Toekomst lunabev manoeuvre eenheden

Gestart door Zander, 19/10/2015 | 12:05 uur

JdL

Op de boxer gooien en in gebruikt nemen, goed voor de Nederlandse industrie, een capability gap, enz.
ow wacht we hebben natuurlijk geen budget. :sick:
'The goal is world peace, and to do so you must have strength' Ronald Reagan

Harald

«Yuzhnoye SDO» and «Rheinmetall Defence» to develop new mobile air defence system



Yuzhnoye State Design Office (Yuzhnoye SDO) and Rheinmetall Defence have signed a memorandum of agreement to co-develop a new mobile air defence system with 35mm anti-aircraft cannon, that was reported by military-informant.com.

The new autonomous and mobile air defence system will be based on the chassis of the wheeled armoured personnel carrier. The self-propelled anti-aircraft gun will be fitted with a 35 mm Oerlikon gun.

This highly mobile 35 mm air defence system with integrated tracking radar and electro-optical sensor unit is a powerful, autonomous shooter capable of being used in various kinds
of missions.

The integrated 35 mm Oerlikon Revolver cannon provides superior fire power and accuracy. Combined with the Oerlikon Ahead air burst ammunition the gun achieves a high effectiveness against various kinds of air or ground targets. Air targets are engaged while the vehicle is standing. Ground targets of opportunity can be engaged on the move.

Yuzhnoye State Design Office is one of the most well-known and recognized scientific and design companies in the world in the field of space technology development. Yuzhnoye SDO will be responsible for co-operation.

http://defence-blog.com/army/yuzhnoye-sdo-and-rheinmetall-defence-to-develop-new-mobile-air-defence-system.html


Maar zo'n systeem is dan toch ook niet moeilijk te integreren op een onderstel van een Boxer of CV90 ! ?

dudge

#52
Citaat van: Poleme op 27/07/2016 | 23:08 uur
Een Stinger kan je technisch gezien inderdaad overal op 'vastplakken'.  Maar tactisch gezien is het niet effectief om deze op een CV9035 of Boxer te integreren, gezien de beperkingen van dit wapen !
[...]
Zo is er voor de LFK NG (al) een VLS beschikbaar (komen), die bijvoorbeeld op een tandem-asser aanhangwagen past, die beschikt over 15 raketten.

Hoewel een prima oplossing voor bepaalde conflicten (idem Iron Dome), denk ik wel dat luchtverdediging bij uitstek een taak is die relevant wordt in een high intensity peer conflict. Westerse luchtmachten zullen immers tegen vrijwel elke andere tegenstander redelijk snel in staat zijn om de luchtmacht uit te schakelen.

In een dergelijk conflict kunnen we m.i. niet aankomen met aanhangertjes, die natuurlijk wel een rol kunnen spelen bij bescherming van bepaalde locaties, niet relevant voor manoeuvre eenheden. Alles moet op tracks. En dat zien we ook bij de Russen, hoewel landmacht en luchtmacht dezelfde systemen gebruiken, staan bij de landmacht alle onderdelen (TOR M1, BUK, Pantsir, S300V etc) op tracks met het oog op maximale mobiliteit.

Goedkope systemen op vrachtwagens en aanhangers zijn zeker belangrijk tbv het creëren van massa, en voor C-RAM tegen irreguliere tegenstanders, maar het hele plaatje moet m.i. vooral gezien worden binnen een hoog intensief peer conflict.

A.J.


Harald

Citaat van: A.J. op 28/07/2016 | 13:20 uur
Ik wacht eerst dit resultaat wel eens af voordat ik een waardeoordeel geef.

The development program, based on technology partially financed by the Italian MoD, foresees the realization of a demonstrator in 2011 and a prototype able to guide the DART ammunition at the end of 2013.


http://www.armyrecognition.com/weapons_defence_industry_military_technology_uk/draco_oto_melara_76mm_multipurpose_surface_and_c-ram_counter-rocket_artillery_mortar_system_2007144.html

Uitkomsten moeten nu wel bekend zijn, DART/STRALES ammunitie

http://www.leonardocompany.com/documents/63265270/66959012/body_STRALES_2013_1.pdf

The Strales 76mm system with DART guided ammunition is the only weapon system in the world which can ensure high level performance (at a lower cost than dedicated anti-missile systems) in the engagement of manouevring supersonic missiles with high lateral g force.

http://www.leonardocompany.com/en/-/dart-strales-76mm

A.J.

