Defensieforum.nl

Onrust in de wereld => Conflict gebieden => Topic gestart door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 26/11/2012 | 08:26 uur

Titel: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 26/11/2012 | 08:26 uur
Visie of waanidee....

Drums of More War

November 25th, 2012

by Stephen Lendman

Cast Lead and Pillar of Cloud represent skirmishes. Syria's one on a higher boil. Expect full-scale war ahead. It could happen any time or perhaps next year.

These conflicts portend more to come. Washington, Israel, and NATO plan them. Regional collaborators go along. One or more of them ahead may become targets.

They'll know, or should, when they're excluded from future plans. As a well-known poker saying goes: If you've been in the game a while and don't know who the sucker is, it's you.

Israel wants to be a regional hegemon. Washington seeks global dominance. Achieving imperial aims requires eliminating rivals and potential ones.

Syria tops America's target list. Hezbollah's on it as well. At issue is isolating Iran, then replacing its government with a pro-Western puppet one.

Next year could be more violent than recent previous ones. Obama's a lame duck. He's got nothing to lose. After all the harm he caused, half the country still supports him.

He conned them into thinking he's doing the right thing. He was picked to stay in office for that reason. Expect four more violent years at home and abroad. The last four were grim. What's ahead looks worse.

Henry Kissinger will be 90 years old next May. Last November, he said:

"If you can't hear the drums of war you must be deaf." He explained further. More on that below.

On November 23, Mossad-connected DEBKAfile (DF) said Obama's pledge to deploy US troops to Sinai convinced Netanyahu to accept a ceasefire deal.

Doing so sounds more like preventing peace than assuring it. Memorandum of understanding terms included:

"Opening the crossings and facilitating the movements of people and transfer of goods and refraining from restricting residents' free movements and targeting residents in border areas and procedures of implementation shall be dealt with after 24 hours from the start of the ceasefire."

"Procedures of implementation," of course, lets Israel manipulate them any way it wishes. Nonetheless, Hamas and 1.7 million Gazans think border and movement restrictions will be eased.

Don't bet on it. Israeli pledges aren't worth the paper they're written on. Neither are America's. Together they assure Palestinian betrayal.

US troops on Gaza's border adds an exclamation point. They're expected to start arriving next week. Siege will continue. Borders will stay closed.

Preventing Hamas from rearming is planned. Also maintaining isolated suffocating conditions. Netanyahu wants maximum pain inflicted.

Despite one-sided scoundrel media support and Israel's military might, he lost the battle of public opinion. David Hamas withstood Goliath Israel.

Fatah looked pathetic. Abbas is a spent force. Hamas leaders Khaled Meshal and Ismail Haniyeh look heroic. Palestinians may have more support now than ever.

Terror bombing innocent civilians aroused enormous worldwide anti-Israeli sentiment. Netanyahu wants revenge.

If bombing and shelling can't defeat Hamas, perhaps he'll enforce harsher than ever conditions by keeping borders closed and destroying Gaza's tunnel economy entirely.

DF said Obama plans "to accelerate the construction of an elaborate US system of electronic security fences along the Suez Canal and northern Sinai." At issue is preventing Hamas from rearming.

If Gaza's tunnel economy is destroyed, vital essentials won't get in. They include Israeli-prohibited construction materials for rebuilding.

Egypt's Morsi apparently agreed to US and Israeli demands. Clearly it shows what side he's on. Permitting Gaza's siege to continue and preventing effective Hamas deterrence strength portends ill for isolated Gazans.

Expect Netanyahu to take full advantage. Expect Washington to partner in his crimes. Expect continued suffering for 1.7 million trapped Gazans.

US/NATO/Israeli planned wars inflict enormous harm on others in the region. Kissinger weighed in on what he sees coming. The fullness of time will tell if he's right or wrong. His comments in part said:

"The United States is baiting China and Russia, and the final nail in the coffin will be Iran, which is, of course, the main target of Israel."

"We have allowed China to increase their military strength and Russia to recover from Sovietization, to give them a false sense of bravado, this will create an all together faster demise for them."

"The coming war will will be so severe that only one superpower can win, and that's us folks."

"This is why the EU is in such a hurry to form a complete superstate because they know what is coming, and to survive, Europe will have to be one whole cohesive state."

"Their urgency tells me that they know full well that the big showdown is upon us. O how I have dreamed of this delightful moment."

Kissinger repeated what he said before about "control(ling) oil and you control nations. Control food and you control the people."

He omitted controlling money that controls everything. Perhaps he knows but didn't say.

"We told the military that we would have to take over seven Middle Eastern countries for their resources, and they have nearly completed their job."

The "last stepping stone (is) Iran which will really tip the balance. How long can China and Russia stand by and watch America clean up?"

"The great Russian bear and Chinese sickle will be roused from their slumber and this is when Israel will have to fight with all its might and weapons to kill as many Arabs as it can."

"Hopefully if all goes well, half the Middle East will be Israeli."

"Out of the ashes we shall build a new society, a new world order; there will only be one superpower left, and that one will be the global government that wins."

"Don't forget, the United States, has the best weapons, we have stuff that no other nation has, and we will introduce those weapons to the world when the time is right."

Kissinger's worldview was always Dr. Strangelovian. His resume includes global wars, genocidal slaughter, mass destruction, replacing democrats with despots, and advocating involuntary eugenics as well as other ways of eliminating useless eaters.

How he's "dreamed" of a final solution "showdown." What he has in mind almost makes Hitler look saintly.

He was born Heinz Alfred Kissinger in Bavaria in 1923.

It was months before Hitler's failed Munich beer hall putch. Weimer Germany then existed. Hitler's January 1933 rise to power ended it.

Kissinger's family was Jewish. In 1938, they fled Nazi persecution. They got out just in time. They lived briefly in London before arriving in New York. As they say, the rest is history.

Hopefully Kissinger's vision proves false. His world isn't fit to live in. If conflict plays out as he believes, it may be destroyed in the process.

http://www.thepeoplesvoice.org/TPV3/Voices.php/2012/11/25/drums-of-more-war
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: dudge op 26/11/2012 | 14:28 uur
Citaat van: jurrien visser op 26/11/2012 | 08:26 uur
Visie of waanidee....

Ik hoop, en denk, het laatste. Maar het M-O is een onrustig en wispelturig gebied. Kan helaas alle kanten op, ook iets wat lijkt op onderstaande. Al ben ik het er niet helemaal mee eens. De VS wordt als absolute supermacht neergezet die niet kan verliezen. Maar:

Citaat
Kissinger repeated what he said before about "control(ling) oil and you control nations. Control food and you control the people."

He omitted controlling money that controls everything. Perhaps he knows but didn't say.

De huidige tendens is dat de VS controle heeft over een steeds kleiner deel van bovenstaande 'control mechanisms'.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 25/01/2013 | 12:06 uur
Aanstaande wereldoorlog op handen

Geplaatst door Joost Niemoller op 24 januari, 2013

Het is de islamisten tegen het Westen. Schrijft Die Welt. De schaalvergroting neemt toe.

Het kost Westerse commentatoren nog veel moeite om 'het grote plaatje' in beeld te krijgen. Zoniet de Duitse literatuurwetenschapper en publicist Richard Herzinger die in Die Welt vandaag een groot commentaar wijdt aan de wereldoorlog die de islamisten voeren tegen het Westen. Een wereldoorlog die op steeds grotere schaal, met steeds meer wreedheid plaatsvindt. Die Welt is een serieuze krant. Duitsland is een serieus land. Ze gaan daar niet over één nacht ijs. Als zo'n commentaar in zo'n krant als Die Welt wordt gepubliceerd, dan betekent dit iets.

Herzinger wijst natuurlijk op Mali. Hij wijst op het diepe pacifistische sentiment in het Duitsland van nu, dat maakt dat de urgentie van deze wereldwijde oorlog niet gezien wordt, zodat Duitsland zich beperkt tot het sturen van een paar transportvliegtuigen naar Mali. Hij wijst ook op de lamlendige inauguratiespeech van Obama, die had vastgesteld dat er onder zijn eerste regeringsperiode 'vrede' was gekomen (ik zal me het instemmende applaus van de kleumende meute nog lang heugen), hij heeft het over Chamberlain, over de totale mislukking in Afghanistan, die nu beëindigd wordt met terugtrekking, Herzinger heeft het over Libië dat zich, vlak onder de laars van Italië ontwikkelt tot een ongecontroleerde, ongekende bron van islamterrorisme.

Het is natuurlijk alleen maar toeval dat er na Londen en Madrid geen grote moslimaanslagen zijn geweest. Zeker, dat is een compliment waard aan de veiligheidsdiensten, maar het had vele keren ook net zo goed op enorme schaal mis kunnen gaan. En ergens beseft iedereen dat allang. Het is alleen zo moeilijk om dit aan jezelf toe te geven. .

En dan is er Egypte, massaal overkokend van islamitische woede. Iran, op weg om een atoommacht te worden. Irak, dat na de terugtrekking van de Amerikaanse troepen (dankzij Obama) steeds verder wegzakt in een terreuroorlog van Soennieten tegen de rest. Syrië, waar diezelfde Soennietische terreurgroepen bezig zijn om het land over te nemen, waarbij het alleen nog maar de vraag is in welke richting  het geweld zich daarna zal verplaatsen. Die paar lousy patriotraketten van ons en de Duitsers in Turkije, zijn nu al zeer ongewenst bij de plaatselijke islamisten. Ze zullen na de implosie van het Syrische bewind bovendien ijlings worden teruggetrokken. Want in die oorlog tegen de islamisten wil het Westen maar liever niet betrokken worden.

En dan, vooral, zijn er de stille krachten. De plekken waar het geld vandaan komt om het islamisme wereldwijd verder te promoten, zoals in landen als Quatar.

Het is een oorlog op vele fronten, onder veel gedaanten. Maar de achterliggende gedachte is telkens hetzelfde: De islamisering die zich sinds de jaren dertig van de vorige eeuw heeft voltrokken in het Midden Oosten, richt zich met steeds grotere kracht en overtuiging op het Westen. En het Westen reageert in ontkenning. Alsof negeren het probleem vanzelf zal oplossen.

