Light Tanks... de toekomst ?

[Harald]

Army Accelerates Armor: Stryker, Trophy, MPF Race To Field

https://breakingdefense.com/2017/10/army-accelerates-armor-stryker-trophy-mpf-race-to-field/?_ga=2.243558277.122492426.1508240400-855280167.1506406488

Mobile Protected Firepower: The next test will be the MPF, an air-transportable light tank to support light infantry. Announced in early 2015, the program has gone through extensive consultation with industry and the official Request for Proposals (RFP) is expected next month, with testing next spring. The Army wants to choose the winner in early 2019 and have prototypes in hand 15 months after that, Bassett said.

Mobile Protected Firepower
To make the MPF light tank easier to build, the Army decided that, at least in its initial incarnation, it didn't have to be light enough to drop by parachute. That was a key requirement for predecessors like the much-maligned M551 Sheridan and the cancelled M8 Buford Armored Gun System (which manufacturer BAE Systems is now modernizing to be its MPF contestant). But the reduction in armor required to reach that weight is just too great, Bassett said.

The Russians have air-droppable armored vehicles, one reporter asked here at the Association of the US Army conference. Surely you want that too?

"Not at the expense of the reduction in protection that the Russians accept," Bassett shot back at once.

While Bassett isn't taking risk with the vehicle's survivability, though, he is willing to take other risks. To accelerate MPF, for example, the Army's already working to speed production of the 105mm cannon that two of the three competitors will use – even though it's still possible that the third, BAE Systems, will offer a 120mm instead. If the Army ends up choosing the larger cannon, or if MPF is cancelled, it'll be hard to get back the investment in 105s.

It's worth noting, though, that this is taking a very different kind of risk from the previous, high-profile failures. Future Combat Systems in particular placed bets on new technology. By contrast, Mobile Protected Firepower is limited to off the shelf tech. In fact, BAE is upgrading an existing vehicle for the competition, the M8 AGS; SAIC is putting a new turret on a Singaporean vehicle; and General Dynamics is probably modifying an existing demonstrator that combines existing technology in new ways.

Ultimately, the Army will need an all-new tank design to full exploit new technologies against new threats. But that's not MPF.

MPF =>  It looks like a tank, drives on tracks like a tank, fires 120 mm shells at several times the speed of sound like a tank — but don't call it a tank.

[Jooop]

Even the iconic M4 Sherman of World War II is an example of how tradeoffs can go wrong. Designed to fit easily on transport ships and to cross bridges, it was mobile, reliable, and deadly against older German tanks, but heavy Panthers and Tigers slaughtered it.

As Breaking D readers know, Army acquisition has a lousy track record in recent years on any kind of program. So how will this time be different? "The Army did a really good job of not shooting for the stars," Bazaz said. Excessive high-tech ambition doomed FCS, which tried to pack the firepower and protection of a 70-ton M1 into a 20-ton vehicle. The Sheridan and Mobile Gun System simply had too much gun for their chassis to handle. (AGS's cancellation, by contrast, was almost entirely about budget).

This time, the Army has consulted industry about the art of the possible and restricted contractors to proven, off-the-shelf, technology. The service wants MPF to be easy to upgrade, with an open architecture for electronics, adequate electrical power and space for a future Active Protection System, and the potential to one day operate unmanned – but for now, it needs to be a Non-Developmental Item (NDI).

Dit stukje vind ik interessant, light tank mag dan misschien geen alternatief zijn voor de heavy tank maar wel een belangrijk hulpstukje. Vooral als het goed bescherming heeft met APS.

Hadden we nu ook maar een stuk of 40-50 Leopard 2A7 aangevuld met ~100 light tanks (broertje voor de CV90 met 120mm cannon?)

[Harald]

MPF moves forward with draft RFP

The US Army has released a draft Request for Proposals (RFP) for its Mobile Protected Firepower (MPF) requirement, with industry likely to respond with feedback this week.

The MPF is the army's latest attempt to field an armoured vehicle to move with and support its light deployable ground units, the Infantry Brigade Combat Teams (IBCT).