Citaat
The C-RAM capability will be achieved by means of a special ammunition at present under development, designed by OTO Melara thanks to the significant experience matured in the last decade on special smart ammunition and fuses. 

Ik wacht eerst dit resultaat wel eens af voordat ik een waardeoordeel geef.

Harald

#48
Dit systeem bedoelt Poleme in zijn uitleg

DRACO OTO Melara 76mm multipurpose surface and C-RAM counter-rocket artillery mortar system



OTO Melara has developed the DRACO system, a multifunctional land-based mount designed around the unrivalled 76/62 Super Rapid naval gun to create a unit capable of C-RAM (counter-rocket artillery mortar) role, as well as air defense and ground combat for different operational employment. The main armament consists of a high rate of fire 76/62mm gun with an automatic ammunition loading system.

The recent changes in the NATO military doctrine and the need to quickly deploy troops in theatre have led to a complete reconsideration of the traditional defensive means. The common perception is an increasing request for the capability to react to different possible threats, air, land and naval. Moreover, as it is possible to realize almost every week from the news report from the hottest international spots (Iraq, Afghanistan, Gaza strip etc.), the capability of self-defense against low cost weapons (typically rockets, artillery rounds and mortar bombs) has gained a great importance and therefore the possibility to dispose of an effective reaction has become extremely significant. Another important feature is the possibility to deploy as easy and quick as possible the available defenses, without letting the adverse party to precisely locate the defense installations or equipments. Last but not least, a low cost of acquisition compared to other available solution or to the necessary combination of other solutions (missile and artilleries) and a low cost during the life span to operate and maintain the systems has become the driver to preserve the appropriate level of performances in a period of budget restrictions.

The roles the new systems are called to play range from defense of limited areas and vital points (like airports, strategic installations, camps and check points against various threat -air, helo, artillery and mortar rounds, rockets etc), to support to infantry for land operations (escort of convoys, infantry bombardment, artillery bombardment beyond line-of-sight) and coastal defense against medium and small boats.

Based on the above mentioned emerging requirements, OTO Melara developed the DRACO system, a multifunctional land-based mount designed around the unrivalled 76/62 Super Rapid naval gun to create a unit capable of C-RAM (counter-rocket artillery mortar) role, as well as air defense and ground combat for different operational employment. 

The selection of the 76mm calibre has been the final result of an analysis process performed with the aim to find the appropriate trade-off between a significant level of performances in different roles and the suitable dimension. In particular, the need to grant a sufficient rate of fire for anti-air defence and the volunteer to produce a system within a certain limit in space and weight, brought to exclude the calibres equal or bigger than 105mm.

As result, all the above mentioned considerations summed to the incomparable OTO Melara experience in the 76mm caliber, conducted to the selection of the present solution for DRACO which, according to the different type of threat and thanks to the use of specifically optimized ammunition rounds, is effective in ranges varying from less than 500 mt to 3000 mt for land targets in direct firing, 5000 mt for air targets up to 15000 mt for fixed targets and beyond 20000 mt for naval targets in the coastal defense role or in land application of indirect firing.

These capabilities are unique in the market and could only be achieved with other systems by using a mix of different weapons (artillery and missiles) with the intrinsic increase of cost and complexity.

The technical solutions selected for DRACO brought forth a very compact overhead weapon system with a 76/62mm automatic gun, capable of a high rate of fire (between 80 and 100 rounds per minutes, depending on the elevation angle), primary stabilized through two gyros (gun and turret). The complete configuration includes an automatic loading system, Electro-Optical surveillance and tracking panoramic sight for detection, recognition and identification of targets in passive mode and the foldable tracking and guidance beam rider director for both target tracking and DART ammunition guidance. DART is the revolutionary 76mm guided ammunition, developed for anti-missile role for the naval application and whose technology has been carried to the land systems in order to increase the defence capability against high-manoeuvring threats.