Of, zoals Richard Herzinger dat vandaag schrijft in Die Welt:

Doch statt dem mutig voranschreitenden Frankreich entschlossen beizustehen, drücken sich die westlichen Führungsmächte mehr oder weniger verlegen in den Ecken der Weltgeschichte herum.

Wat moet er allemaal gebeuren voor de ogen geopend worden? Ik vrees heel veel. Te veel waarschijnlijk. Het grootste probleem is misschien wel dat deze nieuwe wereldoorlog zo geleidelijk naar ons toekruipt, dat velen  niet eens in staat zijn om hem te zien. Tot het ze persoonlijk naar de strot zal grijpen. Maar dan is het dus allang te laat. Dan is het overal Allahu Akbhar wat er klinkt. En is het verder doodstil.

http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/01/aanstaande-wereldoorlog-op-handen
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 17/11/2013 | 09:00 uur
'Kans op Derde Wereldoorlog is niet uitgesloten, maar neemt af met de jaren'

Annelies Van Erp / 16/11/2013

Wie vandaag opgroeit in Europa beschouwt een continent zonder oorlog als een erg normale zaak. Maar hoe realistisch is het dat een nieuwe oorlog Europa treft? Knack.be vroeg het aan Rik Coolsaet, professor Internationaal Recht (UGent).

'De Syrische regering zal niet inbinden, zelfs niet als dat leidt tot een Derde Wereldoorlog,' zei de Syrische minister Moqdad enkele maanden geleden. 'Wie denkt dat de eeuwige vraag van oorlog en vrede in Europa niet meer actueel is, zou zich hevig kunnen vergissen. De demonen zijn niet weg, zij slapen alleen maar', aldus de Luxemburgse premier Jean-Claude Juncker in het Duitse weekblad der Spiegel.

Maar hoe realistisch is zo'n wereldoorlog? 'Een nieuwe oorlog die ook Europa treft is relatief onwaarschijnlijk', stelt Rik Coolsaet professor Internationaal Recht aan de universiteit van Gent. 'De kans dat er op Europees grondgebied wordt gevochten is erg klein. Een van de belangrijkste redenen daarvoor is de afwezigheid van een fysische bedreiging', zegt hij.

Bloedig conflict

Bij elke Europese verjaardag benadrukken pro-Europese leiders dat vrede een van de belangrijkste verwezenlijkingen van de Europese Unie is. Coolsaet beaamt dat, maar voegt er onmiddellijk aan toe dat verschillende factoren hebben bijgedragen tot de lange periode van vrede in Europa.

'Je mag bovendien niet vergeten dat Europa eigenlijk nog maar twintig jaar "oorlogvrij" is. In de jaren negentig vochten soldaten aan de grenzen van het continent nog een erg bloedig conflict uit. Het uiteenvallen van Joegoslavië, gebeurde niet zonder slag of stoot.'

Onvoorspelbaar

Is een nieuwe wereldoorlog, zoals we er twee kenden in het begin van de twintigste eeuw, op dit moment dan toch mogelijk? 'Een oorlog op eigen bodem is erg onwaarschijnlijk. Een externe oorlog waarbij Europa betrokken is, lijkt op dit moment evengoed onwaarschijnlijk, maar tegelijkertijd onvoorspelbaar en dus niet uitgesloten.' De vorige jaren vochten Europese landen onder meer nog in Libië en Mali.

Dat het bondgenootschap tussen de Verenigde Staten en Europa toch wat barstjes vertoont, bewees het afluisterschandaal tussen de Verenigde Staten en Duitsland, nog maar eens.

NAVO

'Dit is zeker geen nieuwe tendens', zegt Coolsaet. 'Sinds het einde van de Koude Oorlog is onder meer de rol van de NAVO sterk gereduceerd. Een intensere Europese samenwerking op militair vlak, zou daarom geen slechte zaak zijn.'

Militaire integratie zou volgens voorstanders van een sterker Europa niet direct dienen om een eventuele oorlogsdreiging de baas te kunnen. Wel om een geloofwaardige speler te kunnen zijn op internationaal vlak. Wat defensie betreft staat Europa in de schaduw van de Verenigde Staten.

Water als terreurmiddel

Europa wordt, helaas, niet minder bedreigd door oorlog omdat leiders lessen hebben getrokken uit het verleden. Landen beseffen nu simpelweg dat ze meer kunnen bereiken door samen te werken. Nochtans concludeerde een Amerikaans rapport van de National Intelligence Council in 2012 dat 'na 2022 oorlogen steeds vaker zullen draaien rond water en dat water gebruikt zal worden als terreurmiddel'.

'Het gebrek aan water kan tot conflicten, spanningen en corruptie leiden, maar steeds vaker zal diplomatie de bovenhand halen', aldus Coolsaet. 

'Ook de uitbreiding van een territorium als aanleiding voor een oorlog komt steeds minder voor'. Een land moet niet perse veel grond bezitten om machtig te zijn. Vandaag spelen economische elementen mee om te bepalen hoe invloedrijk een land is. 'Elektronica bijvoorbeeld is een sleutelelement om machtig te zijn.'   


Middenklasse regeert het land

Naast economische factoren, heeft de democratisering bijgedragen tot een vreedzamere samenleving. 'De middenklasse en oorlog, gaan niet samen. Mensen die het goed hebben zijn minder vatbaar voor oorlog.' Dat geldt op dit moment niet enkel voor het Westen: 'Ook in groeilanden zoals India en Brazilië is men steeds minder geneigd om oorlog te voeren. De kans op een Derde Wereldoorlog is niet uitgesloten, maar neemt af met de jaren', aldus Coolsaet.

Syrië

Hoewel in een groot deel van de wereld een 'mentale klik' mensen minder snel aanspoort tot oorlog, wordt er op hetzelfde moment nog steeds een brutale oorlog uitgevochten in Syrië. De internationale gemeenschap houdt de situatie nauwlettend in de gaten, maar Coolsaet ziet het conflict niet snel evolueren tot een wereldwijde oorlog. 'De situatie is vergelijkbaar met de burgeroorlog in Libanon, die sleepte vijftien jaar aan.'

Tegelijkertijd speelt in Syrië ook religie, een veelvoorkomende trigger voor oorlogen, een rol. De Alawietische (sjiitische) aanhangers van Bashar al-Assad staan lijnrecht tegenover de soennitische rebellen.

'De wereld is sowieso betrokken bij het conflict, al is het maar omdat de vluchtelingenproblematiek alle werelddelen treft. Maar een militaire betrokkenheid, zit er niet meteen in.'

http://www.knack.be/nieuws/wereld/kans-op-derde-wereldoorlog-is-niet-uitgesloten-maar-neemt-af-met-de-jaren/article-normal-115882.html
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Elzenga op 17/11/2013 | 09:59 uur
Een oorlog tussen Israel en Iran zal in ieder geval het nodige losmaken..en ook internationaal voelbaar worden.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 17/11/2013 | 10:11 uur
Citaat van: Elzenga op 17/11/2013 | 09:59 uur
Een oorlog tussen Israel en Iran zal in ieder geval het nodige losmaken..en ook internationaal voelbaar worden.

Zo zijn nog wel een paar voorbeelden te noemen: China - Taiwan, India - Pakistan, China - Japan, N - Z Korea etc
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Ros op 17/11/2013 | 12:19 uur
Waarbij alle landen, waaronder de "schurkenstaten, in het achterhoofd houden dat geen enkel incident, militaire confrontatie of dreigement uit mag draaien op iets groots. De drang om te overleven weegt zwaarder dan welke militaire succes dan ook. Ik ben er dus niet bang voor dat ons een WO III te wachten staat.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 17/11/2013 | 12:24 uur
Citaat van: Ros op 17/11/2013 | 12:19 uur
Waarbij alle landen, waaronder de "schurkenstaten, in het achterhoofd houden dat geen enkel incident, militaire confrontatie of dreigement uit mag draaien op iets groots. De drang om te overleven weegt zwaarder dan welke militaire succes dan ook. Ik ben er dus niet bang voor dat ons een WO III te wachten staat.

Ik ook niet, echter mij ontbreekt een glazen bol en na WWI werd reeds aangenomen dat dit de oorlog was om alle oorlogen te beëindigen... iets is er mis gegaan in de wereld.

De geschiedenis lijkt een weg te vinden om zich te herhalen.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Ros op 17/11/2013 | 14:43 uur
Citaat van: jurrien visser op 17/11/2013 | 12:24 uur
Ik ook niet, echter mij ontbreekt een glazen bol en na WWI werd reeds aangenomen dat dit de oorlog was om alle oorlogen te beëindigen... iets is er mis gegaan in de wereld.

De geschiedenis lijkt een weg te vinden om zich te herhalen.

