Veteraan met trauma in cel

Gestart door Elzenga, 28/09/2009 | 10:20 uur

Gozo

Citaat van: boekje_pienter op 28/09/2009 | 20:21 uur
Citaat van: Gozo op 28/09/2009 | 19:12 uur
Blijkens het krantenbericht ging het erom dat de man iets van de advocaat wilde (de zaak winnen) op straffe van een bomaanslag.
Dat is iets anders dan wanneer de advocaat een voornemen wordt toevertrouwd.

Niet mee eens. Ik citeer: nadat H. die dag in een telefoongesprek met zijn raadsman had gedreigd om een bomaanslag op het ministerie van Defensie te plegen als zijn zaak niet naar tevredenheid zou worden afgehandeld

CitaatBovendien: dat handboek is wellicht een leidraad, maar de geldende regelgeving is er duidelijk over.
??? Vertel?

Hoezo vertel? Lees mijn citaat over de regelgeving dan een paar postings eerder.

Nikehercules

Citaat van: Tanker op 28/09/2009 | 21:45 uur
Als hij het echt als een grapje bedoelt heeft, dan is hij flink genaaid door zijn advocaat.

En die beroept zich in deze op zijn beroepsgeheim, maar lapt wel zijn client er bij.

Rare wereld leven we toch, in Nederland worden vetranen steeds vaker in de media weggezet als een stel lunatics die extreem geweldadig zijn....

Ik vind dat hier onterecht de sfeer word gecreëerd alsof dit weer de zoveelste keer is dat er een (ex)militair genaaid word.
Ik vraag me af, als het één of andere imam de bedreiging had geuit en zijn advocaat dit aan de grote klok had gehangen of deze mensen dan net zo hadden gereageerd.

Ja en ook ik erger me eraan dat idd in sommige gevallen veteranen als psycho's weggezet worden maar ik vind dat dit daar helemaal los van staat.
Het geval is dat er iemand aan zijn advocaat te kennen heeft gegeven wanneer er zich een bepaalde situatie voor zou doen hij een aanslag zou plegen, dit met mogelijk veel doden en gewonden tot gevolg.
De advocaat heeft dit kennelijk serieus genoeg bevonden en is hier mee naar de politie gestapt.

boekje_pienter

Citaat van: Elzenga op 28/09/2009 | 22:21 uur
Het is een soort collectieve schaamte. We weten het, maar eigenlijk mag niemand het weten. Jammer, want vaak is de onderkenning, dat ook andere met dezelfde soort problemen rondlopen, de eerste stap op weg naar herstel. Want vaak pas het moment dat iemand zijn ziek zijn of probleem voor zichzelf onderkend.

Beter kan ik het niet verwoorden! Dank :big-smile:

Elzenga

#16
Citaat van: boekje_pienter op 28/09/2009 | 21:56 uur
Helaas, maar ook 'logisch' vanuit het perspectief van de toeschouwer. Er is nl. meestal geen zichtbaar verband (letterlijk en figuurlijk). Zie je iemand met z'n been in het gips, dan weet je dat ie een aandoening heeft en dat ie na een x-aantal weken uit het gips gaat, revalideert en weer vrolijk meehuppelt. Zie je iemand met een probleem 'tussen z'n oren', dan......................... precies: je ziet het niet...
klopt...alleen het gekke is...dat vrijwel iedereen of zelf psychische problemen heeft (gehad) of in eigen familie of vriendenkring wel iemand kent met deze problemen en daar in meer of mindere mate bij betrokken is. Het is een soort collectieve schaamte. We weten het, maar eigenlijk mag niemand het weten. Jammer, want vaak is de onderkenning, dat ook andere met dezelfde soort problemen rondlopen, de eerste stap op weg naar herstel. Want vaak pas het moment dat iemand zijn ziek zijn of probleem voor zichzelf onderkend. Dit taboe enigszins doorbreken zou dus erg helpen. Zij het dat de hulpverlening de huidige hulpvraag al niet aan kan.   

boekje_pienter

Citaat van: Elzenga op 28/09/2009 | 21:50 uur
Helaas is de graad van acceptatie die je bij veel fysieke ziekten ziet op dit vlak nog niet zo groot.