The C-RAM capability will be achieved by means of a special ammunition at present under development, designed by OTO Melara thanks to the significant experience matured in the last decade on special smart ammunition and fuses. 
The total weight, depending on the required ballistic protection which is anyhow less important since the crew are in the hull, is 5.5 tons and allows the installation on 15 tons chassis with a total resulting weight, combat loaded, well within the 30 MCL and allowing, depending on the vehicle effective weight and shape, transportability on C-130. The combat loaded configuration of DRACO includes 12 (twelve) ready-to-fire rounds in a revolver feeding system around the rammer and an automatic magazine housing further 24 rounds stored in the turret.

DRACO is able to be installed either on transportable shelter, truck and 8 x 8 or trucked armed fighting vehicles and can therefore be configured with different level of mobility depending on the tactic needs.

http://www.armyrecognition.com/weapons_defence_industry_military_technology_uk/draco_oto_melara_76mm_multipurpose_surface_and_c-ram_counter-rocket_artillery_mortar_system_2007144.html

Of op een rups onderstel (Leo 1) :

http://www.military-today.com/artillery/otomatic.htm

Brochure :
http://www.leonardocompany.com/documents/63265270/67166802/body_DRACO_REV_05_2013.pdf

Poleme

Citaat van: StrataNL op 27/07/2016 | 15:13 uur
Over het algemeen blijft bij westerse voertuigen de breedte van de toren binnen de contouren van het chassis, voor de Pantsir met zijn dikke 4,5m geen probleem dus om aan de zijkant raketten te monteren. Echter deze raketten hebben ook elevatie nodig, in het geval van de Pantsir per rij van 3 geregeld. Aangezien het Millennium kanon zelf een kaal frame is met daaromheen een lichtgewicht behuizing zie ik hier wat problemen ontstaan. Bij de Pantsir gebeurt dit hydraulisch, maar kan ook elektrisch met servomotoren. En de constructie moet sterk genoeg zijn om de missile canisters (en lancering) te kunnen dragen. Qua gewicht, omvang en complexiteit zal e.e.a. dus flink toenemen aan het Skyranger/Mantis/Millennium systeem als je een grotere klasse raketten wilt lanceren. Een stinger plak je overal op....
Een Stinger kan je technisch gezien inderdaad overal op 'vastplakken'.  Maar tactisch gezien is het niet effectief om deze op een CV9035 of Boxer te integreren, gezien de beperkingen van dit wapen !

Qua gewicht, omvang en complexiteit zal dit PRTL 2.0 systeem inderdaad flink toenemen als we met de huidige Westerse luchtdoel raketten gaan werken.
De in totaal 71 kg zware 2-traps 57E6 raket in het Russische Pantsir systeem meet in totaal 3,20 meter, de dikkere booster heeft een diameter van 170 mm en deze booster neemt ongeveer de helft van de totale lengte in beslag.  De 57E6 E(sport) variant weegt 75,7 kg, vanwege een zwaardere booster-trap.  De 57E6 accelereert in 1,5 seconde naar 1.220 m/s en dan is de booster al uitgebrand.  De 57E6-E brandt iets langer en haalt dan 1.300 m/s.  Deze zeer hoge acceleratie is noodzakelijk omdat laagvliegende aanvalshelikopters maar gedurende een zeer korte tijd zijn aan te grijpen tijdens hun "pop-up" manoeuvre.
De Pantsir-S2 en -SM varianten krijgen raketten met een dikkere booster van 210 mm.
Door de raket te verdelen over 2 trappen krijg je een groter bereik, een betere acceleratie en in de end-game (terminale fase) een grotere wendbaarheid of snelheid.

De 23 kg zware LFK NG is 1,80 meter lang bij een 110 mm dikke romp.  Waarom niet een tweede trap / booster trap erachter monteren, waarbij we gebruik maken van een verkorte raket motor van de Britse CAMM met een doorsnede van 166 mm, 180 mm dikke AIM-120 (AMRAAM / NASAMS) of 203 mm dikke RIM-7P Sea Sparrow ?
Gebruiken we een verkorte CAMM, dan is het ook gemakkelijk om de compactere en lichtere soft / cold launch methode van de CAMM over te nemen.
Weg met die dure Imaging Infra-Rood geleiding, in plaats daarvan de veel goedkopere Command Line Of Sight radio geleiding en een zwaardere warhead.