According to David Dopp, project lead for the army's newly-stood up MPF programme office, the final RFP in scheduled for November with industry proposals due in April 2018. 

Bidders are required to provide a sample of their system with the proposal. 

The absence of potential MPF platforms at this year's AUSA is a sign that industry is preparing their finalised proposals for the deadline, said Maj Gen David Bassett, Program Executive Offer of Ground Combat Systems.

'I haven't started paying yet, but industry has started the MPF programme today,' said Bassett.

Contract awards are schedule for 12 months after proposals are submitted, and first prototypes are expected to be delivered 15 months after contract award. Six months after that it is expected the initial units will be equipped.

The need for a system that can provide protected, mobile, direct fires for highly-deployable ground forces has been a requirement of many services including the US Army and Marine Corps. 

The US Army has been without this capability since it retiring its M551 Sheridan in 1996. Yet its importance for a force that must rapidly deploy to world trouble spots has grown as threats have become are more mobile and lethal. 

The draft RFP calls for an approximately three and half year effort by up to two contractors to provide twelve Engineering and Manufacturing Development pre-production systems for government testing in just under 14 and a half months. 

Low Rate Initial Production options of 26 and 28 are also provided, with an eventually total procurement of 504.

The tight timeframes confirm that this will be essentially be a Non-Development Item (NDI) similar to the office's attempts to procure active protection systems.

Performance requirements of the MPF were not made public but the US Army earlier stated openness to systems and technology that would be mature by the December 2018 Milestone B. 

Industry has responded by committing its own resources with General Dynamics and BAE Systems showing representative hardware. Before this year's AUSA, SAIC announced a partnership with ST Kinetics and Cockerill to offer a platform for the programme.

Col William T. Nuckols director of mounted requirements at the Maneuver Center of Excellence told Shephard ahead of AUSA: 'The objective is to provide maximum opportunity for trade-offs for a more rapid fielding, reduced price, or reduced risk. The emphasis is on the practical and "doable".'

https://www.shephardmedia.com/news/landwarfareintl/ausa-2017-mpf-moves-forward-draft-rfp/

[Harald]

Heavy Competition For Light Tank: SAIC & Singapore Vs. BAE, GDLS

If the stars align for defense contractor SAIC, the US Army and Marine Corps will soon be buying hundreds of armored vehicles designed in Singapore.

Yesterday, six months after joining forces for the first time on the Marines' Amphibious Combat Vehicle competition – and just four days before the massive Association of the US Army conference opens in DC – Virginia-based SAIC and Singapore Technologies Kinetics officially announced they are teaming up again for the Army's Mobile Protected Firepower program, a light tank to support light infantry in places where the massive M1 Abrams cannot go.

SAIC didn't go in planning another team-up with STK, SAIC Defense Systems general manager Jim Scanlon told me. "We talked to a lot of different folks... around the globe, visited them and so forth," Scanlon said. "It wasn't preconceived going in" that they'd partner with the Singaporeans again, but "for the vehicle chassis, what STK was doing was the best." SAIC plans to offer the chassis of Singapore's brand-new Next Generation Armored Fighting Vehicle (NGAFV) with a Cockerill 3105 turret from Belgium's CMI. Working closely together, Scanlon said, the team is "a viable alternative... to the more traditional GD and BAE."

That makes two contracts now where the upstart SAIC-STK team is going head to head with defense giant BAE Systems. BAE makes the Army's M2 Bradley, AMPV utility vehicle, and M109 Paladin howitzer. BAE also won the Army's previous, cancelled program for a light tank: The M8 Buford Armored Gun System (AGS), which BAE is updating for MPF with new electronics, a new engine, and improved protection.

Unlike its rivals, who must come up with new tanks on a tight timeline, BAE's benefits from years of painstaking, bespoke optimization for this exact role. "The requirement that was established in the '90s really hasn't significantly changed," BAE's VP for combat vehicles, Deepak Bazaz, told me. "We're really purpose-built for that particular mission."

