouden worden met de zelfbescherming van het MGCS tegen drones. Deskundigen zijn er zeker van dat bij het ontwikkelen van tanks rekening moet worden gehouden met laserwapens en intelligente automatische kanonnen van de volgende generatie tegen de dreiging van drones. De toekomstige tank moet ook weer worden bewapend tegen nucleaire, biologische, chemische en elektromagnetische wapens.

Om de soldaten in het MGCS-wapensysteem zoveel mogelijk te beschermen tegen de gevaren op het slagveld, zou de oplossing kunnen zijn onbemande voertuigen die op afstand bestuurd worden vanuit afgedekte commandotanks. "Autonoom rijden op het slagveld is in feite een van onze uitdagingen", zegt Kappen, maar wijst op de eerdere problemen met zelfrijdende auto's in het wegverkeer, waar de randvoorwaarden onvergelijkbaar beter zijn vanwege vangrails en rijstrookmarkeringen, en ontwikkeling is nog steeds vrij traag. Dergelijke gereedschappen zijn er niet op het slagveld. Autonoom rijden vraagt ​​hier om totaal andere oplossingen.

Het Main Ground Combat System (MGCS) is een netwerk van verschillende voertuigen. Op basis van de beschikbare informatie stelt de trouwe illustrator zich voor dat het hetzelfde is als op deze twee pagina's. Over het ontwerp is eigenlijk nog niet beslist. (Illustratie: Bernd Schifferdecker)
In feite is de onbemande MGCS-tank waarschijnlijk slechts de op één na volgende ontwikkelingsfase. "Allereerst moeten we de bezetting verminderen", zei Kappen. Een Leopard II-bemanning bestaat vandaag uit vier mannen: commandant, chauffeur, lader, schutter. "Ik denk dat het realistisch is dat de MGCS maar door twee mannen wordt bediend. De eenvoudigste manier is om de laderfunctie te vervangen. Dat kan vandaag al met een automatische lader ", legt Kappen uit. Aan de andere kant moet door verdere ontwikkelingen worden aangetoond hoe de overige functies van de bestuurder, schutter en bevelvoerend officier over twee personen kunnen worden verdeeld.

Harde noten voor wapeningenieurs

Naast kunstmatige intelligentie is bewapening de belangrijkste motor van het project. De Leopard II heeft een 120 millimeter kanon met gladde loop met 42 granaten en een machinegeweer. De belangrijkste gevechtsafstand van vandaag is ongeveer twee en een halve kilometer.

Volgens de eisen / onderzoeken moet de MGCS een gevechtsafstand van vier en een half tot vijf kilometer afleggen. Dit is een harde noot om te kraken voor wapeningenieurs. We hebben het over een kanon van 130 millimeter. Een ontwerp groter dan 130 millimeter voegt geen meerwaarde toe aan het effect op het doel, maar heeft negatieve effecten op de operationele bruikbaarheid van het systeem, bijvoorbeeld door een te lange loop van het kanon.

"Op dit moment kunnen we nog niet zeggen hoe de verschillende MGCS-platforms eruit zullen zien, alles is open en denkbaar", zegt Kappen. Officieel is nog niet eens besloten of het om pantservoertuigen of rupsvoertuigen gaat. "Hoewel het waarschijnlijk aan de ketting zal komen", vermoedt de Chief Technical Officer. In ieder geval zijn alle ontwerpstudies die tot nu toe circuleren slechts voorlopige ideeën. Pas de komende jaren zal blijken hoe de MGCS er daadwerkelijk uit gaat zien.

Het nieuwe hoofdgevechtssysteem van het leger met zijn ontwrichtende technologie is niet alleen het belangrijkste toekomstige project voor Rheinmetall in Düsseldorf, maar ook voor Krauss-Maffei Wegmann in Kassel en München. Voor zijn algemeen directeur Ralf Ketzel heeft de MGCS naast de technologische dimensie vooral een politieke dimensie. Nadat de Europese NAVO-partners aanvankelijk voornamelijk waren uitgerust met Amerikaanse tanks, de M 41, M 47 en M 48, maakten de Duitsers en Fransen pas later naam met hun eigen ontwikkelingen. De Leopard II werd zelfs de Europese standaard gevechtstank. Nu volgt de volgende stap, de Frans-Duitse samenwerking. "Met de Leopard II heeft Europa een bewustzijn gecreëerd van bewapening van gelijke waarde ten opzichte van de VS. De MGCS verbindt nu Frankrijk en Duitsland, de politiek belangrijkste partners en de twee belangrijkste technologielanden in de EU, "zegt de voormalige artillerieofficier Ketzel.