Het Britse Rapier en Duitse Roland afweer raket systeem werken met in totaal 8 raketten per launcher, net als de voorganger van de Pantsir, de Tunguska.
Echter, de ca. 50 kg zware Britse Brimstone zal wel zijn tegenhangers krijgen, idem dito voor de 250 ponds Small Diameter Bombs (SDB).  Waarvan jachtbommenwerpers er veel meer van mee kunnen nemen, dus gevaar voor verzadiging, dus zal een GBAD systeem meer raketten moeten hebben.  Zo is er voor de LFK NG (al) een VLS beschikbaar (komen), die bijvoorbeeld op een tandem-asser aanhangwagen past, die beschikt over 15 raketten.
Nulla tenaci invia est via - Voor de doorzetter is geen weg onbegaanbaar.

Poleme

Citaat van: A.J. op 27/07/2016 | 16:47 uur
Te onderhoudsgevoelig voor de CRAM taak, je kunt je in die hoedanigheid geen "downtime" veroorloven omdat je echt de laatste hoop bent om het maar zo te zeggen. Als luchtverdediging met meerdere systemen kan je er 1 tussenuit pikken die onderhoud oid gaat doen dat vangt de rest wel op. Dat is met wapensystemen schuiven (posities) wat makkelijker te ondervangen. MANTIS is een statisch geheel.

Er zullen ongetwijfeld alternatieven zijn maar ik heb me daar vooralsnog niet zo in verdiept.

Als ik me niet vergis zat toen de 35MM twin Oerlikon ook in de race...
Die Oerlikon 35 mm Twin zat ook in de race ja.

De CV9035 is even groot als een Leopard I en heeft ongeveer hetzelfde motorvermogen.
Zo zouden we een eventuele CV9035 PRTL kunnen uitrusten met een zelfde soort toren zoals op de Gepard (Pruttel) zat met diezelfde 35mm twin, die 2 x 550 schoten per minuut kan afvuren.  Dit is meer bedrijfszeker, dan die enkele Millennium met zijn 1.000 schoten per minuut.

Of we gaan voor een enkel 76 mm kanon op het CV9035 PRTL gecombineerd met een Thales Pharos radar /vuurleiding systeem.
In 1987 kwam OTO Melara met een radar geleid 76 mm kanon op een OF-40 of Leopard I onderstel, welke tot op 6 km hoogte doelen kon onderscheppen.
Deze Otomatic was bijvoorbeeld echter te zwaar om op een 8x8 pantserwiel te monteren en werd nooit in productie genomen.
OTO Melara ging de Otomatic door ontwikkelen tot het aanzienlijk lichtere Draco systeem van 5,5 ton en past o.a. op de 8x8 Centauro.
De producent claimt een maximum bereik van 6 - 8 km, zodat volgens hen een kanon - raket combinatie niet nodig is (propaganda).
Het Draco verschiet alle standaard 76 mm munitie, inclusief C-RAM types en de geleide DART granaat.
De DART granaat vormt onderdeel van het Pharos systeem, dat volgens Thales een effectief bereik heeft van 4 km.
Niet alleen tegen subsonische doelen, maar ook tegen supersonische doelwitten.
De Pharos radar antenne meet 1 x 1 meter en in zijn maritieme variant weegt de radar inclusief behuizing 950 kg en meet 1,85 meter hoog, 1,40 meter breed en 1,65 meter diep.
Het voordeel van zo een geleid DART projectiel is volgens mij wel minder kans op nevenschade t.o.v. een vuurstoot van 17x 35 mm schoten per seconde.
Voordeel van de Pharos Active Electronically Scanned Array (AESA) is dat deze moeilijker te ontdekken is dan een mechanisch rond scannende radar. 
En dat deze steelse (stealth) doelen veel beter kan opsporen dan mechanisch gestuurde radars.
Maar krijgen we die Pharos radar op of aan een CV9035 PRTL toren ?
Nulla tenaci invia est via - Voor de doorzetter is geen weg onbegaanbaar.

A.J.

Citaat van: Poleme op 27/07/2016 | 14:14 uur

A.J.: hoe komt het dat 35mm Millennium kanon te onderhoudsgevoelig is ?
En, zijn er alternatieven ?