The third, quieter contender is General Dynamics Land Systems, another established armored vehicle firm, which builds the Army's M1 Abrams heavy tank and its eight-wheel-drive Stryker armored vehicles. Unlike SAIC and BAE, GDLS didn't offer an interview for this article. From past statements and other published clues, however, they'll likely offer an evolution of the Griffin demonstrator they showed at last year's AUSA. Similar to the SAIC-STK design, the Griffin took an existing chassis, the British Ajax scout vehicle, and added a different turret derived from the M1. Unlike SAIC, however, GDLS builds both the Ajax and M1 itself, so it didn't need a partner.

Big Gun, Small Tank
The Army hasn't finalized its requirements so the competitors haven't finalized their designs. The service has circulated multiple drafts of the requirements for comment. Nevertheless, it's already possible to detect some definite differences.

When it comes to the F in MPF — firepower — both SAIC and BAE will use a 105mm cannon, a standard NATO caliber. GDLS's Griffin, by contrasts, boasts a 120mm gun, the caliber that replaced 105s on heavy tanks in the 1980s. When I talked to GDLS last year, they sounded pretty proud of their lightweight 120, originally developed for yet another cancelled light tank, part of the Future Combat Systems program. They were proud of a gun turret set-up that functioned identically to the M1, which also has a 120 mm. So my bet is they stick with that weapon and turret combo, making them stand out as the literal big gun of the MPF competition.

On the "mobile" side, BAE's Armored Gun System looks like the lightest contender. Designed to be air-dropped alongside the 82nd Airborne, it can strip down to 19 tons to be parachuted into battle or additional armor can be layered on until it weighs 25 tons – although the new version may well gain some weight. GDLS's Griffin weighs 28 tons, though their final design could be very different. By contrast, SAIC told me they expect their vehicle to weigh "in the 30-ton range." The Singaporean NGAFV is 29 tons with its current turret, but it carries a much lighter gun, and the 105 turret will certainly add a few tons.

That means the SAIC vehicle, and probably the GDLS one, are too heavy to be dropped by parachute. Air-droppability is not a requirement for Mobile Protected Firepower – most MPF will go to regular infantry brigades, not the 82nd Airborne – but it's a cherry on top that the prestigious airborne community would love to have. The stated requirement is simply for something much more air transportable than the M1 Abrams: The biggest Air Force transport that can land on a dirt airstrip, the C-17, can only carry one 70-ton M1, but the Army wants it to carry two MPFs at once.

That may not seem like a big difference, but for an airborne commander trying to build up his forces as fast as possible before the enemy decides to reenact the Battle of Arnhem in A Bridge Too Far, getting twice as many tanks per sortie, even if they're smaller, can be a literal lifesaver. The stripped-down BAE Armored Gun System can flow to the front even faster, since it fits in the smaller C-130 transport, which is more common than the C-17 and can land on shorter fields. (And, of course, there's the more recent experience of the 82nd in the first Iraq war, where the Defense Science Board described it as a "speed bump" because of its lack of heavy weaponry.)

Unfortunately, mobility and protection – the P in MPF – are at odds. The more armor you add, as the US found out in Afghanistan and Iraq, the harder it is to cross rickety bridges, frozen rivers, and precarious mountainside trails; the more fuel and spare parts you need; and the harder it is to fit on transports from ships to planes to railroad cars. BAE tried to square that circle with modular armor that could be built up and stripped down as needed, a technique both it and GDLS applied to the cancelled Ground Combat Vehicle, and I'm surprised that SAIC didn't mention it.

But even taking armor on and off like sweaters can only adjust a vehicle's weight and protection so much. In particular, for armored vehicles as for middle-aged humans, Bazaz said, "it's harder to lose weight than to put on a couple of pounds."

What's Different This Time?
The tradeoffs of the so-called iron triangle – mobility, protection, and firepower – have killed or crippled every Army light tank program since 1950, when the M41 Walker Bulldog proved simultaneously too big for airdrops or reconnaissance but too small to fight Russian tanks. The lighter M551 Sheridan made it into combat in Vietnam and Panama, but it was alarmingly vulnerable and the recoil of its oversized gun tended to break its electronics. The M8 Armored Gun System and the Future Combat System were both cancelled. The Stryker Mobile Gun System, the only wheeled attempt to fill this role, fought in Iraq and Afghanistan but never overcame a troubled development.