De aanloop naar WO I en WO II is niet te vergelijken met de situatie van nu. Het grote gevaar schuilt nu in politieke onstabiliteit, mismanagemant met grote economische gevolgen. De kans dat bevolkingen uit onvrede  zich gaan scharen achter partijen en groeperingen met extremistische idealen op politiek gebied en geloofsovertuiging. Een groter gevaar dan alle kernwapens en krijgsmachten bij elkaar. Kijk maar naar Europa waar politieke onstabiliteit hoogtij viert en extremistische partijen garen bij spinnen. En waar Nederland helaas geen uitzondering is......
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: A.J. op 17/11/2013 | 18:15 uur
Ik vraag me alleen af welke extremistische partijen hier in Nederland...
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Lynxian op 17/11/2013 | 23:10 uur
Citaat van: A.J. op 17/11/2013 | 18:15 uur
Ik vraag me alleen af welke extremistische partijen hier in Nederland...
Inderdaad. Wat ik weet van extremistische partijen in noordwest Europa valt het allemaal reuze mee. Dat sommige mensen het benauwd krijgen bij de PVV, Vlaams Belang, Front National of The British National Party verteld mij wat meer over die mensen dan de partijen. Ik vind het vele male ironischer en benauwender dat mensen die de vrijheid van meningsuiting van deze partijen ondersteunen aangevallen worden en getracht wordt deze monddood te maken. Maarja, linksextremisme is natuurlijk het mooiste wat er maar kan bestaan, in de ogen van velen, dus tja...
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Elzenga op 18/11/2013 | 10:30 uur
Citaat van: Lynxian op 17/11/2013 | 23:10 uur
Inderdaad. Wat ik weet van extremistische partijen in noordwest Europa valt het allemaal reuze mee. Dat sommige mensen het benauwd krijgen bij de PVV, Vlaams Belang, Front National of The British National Party verteld mij wat meer over die mensen dan de partijen. Ik vind het vele male ironischer en benauwender dat mensen die de vrijheid van meningsuiting van deze partijen ondersteunen aangevallen worden en getracht wordt deze monddood te maken. Maarja, linksextremisme is natuurlijk het mooiste wat er maar kan bestaan, in de ogen van velen, dus tja...
Ik zou niet al te luchthartig zijn over de doelen en agenda's van de fel nationalistische partijen die jij noemt, zoals de PVV. Of je moet het prima vinden dat de democratie om zeep geholpen wordt en de vrijheid van meningsuiting slechts enkelen gegeven is...
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Ros op 18/11/2013 | 10:35 uur
Het bestaansrecht van deze partijen is niet aan de orde nog het recht op vrije meningsuiting. En benauwd kan ik worden van partijen die een onderscheid maken tussen mensen op basis van afkomst en geloofsovertuiging. Partijen die een openlijk gevecht voeren tegen bijvoorbeeld de Islam zuiver en alleen omdat er aantal rotte appeld tussen zitten. Als bevolkingen zich massaal achterdeze partijen gaan scharen is dat een gevaarlijke ontwikkeling. '40-'45 is  een goed voorbeeld waar het toe kan leiden.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: A.J. op 18/11/2013 | 12:10 uur
Citaat van: Elzenga op 18/11/2013 | 10:30 uur
Ik zou niet al te luchthartig zijn over de doelen en agenda's van de fel nationalistische partijen die jij noemt, zoals de PVV. Of je moet het prima vinden dat de democratie om zeep geholpen wordt en de vrijheid van meningsuiting slechts enkelen gegeven is...

Nee, het zittende circus tast je vrijheden en privacy onder het mom van terrorisme/ kinderporno/ milieu niet aan... :angel:
Dat soort zaken vind ik vele malen gevaarlijker want breed geaccepteerd, todat het te laat is.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Elzenga op 18/11/2013 | 12:12 uur
Citaat van: A.J. op 18/11/2013 | 12:10 uur
Nee, het zittende circus tast je vrijheden en privacy onder het mom van terrorisme/ kinderporno/ milieu niet aan... :angel:
Dat soort zaken vind ik vele malen gevaarlijker want breed geaccepteerd, todat het te laat is.
Zeker...ook daar waakzaamheid gewenst. Waarschuw ik ook steeds voor. Maar geen illusie wat nationalistische partijen als de PVV betreft. Dan is het einde democratie en einde vrije meningsuiting.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: A.J. op 18/11/2013 | 12:32 uur
Citaat van: Elzenga op 18/11/2013 | 12:12 uur
Zeker...ook daar waakzaamheid gewenst. Waarschuw ik ook steeds voor. Maar geen illusie wat nationalistische partijen als de PVV betreft. Dan is het einde democratie en einde vrije meningsuiting.

Mwoah, de PVV vind ik meer een SP met een anti islam jasje. Veel meer is het niet.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Ros op 18/11/2013 | 12:41 uur
Citaat van: A.J. op 18/11/2013 | 12:32 uur
Mwoah, de PVV vind ik meer een SP met een anti islam jasje. Veel meer is het niet.

Dan heb je waarschijnlijk meer kennis over Lego dan politiek......blijf dan bij de Lego  :cute-smile:
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: A.J. op 18/11/2013 | 12:43 uur
Citaat van: Ros op 18/11/2013 | 12:41 uur
Dan heb je waarschijnlijk meer kennis over Lego dan politiek......blijf dan bij de Lego  :cute-smile:

Lynxian vatte dat al mooi samen:

Citaat van: Lynxian op 17/11/2013 | 23:10 uur
Dat sommige mensen het benauwd krijgen bij de PVV, Vlaams Belang, Front National of The British National Party verteld mij wat meer over die mensen dan de partijen. Ik vind het vele male ironischer en benauwender dat mensen die de vrijheid van meningsuiting van deze partijen ondersteunen aangevallen worden en getracht wordt deze monddood te maken. Maarja, linksextremisme is natuurlijk het mooiste wat er maar kan bestaan, in de ogen van velen, dus tja...
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: dudge op 18/11/2013 | 13:25 uur
Citaat van: A.J. op 18/11/2013 | 12:10 uur
Nee, het zittende circus tast je vrijheden en privacy onder het mom van terrorisme/ kinderporno/ milieu niet aan... :angel:
Dat soort zaken vind ik vele malen gevaarlijker want breed geaccepteerd, todat het te laat is.
Precies, maar het blijft moeilijk, zeer moeilijk om te herkennen wanneer iets de foute kant opgaat.

(https://www.defensieforum.nl/Forum/proxy.php?request=http%3A%2F%2Fjudgybitch.files.wordpress.com%2F2013%2F10%2Ffirst-they-came.jpg&hash=fa0610454ce1f6dd3c356297eaf80db0f0e55f79)
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Lynxian op 18/11/2013 | 23:33 uur
Citaat van: Ros op 18/11/2013 | 10:35 uur
Het bestaansrecht van deze partijen is niet aan de orde nog het recht op vrije meningsuiting. En benauwd kan ik worden van partijen die een onderscheid maken tussen mensen op basis van afkomst en geloofsovertuiging. Partijen die een openlijk gevecht voeren tegen bijvoorbeeld de Islam zuiver en alleen omdat er aantal rotte appeld tussen zitten. Als bevolkingen zich massaal achterdeze partijen gaan scharen is dat een gevaarlijke ontwikkeling. '40-'45 is  een goed voorbeeld waar het toe kan leiden.
Ik krijg het pas benauwd als de algehele zittende politiek jarenlang heftige sociale en economische problemen negeert en pas eens iets roept wanneer de 'enge nationalisten' teveel zetels dreigen te winnen.

Ik heb nog nooit enig mens die tegen die 'enge nationalisten' is een goed alternatief horen geven. Want dat is precies het probleem. Roeptoeterende Wilders is echt geen probleem, al krijgt hij 60% van de stemmen. Het probleem is wanneer hij er niet meer is en de volgende persoon kan opstaan, omdat de zittende elite te bang is om schoon schip te maken. Die enge nationalisten worden gecreeerd door inactie bij degene die de verantwoordelijkheid dragen maar er niets mee doen. Of, zoals zo mooi verwoord in het Engels: All that is necessary for evil to triumph is for good men to do nothing.

Als de politiek in heel West-Europa niets blijft doen tegen criminele allochtonen garandeer ik je dat het eerst nog vele malen erger wordt, voordat het beter wordt. Ik persoonlijk hoop dat ze hun zaakjes op orde krijgen, want het alternatief zal er niet zo mooi uit zien. Ik betwijfel het echter.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 03/12/2014 | 19:22 uur
War Clouds

Victor Davis Hanson | Dec 03, 2014

The world is changing and becoming even more dangerous -- in a way we've seen before.

In the decade before World War I, the near-hundred-year European peace that had followed the fall of Napoleon was taken for granted. Yet it abruptly imploded in 1914. Prior little wars in the Balkans had seemed to predict a much larger one on the horizon -- and were ignored.

The exhausted Austro-Hungarian and Ottoman empires were spent forces unable to control nationalist movements in their provinces. The British Empire was fading. Imperial Germany was rising. Czarist Russia was beset with revolutionary rebellion. As power shifted, decline for some nations seemed like opportunity for others.

The same was true in 1939. The tragedy of the Versailles Treaty of 1919 was not that it had been too harsh. In fact, it was far milder than the terms Germany had imposed on a defeated Russia in 1918 or the requirements it had planned for France in 1914.

Instead, Versailles combined the worst of both worlds: harsh language without any means of enforcement.

The subsequent appeasement of Britain and France, the isolationism of the United States, and the collaboration of the Soviet Union with Nazi Germany green-lighted Hitler's aggression -- and another world war.

We are entering a similarly dangerous interlude. Collapsing oil prices -- a good thing for most of the world -- will make troublemakers like oil-exporting Iran and Russia take even more risks.

Terrorist groups such as the Islamic State feel that conventional military power has no effect on their agendas. The West is seen as a tired culture of Black Friday shoppers and maxed-out credit card holders.

NATO is underfunded and without strong American leadership. It can only hope that Vladimir Putin does not invade a NATO country like Estonia, rather than prepare for the likelihood that he will, and soon.

The United States has slashed its defense budget to historic lows. It sends the message abroad that friendship with America brings few rewards while hostility toward the U.S. has even fewer consequences.

The bedrock American relationships with staunch allies such as Australia, Britain, Canada, Japan and Israel are fading. Instead, we court new belligerents that don't like the United States, such as Turkey and Iran.

No one has any idea of how to convince a rising China that its turn toward military aggression will only end in disaster, in much the same fashion that a confident westernizing Imperial Japan overreached in World War II. Lecturing loudly and self-righteously while carrying a tiny stick did not work with Japanese warlords of the1930s. It won't work with the communist Chinese either.

Radical Islam is spreading in the same sort of way that postwar communism once swamped postcolonial Asia, Africa and Latin America. But this time there are only weak responses from the democratic, free-market West. Westerners despair over which is worse -- theocratic Iran, the Islamic State or Bashar al-Assad's Syria -- and seem paralyzed over where exactly the violence will spread next and when it will reach them.

There once was a time when the United States encouraged the Latin American transition to free-market constitutional government, away from right-wing dictatorships. Now, America seems uninterested in making a similar case that left-wing dictatorships are just as threatening to the idea of freedom and human rights.