Te onderhoudsgevoelig voor de CRAM taak, je kunt je in die hoedanigheid geen "downtime" veroorloven omdat je echt de laatste hoop bent om het maar zo te zeggen. Als luchtverdediging met meerdere systemen kan je er 1 tussenuit pikken die onderhoud oid gaat doen dat vangt de rest wel op. Dat is met wapensystemen schuiven (posities) wat makkelijker te ondervangen. MANTIS is een statisch geheel.

Er zullen ongetwijfeld alternatieven zijn maar ik heb me daar vooralsnog niet zo in verdiept.

Citaat
In de jaren 90 heeft de KLu overigens het plan gehad om haar 40mm Bofors kanonnen te vervangen door een 35mm kanon.

Als ik me niet vergis zat toen de 35MM twin Oerlikon ook in de race...

StrataNL

Citaat van: Poleme op 27/07/2016 | 10:53 uur
Dus zouden er in theorie in totaal slechts 8 RIM-166 RAM blk 2 of CAMM raketten op passen.
Het 35 mm Millennium kanon is 2,39 meter breed en weegt inclusief toren en 252 schoten 3.300 kg en moet te integreren zijn op bovengenoemde voertuigen.
Maar is er een constructie te bedenken met een Millennium toren in combinatie met 2 x 4 RAM of CAMM raketten of equivalenten op bijvoorbeeld de zijkanten die past qua totaal gewicht en afmetingen ?  Misschien kan (aspirant) ingenieur Strata of A.J. hier zijn licht op laten schijnen.
En A.J. had nogal kritiek op dat Millennium kanon, dus kom er maar eens in.

Over het algemeen blijft bij westerse voertuigen de breedte van de toren binnen de contouren van het chassis, voor de Pantsir met zijn dikke 4,5m geen probleem dus om aan de zijkant raketten te monteren. Echter deze raketten hebben ook elevatie nodig, in het geval van de Pantsir per rij van 3 geregeld. Aangezien het Millennium kanon zelf een kaal frame is met daaromheen een lichtgewicht behuizing zie ik hier wat problemen ontstaan. Bij de Pantsir gebeurt dit hydraulisch, maar kan ook elektrisch met servomotoren. En de constructie moet sterk genoeg zijn om de missile canisters (en lancering) te kunnen dragen. Qua gewicht, omvang en complexiteit zal e.e.a. dus flink toenemen aan het Skyranger/Mantis/Millennium systeem als je een grotere klasse raketten wilt lanceren. Een stinger plak je overal op....
-Strata-
Je Maintiendrai! Blog: Krijgsmacht Next-Generation

Poleme

Een primaire rol van het Pantsir-S1 systeem is onderschepping van Precision Guided Munitions.
Bij C-RAM, Counter-Rocket Artillery Missiles denken de meeste van ons aan het neerhalen van 107mm of 122mm Katyusha raketten of mortier granaten.
In de Oekraine werden echter complete Oekrainse eenheden in vrij korte tijd volledig uitgeschakeld door grote Russische artillerie afdelingen, waarbij UAV's / RPA's als PERBA (Positie En Richting Bepalende Apparatuur) werden ingezet.
Dus een eventuele PRTL 2.0 zal niet alleen aan de bak moeten tegen bemande en onbemande vliegtuigen, maar ook tegen de obussen (Belgisch voor granaat) van de vijandelijke artillerie.

A.J.: hoe komt het dat 35mm Millennium kanon te onderhoudsgevoelig is ?
En, zijn er alternatieven ?

In de jaren 90 heeft de KLu overigens het plan gehad om haar 40mm Bofors kanonnen te vervangen door een 35mm kanon.
Nulla tenaci invia est via - Voor de doorzetter is geen weg onbegaanbaar.

A.J.

Citaat van: Poleme op 27/07/2016 | 10:53 uur
Misschien kan (aspirant) ingenieur Strata of A.J. hier zijn licht op laten schijnen.
En A.J. had nogal kritiek op dat Millennium kanon, dus kom er maar eens in.

Vwb kanon:

Citaat van: A.J. op 18/10/2015 | 19:53 uur
Dat ging over het MANTIS systeem (ook met Millenium kanone) als C-RAM systeem. Het kanon ansich heb ik weinig moeite mee maar in die configuratie (C-RAM) is het waardeloos. Veel te ondehoudsgevoelig en collateral damage is een puntje van zorgen.