Even the iconic M4 Sherman of World War II is an example of how tradeoffs can go wrong. Designed to fit easily on transport ships and to cross bridges, it was mobile, reliable, and deadly against older German tanks, but heavy Panthers and Tigers slaughtered it.

As Breaking D readers know, Army acquisition has a lousy track record in recent years on any kind of program. So how will this time be different? "The Army did a really good job of not shooting for the stars," Bazaz said. Excessive high-tech ambition doomed FCS, which tried to pack the firepower and protection of a 70-ton M1 into a 20-ton vehicle. The Sheridan and Mobile Gun System simply had too much gun for their chassis to handle. (AGS's cancellation, by contrast, was almost entirely about budget).

This time, the Army has consulted industry about the art of the possible and restricted contractors to proven, off-the-shelf, technology. The service wants MPF to be easy to upgrade, with an open architecture for electronics, adequate electrical power and space for a future Active Protection System, and the potential to one day operate unmanned – but for now, it needs to be a Non-Developmental Item (NDI).

"There is no time to mature technology," said Bazaz. "It's really an integration job that we're performing here."

And integration, Scanlon says, is SAIC's specialty. While the company is new to the armored fighting vehicle business, they've worked on more than 40,000 MRAP mineproof trucks and other vehicles since 9/11, mostly integrating electronics but in many cases adding additional armor and even replacing the engine. As for SAIC's partners, the CMI turret is already in production, while the STK chassis is just starting production for the Singaporean army after a decade of development and testing. But will all that groundwork let Team SAIC build their new machine at the same pace BAE updates their old one?

Speed is critical. The Army Chief of Staff, Gen. Mark Milley, is trying to accelerate the sclerotic acquisition system, and MPF is a poster child for a faster, more disciplined way of buying weapons. The final Request For Proposals is expected in December, with the companies submitting their designs and one working vehicle each in March, and a final decision by early 2019. Isn't that a blisteringly fast schedule for an Army procurement program? Scanlon said: "It's aggressive."

https://breakingdefense.com/2017/10/heavy-competition-for-light-tank-saic-singapore-vs-bae-gdls/

[Harald]

SAIC partnership to compete for MPF contract

Science Applications International Corp. (SAIC) has announced it will develop combat vehicle prototypes to meet the US Army's Mobile Protected Firepower (MPF) requirement.

The announcement on 5 October will see SAIC partner with ST Kinetics and CMI Defence to compete for an Engineering and Development (EMD) contract to build prototypes for the MPF programme.

The new partnership will work to rapidly develop a lightweight vehicle solution solution that 'integrates mature, currently produced offerings from our industry partners,' according to Jim Scanlon, SAIC senior vice president and general manager of the Defense Systems Customer Group, in a company statement.

According to Scanlon, SAIC will utilise ST Kinetics' Next Generation Armoured Fighting Vehicle (NGAFV) chassis with CMI Defence's Cockerill series 3105 turret to produce a vehicle that will give 'soldiers a new capability in combat environments'.

The vehicle will be designed to meet the Army's requirements that call for freedom of movement and action in urban operations and is tailorable for full-spectrum combat environments.

ST Kinetics' NGAFV is fully digitalised, highly mobile and has been developed to support networked knowledge-based warfighting, according to Lee Shiang Long, president of ST Kinetics.

He added that seven prototypes have already been developed and tested and will soon be in production.

General Dynamics Land Systems and BAE Systems have both invested in prototypes for MPF over the last two years, with a predicted production requirement of around 500 for the US Army programme as well as considerable international export potential. 

https://www.shephardmedia.com/news/landwarfareintl/ausa-2017-saic-partnership-compete-mpf-contract/

[Huzaar1]

Ik ben ook van de oude stempel en heb het ook niet zo op die nieuwe fratsen.

