Schotland onafhankelijk?

Gestart door jurrien visser (JuVi op Twitter), 07/09/2014 | 16:27 uur

bergd

Citaat van: Zeewier op 08/09/2014 | 23:43 uur
overmoed en arrogantie de Schotten in de bol getroffen heeft.
De arrogantie komt meer vanuit Londen doordat ze dachten dat ze de schotten wel in een pocket zouden hebben. Vergeet niet wat Thatcher heeft aangericht in Schotland dat werkt generaties door, de vlag ging ook uit bij vele schotten toen ze was overleden.

Er is aan David Cameron voorgesteld om een derde hokje op het stem biljet te plaatsen, waarop zou staan meer autonomie voor Schotland maar geen afscheiding. Ik denk dat de mensen dit meer had aangesproken, een grote blunder dus om dit er niet op te zetten.

Buiten Whiskey om hebben de schotten ook heel wat recht op de olie en gas winning, onderschat dat niet.

ARM-WAP

Britse subs worden in Barrow-in-Furness gebouwd, in het uiterste Zuidwestelijke punt van het Lake District.
"Engelse politici" hebben ook de mond vol van militair materiaal van eigen bodem te kopen...
Maar de realiteit zal ze tegenwerken.

BAe Systems is de enige Naval Shipbuilder die nu nog rest in de UK en die heeft de laatste jaren vooral in het Zuiden deze capaciteit afgestoten en alles in Schotland gecentreerd. 't Zal interessant worden dus...

Behalve de twee carriers is het enige project waaraan nu gebouwd wordt een bestelling van drie OPV's.

Bevoorraaders vor de RFA zijn besteld in Zuid-Korea.

De "Better together" campagne lijkt idd averrechts te werken.
De laatste weken is er ook een "knee jerk" reactie, een zoethoudertje gelanceerd door deze groep:
Indien Schotland "Nee" stemt zou het alsnog "meer zelfstadigheid verkrijgen van Londen".
Maar wat onder die "Devolution Max" verstaan wordt, werd niet gemeld.

De meeste stemgerechtigden die ik ken zijn politici als Gordon Brown en Alistair Darling zat...
Eens ze in Westminster zetelen lijken ze (volgens hen) hun afkomst te vergeten en draaien ze gewoon mee in de "Engelse show".
Ze zijn het ook meer dan zat dat de regering in het Zuiden geen reflectie is van diegenen waarvoor de Schotten stemmen.

De toekomst zal idd onduidelijk zijn want niemand zegt klaar en duidelijk hoe alles gefinancierd wordt.
Wat Defensie betreft lijkt het simpel te worden: alles wat "Nuke" is, moet verdwijnen (waarmee onmiddellijk velen zullen getroffen worden want de Royal Navy is in de buurt van Clyde Naval Base een van de, zoniet de grootste, werkgevers.
De SNP heb ik nog niets concreets weten mee te delen over welke Defensiemacht ze op poten wil zetten...
Het zou wel eens een Defence Force op maat van de Ieren kunnen worden: wat OPV's, lichte helicopters en transporttoestellen en verder voor de Army wat gemotoriseerde infanterie... Who knows...