Poleme

#41
Citaat van: Thomasen op 12/11/2015 | 17:12 uur
Ik twijfel ook niet aan die paraplu. Maar wel aan de omvang van de paraplu die deze systemen leggen. Je hebt al een kanon om het zeer dicht bij te winnen. Die Stinger/Mistral of vergelijkbaar is m.i. gewoon veel te licht, helemaal nu er steeds betere grondaanvalswapens zijn. Jij weet ook dat de capaciteiten van nu en uit de jaren '90 niet te vergelijken zijn. Dat Zuid Koreaanse ding heb ik dan ook weinig vertrouwen in, lijkt allemaal leuk maar m.i. net te klein.  Het is gewoon lullig, een heli kun je op 7 km zien vliegen, en dan niet kunnen aangrijpen is klote. Terwijl in deze klasse het dubbele bereik ook gewoon mogelijk is. De Duitsers werken aan de LFK NG, dat zou wat kunnen zijn, misschien wel in een CV90, maar dan zit je wel aan het minimale.
De LFK NG weegt 23 kg, is 1,8 meter lang bij een airframe dikte van 110 mm en past in een Vertical Launch System welke te integreren is in een Boxer.
De LFK NG deel uitmakend van het SysFla luchtverdediging systeem heeft een gepubliceerd bereik van 10 km.  Of dit het maximale of effectieve bereik is onbekend.
De Hellfire raket bijvoorbeeld heeft een gepubliceerd bereik van 8 - 9 km.  Maar het echte effectieve en maximale bereik is veel groter, waar je gebruik van kunt maken als je beschikt over de Arrowhead EO sensor toren of Longbow radar.  En de veel gebruikte GBU-12 laser geleide 500 ponder heeft een bereik van 23 kilometer.

Daar sta je dan met je LFK NG, of verder reikende systemen (20 km.) zoals de Franse VL MICA of Pantsir-S1.   De VL MICA raket weegt 112 kg. terwijl een gevulde canister in totaal 400 kg weegt.  Dat gaat dus richting het NASAMS systeem met zijn 152 kg zware AIM-120's.  NASAMS kan een laagvliegende aanvalsheli die een Hellfire op zijn max. effectieve dracht probeert af te vuren of een jachtbommenwerper met GBU-12's wel aangrijpen.
De opgewaardeerde Pantsir-SM die in 2016 - 2017 instroomt heeft daarom een nieuwe raket met een bereik van 30 km in plaats van de oorspronkelijke 20 km.

De Pantsir-S1 past op een 38 tons 8x8 truck of een pantserrups met een chassis gewicht van 24 ton en een motor van 840 pk, vergelijkbaar dus met de CV-90.
Het Pantsir bul maakt gebruik van een 2-traps raket die slechts 74 kg weegt (incl. canister = 90kg), vergelijkbaar met 73,5 kg zware slechts 9 - 10 km reikende RIM-166B RAM block 0 of 1.
En de Pantsir raket heeft een warhead van 20 kg, tegenover 10 kg in de  RIM-166B, 12 kg in de MICA; waarschijnlijk 10 -12 kg in de IRIS-T; 20 kg in de NASAMS AIM-120.  De Israelische Barak 1 raket heeft een warhead van 22 kg op een totaal gewicht van 98 kg, terwijl de LFK NG een warhead van slechts 2,5 kg heeft.
De canisters op de Pantsir doen denken aan die van de RIM-166 RAM.
Maar de Russen gebruiken de "cold / soft launch" techniek, waarbij de raket eerst pneumatisch uit de canister gedreven wordt en de raket motor pas buiten de canister wordt ontstoken.  Het Britse CAMM systeem, vergelijkbaar met de VL MICA, maakt ook gebruik van deze techniek.  Voordeel van deze techniek t.o.v. de veelal Westerse "hot launch" techniek is dat het canister zo compact en licht mogelijk kan blijven.
Hebben de Westerse tegenhangers een (actieve) radar, infrarood (IR) of een combi van IR en passieve radar geleiding die er voor zorgt dat 1 raket al gauw ruwweg 100.000 tot 150.000 US dollar kost.   De Pantsir raketten hebben zelf geen dure sensoren, maar worden via goedkopere radio naar maximaal 4 verschillende doelen gestuurd. 