De grap bij ons overigens (niet alleen bij ons trouwens) is dat we al jaren naar digitale radarschermen zitten te kijken, want beter, moderner, sneller etc. etc. maar men daar nu toch voorzichtig op aan het terugkomen is en men eigenlijk weer terug wil naar old-school analoge techniek. Een ervaren persoon kan daar veel meer informatie uit halen. Met de digitale techniek wordt er teveel informatie uitgefilterd tov de analoge techniek waar je een echt raw videobeeld kunt genereren en je dat veel beter kunt "uitlezen" als geoefend persoon.

Je hebt gelijk dat als naar het kwantitatieve en kwalitatieve plaatje goed wordt gekeken het voor en nadelen heeft.
Kwantitatief is het moeilijk aan hoge aantallen te komen met zulke dure apparatuur.... tegelijkertijd hangt de kwaliteit af van de training van het personeel en de ervaring EN de apparatuur.

[Huzaar1]

Tja,
ik ben van de oude stempel en vertrouw de techniek minder dan mijzelf. Mijn gebrek denk ik.

Dat ben ik ook. Maar als schutter zat ik toch 'op het trapje van de kelder'. Ik zag niets want toen de A4 naar A5 ging werd de peri voor de schutter weggehaald. Dus m'n SA was praktisch 0.  Ik had enkel SA waar ik de pijp op richtte en wat m'n warmtebeeld me toe liet te zien want die had de kleinste vergroting.

In de cv90 had ik ineens wel SA als schutter, dat leidde me af maar bracht me wel in een heel ander spel.
Het is wel logisch dat dit een generatie probleem is, want je kunt nog veel meer zien met geprojecteerd 360 graden beeld op schermen die ook nog eens rondom je staan. Als de input naar de mens goed verloopt is dit een verbetering en kan zaken een stuk goedkoper maken en veiliger. Er zijn minder 'openingen' van de shell naar buiten, zoals peri's wel vereisen.

Een voertuig kan een stuk lager worden, meer veilig en dus lichter en sneller als er in de toren enkel een Coax en kanon hoeft te zitten in plaats van 3 personen.

[A.J.]

Ik heb nooit in zo een 'dikhuid' gewerkt, die dan ook nog eens met tientallen kilometers per uur door ruw terrein rijdt en dan moeten jullie ook nog eens zien te vechten met dat apparaat.
Een groot deel van mijn leven heb ik wel op een instrumenten paneel met honderden meters, schermpjes, knoppen en schakelaars moeten letten en dan heelhuids weer aankomen.
Op latere leeftijd ook de overgang meegemaakt met een digitaal beeldschermen paneel, in het begin wennen, maar uiteindelijk toch aan gewend.
Met het analoge instrumenten paneel bouwde ik het omstandigheden overzicht op tussen mijn oren.
Bij het digitale paneel hoefde dat niet meer, de computer doet het wel, dus minder workload en gaf ook nog eens een groter omstandigheden overzicht / situation awareness (SA).
Mooi ?
Ja en nee.
Dat grotere digitale SA bracht mij en vele van mijn collega's ook in (een) situatie(s), waar we in het analoge tijdperk uit bleven, want twijfelachtig, dus niet doen.  Of gewoon weg (te) gevaarlijk.   En dan kom je dan in dat grijze of zwarte / 'rode' gebied met dat door software regels gemaakte SA.  Echter, een SA in je hoofd opbouwen is flexibeler, door de manier waarop onze hersenen werken, je bent scherper en je hebt je ervaring en intuïtie, wetende waar je op moet focussen en wat je kunt negeren.  Dan kan het heel snel fout gaan met zo een digitaal SA.
Een analogie, ik weet het riskant, maar herkenbaar ?

Je moet niet uit het oog verliezen dat ik het over radarbeeld/ schermen heb. Om het in Jip en Janneke taal uit te leggen, een digitale "blip" is aan of uit, standaard eenzelfde blokje. Een analoge presentatie verschilt al naar gelang het soort en ontvangen energie. Ik kon bv aan de vorm en grootte van de blip grofweg al zien met wat voor type heli ik te maken had. Ook airliners kon ik prima onderscheiden van fighters. Op digitale schermen is dat bijna onmogelijk.