Helaas, maar ook 'logisch' vanuit het perspectief van de toeschouwer. Er is nl. meestal geen zichtbaar verband (letterlijk en figuurlijk). Zie je iemand met z'n been in het gips, dan weet je dat ie een aandoening heeft en dat ie na een x-aantal weken uit het gips gaat, revalideert en weer vrolijk meehuppelt. Zie je iemand met een probleem 'tussen z'n oren', dan......................... precies: je ziet het niet...

boekje_pienter

Citaat van: Tanker op 28/09/2009 | 21:45 uur
Als hij het echt als een grapje bedoelt heeft, dan is hij flink genaaid door zijn advocaat.

Ik vraag me dan af: Was het een grapje? Klonk het als een grapje? Had hij de non-verbale communicatie van iemand die een grapje maakt?

Citaat[...] in Nederland worden veteranen steeds vaker in de media weggezet als een stel lunatics die extreem geweldadig zijn...

Ben het helemaal met je eens. Maar voor de pers geldt: een afwijking van het normale, dat is pas nieuws! M.a.w. elk exces of anderszins mediageniek incident met (oud-)militairen is rijp voor een scoop op de voorpagina >:(

Elzenga

Citaat van: Tanker op 28/09/2009 | 21:45 uur
Rare wereld leven we toch, in Nederland worden vetranen steeds vaker in de media weggezet als een stel lunatics die extreem geweldadig zijn....
Dat is een probleem dat mensen met psychische problemen sowieso hebben.. want in de geprojecteerde ideale en gelukkige wereld past dat vaak niet...vandaar ook dat veel mensen met die problemen die verbergen uit schaamte en zodat niemand het maar ziet. Helaas is de graad van acceptatie die je bij veel fysieke ziekten ziet op dit vlak nog niet zo groot. Hoewel er verbetering zichtbaar is. Tja, wat wil je, als bijna een miljoen mensen anti-depressiva slikken in Nederland.

Tanker

Als hij het echt als een grapje bedoelt heeft, dan is hij flink genaaid door zijn advocaat.

En die beroept zich in deze op zijn beroepsgeheim, maar lapt wel zijn client er bij.

Rare wereld leven we toch, in Nederland worden vetranen steeds vaker in de media weggezet als een stel lunatics die extreem geweldadig zijn....

boekje_pienter

Citaat van: Miss op 28/09/2009 | 20:55 uur
Het is niet goed te praten maar ik begrijp best dat die man wanhopig was. Sinds mijn vriend terug is uit Bosnie is hij ook niet meer hetzelfde, hij kan ineens raar reageren op situaties en ik denk dat dat bij deze man ook is gebeurd. Het was gewoon zijn laatste middel om hulp te krijgen als ik het zo lees.

Militair advies: "Er zijn altijd duizend redenen te bedenken om iets niet te doen, maar je hebt maar één reden nodig om iets wél te doen." Het is nooit te laat om alsnog professionele hulp te zoeken: been there, done that :'(

Miss

Het is niet goed te praten maar ik begrijp best dat die man wanhopig was. Sinds mijn vriend terug is uit Bosnie is hij ook niet meer hetzelfde, hij kan ineens raar reageren op situaties en ik denk dat dat bij deze man ook is gebeurd. Het was gewoon zijn laatste middel om hulp te krijgen als ik het zo lees.

boekje_pienter

Citaat van: Gozo op 28/09/2009 | 19:12 uur
Blijkens het krantenbericht ging het erom dat de man iets van de advocaat wilde (de zaak winnen) op straffe van een bomaanslag.
Dat is iets anders dan wanneer de advocaat een voornemen wordt toevertrouwd.

Niet mee eens. Ik citeer: nadat H. die dag in een telefoongesprek met zijn raadsman had gedreigd om een bomaanslag op het ministerie van Defensie te plegen als zijn zaak niet naar tevredenheid zou worden afgehandeld

CitaatBovendien: dat handboek is wellicht een leidraad, maar de geldende regelgeving is er duidelijk over.
??? Vertel?

Gozo

Citaat van: boekje_pienter op 28/09/2009 | 13:44 uur
Citaat van: Kapitein Rob op 28/09/2009 | 13:15 uur
Ik heb er geen verstand van, maar vraag me wel af hoe de reacties zouden zijn als de advocaat zijn mond gehouden had en er wel een aanslag had plaatsgevonden...