De 12 raketten op het Pantsir-S1 bul wegen inclusief canisters in totaal 1.080 kg.
Wilen we een vergelijkbaar systeem op een 38 tons 8x8 truck of pantserwiel voertuig of een ca. 24 tons pantserrups chassis. (de rest van het launcher gewicht beschouw ik als gelijk zijnde.)
Een compacte RAM block 2 raket, want opvouwbare vinnen, met een bereik van 18,5 km weegt alleen al 105,9 kg en ik schat dat de canister 23 kg weegt = 128,9 kg.
De Britse CAMM raket is net als die van de Pantsir 3,20 meter lang, maar weegt zonder canister 99 kg en heeft een bereik van 25+ km.  Deze canister meet 27,5 hoog x 27,5 cm breed.
Dus zouden er in theorie in totaal slechts 8 RIM-166 RAM blk 2 of CAMM raketten op passen.
Het 35 mm Millennium kanon is 2,39 meter breed en weegt inclusief toren en 252 schoten 3.300 kg en moet te integreren zijn op bovengenoemde voertuigen.
Maar is er een constructie te bedenken met een Millennium toren in combinatie met 2 x 4 RAM of CAMM raketten of equivalenten op bijvoorbeeld de zijkanten die past qua totaal gewicht en afmetingen ?  Misschien kan (aspirant) ingenieur Strata of A.J. hier zijn licht op laten schijnen.
En A.J. had nogal kritiek op dat Millennium kanon, dus kom er maar eens in.

Ondanks dat er steeds meer stand-off lucht-grond wapens komen met een dermate groot bereik dat buiten dat van kanonnen ligt.
Zullen vliegende luchtmachters of Army Aviation toch nog steeds regelmatig situaties tegen komen waarbij gronddoelen toch op korte afstand / Within Visual Range moeten worden aangevallen.  Inkomende Hellfire raketten en equivalenten kan je nog afstoppen met een Automatic Protection System (APS).
Maar inkomende 250, 500, 1000 of 2000 ponders of kruisraketten 'terugkoppen' met een APS gaat niet lukken.  Dus een PRTL / Pruttel 2.0 is noodzakelijk.
Nulla tenaci invia est via - Voor de doorzetter is geen weg onbegaanbaar.

Harald

Ons "oude" materieel is nu (helaas) verscheept en aangekomen in Jordanië ....  :'(   ... wat had ik ze (SPAAG) weer graag teruggezien binnen de KL



Jordan receives final Cheetah SPAAGs

A final instalment of 25 Cheetah self-propelled anti-aircraft guns (SPAAGs) has now arrived in Jordan.

Decommissioned by the Armed Forces of the Netherlands in 2006, the Cheetah (Gepard in German service) consists of a modified Leopard 1 tank hull armed with twin 35 mm Rheinmetall Air Defence (previously Oerlikon Contraves) guns and equipped with surveillance and tracking radars.

The Netherlands agreed to sell 60 Cheetahs to Jordan in 2013. At that time, the Dutch Ministry of Defence (MoD) said the deal also included training, 350,000 rounds of surplus ammunition, 22 Bofors 40L70 40 mm towed anti-aircraft guns, 11 Thales Flycatcher radars, 5 Leopard 1 armoured engineering vehicles, and 14 Leopard 1/Cheetah hulls for spares, conversion, or training.

The Dutch MoD announced in the latest issue of its Materieelgezien magazine that the final shipment of 25 Cheetahs had left the port of Eemshaven. It said 15 Cheetahs had already been delivered to the Royal Jordanian Air Force in 2014 and another 20 in 2015. It also released a video showing Cheetahs firing during training in Jordan.

The Dutch newspaper De Telegraaf released a video on 22 June showing the Cheetahs being loaded on to the roll-on/off cargo vessel Bahri Jeddah (IMO 9626522) at Eemshaven. IHS Maritime & Trade data show Bahri Jeddah left Eemshaven on 22 June and arrived at the Jordanian port of Aqaba on 16 July.

http://www.janes.com/article/62523/jordan-receives-final-cheetah-spaags

http://www.telegraaf.nl/tv/nieuws/binnenland/26061820/__Mega-verhuizing_legervoertuigen__.html?utm_source=t.co&utm_medium=referral&utm_campaign=twitter