Zeewier

En toch kan ik er niet echt hoogte van krijgen waarom ze nu echt los van (Groot-) Brittannië willen bezijden het enorm opgestookte patriottisme. Enkel de afkeer van Londen kan het niet zijn. De Schotten hebben al onevenredig veel Schotse politici afgevaardigd in het Britse parlement naast het eigen parlement in Edinburgh. De economie loopt achter bij dat van de Engelsen, maar dat lag al deels in hun eigen handen. De Schotten krijgen al meer geld voor de gebiedsontwikkeling dan dat andere delen van GB toebedeeld krijgen. Veel Schotten zijn werkzaam in niet-Schotse bedrijven. Bij afscheiding zal het splitsen van overheidsinstellingen het schaaleffect worden opgeheven, dat zal altijd de kleinste partij het meest treffen. De Schotten zullen meer belasting moeten betalen om dezelfde zorg, educatie, veiligheid en landbescherming op peil te houden. Ik ben bang de de voorgangers van het NEE ze dat nooit verteld hebben.
CitaatAfkeer van de macht
Inmiddels is de paniek in Londen toegeslagen. David Cameron wil niet de geschiedenis ingaan als de premier die Schotland verloor en zelfs de koningin schijnt zich ernstige zorgen te maken. De agressieve nee-campagne, gevoerd door gevestigde politieke partijen, multinationals, kredietbeoordelaars, vakbonden en talloze beroemdheden - iedere met enige invloed dus - werkt echter volledig averechts. De afkeer van de centraliserende werking van Londen en van de huidige machthebbers lijken de uitslag van het referendum te gaan bepalen.
Wie terechte bezwaren en tussenoplossingen in de wind slaat voor een politiek avontuurtje kan van een koude kermis thuis komen. Londen kan zich inderdaad enorm hautain gedragen tegenover de Schotse boertjes met hun mini-economie, toch zullen de Schotten niet zonder het snelle en vele geld uit The City kunnen. Op whiskey kan je geen land laten draaien. Ik krijg toch het vermoeden dat revanchistisch patriottisme, overmoed en arrogantie de Schotten in de bol getroffen heeft.

En Rosyth Dockard wordt een dooie bedoening zonder boomers en vliegdekschepen (in aanbouw). De Britse marine is ongelofelijk zwaar getroffen door de bezuinigingen. Denk maar niet dat de Schotten rijkelijk toebedeeld worden met oorlogsbodems.

jurrien visser (JuVi op Twitter)

Waarom willen de Schotten zo graag van Engeland af?

Door: Thomas Hogeling  − 08/09/14

Over tien dagen wordt in Schotland een referendum gehouden over de vraag of de Schotten zich moeten afscheiden van het Verenigd Koninkrijk. Gisteren bleek uit een peiling in opdracht van The Sunday Times dat voorstanders van onafhankelijkheid voor het eerst in de meerderheid zijn. In Londen is de paniek inmiddels toegeslagen. .

Met 51 tegen 49 procent zijn de voorstanders van onafhankelijkheid maar zeer nipt in de meerderheid, maar het momentum ligt volledig bij hen: in augustus hadden de tegenstanders nog een voorsprong van 16 procent. Opeens lijkt een einde van het Verenigd Koninkrijk zoals we dat al 308 jaar kennen erg dichtbij.

Een sterk optreden van de eerste Schotse minister Alex Salmond is volgens Volkskrant-correspondent Patrick van IJzendoorn in Groot-Brittannië een belangrijke reden voor de kanteling: 'Schotten zijn linkser georiënteerd dan de Engelsen. Vooral de armere Schotten uit de buitenwijken van Glasgow voelen zich verraden door het 'tweedehands Tatcherisme' van Tony Blair en David Cameron. De Scottish National Party van Salmond, te vergelijken met de Nederlandse SP, spreekt hen veel meer aan.'

Ironisch genoeg is de afkeer van de Schotten voor Engeland vergelijkbaar met het Engelse sentiment tegenover Europa, stelt Van IJzendoorn: 'De Schotten hebben een sterk verlangen hun eigen land te besturen. Zij zien de regering van Cameron niet als 'hun regering'. Van oorsprong Schotse politici worden gezien als verraders als ze naar Londen vertrekken. De ja-stemmers voelen vaak meer verwantschap met Scandinavische landen als Zweden en Denemarken. Ze hebben het gevoel van buitenaf bestuurd te worden. Veel Engelsen hebben hetzelfde gevoel over de invloed van Europa.' .