Aangezien ik er ook geen verstand van heb, ben ik maar ff gaan googelen:

"Als het gaat om een cliënt die zijn advocaat toevertrouwt het voornemen te hebben een bepaald strafbaar feit te plegen, ligt het genuanceerder. Zeker als een advocaat op die manier op de hoogte komt van een levensbedreigende situatie, die nog kan worden voorkomen, bestaat vrijwel consensus over het feit dat de advocaat zijn geheimhoudingsplicht mag doorbreken en mag spreken. In die zin is de geheimhoudingsplicht van de advocaat niet absoluut. Waar de grens ligt wanneer een advocaat wel of niet mag (of moet) spreken, staat nog ter discussie."

Bron:  'Beroepsgeheim en verschoningsrecht: Handboek voor de advocaat, medisch hulp-verlener, notaris en geestelijke' (2008).


Blijkens het krantenbericht ging het erom dat de man iets van de advocaat wilde (de zaak winnen) op straffe van een bomaanslag.
Dat is iets anders dan wanneer de advocaat een voornemen wordt toevertrouwd.

Bovendien: dat handboek is wellicht een leidraad, maar de geldende regelgeving is er duidelijk over.

boekje_pienter

Citaat van: Kapitein Rob op 28/09/2009 | 13:15 uur
Ik heb er geen verstand van, maar vraag me wel af hoe de reacties zouden zijn als de advocaat zijn mond gehouden had en er wel een aanslag had plaatsgevonden...

Aangezien ik er ook geen verstand van heb, ben ik maar ff gaan googelen:

"Als het gaat om een cliënt die zijn advocaat toevertrouwt het voornemen te hebben een bepaald strafbaar feit te plegen, ligt het genuanceerder. Zeker als een advocaat op die manier op de hoogte komt van een levensbedreigende situatie, die nog kan worden voorkomen, bestaat vrijwel consensus over het feit dat de advocaat zijn geheimhoudingsplicht mag doorbreken en mag spreken. In die zin is de geheimhoudingsplicht van de advocaat niet absoluut. Waar de grens ligt wanneer een advocaat wel of niet mag (of moet) spreken, staat nog ter discussie."

Bron:  'Beroepsgeheim en verschoningsrecht: Handboek voor de advocaat, medisch hulp-verlener, notaris en geestelijke' (2008).

KapiteinRob

Ik heb er geen verstand van, maar vraag me wel af hoe de reacties zouden zijn als de advocaat zijn mond gehouden had en er wel een aanslag had plaatsgevonden......

Gozo

Citaat van: Nikehercules op 28/09/2009 | 10:59 uur
Citaat van: Gozo op 28/09/2009 | 10:41 uur
De Vos is geen gedragsdeskundige, maar staat wel iemand bij met een trauma. Als dat bekend is, is de veteraan toch eerder gebaat bij hulp in plaats van bij een strafrechtelijk traject. Eens dus met Van der Biezen.

Ik ben het met je eens dat de veteraan eerder gebaat is bij hulp ipv een strafrechtelijk project, maar het zijn niet zomaar uitspraken die de beste man gedaan heeft.
Ik denk dat het voor ons lastig is om hier over te oordelen, we weten tenslotte niet in welke context en op wat voor manier hij het dreigement uitgesproken heeft.
Maar als de advocaat redelijkerwijs aan kon nemen dat de mogelijkheid bestond dat hij het echt meende vind ik dat de advocaat goed gehandeld heeft.
Maar het blijft, vooral voor de veteraan, een erg trieste zaak natuurlijk...

De geheimhoudingsplicht van de advocatuur zéér ruim moet worden uitgelegd. De regelgeving geeft zelf zeer weinig ruimte.
Redelijkerwijs aan kon nemen, is daarom juist volstrekt onvoldoende om de geheimhoudingsplicht te doorbreken, nota bene aan de politie.