In het verlengde daarvan is EW ook vele malen makkelijker te onderkennen en uit te lezen (wat voor type storing) op analoge schermen.

[Poleme]

Ik ben ook van de oude stempel en heb het ook niet zo op die nieuwe fratsen.

De grap bij ons overigens (niet alleen bij ons trouwens) is dat we al jaren naar digitale radarschermen zitten te kijken, want beter, moderner, sneller etc. etc. maar men daar nu toch voorzichtig op aan het terugkomen is en men eigenlijk weer terug wil naar old-school analoge techniek. Een ervaren persoon kan daar veel meer informatie uit halen. Met de digitale techniek wordt er teveel informatie uitgefilterd tov de analoge techniek waar je een echt raw videobeeld kunt genereren en je dat veel beter kunt "uitlezen" als geoefend persoon.

Ik heb nooit in zo een 'dikhuid' gewerkt, die dan ook nog eens met tientallen kilometers per uur door ruw terrein rijdt en dan moeten jullie ook nog eens zien te vechten met dat apparaat.
Een groot deel van mijn leven heb ik wel op een instrumenten paneel met honderden meters, schermpjes, knoppen en schakelaars moeten letten en dan heelhuids weer aankomen.
Op latere leeftijd ook de overgang meegemaakt met een digitaal beeldschermen paneel, in het begin wennen, maar uiteindelijk toch aan gewend.
Met het analoge instrumenten paneel bouwde ik het omstandigheden overzicht op tussen mijn oren.
Bij het digitale paneel hoefde dat niet meer, de computer doet het wel, dus minder workload en gaf ook nog eens een groter omstandigheden overzicht / situation awareness (SA).
Mooi ?
Ja en nee.
Dat grotere digitale SA bracht mij en vele van mijn collega's ook in (een) situatie(s), waar we in het analoge tijdperk uit bleven, want twijfelachtig, dus niet doen.  Of gewoon weg (te) gevaarlijk.   En dan kom je dan in dat grijze of zwarte / 'rode' gebied met dat door software regels gemaakte SA.  Echter, een SA in je hoofd opbouwen is flexibeler, door de manier waarop onze hersenen werken, je bent scherper en je hebt je ervaring en intuïtie, wetende waar je op moet focussen en wat je kunt negeren.  Dan kan het heel snel fout gaan met zo een digitaal SA.
Een analogie, ik weet het riskant, maar herkenbaar ?

[A.J.]

Tja,
ik ben van de oude stempel en vertrouw de techniek minder dan mijzelf. Mijn gebrek denk ik.

Ik ben ook van de oude stempel en heb het ook niet zo op die nieuwe fratsen.

De grap bij ons overigens (niet alleen bij ons trouwens) is dat we al jaren naar digitale radarschermen zitten te kijken, want beter, moderner, sneller etc. etc. maar men daar nu toch voorzichtig op aan het terugkomen is en men eigenlijk weer terug wil naar old-school analoge techniek. Een ervaren persoon kan daar veel meer informatie uit halen. Met de digitale techniek wordt er teveel informatie uitgefilterd tov de analoge techniek waar je een echt raw videobeeld kunt genereren en je dat veel beter kunt "uitlezen" als geoefend persoon.

[Zander]

Nee, want tijdens actie is de stress hoog en ga je echt niet met de bemanning naar buiten zitten turen.
Dit is echt een generatie probleem, niet meer en niet minder. Ik ben ook meer fan van in de toren zitten. Ik heb dat jarenlang gedaan, dat doet de nieuwe generatie niet meer. Die worden niet gestoord door schermen, ik wel.