Afkeer van de macht
Inmiddels is de paniek in Londen toegeslagen. David Cameron wil niet de geschiedenis ingaan als de premier die Schotland verloor en zelfs de koningin schijnt zich ernstige zorgen te maken. De agressieve nee-campagne, gevoerd door gevestigde politieke partijen, multinationals, kredietbeoordelaars, vakbonden en talloze beroemdheden - iedere met enige invloed dus - werkt echter volledig averechts. De afkeer van de centraliserende werking van Londen en van de huidige machthebbers lijken de uitslag van het referendum te gaan bepalen.

Van IJzendoorn grapt dat Cameron het beter anders aan had kunnen pakken: 'Wat ze in Londen willen, willen ze in Schotland bij voorbaat niet. Hij had de Schotten beter kunnen smeken om voor onafhankelijkheid te stemmen, dan hadden ze ongetwijfeld tegen gestemd.'

Kenmerkend is volgens Van IJzendoorn ook dat 38 van de 39 Britse kranten en weekbladen campagne hebben gevoerd voor instandhouding van Groot-Brittannië, terwijl de campagne voor onafhankelijkheid vooral via sociale media wordt gevoerd. .

Financiële onrust
Op de financiële markten heeft de naderende afscheiding van de Schotten ook voor flinke onrust gezorgd. De beurswaarde van Schotse bedrijven staat onder druk en ook de Britse pond daalt in waarde. Analisten voorspellen dat de onrust aan zal houden totdat de Schotten op 18 september naar de stembus gaan. Wanneer de Schotten zich afscheiden, kunnen ze altijd de pond houden als nationale munt, maar de vraag is volgens Van IJzendoorn of de Bank of England de klappen blijft opvangen als er iets misgaat. Daarnaast zal het bij onzekerheid rond de pond duurder worden om te lenen op de geldmarkten.

Dat een afscheiding van Schotland moeilijkheden oplevert is evident. Er moeten legers worden gesplitst, er moet onderhandeld worden met de EU en de NAVO en er moeten ambassades worden ingesteld. Voorstanders hopen echter op medewerking van Engeland. Zij refereren aan de relatief soepele scheiding van Tsjechië en Slowakije en Salmond benadrukt dat een 'vechtscheiding' ook niet in het belang van de Engelsen zou zijn.'

Sport
Mocht het ja-kamp winnen, dan geeft Schotland zichzelf 18 maanden om zelfstandig te worden. In 2016 moet alles rond zijn. Hardop nadenkend, vraagt Van IJzendoorn zich af hoe het met de nationale sportteams zou gaan bij een afscheiding: 'Kun je de afvaardiging naar de Olympische Spelen in 2016 nog wel 'Team Great Britain' noemen zonder Schotland? En juichen de Engelsen nog voor de Schotse sportkampioenen Chris Hoy en Andy Murray?'

Eén ding is zeker: een overwinning voor het ja-kamp gaat heel veel vragen opleveren de komende jaren. .

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2800/Europese-Unie/article/detail/3744249/2014/09/08/Waarom-willen-de-Schotten-zo-graag-van-Engeland-af.dhtml

IPA NG

In de Europa-gezinde landen vieren ze feest.
Militaire strategie is van groot belang voor een land. Het is de oorzaak van leven of dood; het is de weg naar overleven of vernietiging en moet worden onderzocht. --Sun Tzu

bergd

Ik mis in onderstaande 1 belangrijk onderdeel en dat is de Schotse olie en gas winning.

jurrien visser (JuVi op Twitter)

5 Redenen waarom Schotland wel/niet onafhankelijk wordt

En hoe spannend gaat dit worden?

Maurits Hekking: 07-09-2014

Op 18 september staan de Schotten voor een keuze: blijft Schotland onderdeel van het Verenigd Koninkijk (VK) of niet? Door voor- en tegenstanders wordt tussen hoop en vrees uitgekeken naar de uitslag, die naar beide kanten kan uitvallen. In de kroeg gaat het in Schotland over weinig anders en er wordt enorm veel over geschreven en gespeculeerd. Om een beetje overzicht te bieden, zet Maurits Hekking vijf redenen uiteen waarom Schotland wel of juist niet onafhankelijk wordt.