Gedragsregels 1992
Regel 6 (regel 9 en 10 oud)

1. De advocaat is verplicht tot geheimhouding; hij dient te zwijgen over bijzonderheden van door hem behandelde zaken, de persoon van zijn cliënt en de aard en omvang van diens belangen.
2. Indien een juiste uitvoering van de hem opgedragen taak naar zijn oordeel een gebruik maken van zijn verkregen kennis naar buiten eist, staat dat de advocaat vrij, voor zover de cliënt daartegen geen bezwaar heeft en voor zover dit in overeenstemming is met een goede beroepsuitoefening.
3. De advocaat legt zijn medewerkers en personeel de inachtneming van een gelijke geheimhouding op.
4. De geheimhoudingsplicht duurt voort na de beëindiging van de relatie met de cliënt.
5. Indien de advocaat aan een wederpartij vertrouwelijkheid heeft toegezegd of deze vertrouwelijkheid voortvloeit uit de aard van zijn relatie met een derde, zal de advocaat deze vertrouwelijkheid ook jegens zijn cliënt in acht nemen.

Toelichting op regel 6 (regel 9 en 10 oud)
De bij de wet geregelde zwijgplicht en het wettelijke verschoningsrecht van de advocaat strekken zich alleen uit tot datgene wat de cliënt de advocaat heeft toevertrouwd, daaronder begrepen hetgeen hem ter kennis kwam tijdens (schikkings)onderhandelingen. Dat wordt slechts anders als is komen vast te staan dat die onderhandelingen tot overeenstemming hebben geleid. Alleen in dat geval is er geen zwijgplicht.
Met het oog op een goede beroepsuitoefening is het gewenst dat de geheimhoudingsplicht van de advocaat zich verder uitstrekt.
In het eerste lid van het nieuwe artikel staat de algemene norm van het beroepsgeheim, d.w.z. de geheimhoudingsplicht in enge zin en `geroddel´. Het gaat om alle kennis omtrent zijn cliënt, hoe ook verkregen: van de cliënt, van derden, vertrouwelijk of niet.
De behandeling van een zaak eist natuurlijk veelvuldig, dat de advocaat zijn kennis omtrent de cliënt wel naar buiten brengt. In het tweede lid is geformuleerd dat de advocaat dit mag doen, voor zover de cliënt daartegen geen bezwaar heeft.
Cliënten ontslaan advocaten zo nu en dan van hun geheimhoudingsplicht. De advocaat behoudt niettemin een eigen verantwoordelijkheid. Dit wordt in het tweede lid tot uitdrukking gebracht in het begrip goede beroepsuitoefening.
Er is geen aanleiding de advocaat te verplichten mededelingen van derden te verzwijgen tegenover zijn cliënt, ook niet wanneer het gaat om mededelingen over zijn cliënt. Dit is alleen anders als de vertrouwelijkheid rechtstreeks voortvloeit uit de aard van de relatie van de advocaat met een derde, bijvoorbeeld een andere cliënt, of als de advocaat vertrouwelijkheid heeft toegezegd. De advocaat doet er in het algemeen niet verstandig aan dergelijke toezeggingen te doen.

KapiteinRob

Citaat van: Telegraaf op 28/09/2009 | 10:20 uur
H. was in 1993 en 1994 gelegerd in Bosnië. Volgens Moorlag werd hij daar een week door de Serviërs gegijzeld

Volkskrant 16 april 1994:

De ongerustheid groeit bij het ministerie van Defensie nu het aantal in gijzeling genomen Nederlanders in oost-Bosnië is opgelopen tot vijf. Ze behoren tot een totaal van 53 VN-militairen die als represaillemaatregel voor de VN-beschietingen van afgelopen zondag door de Serviërs worden vastgehouden. Met ongeveer twintig van de gegijzelden is gisteren vergeefs geprobeerd radiocontact te leggen.

De namen van drie van de vijf zijn bekend: de al sinds maandag vermiste majoor Van Baal, ritmeester Van Zanten en luchtmacht-kapitein Bennema. De identiteit van de andere twee wilde Defensie gisteravond niet vrijgeven. De namen van de eerste drie zijn volgens een Defensiewoordvoerder door bronnen in Bosnië of door familie naar buiten gebracht.

De twee waarnemers hebben zich twaalf uur lang niet per radio gemeld, en dat kan volgens Defensie op twee omstandigheden duiden: ze zijn door de Serviërs meegenomen of ze zitten vast in hun huis en kunnen niet bij hun apparatuur. Het betreft twee kapiteins die in de buurt van Sarajevo gestationeerd zijn.