In the late 1930s, it was pathetic that countries with strong militaries such as France and Britain appeased fascist leader Benito Mussolini and allowed his far weaker Italian forces to do as they pleased by invading Ethiopia. Similarly, Iranian negotiators are attempting to dictate terms of a weak Iran to a strong United States in talks about Iran's supposedly inherent right to produce weapons-grade uranium -- a process that Iran had earlier bragged would lead to the production of a bomb.

The ancient ingredients of war are all on the horizon. An old postwar order crumbles amid American indifference. Hopes for true democracy in post-Soviet Russia, newly capitalist China or ascendant Turkey long ago were dashed. Tribalism, fundamentalism and terrorism are the norms in the Middle East as the nation-state disappears.

Under such conditions, history's wars usually start when some opportunistic -- but often relatively weaker -- power does something unwise on the gamble that the perceived benefits outweigh the risks. That belligerence is only prevented when more powerful countries collectively make it clear to the aggressor that it would be suicidal to start a war that would end in the aggressor's sure defeat.

What is scary in these unstable times is that a powerful United States either thinks that it is weak or believes that its past oversight of the postwar order was either wrong or too costly -- or that after Afghanistan, Iraq and Libya, America is no longer a force for positive change.

A large war is looming, one that will be far more costly than the preventative vigilance that might have stopped it.

http://townhall.com/columnists/victordavishanson/2014/12/03/war-clouds-n1926942
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: dudge op 05/12/2014 | 21:06 uur
Citaat van: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 03/12/2014 | 19:22 uur
The world is changing and becoming even more dangerous -- in a way we've seen before.
In the decade before World War I, the near-hundred-year European peace that had followed the fall of Napoleon was taken for granted. Yet it abruptly imploded in 1914. Prior little wars in the Balkans had seemed to predict a much larger one on the horizon -- and were ignored.

Mwa. Zelfs als de 'European peace' Lezen als een vrede in Europa (Europese landen voerden vele oorlogen buiten Europa), klopt het niet. Belangrijkste natuurlijk 1870, maar om enkele voorbeelden te noemen:
- Grieks Turkse oorlog 1821-1832
- Portugese Burgeroorlog (met veel bemoeienis) 1828-1834
- Italiaanse Opstand 1848-1849
- 3 year war tussen Denemarken en Pruissen 1848-1851
- Krim oorlog 1853-1856
- tweede Schlesswig oorlog 1864
- Duitse burgeroorlog 1866
- Frans Duitse oorlog 1870
- 3e Karlistenoorlog 1872-1876
- Bulgaars-Servische oorlog 1885
- Grieks-Turkse oorlog 1897
- Albanese opstand 1910
- Italiaans-Turkse oorlog 1911-1912
- Balkanoorlog 1912-1913
- tweede Balkanoorlog 1913
- WO1

Vooral de oorlog van 1870 en de Krim oorlog waren grote conflicten met 100.000den slachtoffers. De term 'relative peace' zou m.i. dan ook beter passen.

Citaat van:  link=topic=24208.msg346049#msg346049 date=1417630947
A large war is looming, one that will be far more costly than the preventative vigilance that might have stopped it.

Daar kan ik het dan weer niet mee oneens zijn. Al komt dit behoorlijk defaitistisch over.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 05/12/2014 | 21:43 uur
Citaat van: Thomasen op 05/12/2014 | 21:06 uur
Daar kan ik het dan weer niet mee oneens zijn. Al komt dit behoorlijk defaitistisch over.

Je kan het a.s. rijtje conflicten uittekenen en dan zijn er vast nog een aantal verrassingen bij die we nu nog niet herkennen.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Zander op 05/12/2014 | 22:02 uur
Citaat van: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 05/12/2014 | 21:43 uur
Je kan het a.s. rijtje conflicten uittekenen en dan zijn er vast nog een aantal verrassingen bij die we nu nog niet herkennen.

Ik vind meneer Erdogan een heel eng narcistisch mannetje.
Hij zal zich niet snel laten gaan maar..............
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 05/12/2014 | 23:26 uur
Citaat van: Zander op 05/12/2014 | 22:02 uur
Ik vind meneer Erdogan een heel eng narcistisch mannetje.
Hij zal zich niet snel laten gaan maar..............

M.i. streeft deze narcist de wederopstanding van het Ottomaanse Rijk na en zal hij nog voor de nodige verrassingen zorgen waarbij het IS(IS) verhaal een van de mindere problemen zal blijken te zijn.
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 04/07/2015 | 10:40 uur
Leger VS waarschuwt: oorlog met Rusland of China waarschijnlijk

04-07-2015 / 09:31 / door Peter Blasic

Rusland, China, de IS, Iran en Noord-Korea: de lijst van bedreigingen voor de Verenigde Staten is lang. In zijn nieuwe strategierapport waarschuwt het Amerikaanse leger voor het groeiende oorlogsgevaar. Bijzonder bezorgd is de VS daarbij over de toenemende technologische capaciteiten van de strijdkrachten van andere landen. Een andere belangrijke bedreiging zijn niet-staatgebonden actoren, waarvan de terreurgroep IS het meest schrijnende voorbeeld is. Volgens het rapport zullen toekomstige conflicten sneller ontstaan, langer duren en op een in technisch opzicht gecompliceerd slagveld plaatsvinden.

Het Amerikaanse leger classificeert China en Rusland in haar nieuwe strategie-rapport – het eerste in de afgelopen vier jaar – als een bedreiging voor de nationale veiligheidsbelangen. Het rapport werd afgelopen woensdag in Washington gepubliceerd. Stafchef van de Verenigde Staten Martin Dempsey laat in het rapport weten dat er een 'kleine maar groeiende kans' bestaat dat de VS in een oorlog met een andere grote mogendheid verwikkeld geraken. Een dergelijk conflict zou een 'immens effect' hebben, waarschuwt Dempsey.

Het 20 pagina's tellende rapport is kritisch ten aanzien van de annexatie van de Krim door Rusland. Het land zou daarmee aangetoond hebben 'de soevereiniteit van zijn buren herhaaldelijk niet te erkennen en gereed te zijn om geweld te gebruiken om zijn doelstellingen te bereiken'. Rusland wordt ook beschuldigd van het sturen van troepen naar het oosten van Oekraïne, waar de pro-Russische separatisten strijd leveren met de Oekraïense regering. In het vorige strategische verslag van het Amerikaanse leger, uit 2011, werd Rusland nog nauwelijks genoemd. ''Het militaire optreden van Rusland ondermijnt de regionale veiligheid rechtstreeks en via plaatsvervangende troepen'', zo stelt het rapport. Moskou heeft herhaaldelijk ontkent dat het troepen naar de oostelijke Oekraïne heeft gestuurd.

Ten aanzien van China zegt het Amerikaanse rapport, dat de 'gedragingen van de Volksrepubliek leiden tot spanning in de Aziatisch-Pacifische regio'. Ter onderbouwing van de beschuldigingen wordt verwezen naar de territoriale geschillen die het land heeft met zijn buurlanden over eilanden in de Zuid-Chinese en de Oost-Chinese Zee. De Volksrepubliek legt bovendien kunstmatige eilanden aan in de Zuid-Chinese Zee om zijn aanwezigheid daar te versterken. De Amerikanen willen op hun beurt ook de macht in de Stille Oceaan aantonen en hebben plannen voor militiare oefeningen en bombardementen op het eiland Pagan – een duidelijke boodschap voor de Chinezen.

Tot de staten die 'ernstige bedenkingen ten aanzien van de nationale veiligheid veroorzaken' behoren ook Iran en Noord-Korea vanwege hun nucleaire programma's. Met Iran verkeert de VS, samen met de andere landen die beschikken over een vetorecht in de VN Veiligheidsraad, in de laatste fase van onderhandelingen over een strengere regulering van zijn nucleaire programma.

Volgens het rapport maakt het Amerikaanse leger zich ook in toenemende mate zorgen om de groeiende technologische mogelijkheden van de strijdkrachten van andere landen. Een andere belangrijke bedreiging is Islamitische Staat, en het zelfverklaarde kalifaat dat delen van Irak en Syrië beslaat. "Toekomstige conflicten zullen sneller ontstaan, langer duren en nemen plaats op een technologisch uitdagend slagveld," waarschuwt Dempsey in het voorwoord van het strategie-rapport.

Dempsey uit zijn bezorgdheid over het machtsverlies van het Amerikaanse leger. "Ons relatieve militaire voordeel begint te eroderen", zegt de stafchef. "De huidige veiligheidsvraagstukken zijn de meest complexe en onvoorspelbare die ik in veertig jaar dienst heb meegemaakt." Tegelijkertijd stelt Dempsey dat er voldoende financiële middelen beschikbaar moeten zijn voor het leger 'om de wereldwijde verplichtingen van Amerika na te komen'.

Geen enkel land spendeert meer aan defensie uitgaven dan de Verenigde Staten. Er wordt jaarlijks 600 miljard dollar begroot voor de strijdkrachten.

http://www.hpdetijd.nl/2015-07-04/leger-vs-waarschuwt-oorlog-met-rusland-of-china-steeds-waarschijnlijker/
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 21/06/2017 | 17:51 uur
De militaire wereldmachten in een Risk-kaart

http://nos.nl/op3/artikel/2179302-de-militaire-wereldmachten-in-een-risk-kaart.html
Titel: Re:Drums of More War
Bericht door: Poleme op 21/06/2017 | 21:36 uur
Citaat van: Zander op 05/12/2014 | 22:02 uur
Ik vind meneer Erdogan een heel eng narcistisch mannetje.
Hij zal zich niet snel laten gaan maar..............
Adolf Hitler was ook een narcist.

En net als Erdogan en Vladdy Puttin had Adolfje een moeizame relatie met zijn babuska (Russisch voor moeder).
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: Poleme op 21/06/2017 | 21:45 uur
Citaat van de Risk kaart van de NOS: " Nog nooit was er zo lang vrede op het Europese continent."

Vele brandweerlieden zeggen uit ervaring: is er lange tijd geen brand uitgebroken, dan zal de volgende een flinke zijn.