Hij benadrukt het belang van Duitsland als locatie voor tankproductie: "Wij claimen leiderschap te hebben in tankbouw op basis van onder meer de Leopard II en de Puma. Als het gaat om moderne legertechnologie, is Duitsland ongetwijfeld een wereldleider. We hebben het kwaliteitscertificaat lang geleden afgeleverd en behouden. "De Fransen, met hun sterke focus op andere soorten geavanceerde technologie - zoals spoorvoertuigen, kernenergie, diepzee-onderzeeërs, ruimtevaarttechnologie - zijn de ideale partner. Ketzel verwacht dat wanneer je samenwerkt, het resultaat absoluut topproducten moet zijn.
De Duitse kant heeft echter zijn positie ten opzichte van de Fransen verzwakt, geeft de KMW-baas toe: "Terwijl de Fransen hun nationale kampioen met Nexter de race in hebben gestuurd, moeten we onze rol tussen twee bedrijven in evenwicht houden." tot de goede samenwerking tussen KMW en Rheinmetall met de Leopard II, de Puma en de Boxer - maar hoe je hem ook draait, de constellatie met drie man maakt het niet gemakkelijk. Immers: "De Duitse claim op leiderschap in het MGCS-project komt tot uiting in het feit dat we de sterkere specificaties maken."

De MGCS wordt altijd vergeleken met het tweede superproject van de Frans-Duitse samenwerking in de bewapeningssector, het toekomstige FCAS-gevechtsvliegtuig (Future Combat Air System). Er zijn inderdaad enkele parallellen. Als opvolger van de Eurofighter en Rafale is FCAS niet langer een enkel vliegtuig, maar een combinatie van straaljagers, drone-zwermen en satellieten met een grote hoeveelheid artificiële intelligentie. Geplande ingebruikname: 2040. De kosten zullen waarschijnlijk rond de 100 miljard euro bedragen. De MGCS heeft het ook over een bedrag van drie cijfers miljard. FCAS heeft een Duitse partner, Airbus Defence and Space uit Beieren, en een Franse partner, de vliegtuigbouwer Dassault. De Fransen hebben de leiding.

Er is echter een enorme crisis tussen de Duitsers en de Fransen bijna vier jaar na begin 2017.
De latente spanning is ondertussen veranderd in een openlijke onenigheid. Het gaat over jaloezie, prestige, angst voor technologielekken, verschillende toepassingsscenario's, wederzijdse beschuldigingen dat de een wil profiteren van de ander, en over verschillende bedrijfsculturen. De crisis was inmiddels zo tastbaar dat noch Parijs noch Berlijn het falen van FCAS wilden uitsluiten. Eindelijk werd gezegd dat ze in de afgrond keken en zich bij elkaar wilden trekken. Als FCAS zou worden begraven, zouden de Frans-Duitse wapenrelaties jarenlang, misschien decennia lang vergiftigd zijn. Misschien niet alleen wapenrelaties.

De druk om te slagen is enorm
Het is gemakkelijk voor te stellen welke invloed het stotterende FCAS-project heeft op de MGCS. De verschillen in industriebeleid, leger en mentaliteit gelden zowel voor FCAS als voor MGCS. Het tankproject zou nog meer onder druk komen te staan ​​om te slagen dan het al is. Het zou bij hem kunnen breken. Door zijn technologisch leiderschap zou de Duitse industrie waarschijnlijk zelf de tank van de toekomst kunnen bouwen, net zoals de Fransen de opvolger van de Rafale zelf zouden kunnen bouwen dankzij hun ervaring in de bouw van jachtvliegtuigen. Een scheiding tussen de partners in beide grote projecten zou in ieder geval verwoestende externe gevolgen hebben - binnen Europa en daarbuiten. FCAS loopt ongeveer een jaar voor op het tijdschema van het MGCS-project. Het valt nog te bezien of mogelijke breuken in het tankproject pas over een paar maanden zullen optreden. Tot dusverre hebben alle partijen beweerd dat ze goed samenwerken.