Met 360 graden projectie op schermen zie je een stuk meer dan door die dunne peri's, neem dat maar aan.
De overstap van leo2 naar cv90 schutter was groot. Veel digitalisering en schermen in plaats van meters en fysieke bedieningspanelen. Het enige digitale scherm was mijn rekenaar en dat was een bord met draaiknoppen en digitaal verlichtte cijfers die de waardes verbeeldden. Alles ingesteld dimde ik graag de verlichting. Zo donker mogelijk en alleen maar waarnemen. De cv90 was een totaal ander concept.

Niet meer met je hoofd op je oculair maar je zat ineens naar een bol te kijken op afstand in een totaal verlichtte omgeving. tig beeldschermen. Ik had er zelfs peri's rondom bij. Ik werd he le maal dol van die informatie. Ik was een van de beste schutters van mijn eskadron, ( zeggen we allemaal ), maar in de cv90 was dat verschil met verse ineens zo groot niet meer en won ik enkel omdat ik ballistiek begreep en mijn concurrenten nog niet.

Nieuwe generatie, nieuwe informatie in en output. It's a fact, get used to it. In de toekomst is geen toren nog bemand.
Noem me een reden. Waarom een compartiment totaal CBRN en penetratie proof maken als dat gepaard gaat met enorm veel gewicht en allerlei fasciliteiten voor mensen die nu kunnen worden weggelaten.

Nope. Tankbemanning is nodig, maar torenbemanning is onzin geworden.

Tja,
ik ben van de oude stempel en vertrouw de techniek minder dan mijzelf. Mijn gebrek denk ik.

[Huzaar1]

En toch denk ik dat je meer SA hebt wanneer een deel van je bemanning bovenluiks in de waarneming zit.
Daarnaast, techniek gaat sneller stuk dan ogen en oren van de bemanning.

Nee, want tijdens actie is de stress hoog en ga je echt niet met de bemanning naar buiten zitten turen.
Dit is echt een generatie probleem, niet meer en niet minder. Ik ben ook meer fan van in de toren zitten. Ik heb dat jarenlang gedaan, dat doet de nieuwe generatie niet meer. Die worden niet gestoord door schermen, ik wel.

Met 360 graden projectie op schermen zie je een stuk meer dan door die dunne peri's, neem dat maar aan.
De overstap van leo2 naar cv90 schutter was groot. Veel digitalisering en schermen in plaats van meters en fysieke bedieningspanelen. Het enige digitale scherm was mijn rekenaar en dat was een bord met draaiknoppen en digitaal verlichtte cijfers die de waardes verbeeldden. Alles ingesteld dimde ik graag de verlichting. Zo donker mogelijk en alleen maar waarnemen. De cv90 was een totaal ander concept.

Niet meer met je hoofd op je oculair maar je zat ineens naar een bol te kijken op afstand in een totaal verlichtte omgeving. tig beeldschermen. Ik had er zelfs peri's rondom bij. Ik werd he le maal dol van die informatie. Ik was een van de beste schutters van mijn eskadron, ( zeggen we allemaal ), maar in de cv90 was dat verschil met verse ineens zo groot niet meer en won ik enkel omdat ik ballistiek begreep en mijn concurrenten nog niet.

Nieuwe generatie, nieuwe informatie in en output. It's a fact, get used to it. In de toekomst is geen toren nog bemand.
Noem me een reden. Waarom een compartiment totaal CBRN en penetratie proof maken als dat gepaard gaat met enorm veel gewicht en allerlei fasciliteiten voor mensen die nu kunnen worden weggelaten.

Nope. Tankbemanning is nodig, maar torenbemanning is onzin geworden.

[Zander]

Nou dat is heel eenvoudig. Je kunt gewoon met wat ipads in 360 setting om de commandant en schutter heen de buitenkant projecteren, of exact het beeld wat je zou zien vanaf de cupola, en dat vergroten of versterken en er nog warmtebeeld of infrarood aan hangen. Alles kan. Er is inmiddels genoeg technologie dat dat makkelijk kan overnemen. De kunst ligt hem in de implementatie en de koppeling met het vermogen van informative verwerking van de mens.