Een aantal firefighters gingen dinsdag 9 september '01 naar het WTC en hadden lange geen brand alarm meer gehad.
In hun wagen op weg naar de torens speculeerden zij dat dit wel een grote moest zijn.
En het was een enorm groot vuur, in meerdere opzichten.

Met analogieën moeten we voorzichtig zijn.  Maar stel je eens voor dat die analogie er nu wel is.

Terwijl velen in de jaren 90 het over het vredesdividend hadden.  Had ik het gevoel dat we gewoon in een nieuw interbellum terecht waren gekomen.  En dan kom je Putin tegen in Sint Petersburg (jaren 90).  En die had de mond toen al vol over "otkat"  (Russisch voor terugstoot).
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: MasterChief1971 op 21/06/2017 | 22:14 uur
Ik heb de Koude Oorlog met anderhalf jaar gemist (91-1) maar had nooit het gevoel dat die voorbij was.
En dat staal op staal "uit" was heb ik ook nooit in geloofd. Tenslotte is er in 91 en in 03 en 08 staal op staal geknokt.
Komt bij dat het "einde" van de Koude Oorlog andere actoren de gelegenheid heeft gegeven om op te komen en hun eiegm dreiging te vormen.
Natuurlijk moet je daar wel de kranten op een juiste manier voor lezen met de juiste, uit de mode geraakte, geopolitieke blik.

Helaas. Dit is Nederland en dit is Europa.
En dat zie ik, ondanks alle mooie woorden, niet snel verbeteren want rollators en zo.
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: Zeewier op 22/06/2017 | 02:09 uur
Citaat van: tentara71 op 21/06/2017 | 22:14 uur
Ik heb de Koude Oorlog met anderhalf jaar gemist (91-1) maar had nooit het gevoel dat die voorbij was.
En dat staal op staal "uit" was heb ik ook nooit in geloofd. Tenslotte is er in 91 en in 03 en 08 staal op staal geknokt.
Komt bij dat het "einde" van de Koude Oorlog andere actoren de gelegenheid heeft gegeven om op te komen en hun eiegm dreiging te vormen.
Natuurlijk moet je daar wel de kranten op een juiste manier voor lezen met de juiste, uit de mode geraakte, geopolitieke blik.

Helaas. Dit is Nederland en dit is Europa.
En dat zie ik, ondanks alle mooie woorden, niet snel verbeteren want rollators en zo.
Ja en nee. Vrede en (heringevoerde) democratie biedt ook de kansen aan kwaadwillende lieden om aan de macht te komen die dat anders binnen een al heersende autocratie nooit gelukt waren (zie Turkije, Rusland maar ook Hongarije en ISIS). De drijging doemt altijd vanzelf op. De welvaart, ambitie en hunkering naar het afdwingen van erkenning van het ene land beconcurreert de anderen. Voor ons Nederlanders is de dreiging lange tijd steeds verder van ons af gaan liggen. Ik noem Afghanistan. Maar dat was een tendens.

Dat de Britten nu collectief een toontje lager moeten zingen door hun Brexit-zelfmutilatie hebben ze puur aan zichzelf te danken maar we gaan ze nog als machtsfactor missen op het internationale speelveld. Europa moet niet te lang verdeeld en te veel met zichzelf bezig zijn.

Ik zit me al een tijdje zorgen te maken om de kaukasus. Georgiërs, Azerbeidzjanen en Armeniërs mogen elkaar niet maar ze zitten wel ingeklemt tussen Rusland, Turkije en Iran. Het is noch EU of NAVO-gebied. Dat maakt deze regio fragieler dan de Baltische Staten en bij escalatie moeilijk te bereiken. Het zijn door hun onderlinge verdeeldheid makkelijke prooien net als Europa dat was vooraf aan de Blitzkrieg van Nazi-Duitsland.
(https://retro.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/Kaukasus/kaukasuskaart370.gif)
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 20/10/2018 | 10:16 uur
Dit artikel kan in diverse topics geplaatst worden...

De hebzucht van de wolf, de moed van het schaap

http://www.standaard.be/cnt/dmf20181019_03858599
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 03/11/2018 | 11:48 uur
De Europeanen moeten militair eindelijk uit hun strandstoel komen

Duitsland voelt zich niet bedreigd, Nederland eigenlijk ook niet. En dat is precies het probleem, zei een Amerikaanse Navo-generaal tijdens een veiligheidsconferentie in Warschau. 'Rusland rekent op een continentale oorlog,' waarschuwde een Russische defensiespecialist. Conclusie: Europa moet echt zijn eigen defensie versterken. En snel ook.

Voor het eerst sinds lange tijd kletteren de sabels weer in Europa. In Noorwegen is 'Trident Juncture' gaande, de grootste Navo-oefening sinds het einde van de Koude Oorlog, met 50.000 soldaten en duizenden tanks, oorlogsschepen en vliegtuigen. Terwijl de Navo deze majeure oefenoperatie uitvoert, schiet de Russische marine uitgerekend in de wateren voor de Noorse kust dezer dagen testraketten de lucht in. De wereld kan niet om Rusland heen, is het signaal dat de 'tsaar' in het Kremlin afgeeft.

Wordt Europa het strijdtoneel van een nieuwe wapenwedloop tussen de vroegere aartsvijanden Amerika en Rusland? Dit was de kernvraag tijdens het Warsaw Security Forum, waar ruim een week geleden zo'n 1200 defensiespecialisten, politici, generaals en diplomaten uit Oost en West de internationale veiligheidssituatie bespraken.

Midden-Europa meest bevreesd

De jaarlijkse veiligheidsconferentie is de tegenhanger van de prestigieuze Munich Security Conference, al decennia het podium inzake internationale veiligheid voor regeringsleiders, hoge militairen en veiligheidsexperts uit Amerika, Europa en China. Het forum in Warschau is na de Russische annexatie van de Krim en de invasie in Oost-Oekraïne in 2014 in het leven geroepen, omdat juist in het midden van Europa en in de Baltische landen de vrees voor oorlog het grootst is.

De Russische agressie op de Krim en in Oost-Oekraïne heeft Europa definitief onveiliger gemaakt. Sindsdien verhogen militaire dreigingen, cyberaanvallen en wederzijdse beschuldigingen de spanningen tussen Moskou en Washington. De plaatsing van Russische Iskander-raketten bij de grens met Polen en Litouwen, die met kernkoppen kunnen worden uitgerust, heeft de spanningen verder verhoogd. Poetin blijft provoceren.

De enkelpolige wereld die na de instorting van het communisme overbleef met alleen Amerika als supermacht, was voor Poetin steeds onacceptabel. 'Onmogelijk', liet hij het Westen al in 2007 weten tijdens een legendarische veiligheidsconferentie in München. Een hernieuwde wapenwedloop zou ontstaan. De Navo-plannen om anti-raketinstallaties in een aantal nieuwe Oost-Europese lidstaten te plaatsen bevielen hem helemaal niet.

Kernwapenverdrag aan laars gelapt

Rusland moest aan zijn eigen veiligheid denken, zei de Russische leider en hij begon zijn strijdkrachten ingrijpend te moderniseren. Het INF-verdrag (Intermediate-range Nuclear Forces), dat Michail Gorbatsjov in de jaren tachtig met Ronald Reagan had gesloten om het arsenaal kernwapens af te bouwen, lapte hij toen al aan zijn laars. Want Noord-Korea, India, Iran, Pakistan en Israël gingen tenslotte gewoon door met de ontwikkeling van kernwapens.

Amerika kon niet achterblijven. President Donald Trump maakte eerder dit jaar bekend dat de strijdmacht en het kernwapenarsenaal een flinke opknapbeurt krijgen. Dit en volgend jaar trekt de regering hier $1400 mrd voor uit, meer dan de concurrenten Rusland en China samen.

Is deze militaire opbouw een voorbode van een conflict? Pavel Felgenhauer, Russisch defensiespecialist, weet het in Warschau zeker: Rusland rekent op 'een grote oorlog'. 'Geen wereldoorlog, wel een belangrijke continentale oorlog', aldus Felgenhauer, militair expert bij de kritische krant Novaya Gazeta.

Grondstoffencrisis

Aanleiding: de grondstoffencrisis. De invloedrijke militaire top in Moskou is er volgens Felgenhauer van overtuigd dat de Russische rijkdom 'in de grond' zit. De olie- en gasvelden, die 'anderen' zouden willen overnemen, moeten verdedigd worden.

In deze visie heeft Rusland de grondstoffen, Europa de technologie. Met Europeanen wil Moskou zaken doen. Losweken van de VS is het devies.

Met zijn onverbloemde uitleg van de Russische strategie raakt Felgenhauer in Warschau een uiterst gevoelige snaar. De regering in Warschau zou het liefst een permanente Amerikaanse troepenmacht in het land legeren als afschrikking. President Duda probeerde recent nog tijdens zijn bezoek aan de VS Trump te paaien met het aanbod zo'n militaire basis 'Fort Trump' te noemen. Polen wil er zelfs $2 mrd voor uittrekken. Met Estland hoort Polen tot de vijf landen die als enigen de gewenste Navo-bijdrage voor defensie leveren van 2% van het bbp.

Witte Huis: gereserveerd

Maar over een Fort Trump is het Witte Huis gereserveerd. De VS sturen er juist op aan dat Europeanen in de Navo zelf actiever worden om de eigen oostgrens te verdedigen. 'De hele geopolitieke situatie vereist de wederopbouw van militaire capaciteiten door Amerika en Europa', stelt generaal Richard Shirreff, voormalig adjunct-opperbevelhebber van de Navo in Europa.

Diverse brandhaarden maken dit dringend noodzakelijk. Zo verandert het smelten van de ijskappen in het poolgebied ook de geopolitieke kaart. Poetin wil expanderen richting Antarctica. Hij heeft zijn oog laten vallen op de olie- en gasvelden, maar ook op kostbare mineralen. 'Hier schuilen toekomstige bedreigingen', zegt Greg Melcher, directeur bij het Amerikaanse Centre for the Study of New Generation Warfare. Want tussen de ijsbergen stuit Poetin beslist op China en Amerika.