De grootste concurrent voor de MGCS is de Russische T-14-tank, waarvan het prototype in 2015 werd gepresenteerd. KMW-baas Ralf Kenzel noemt de T-14 "ons drukpunt en onze maatstaf." De Russen waren consequent doorgegaan met de tankontwikkeling. Bemande torens zoals die in de Leopard II zijn daar allang verdwenen. "Onze directe dreiging is de T-14," verklaarde Ketzel in een notendop. En betekent dat technologisch en militair. Zakelijk concurreert KMW echter niet met Rusland, maar met andere niet-Europese fabrikanten van gevechtstanks. Duitsland en Frankrijk zullen ook militair het hoofd moeten bieden aan de Russische militaire uitdaging. Ieder voor zich of samen.

Harald

New 120 mm gun and ammunition; a 20% performance increase in the coming years

While Rheinmetall's new 120 mm smoothbore gun, known as L55A1, is already available and is in series production for Germany, Norway and Hungary, fitted to the Leopard 2A7V MBT, the second element that will bring increased performances, the new APFSDS round, has still to come. As for the gun, Rheinmetall released the pressure differences between the L44 gun and the L55A1, which feature the same chamber volume that is of approximately 10 litres. The Extreme Service Condition Pressure (ESCP) is raised from 672 to 700 MPa, the Permissible Maximum Pressure (PMP) from 710 to 735 MPa, and the Design Pressure from 740 to 760 MPa. This pressure increase is vital to obtain the performances increases that the two rounds under development will bring with them.

The first one to enter service will be the DM73, which should reach qualification by year-end and will ensure an 8% performance increase over current DM53/DM63 rounds. However the round that will "squeeze" all the remaining growth potential from the 120 mm smoothbore weapon system will be the KE2020Neo; while the DM73 is an upgraded version of previous rounds, this one is a brand new development which qualification should start in 2024 to be completed by 2026, when it will become available on the market. The forecasted increase in performances should reach 20% compared to current armour piercing ammunition.

https://www.edrmagazine.eu/new-120-mm-gun-and-ammunition-a-20-performance-increase-in-the-coming-years

Harald

Why 130 mm and not a bigger calibre?

While in the interim Rheinmetall aims at improving 120 mm performances, looking further ahead in 2016 the company exhibited  in Paris its 130 mm solution, showing both the gun with a 6.6 meters long barrel, and the related APFSDS ammunition, which of course raised considerable interest. This solution does not has yet an endorsement by a potential customer; the "130" magic number is thus not the result of a requirement, but comes from a thorough analysis led the Düsseldorf-based group to orient itself towards a new calibre, and it is being proposed for the Main Ground Combat System (MGCS), or at least for its heavy armed variant, the MGCS encompassing more than one effector.

"When in 2016 we exhibited our firing demonstrator we declared that the 8% in calibre increase would have led to a 50% in performances increase," Christoph Henselmann points out, "our aim being to bring to the target at least 50% more energy than current 120 mm rounds." Since that date, he explains, Rheinmetall developed an expert tool that allows taking in count 50 parameters, three of them fixed, the remaining 47 variable. A tank gun is not a stand-alone system and it must cope with a series of system constraints, that in the end make the design work what Mr. Henselmann defined "an optimisation of technical compromises," clarifying that the assumption "bigger is always better" is not in fact true.

The two key parameters for effectiveness are the aforementioned energy that reaches the target, and the accuracy at a specific combat distance, the latter requirement for future MBTs being the double compared to current tanks, so it will be necessary to hit a target with utmost accuracy at 5 km distance. A nice challenge especially on moving targets, as the flight time will be nearly the double. Among limiting factors for the gun we find i.e. weight, in the future the aim is to have systems not exceeding the MLC60 class limit, as well as turret protection, which is required against 125 mm APFSDS rounds. "Three system interface of major importance are the turret ring diameter, the recoil force and the barrel length," Mr. Henselmann says, the diameter influencing the vehicle width and the trunnion position, the recoil forces has an impact on many aspects of the tank, not least the weight, and might bring to the use of a muzzle brake "the muzzle brake being not an advantage if you aim at optimising the accuracy of the weapon," he underlines. As for the barrel length the most obvious impact is on the vehicle mobility, while on the gun side it influences many aspects among which the recoil force, the hit probability, the unbalance of the weapon system, the achievable muzzle energy and gas pressure. "As the result of our simulations, we carried out over 1,100 of them which considering three fixed and 47 variable data brings to over 55,000 data used for assessments, that among other showed that not all calibres fit to every barrel length."