Ik ben old school, ik ga niet graag met alle veranderingen mee omdat dat vaak een achterlijk idee blijkt te zijn of simpelweg nog niet bewezen is, maar het hele idee dat de bemanning niets meer te zoeken heeft in de toren kan ik niet meer aan ontsnappen. Ook de lader zal vervangen worden door een autoloader, hoe vervelend het missen van dat 4e personeelslid ook is bij bijvoorbeeld onderhoud in het veld.

En toch denk ik dat je meer SA hebt wanneer een deel van je bemanning bovenluiks in de waarneming zit.
Daarnaast, techniek gaat sneller stuk dan ogen en oren van de bemanning.

[Ronald Elzenga]

Dat is de Challenger 1 / Al Hussein tank met Falcon 2 onbemande toren. 
KADDB (King Abdullah Design and Development Bureau) begon met de ontwikkeling van deze variant in 2001.
Samen met o.a. het Zuid-Afrikaanse IST Dynamics en het Zwitserse RUAG.   RUAG leverde het 120 mm gladloops / L50 Compact Tank Gun, welke ook te vinden is in de CV90120T  prototypes.
Dit kanon is voorzien van een automatische lader, die sustained (constant / volgehouden) 8 schoten per minuut af kan vuren. 
De autolader bevat 17 schoten, plus in de romp bevinden zich nog meer schoten.  De latere Falcon 3 toren kreeg een andere auto-lader, met meer schoten.
Alle Falcon varianten konden ook op de Centurion, Chieftain en M60A3 worden gemonteerd.

Bij dit soort ontwerpen, waaronder ook een Amerikaans en verschillende interessante Zweedse ontwerpen, was meestal het beperkte zichtveld en situational awareness via de sensoren de belangrijkste beperkende factor. De capaciteiten van de Eyeball mk.I niet te verslaan of te vervangen door de sensoren uit die tijd. Sensoren en systemen inmiddels een heel stuk beter en nu wagen de Russen zich eraan in een straks echt operationele tank, de T-14 Armeta. Ook het meevoeren van voldoende granaten en andere munitie was toen een probleem. Als ook voldoende bepantsering van de toren en het automatische laadsysteem. En meer recent het aanbrengen van een hard-kill systeem. De Toren van de T-14 is dan ook al een slag groter dan deze Jordaanse opzet. Een laatste kritiekpunt was dat je in bepaalde gevallen de 4e man mist, maar dat geldt ook voor bestaande tanks met 3 bemanningsleden. Ik ben benieuwd wat men gaat doen bij de opvolger van de Leopard2 en Leclerc in deze. Maar om terug te keren naar het topic denk ik niet dat de invoering van een lichte tank veel zin heeft. Kan men denk ik inderdaad beter pogen het gewicht van een main battle tank weer iets te laten zakken. Of net als bij de Duitse Puma het pantserpakket flexibel maken. Niet altijd is de volledige bepantsering voor een missie nodig, zeker bij installering van hard-kill systeem. Kun je dat pantserpakket apart meenemen.

[Huzaar1]

Toch vraag ik mij echt af hoe je je SA gaat bewerkstelligen bij onbemande torens.
Bij verplaatsingen en andere drills kan ik mij nog niet zo goed inbeelden hoe je je omgeving in de gaten gaat houden.

Nou dat is heel eenvoudig. Je kunt gewoon met wat ipads in 360 setting om de commandant en schutter heen de buitenkant projecteren, of exact het beeld wat je zou zien vanaf de cupola, en dat vergroten of versterken en er nog warmtebeeld of infrarood aan hangen. Alles kan. Er is inmiddels genoeg technologie dat dat makkelijk kan overnemen. De kunst ligt hem in de implementatie en de koppeling met het vermogen van informative verwerking van de mens.

Ik ben old school, ik ga niet graag met alle veranderingen mee omdat dat vaak een achterlijk idee blijkt te zijn of simpelweg nog niet bewezen is, maar het hele idee dat de bemanning niets meer te zoeken heeft in de toren kan ik niet meer aan ontsnappen. Ook de lader zal vervangen worden door een autoloader, hoe vervelend het missen van dat 4e personeelslid ook is bij bijvoorbeeld onderhoud in het veld.