Waarom Schotland wél onafhankelijk wordt

1. Omdat de Schotten zich geen Britten voelen

Net als bijvoorbeeld Basken of Limburgers zijn Schotten veel trotser op hun stukje van het VK, dan op het geheel. Schotten pochen met Adam Smith, met Andy Murray, met Robert Burns. En niet met de Beatles, de koningin of Shakespeare. In hun officieuze volkslied zingen (althans, schreeuwen) Schotten over de veldslag die ze ooit wonnen tegen het trotse leger van de Engelse Koning Edward. De Schotse identiteit laat zich historisch dan ook verklaren vanuit een strijd tegen de Engelse onderdrukking. William Wallace, of Braveheart zoals de meesten hem kennen, een van de leiders de onafhankelijkheidsoorlog die Schotland rond 1300 uitvocht met Engelend, werd recent na dichter Burns nét tweede in een verkiezing voor Grootste Schot. Om de onafhankelijkheidsdrang enigszins te kanaliseren, kreeg Schotland in 1998 een eigen parlement, waardoor de Schotten bepalen over onder andere hun eigen onderwijs en zorg. Doordat ze met deze bevoegdheden radicaal ander beleid voeren dan de Britse regering is het onafhankelijkheidsvuurtje hierdoor echter alleen maar aangewakkerd. Waar de Britse regering collegegeld bijvoorbeeld drastisch verhoogde, gaan Schotten gratis naar de universiteit. Voor veel Schotten is het referendum dan ook hét moment om de verloren strijd van William Wallace via democratische weg alsnog te winnen en zich daarmee te ontdoen van de Engelse tentakels die hun land de verkeerde kant opsturen.

2. Alex Salmond

De leider van de Scottish National Party is een formidabel politicus. In een land waar normaal coalities aan de macht zijn, won zijn partij dankzij een combinatie van Salmonds nuchter nationalisme, een goed track record van de SNP als regeringspartij en de impopulariteit van de traditionele machtspartijen in 2011 onverwachts een absolute meerderheid in het Schots Parlement. Niets stond zijn centrale belofte, een referendum over de onafhankelijkheid van Schotland, meer in de weg. Sinds 2011 is Salmond verder gegroeid in zijn rol. Ondanks zware tegenstand vanuit Londen kreeg hij uiteindelijk zijn referendum. Een compromis om maximale bevoegdheden voor het Schots Parlement als derde optie in het referendum op te nemen, wees hij af. Voor Salmond geen halve maatregelen. En dus kon Salmond de bühne op met een heldere keuze en een aanstekelijke boodschap: 'Scotland's future in Scotland's hands'. Nu de verkiezing dichterbij komt, kruisen Salmond en Alastair Darling, de oud-Minister van Financiën van de Labour-partij die hoofd is van het nee-kamp, regelmatig de degens. Dat doet Salmond uistekend en consensus in de media is dat Salmond het meest recente debat ruim won. En dus komt zijn droom steeds dichterbij.