Ik weet natuurlijk niet of er nog meer Nederlanders in die periode (eind 1993-begin 1994) gegijzeld waren, maar in bovenstaande quote was Wilfred H. in ieder geval niet een van de gegijzelden......

Nikehercules

Citaat van: Gozo op 28/09/2009 | 10:41 uur
De Vos is geen gedragsdeskundige, maar staat wel iemand bij met een trauma. Als dat bekend is, is de veteraan toch eerder gebaat bij hulp in plaats van bij een strafrechtelijk traject. Eens dus met Van der Biezen.

Ik ben het met je eens dat de veteraan eerder gebaat is bij hulp ipv een strafrechtelijk project, maar het zijn niet zomaar uitspraken die de beste man gedaan heeft.
Ik denk dat het voor ons lastig is om hier over te oordelen, we weten tenslotte niet in welke context en op wat voor manier hij het dreigement uitgesproken heeft.
Maar als de advocaat redelijkerwijs aan kon nemen dat de mogelijkheid bestond dat hij het echt meende vind ik dat de advocaat goed gehandeld heeft.
Maar het blijft, vooral voor de veteraan, een erg trieste zaak natuurlijk...

Gozo

De Vos is geen gedragsdeskundige, maar staat wel iemand bij met een trauma. Als dat bekend is, is de veteraan toch eerder gebaat bij hulp in plaats van bij een strafrechtelijk traject. Eens dus met Van der Biezen.

Elzenga

#1
Veteraan met trauma in cel
door Jolande van der Graaf
LEEUWARDEN -  Een getraumatiseerde Bosnië-veteraan blijkt afgelopen voorjaar door toedoen van zijn eigen advocaat door een zwaar bewapend arrestatieteam te zijn opgepakt en in de cel te zijn beland.

Letselschadeadvocaat C. de Vos die oud-militair Wilfred H. (37) destijds via de Palsgroep bijstond in een procedure om een schadeclaim van Defensie, gaf de veteraan op 19 mei bij de politie aan. Dit nadat H. die dag in een telefoongesprek met zijn raadsman had gedreigd om een bomaanslag op het ministerie van Defensie te plegen als zijn zaak niet naar tevredenheid zou worden afgehandeld.

De Vos belde daarop de politie. Nog diezelfde avond vielen een arrestatieteam en de Explosieven Opruimingsdienst Defensie de woning van de ex-militair in Leeuwarden binnen en werd de man geboeid en geblinddoekt afgevoerd. In het huis van H. werden geen wapens of explosieven gevonden. De veteraan zit nog altijd in voorarrest en moet dinsdag voor de rechter verschijnen op verdenking van dreigen met een terroristisch misdrijf.

Schandalig

De Bossche strafrechtadvocaat Arthur van der Biezen, die de opgepakte oud-militair nu bijstaat, noemt het handelen van de letselschadeadvocaat schandalig. "De Vos lapt zijn eigen cliënt erbij terwijl hij weet dat de man een oorlogstrauma heeft. Die advocaat had niet de politie, maar de crisishulpverlening moeten bellen."

Wilfred H. zelf noemt zijn actie erg dom en spreekt van een wanhoopsdaad. "Ik had nooit de intentie om echt iets te doen, ik had zelfs geen stukje vuurwerk in huis. Ik wilde dat ik eindelijk serieus werd genomen en dat Defensie inziet dat zij haar zorgplicht naar mij en andere veteranen verzaakt." Letselschadeadvocaat De Vos wil niets kwijt. "Vanwege mijn beroepsgeheim kan ik geen commentaar geven."

H. was in 1993 en 1994 gelegerd in Bosnië. Volgens Moorlag werd hij daar een week door de Serviërs gegijzeld en was hij getuige van gruwelijke oorlogsmisdrijven. "Hij kreeg wapens tegen het hoofd gezet, moest toekijken hoe een moeder en haar kind werden geëxecuteerd en zag verder onder meer hoe een militaire colonne een jongetje doodreed en niet stopte." De ouders van H. zeggen dat hun zoon psychisch ziek terugkwam.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/4938221/__Veteraan_met_trauma_in_cel__.html?p=19,3