Ook de Baltische Zee geldt als brandhaard. Er wordt een stijging van militaire luchtprovocaties door Rusland gesignaleerd, die de omliggende landen als bedreigend ervaren. Daarnaast is Rusland bezig de positie van de vloot in de Zwarte Zee te versterken. En met de inmenging in de Syrische burgeroorlog is het Moskou gelukt een strategische positie te veroveren in het oosten van de Middellandse Zee. De marinehaven in Tartus is omgevormd tot de belangrijkste Russische basis van nucleaire oorlogsschepen. Tot grote zorg van Israël.

Russen verrassend snel en flexibel

Door Syrië is Rusland terug op het geopolitieke toneel. Zowel in Syrië als eerder op de Krim en in Oost-Oekraïne heeft Rusland laten zien dat het in crisissituaties militair snel en flexibel kan reageren. Tot verrassing van menig militair strateeg, bleek in Warschau.

Inmiddels heeft ook de Navo het roer omgegooid. 'De Krim-invasie in 2014 heeft bij Europeanen tot een heroriëntatie van hun defensie geleid', zegt Dick Zandee, oud-militair, voormalig topambtenaar bij Defensie en veiligheidsexpert bij Instituut Clingendael in Den Haag. Zo is in Litouwen een Navo-bataljon gevestigd met vooral Duitse soldaten. En langs de hele grens met het Oosten opereren 7300 Navo-militairen. Toch is deze roterende troepenmacht niet meer dan een eerste 'schrikdraad' dat gespannen is.

De meeste Europese landen moeten eerst een enorme defensie-achterstand wegwerken. De val van de Berlijnse Muur in 1989 suste Europeanen in slaap. De vijand was weg. 'We dachten allemaal dat Rusland onze partner zou worden', bekent de Amerikaanse generaal Ben Hodges, voormalig opperbevelhebber van de Navo in Europa. In Londen, Parijs, Bonn en Den Haag werd het vredesdividend dankbaar verdeeld. Er hoefde geen stuiver meer naar defensie. Tijdens het hoogtepunt van de Koude Oorlog waren er 300.000 Amerikaanse militairen in Europa, momenteel 62.000.

'Geopolitieke catastrofe'

Vrijwel niemand in het Westen had door dat in het Kremlin een oud-spion zich zat te verbijten over het verlies van het voormalige Sovjet-rijk. De 'grootste geopolitieke catastrofe van de eeuw', noemde Poetin het opheffen van de Sovjet-Unie in 2005. Sindsdien is hij bezig de onafhankelijke landen die zich los hebben gemaakt van het vroegere Sovjet-rijk stuk voor stuk te provoceren.

De vraag die menigeen in Washington en op het Navo-hoofdkwartier bezighoudt is: hoe kan Europa zijn eigen defensie versterken? De 29 Navo-leden hebben afgesproken in 2024 ook daadwerkelijk de vereiste 2% van het bbp uit te trekken voor hun verdediging. Voor de meeste landen is dit echter nog een vergezicht.

De Duitsers voelen zich niet bedreigd', verklaart Thomas Silberhorn, parlementair staatssecretaris van het ministerie van defensie in Berlijn. In Nederland of Italië is het niet anders. Dat is precies het probleem, zegt Navo-generaal Shirreff tijdens een debat getiteld 'Is a new war approaching?' 'Europa moet begrijpen hoe kwetsbaar de vrede is. Een hele generatie weet niet dat je door afschrikking een conflict kan voorkomen.'

'Afschrikking én dialoog' is de sleutel voor de veiligheid van Europa, onderstreept de Duitse marinecommandant Nicolas Liche. Komende week moet blijken of het tot een dialoog komt als Trump en Poetin elkaar ontmoeten in Parijs.

Democraten denken over defensie net als Republikeinen

Als Trump niet wordt herkozen, is de kans klein dat Amerika's veiligheidsstrategie verandert. Democraten denken hier niet anders over dan Republikeinen, onderstreept Julianne Smith, veiligheidsadviseur van Barack Obama in Warschau. De terugkeer naar 'great power politics' met een sterker China en een minder zwak Rusland, vereist van de VS een andere opstelling.

Oud-Navo-commandant Hodges is er helder over. 'Amerika heeft niet de capaciteit om én in Europa én in Azië sterk te zijn'. Daarom zet de VS in op een sterke Europese steunpilaar. De Europeanen hebben nog even om hun defensie nieuw leven in te blazen. Hodges: 'We gaan zeker tien tot vijftien jaar door met investeren in Europa. Totdat Chinese escalaties ons dwingen voor Amerika's belangen in Azië te vechten.'

https://fd.nl/weekend/1276421/de-europeanen-moeten-militair-eindelijk-uit-hun-strandstoel-komen?utm_medium=social&utm_source=twitter&campaign=SHR_ARTT_20181103&utm_content=weekend









Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 07/08/2019 | 16:26 uur
'We beseffen het niet, maar we staan echt op de rand van het ravijn.'

https://www.knack.be/s/r/c/1495027 via @Trends_be
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 11/01/2020 | 14:34 uur
'De Derde Wereldoorlog kan elk moment beginnen, en ik voorspel het al jaren'

https://www.topics.nl/-de-derde-wereldoorlog-kan-elk-moment-beginnen-en-ik-voorspel-het-al-jaren-a13871440vk/1621b91718caf58e4428adbbd63d82ce1ff014d950add1ed4267f1cba3c086ef/?utm_term=ankeiler&referrerBrand=ad&utm_campaign=topics-integratie-niet-ingelogd&utm_medium=referral&utm_source=AD&utm_content=topics
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: A.J. op 11/01/2020 | 15:18 uur
Citaat van: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 11/01/2020 | 14:34 uur
'De Derde Wereldoorlog kan elk moment beginnen, en ik voorspel het al jaren'

https://www.topics.nl/-de-derde-wereldoorlog-kan-elk-moment-beginnen-en-ik-voorspel-het-al-jaren-a13871440vk/1621b91718caf58e4428adbbd63d82ce1ff014d950add1ed4267f1cba3c086ef/?utm_term=ankeiler&referrerBrand=ad&utm_campaign=topics-integratie-niet-ingelogd&utm_medium=referral&utm_source=AD&utm_content=topics

Ingo Piepers probeert ook weer even mee te liften met de gebeurtenissen...
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 11/01/2020 | 15:37 uur
Citaat van: A.J. op 11/01/2020 | 15:18 uur
Ingo Piepers probeert ook weer even mee te liften met de gebeurtenissen...

Dat dan weer wel. Laten we hopen dat hij het mis heeft, al denk ik dat we aanzienlijk dichter bij WWIII zijn, dan we afstaan van WWII.
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: Huzaar1 op 11/01/2020 | 16:36 uur
Citaat van: jurrien visser (JuVi op Twitter) op 11/01/2020 | 14:34 uur
'De Derde Wereldoorlog kan elk moment beginnen, en ik voorspel het al jaren'

https://www.topics.nl/-de-derde-wereldoorlog-kan-elk-moment-beginnen-en-ik-voorspel-het-al-jaren-a13871440vk/1621b91718caf58e4428adbbd63d82ce1ff014d950add1ed4267f1cba3c086ef/?utm_term=ankeiler&referrerBrand=ad&utm_campaign=topics-integratie-niet-ingelogd&utm_medium=referral&utm_source=AD&utm_content=topics

dit ga ik lezen.
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: Poleme op 11/01/2020 | 16:53 uur
Citaat van: A.J. op 11/01/2020 | 15:18 uur
Ingo Piepers probeert ook weer even mee te liften met de gebeurtenissen...
Laten we ons juist richten op zijn wiskundige en natuurkundige patroon analyse, in plaats van een afleiding op de persoon.  Leggen we daar de analyses naast van diverse historici, die wel heel veel parallellen zien tussen de huidige gespannen situatie en de aanloop naar WO 1.

En kijken we naar de grote trends: het aanzwellen van tegelijkertijd 4 Grote Stormen:
1.  De tektonische geo-politieke en economische (globalisering) aard verschuiving van het democratische en van socialistische tot liberale Noord-Atlantisch gebied naar een constellatie van autoritaire machten in de vorm van Rusland, Turkije, Brazilie, Saoedi-Arabie, Iran, India, Indonesia en bovenal China.
2.  De structurele groei van het provincialisme, populisme en vooral nationalisme op mondiale schaal.  Welke niet alleen de relaties in natie-staten zelf structureel veranderd, maar ook tussen natie-staten onderling en tussen en in bondgenootschappen.
3. De ingrijpende mondiale invloed van klimaat veranderingen en destabilisering, vervuiling en groeiende wereld-bevolking.
4.  De ontwrichtende werking op samenlevingen van extremisme, terrorisme en zowel nationale als vooral internationaal georganiseerde criminaliteit.

Zo vreedzaam zoals het vanaf 1945 tot en met heden was, zo zal het absoluut niet blijven.  Daar heb je geen kristallen bol voor nodig.

Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: A.J. op 11/01/2020 | 17:03 uur
Citaat van: Huzaar1 op 11/01/2020 | 16:36 uur
dit ga ik lezen.

Hij heeft ook een tijdje op Sargasso (https://sargasso.nl/author/ingo/) rondgehangen.
Dit is zijn site waar je die boekwerken van hem kunt downloaden: Global4cast (https://global4cast.org/).

Ik heb verder niet zoveel met die knakker, zeker niet nadat hij zich ging bemoeien met de treinkaping bij de Punt (1977), hij noemde zichzelf in de eerste instantie een getuige maar hij begon pas in 1980 op het KIM en startte in 1985 bij de mariniers...