3. De Yes Campagne

Waar de Better Together campagne van het nee-kamp, gefinancierd door de gevestigde orde, weinig verheffends laat zien, heeft Yes de grassroots van de Schotse maatschappij gemobiliseerd. Obama's erfenis is ook hier zichtbaar. Deur voor deur, buurthuis voor buurthuis, met behulp van een geavanceerde sociale media strategie, worden a-politieke Schotten één voor één over de streep getrokken om bij wijze van uitzondering toch een keer te stemmen in voor wat betreft Yes de belangrijkste stemming in de geschiedenis van hun land is. De campagne wordt grotendeels gecrowdfund en heeft als boegbeelden gewone Schotten die zich met hart en ziel inzetten voor onafhankelijkheid. Hierdoor hebben ze bij veel twijfelende kiezers de gunfactor. Yes is net als Obama de change optie, waardoor de boodschap makkelijker over het voetlicht komt. Yes schetst een toekomstbeeld van Schotland dat zelf beslist over haar oliereserves, dat onafhankelijk van Londen een economische koers kiest en dat haar eigen keuzes maakt over buitenlands beleid en defensie. Veel Schotten zijn gecharmeerd van het idee om met zijn 5 miljoenen in plaats van zijn 63 miljoenen de lijnen uit te zetten en kruisen daarom op 18 september yes aan.

4. Premier David Cameron en zijn partij

Dat de Conservatives, een partij die sinds Thatcher mateloos impopulair is in Schotland, aan de macht is helpt Salmond enorm. De SNP van Salmond is een links-nationalistische partij, die in veel opzichten het tegenovergestelde voorstaat als de zittende macht in Londen. Wat betreft Salmond begrijpen de arrogante en elitaire kostschoolgangers die aan de touwtjes trekken niets van de gemiddelde Schot, die met veel minder moet rondkomen dan de gemiddelde Londenaar, en ook een veel groter beroep doet op de sociale voorzieningen die Cameron maar wat graag wegbezuinigd. Salmond heeft daarentegen in de ogen van Schotten wél geleverd binnen de bevoegdheden die hij heeft als Schots premier. Better Together heeft daarom het politieke klimaat tegen. Ze moeten een impopulaire status quo verdedigen, een veel moeilijker uitgangspunt dan hun tegenstanders. Ze doen dit vooral door Salmonds argumenten in twijfel te trekken en vervolgens angstige beelden te schetsen over een uit elkaar vallende Unie. Better together heeft veel minder ruimte om een eigen insprirend verhaal neer te zetten, en weet daarom steeds minder Schotten te overtuigen.

5. De gordijnbonus

Alhoewel ja stemmen steeds meer salonfähig wordt, blijft er bij een deel van de Schotten een taboe liggen op het platte nationalisme waarop de Schotse onafhankelijkheidscampagne is gebaseerd. Het kan dus zijn dat er een verschil zit tussen de reactie die Schotten geven aan een peiler en het hokje dat ze rood kleuren op 18 september. Deze gordijnbonus zou het ja-kamp nog wel eens over de streep kunnen trekken.

Waarom Schotland toch niet onafhankelijk wordt

1. Schotten worden niet onderdrukt

Vaak is de oorsprong van een onafhankelijkheidsstrijd gelegen in onderdrukking van een bezettende macht. In Schotland is echter geenszins sprake van een juk. Het klopt dat de zittende macht in Londen geen afspiegeling is van het Schotse stemgedrag (slechts één Conservative parlementslid is in een Schots kiesdistrict gekozen) en dat het beleid dat gevoerd wordt op weinig steun kan rekenen in Schotland, maar dat is het geval in iedere democratie. Voor zover Schotten al anders behandeld worden is het in positieve zin. In tegenstelling tot Engelsen hebben ze hun eigen parlement. Van institutionele discriminatie is ook geen sprake. Sterker nog, Schotten nemen opvallend vaak prominente plekken in binnen de Britse politieke elite. De voorganger van Cameron als Britse premier, Gordon Brown, schopte het als Schot zelfs tot het premierschap. Daarnaast worden mensen als Andy Murray, Alex Ferguson en Ewan McGregor door heel het VK geliefd. Voor veel Schotten heeft de onafhankelijkheidsdiscussie dan ook een hoog calimerogehalte.