Christoph Henselmann states that following the R&D work done, it is quite clear that in the next 20-25 years the APFSDS round will remain the ammunition of choice for tanks against tanks firefights. "The subcalibre will stay as the best option, as it reaches the target very quickly, it is extremely accurate and the only way to defeat it is by physically destroying it." While this is true, the APFSDS concept is far than optimal as less than 20% of the energy generated in the chamber will reach the target, he explains. Gas heat loss represents 72% of the energy loss, sabot mass 9% (for a 120 mm round) while air drag accounts for a further 3%, which means that only a mere 16% of the chemical energy generated in the chamber is brought to bear on the target. "We must therefore look at what we can optimise, and the gun calibre itself, when talking of penetrators which have a diameter of 20-30 mm has a minor importance, and by the way increasing the calibre means increasing the sabot mass, adding therefore to the loss of energy," he explains.

He also stresses that what has to be optimised is the chamber volume, which led to the 50% increase compared to the 120 mm in the first 130 mm demonstrator. According to Rheinmetall analysis, Depleted Uranium (DU) rounds, which have an edge in current energy scenarios mostly thanks to their selfsharpening shearing capability, have reached the limit, and with the increasing energy, what Mr. Henselmann referred to as the "10 MJ scenario", the situation should reverse with an advantage for tungsten penetrators over DU ones. It is to note that Rheinmetall aims at reaching 13-14 MJ impact energy with the 120 mm APFSDS rounds currently under development. An interesting note is that he admits that neither of the penetrators, Tungsten and DU, have been tested against the latest Russian Relikt explosive reactive armour, which apparently detonates on radar command before being hit by the incoming round.

https://www.edrmagazine.eu/why-130-mm-and-not-a-bigger-calibre

The way ahead

Shifting from technology to market requirements, Moritz Walter points out that Rheinmetall's analysis shows that for newly built MBTs the unmanned turret solution should be the preferred option, while for current MBTs upgrade the manned one is definitely the most probable. That said, the upgrade option would definitely require a wholly new turret, as the 130 mm gun fitted with its autoloader that would not fit in existing turrets.

Christoph Henselmann also clarifies the appearance of the 130 mm on a video showing a Challenger 2 fitted with the new gun. "In April 2020 we had a window of opportunity when the Challenger 2 was in Unterlüss and no further tests were planned, to install the 130 mm on it, following the clearance from the UK customer. The British tank is a little wider than the Leopard 2, making things easier," he says. Within the limited three weeks time the work concentrated on verifying how the 130 mm gun is well balanced inside a current 120 mm turret, checking stabilisation.

The main objective for Rheinmetall is the MGCS programme, in which the 130 mm competes against Nexter's 140 mm proposal. "We consider that currently the overall 130 mm system has a TRL 2-3, the weapon more towards 3 while the autoloader being closer to 2," Christoph Henselmann says, explaining that in February 2021 Rheinmetall started for the first time direct negotiation between the industries of both France and Germany. "In two years time, in late 2022, we expect the bi-national customer to decide which will be the main armament calibre, but simultaneously we are working on an upgrade solution for in-service 120 mm platforms," he adds, stressing that the weapon system for manned turrets will not be completely identical to the one being proposed for the MGCS, the fitting of the 130 mm gun in a manned turret being less optimised that in an unmanned one, thus requiring some adaptations.

Rheinmetall also maintains a close eye on developments ongoing over the pound, and has already presented its solution to the US Army, as a potential candidate for what is currently referred to as Optionally Manned Tank.

"Both 130 mm systems will reach TRL 6 in the mid of the current decade, allowing for qualification of the gun system inside the weapon system," he announces. "At this stage, although the development is not completed, we can safely say that the 130 mm allows a considerable increase in performances even at longer combat ranges, and we are more than confident that we are able to fulfil the requirements to double that range," Christoph Henselmann concludes.

https://www.edrmagazine.eu/the-way-ahead