In het proces over de treinkaping bij De Punt in 1977 hebben zich drie nieuwe getuigen gemeld. Het gaat om voormalige officieren (https://nos.nl/artikel/2230852-nieuwe-getuigen-molukse-kapers-de-punt-mochten-het-niet-overleven.html)

Nieuwe getuigen De Punt waren zelf niet betrokken bij bevrijding (https://nos.nl/artikel/2230910-nieuwe-getuigen-de-punt-waren-zelf-niet-betrokken-bij-bevrijding.html)

Auteur heeft van 1980 tot 1985 de opleiding tot beroepsofficier bij het Korps Mariniers gevolgd aan het Koninklijk Instituut voor de Marine (KIM) (https://books.google.nl/books/about/2020_WARning.html?id=KEq7vgEACAAJ&redir_esc=y)
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: A.J. op 11/01/2020 | 17:11 uur
Citaat van: Poleme op 11/01/2020 | 16:53 uur
Laten we ons juist richten op zijn wiskundige en natuurkundige patroon analyse, in plaats van een afleiding op de persoon.  Leggen we daar de analyses naast van diverse historici, die wel heel veel parallellen zien tussen de huidige gespannen situatie en de aanloop naar WO 1.

En kijken we naar de grote trends: het aanzwellen van tegelijkertijd 4 Grote Stormen:
1.  De tektonische geo-politieke en economische (globalisering) aard verschuiving van het democratische en van socialistische tot liberale Noord-Atlantisch gebied naar een constellatie van autoritaire machten in de vorm van Rusland, Turkije, Brazilie, Saoedi-Arabie, Iran, India, Indonesia en bovenal China.
2.  De structurele groei van het provincialisme, populisme en vooral nationalisme op mondiale schaal.  Welke niet alleen de relaties in natie-staten zelf structureel veranderd, maar ook tussen natie-staten onderling en tussen en in bondgenootschappen.
3. De ingrijpende mondiale invloed van klimaat veranderingen en destabilisering, vervuiling en groeiende wereld-bevolking.
4.  De ontwrichtende werking op samenlevingen van extremisme, terrorisme en zowel nationale als vooral internationaal georganiseerde criminaliteit.

Zo vreedzaam zoals het vanaf 1945 tot en met heden was, zo zal het absoluut niet blijven.  Daar heb je geen kristallen bol voor nodig.

Nee en ook geen Ingo Piepers...
Titel: Re: Drums of More War
Bericht door: A.J. op 11/01/2020 | 18:55 uur
Een nieuwe wereldoorlog? (https://spectator.clingendael.org/nl/publicatie/een-nieuwe-wereldoorlog)

In zijn veelbesproken boek 2020: WARning schrijft ex-marinier Ingo Piepers dat we een systeemoorlog mogen verwachten. Kars de Bruijne voorziet weliswaar veel bedreigingen, maar gaat vooralsnog uit van een niet-gewelddadige verandering van de internationale orde.

Het is een vreemde en onzekere tijd. Er lijkt hernieuwde interesse in Europese politiek en geopolitiek onder alle lagen van de bevolking. Op de opiniepagina's van dag- en weekbladen heerst onrust als gevolg van de spanningen aan de oost- en zuidgrens van Europa, het Europese immobilisme en de verkiezing van een ogenschijnlijk onvoorspelbare president in de Verenigde Staten. Beleidsmakers en wetenschappers zoeken naar duiding en af en toe verschijnen referenties naar jaartallen – 1929, 1933, 1938 – die we meenden te hebben begraven onder het gewicht van een gewelddadige wereldoorlog. Het is te hopen dat de recente buzz in de Volkskrant en beleidskringen over het boek WARning 2020 van ex-marinier Ingo Piepers wordt ingegeven door deze onrust.

In het boek betoogt Piepers "op basis van natuurkundige en wiskundige theorieën" dat we in 2020 een systeemoorlog mogen verwachten. Jazeker, een oorlog over de fundamentele normatieve inrichting van de internationale orde, vergelijkbaar met de Dertigjarige Oorlog (1618-1648), de Napoleontische Oorlog (1792-1815) en de Twee Wereldoorlogen (1914-1945).

Om meteen aan alle onrust een einde te maken: de voorspelling van Piepers is wetenschappelijk onhoudbaar; de methodologie rammelt, de data zijn te simpel en het aantal observaties is veel te laag. Deze gebreken komen in het eerste deel van dit artikel nader aan de orde. Maar de onrust dan en het conflictpotentieel? Daarom wordt vervolgens ingegaan op enkele ideeën die Piepers – het moet gezegd – in de schijnwerpers heeft weten te zetten: de mogelijkheid tot niet-gewelddadige verandering van de internationale orde en de kans op conflict tussen grote mogendheden.

Dit artikel betoogt dat normatieve verschillen tussen de grootmachten minder groot zijn dan soms wordt aangenomen en dat een fundamenteel conflict over de inrichting van de internationale orde onwaarschijnlijk is.

Het belang van evidence-based onderzoek

In 2020: WARning verdedigt Piepers twee kernargumenten. Ten eerste meent hij dat de frequentie, intensiteit en omvang van oorlog tussen grote mogendheden een vaststaand cyclisch patroon volgen. Een set ordenende principes voor de omgang tussen 'staten' gaat gepaard met een steeds nauwer patroon van relaties waarin spanningen worden opgebouwd. Die spanningen uiten zich in conflict waarbij grootmachten zijn betrokken, totdat een punt wordt bereikt waarop de kosten voor conflict te groot worden en het aantal conflicten afneemt. Maar spanningen blijven zich opbouwen tot het punt waarop een onvermijdelijke grote oorlog leidt tot spanningsontlading.[1] Vanaf 1488 tot 1945 hebben zich vier van dergelijke 'oorlogscycli' voorgedaan. Gezamenlijk vormen ze een Europese super-cyclus.

Piepers' tweede argument is dat we al op korte termijn, in 2020, een dergelijke 'systeemoorlog' kunnen verwachten (anders dan de titel doet vermoeden houdt de auteur in zijn boek enige slagen om de arm).[2] Hij stelt dat 1945 het einde markeerde van de eerste grote Europese super-cyclus; deze ging toen over naar een tweede cyclus, die niet een Europees maar een mondiaal jasje kreeg. Als omslagpunt identificeert Piepers het jaar 2011; we verkeren thans in een periode van spanningsopbouw, tot het moment van ontlading in 2020.

Het boek – in eigen beheer uitgegeven – is soms taai, omdat Piepers zich baseert op concepten en ideeën uit de theoretische natuurkunde en wiskunde. Zo zou een oorlogscyclus het best te vergelijken zijn met een fase-transitie tussen twee internationale ordes (denk aan de overgang van water naar ijs) en volgt spanningsopbouw in het internationale systeem de logica van de tweede wet van de thermodynamica (de kwaliteit van de internationale orde neemt geleidelijk af). Wellicht het meest interessant is dat Piepers niet alleen ideeën introduceert, maar die ook empirisch test met behulp van kwantitatieve data. In de Volkskrant stelt hij: "Ik zoek in de database naar patronen, maar op een andere manier dan historici dat doorgaans doen."[3]

Gezien de claim van Piepers is de belangrijkste vraag met betrekking tot 2020: WARning toch of de empirische analyses overtuigend en betrouwbaar zijn. Helaas is dit niet het geval. Om te beginnen is er een groot aantal methodologische problemen. De centrale concepten (internationale orde, spanningen, systeem-oorlog) zijn vaak niet gedefinieerd en dikwijls niet gemeten. Ook is de statistiek in het boek te gemakkelijk. Zo worden bijvoorbeeld slechts twee variabelen met elkaar vergeleken (bivariaat) in plaats van de normale praktijk van een groot aantal variabelen in een model (multivariaat), wordt uitgegaan van lineaire relaties tussen die variabelen (zonder uitleg) en ontbreken noodzakelijke significantie-testen, waardoor het onduidelijk is of de relatie bestaat.[4]

Ten slotte worden er te veel atypische keuzes gemaakt, zoals het aanmerken van Iran als grootmacht, het op (te) grote schaal aanpassen van de data en een gemiddelde van 1 bron per 10 bladzijden.[5] Het mag in dit licht niet verrassend zijn dat ook op de onderliggende database wel erg veel is af te dingen; met 119 waarnemingen aangevuld met 20 waarnemingen door Piepers is de database te klein.

Het bewijs voor de twee hoofdstellingen – een logica voor alle oorlogscycli en een zich herhalende super-cyclus met oorlog in 2020 – is ook niet overtuigend. De super-cyclus wordt waargenomen omdat het aantal militaire slachtoffers, de duur van vrede en conflict in systeemoorlogen allemaal exponentieel stijgen met "precies dezelfde versnellingsfactor". Tegelijkertijd is de waarneming gebaseerd op slechts vier (!) observaties, is duidelijk dat een andere meting van slachtsoffers de logica volledig zou omdraaien (30% van de Europese bevolking stierf tijdens de Dertigjarige Oorlog, veel meer slachtoffers dan in de Tweede Wereldoorlog) en is de identificatie van tipping points gebaseerd op handmatige (en daarmee toch wat discutabele) waarneming.

De tweede stelling – dat de Europese super-cyclus van vier systeemoorlogen zich gaat herhalen op mondiale schaal – is nog minder goed onderbouwd. Piepers' argumentatie leunt volledig op een (te) simpele gelijkenis. Tijdens de eerste fase van de Europese super-cyclus (1498 - 1567) was er sprake van jaarlijks 0,41 conflicten tussen grootmachten. Piepers merkt op dat de eerste fase van de mondiale super-cyclus (1989 - heden) een vergelijkbaar aantal conflicten tussen grootmachten kent (0,37 per jaar). Omdat deze cijfers 'vrijwel gelijk' zijn, verwacht Piepers een nieuwe oorlog.[6] Los van de noodzaak om op zijn minst een betrouwbaarheidsinterval weer te geven, is het volstrekt onduidelijk waarom op basis van een analogie een nieuwe systeemoorlog verwacht mag worden.

Vergelijkbare argumentatie kenmerkt het boek; er zijn teveel twijfelachtige analogieën en ogenschijnlijk toevallige verbanden. Met recht mag daarom worden geconcludeerd dat de empirische analyse in 2020: WARning niet overtuigt.