2. Onafhankelijkheid heeft een stevig prijskaartje

Een onafhankelijk Schotland is een romantisch idee dat in de koude realiteit van de economie de Schotten geenszins zal helpen. Alhoewel de twee kampen bekvechten over de precieze verhouding, staat het als een paal boven water dat Schotland onder aan de streep meer belastinggeld binnenkrijgt vanuit Londen dan dat het eraan betaalt. Het is dus maar de vraag of een onafhankelijk Schotland de genereuze sociale voorzieningen die Salmond zo populair hebben gemaakt vol kan houden als het moet bezuinigen om de staatskas op orde te houden. Een optie zou zijn om de belasting voor bedrijven te verlagen, naar Iers voorbeeld, maar het is zeer de vraag of de gemiddelde Schot hiermee op korte termijn iets opschiet. Hoe dan ook wordt de Londense geldkraan bij onafhankelijkheid stevig dichtgedraaid.

3. De gevestigde partijen willen het niet

Dat Schotland niet zelfstandig moet worden heeft de drie grootste politieke partijen van het VK in een onwennige coalitie verenigd. De Conservatives willen het om ideologische redenen niet. De partij heeft een nationalistische traditie en kijkt met trots terug op de koloniale hoogtijdagen toen de zon nooit onder ging in het Britse Rijk. Het einde van de Unie door een Schotse afscheiding zou voor de Conservatives een dramatische apotheose betekenen van de afnemende invloed van het VK in de wereld. Voor Labour en de Liberal Democrats, de andere grote partijen, zou een onafhankelijk Schotland electoraal desastreus zijn, omdat een groot deel van hun achterbannen zich ten noorden van de grens bevindt. Zonder Schotse stemmen zouden de Conservatives zelfs een absolute meerderheid halen in Westminster. Bij elkaar opgetelt haalden deze drie partijen in 2010 in Schotland meer dan driekwart van de stemmen en ze zetten dan ook gezamenlijk hun omvangrijke communicatie- en fundraisemachines in werking om hun Schotse kiezers te overtuigen nee te stemmen.

4. De pond

Een onafhankelijk Schotland zou niet vanzelfsprekend de pond kunnen behouden. Uiteraard is dit oplosbaar: een soort van muntunie met de rest van het VK zou voor de hand liggen. Dit kost echter tijd en geld en veel MKB'ers zitten niet te wachten op de onzekerheid die hiermee gepaard gaat. Ook op andere gebieden, zoals het lidmaatschap van de EU en de NAVO, komt Schotland in een juridisch grijs gebied terecht als het voor onafhankelijkheid kiest. Belangrijke spelers binnen deze organisaties zullen een herintreding van Schotland zeker niet vergemakkelijken. Spanje, bijvoorbeeld, wat als de dood is dat Catalanen en Basken het Schotse voorbeeld volgen, zou er alles aan willen doen om geen legitimiteit te geven aan een onafhankelijk Schotland. En een hernieuwd lidmaatschap van NAVO zou Schotland een half miljard kosten.

5. Omdat Nate Silver het zegt

Nate Silver, de nerdy Amerikaanse pollster heeft gezegd dat het nee-kamp gaat winnen. En Nate Silver heeft altijd gelijk. De bookmakers zijn het met Silver eens.

Dus, ja of nee?

Het verhaal is dus genuanceerd en complex, maar de essentie is simpel, heel simpel. Tot de 18e wordt er 24 uur per dag campagne gevoerd, en het zou zomaar kunnen zijn dat de laatste dagen doorslaggevend zijn. Een echt goede voorspelling is daarom moeilijk, maar als ik mijn geld erop moest inzetten, zou ik zeggen dat het nee-kamp wint met 52 procent van de stemmen. Maar ik zou mijn hypotheek er niet op wagen.

Maurits Hekking werkt in het dagelijks leven voor De Groene Zaak. In het verleden werkte hij in de Britse politiek. Sindsdien is hij verslingerd aan de Britse politiek en overtuigd anglofiel.

http://nieuws.thepostonline.nl/2014/09/07/5-redenen-waarom-schotland-welniet-onafhankelijk-wordt/