Interessante vragen

Toch werpt het boek een aantal belangrijke en beleidsrelevante vragen op, juist in een tijd waarin de schaduw van het oorlogsspook soms voorzichtig de kop opsteekt. In de burelen van beleidsmakers wordt soms verwacht dat een verandering van de rules-based order niet zachtzinnig zal verlopen (en wordt gewezen op de toegenomen spanningen op het internationale toneel tussen de grootmachten). Het is inderdaad waar dat veranderingen in de normatieve ordening niet altijd geweldloos zijn verlopen; en alleen om die reden is het nadenken over de kans en mogelijkheden op een (systeem-) oorlog belangrijk.[7] Piepers noopt ons dus na te denken over de vraag of er momenteel omstandigheden zijn die wijzen op de komst van een systeemoorlog. En, zo ja, wat te doen?

Objectieve omstandigheden niet zorgwekkend

Ondanks het gevoel van onrust, zijn de objectieve omstandigheden niet direct een reden tot zorg. Gewelddadige systeemverandering vrijwel altijd een fundamenteel conflict over de normatieve inrichting van de internationale orde. Zo ging de Dertigjarige Oorlog over fundamentele onenigheid inzake de inrichting van het statensysteem (Habsburgs vs. Soeverein), economische relaties (feodaal vs. commercieel) en het religieuze leven (katholiek vs. protestant).[8]

Vergeleken met deze fundamentele onenigheid steekt het huidige verschil van inzicht tussen de grote mogendheden schril af. Ondanks belangrijke verschillen deelt men een kapitalistische ordening (waarbij de rol van de staat een discussiepunt is), een soeverein (Westfaals) statensysteem en zelfs een inzet op internationale samenwerking. De Clingendael Strategische Monitor 2017 spreekt om die reden over een Multi-Orde; tussen grote mogendheden (en tal van andere actoren) blijft er sprake van substantiële samenwerking op diverse terreinen.[9] Hoewel normatieve veranderingen te verwachten zijn (Clingendael verwacht bijvoorbeeld een terugkeer van het denken in invloedssferen, toenemend protectionistisme en een meer 'nationale' EU), tasten deze conflicten niet de fundamenten van de internationale orde aan. Met andere woorden, verandering binnen de orde is waarschijnlijker dan verandering van de orde.[10]

Een andere reden waarom we ons maar beperkt zorgen moeten maken is dat geen van de prominente verklaringen/mechanismen van interstatelijk systeemconflict op dit moment erg waarschijnlijk is. Hoewel verklaringen om voorrang dringen en het om die reden altijd koffiedik kijken blijft, zijn twee veelgehoorde verklaringen dat conflict voortkomt uit (a) sterk fluctuerende machtsverhoudingen; of (b) uit onzekerheid en verkeerde inschattingen.[11] Het is onwaarschijnlijk dat een van beide op korte termijn (2020) tot systeemconflict zal leiden.

China geen conflictzoeker

Om te beginnen wordt van sterk verschuivende machtsverhoudingen verwacht dat ze leiden tot machtsonevenwicht en dito frustratie over de inrichting van de internationale orde.[12]De opkomst van China lijkt in dit licht de meest belangrijke ontwikkeling. Los van het vraagstuk of China wel in staat zal blijken zijn hoge economische groei vast te houden, een succesvolle transitie naar een dienstensector kan maken en zijn economische macht structureel weet om te zetten in militaire en politieke macht die zich laat meten met de Verenigde Staten, is het een grote vraag of China daadwerkelijk een andere ordening nastreeft. Er is verrassend veel onderzoek dat wijst op slechts een beperkte neiging bij China, alsmede een beperkt belang om de huidige orde te veranderen (de Chinese opstelling met betrekking tot TPP en het klimaatverdrag is geen uiting van pragmatisme, maar past bij een veel bredere Chinese beleidsinsteek van een gedeeltelijk andere, maar toch voortgaande internationale orde).

Het is bovendien belangrijk op te merken dat machtsverschuivingen niet tot geweld behoeven te leiden: er zijn diverse geweldloze orde-omwentelingen geweest. Denk bijvoorbeeld aan de overgang van een bipolaire naar unipolaire orde (Koude Oorlog) of die van een Pax Brittanica naar een Pax Americana.

Verkeerde inschattingen en een systeemoorlog

Ook van de andere overbekende conflictoorzaak (onzekerheid) kan niet op korte termijn worden verwacht dat ze leidt tot een oorlog over de inrichting van de orde. Deze traditie stelt dat onzekerheid over capaciteiten, intenties en allianties maakt dat partijen hun macht overschatten.[14] Vanwege deze overschatting stellen onzekere staten te veel eisen en is een conflict denkbaar.

In deze tijd, waarin onduidelijkheid bestaat over de bedoelingen en de bereidheid tot militaire inzet van spelers zoals Rusland, over de richting van het beleid van de nieuwe Amerikaanse president en over de mate waarin Europa als eenheid zal kunnen blijven optreden, lijkt conflict als gevolg van onzekerheid tussen een of twee grootmachten niet ondenkbaar (overigens is de inschatting van schrijver dezes ook onzeker, omdat percepties zich zeer moeilijk laten meten).[15] Maar een systeemoorlog waarbij alle grootmachten betrokken zijn, is dat wel, zeker omdat een partij als de Verenigde Staten een dusdanige militaire dominantie heeft dat andere partijen er wel extreem naast moeten zitten om te denken dat ze hun politieke doelen kunnen verwezenlijken.

Wat te doen bij dreigende systeemoorlog?

Dan de laatste vraag: zouden we iets kunnen doen in het geval er wel een systeemoorlog dreigt? Ook over deze vraag bestaat een stevig wetenschappelijk debat. Sommige wetenschappers menen van niet en onderschrijven Piepers' pessimisme: fundamentele veranderingen zijn altijd gepaard gegaan met een systeemoorlog tussen grote mogendheden.[16] Andere wetenschappers zijn positiever. Zo stelt een relatief recente traditie in de Internationale Betrekkingen, met wortels in de sociologie, dat de belangen van staten kunnen veranderen door socialisatieprocessen (denk bijvoorbeeld aan de integratie van Duitsland en Japan in de internationale orde).[17] Maar zelfs de meer traditionele stromingen wijzen op een aantal maatregelen die conflictrisico's kunnen beperken of zelfs wegnemen.

De Koude Oorlog, waar onzekerheid over de inzet van kernwapens als belangrijke conflictoorzaak werd gezien, heeft ons tal van beleidsmaatregelen opgeleverd. Te denken valt aan voorspelbare en helder gecommuniceerde militaire en strategische doctrines, internationale instituties die helpen bij het uitwisselen van informatie (zoals de START-, ABM-, Space Arms- en Conventional Armed Forces in Europe-verdragen en de OVSE), een sterk inlichtingenapparaat en een reeksvertrouwenwekkende maatregelen (hot lines, ontmoetingen). Bij verschuivende machtsverhoudingen moeten we denken aan andersoortige maatregelen. De eerste prioriteit lijkt het tegengaan van verschuivingen, waarbij het aangaan/uitbreiden/hernieuwen van allianties, militaire capaciteitsopbouw, investeren in kenniseconomie en bescherming van technologie in principe passende beleidsmaatregelen zijn.

Maar zelfs als verschuivingen niet tegengegaan kunnen worden, zijn er strategieën denkbaar die conflict vermijden, zoals het verminderen van internationale commitments, reduceren van twistpunten en beperken van alliantieafspraken (een zogenoemde strategie van retrenchement).[18] Een bekend voorbeeld in dit verband is de strategie van het Verenigd Koninkrijk vanaf 1892: in rap tempo losten de Britten allerlei lopende conflicten op en beperkten hun verantwoordelijkheden om zich te concentreren op vitale (maritieme) belangen. Met andere woorden, beleidsmakers zijn niet machteloos, zelfs als we tekenen van naderend conflict denken waar te nemen.

Conclusie

Iedereen die bekend is met forecasting begrijpt dat elke inschatting van de toekomst met een aantal slagen om de arm moet worden gemaakt. Sociale processen zijn complex, vaak afhankelijk van context specifieke omstandigheden en de reflexiviteit van beleidsmakers/staten maakt dat eerder waargenomen patronen zich om strategische redenen niet behoeven te herhalen. Alleen daarom al zouden er twijfels moeten rijzen bij de deterministische voorspelling die Piepers in zijn boek 2020: WARning doet. Maar een klinische blik leert dat – ondanks interessant ideeën – de methode, het datagebruik en de statistische analyse, de toets der kritiek niet kunnen doorstaan. Met alle slagen om de arm is een grote systeemoorlog zeer onwaarschijnlijk (zeker op relatief korte termijn).

Als we iets kunnen leren van het enthousiasme waarmee een boek als dat van Piepers wordt ontvangen, is het vooral dat er een voedingsbodem van onrust bestaat die beter moet worden begrepen. Uiteraard zijn er spanningen tussen grote mogendheden en blijft het verstandig dat beleidsmakers zich voorbereiden op onverwachte gebeurtenissen zoals een systeemoorlog. Maar zoals de Clingendael Strategische Monitor 2017 laat zien, is de aard van de problemen waar we voor staan veel complexer en meer intern van aard: de druk op de EU, het vrijhandelsregime, migratiedruk, toenemend geweld in fragiele staten en zelfs de terrorismedreiging zijn stuk voor stuk vooral een gevolg van interne en vaak politieke ontwikkelingen.

Interne veiligheid is volledig verknoopt geraakt met externe veiligheid. Dit stelt ons voor nieuwe uitdagingen waarin we niet langer kunnen teruggrijpen op oude systeemtheorieën, 19de-eeuws denken of klassiek geopolitieke waarheden. Tijd om het strategisch denken in Nederland weer een flinke duw in de rug te geven.

Hoe ontwikkelt de wereldorde zich in de komende periode? Wie zijn de belangrijkste spelers? In de Clingendael Strategische Monitor 2017 worden toenemende dreigingen en tegelijkertijd voortgaande samenwerking inzichtelijk. De tien deelstudies van de Monitor concentreren zich op de verwachte dreigingen en eventuele ordeverschuivingen binnen een specifiek thema. Het syntheserapport biedt een complete vooruitblik.

Kars de Bruijne is research fellow bij Instituut Clingendael en een van de auteurs van de Clingendael Strategische Monitor 2017.