Internationale ontwikkelingen maritiem

[Harald]

Ik kwam dit artikel nog tegen, alwel ruim een jaar oud, maar toch !
Eigenlijk nooit zo wat over gehoord, dat er problemen waren/zijn.

$45bn Hunter-class frigates 'slow, unsafe': Defence

Australia's new Hunter-class frigates will be 'substantially' slower, have a shorter range than intended, and could be vulnerable to detection, a classified Defence Department report reveals.

Australia's new $45bn Hunter-class frigates will be "substantially" slower, have a shorter range than originally intended, and could be vulnerable to detection by enemy vessels, a classified Defence Department report reveals.

The Defence "Engineering Team Assessment" of the frigates program, undertaken last November, warns the ships could also be less safe for crews, with the potential for sailors to become trapped below deck by floodwaters in "credible damage conditions".

The 36-page report sets out an array of serious problems with the "immature" British design, which is being substantially modified to meet Australian requirements, and warns that the government's contract with shipbuilder BAE Systems provides "very limited means ... to influence contractor performance".

BAE won the contract in 2018 to build nine anti-submarine �frigates in Adelaide to replace the Anzac-class fleet, with the first ship due to enter service in 2033.

The company claimed its design was the most advanced and stealthy on offer. But unlike its competitors, Spain's Navantia and Italy's Fincantieri, BAE's design was an unproven one.

Taxpayers could now face a drawn-out design and construction process – with escalating costs and delays – like those that dogged other recent Defence projects �including the recently dumped French submarine program.

The report, seen by The Australian, is scathing in its criticism of the British contractor, which will be responsible for building the nation's nuclear submarines if Australia goes with the UK's �Astute-class boat.

It blasts slow feedback and "confusing and incoherent" provision of data by BAE, and says the company's design process "does not adhere to normal system engineering practice".

The report says Australian �defence companies are being passed over, with BAE claiming local �industry content requirements are "a complicating factor for system design maturity".

The document, marked "sensitive", warns that the inclusion of a US combat system and �Australian-designed CEAFAR2 radar have pushed the ships' "space, weight, power and cooling margins" to their limits, posing "significant potential risk".

The proposed ships are now "substantially heavier" than BAE's original Type-26 frigate �design, which has also faced �delays and design headaches, �requiring a modified hull to �accommodate the additional weight and design changes.

The report warns that the changes have caused serious �design issues that have cascaded through the program, driving up electrical power consumption with "a negative impact on speed and range", and causing problems with the cooling of the vessel's combat system.

"The overall power demand of the Hunter-class frigate still �exceeds its �generating capacity ... and is exacerbated in tropical and antarctic environmental conditions," it says. "Vessel maximum speed at start of life will be substantially lower than comparable RAN surface combatants.".

The report adds that the �heavier-than-anticipated ship will face "increased fuel consumption and running costs, particularly in the 17-18 knots range".

The shortfall in the vessel's available power will force �commanders to decide whether to "prioritise power allocation to �either the CEAFAR2 Radar or the propulsion system depending on the ship's operational requirements", the authors warn.

The "System Design Review Exit" report says the ship's mast design could increase its radar cross-section, and the �additional thrust required from its propellers could breach the contract's "underwater radiated noise" requirements, making the vessels more vulnerable to the submarines they are supposed to hunt.

The Defence engineering team says it has "low confidence" that the vessels will meet Royal Australian Navy weight-margin standards, leaving the first three ships potentially "unable to respond to technological surprise with future capability upgrades".

It also warns that the new �design of the ship's topside mast is so immature that there is a risk it could destabilise the vessel "past the point where a feasible ship design is possible".

The modified design's �additional displacement and draught have called into question previous assessments – based on the Type-26 – of its seakeeping performance. The need to fit in additional power and cooling equipment is reportedly degrading "the overall liveability of the ship's habitable space", while the document warns of design compromises in the provision of fixed firefighting systems.

Last July, Defence Minister Peter Dutton approved a delay in commencement of construction on the first boat, from December 2022 to June 2024, but the report says this deadline is now tight.

It warns more schedule delays are expected, and there is a "very high risk" that increasing supply chain costs will "threaten project viability".

BAE Systems is relying on its global supply chain, minimising risks associated with using unfamiliar Australian suppliers that would otherwise fall to the company, the report says.

The report predated the recent replacement of BAE Systems Australia chief executive Gabby Costigan, who will head the company's global business development, by former chief technology officer Ben Hudson.

A Defence spokeswoman said the document was an internal management tool that provided a snapshot of program risks at a point in time, and solutions to the problems were "well underway".

Chief of Navy Mike Noonan said he was "absolutely confident" that the Hunter-class frigates would be "a world-leading warship with state-of-the-art anti-submarine capabilities".

Australian Strategic Policy Institute executive director Peter Jennings said the government should call "time out" on the program to ask "is this the right way to go?" He said Defence was "losing the confidence of government" because "it just doesn't seem to be able to deliver".

Australian Industry and Defence Network chief executive Brent Clark said delays in the Hunter-class program left BAE without a reasonable excuse to prioritise its foreign supply chain over Australian companies.

"Given our current strategic environment, the Australian government should be ensuring that an Australian capability is created by this and other defence programs," Mr Clark said.

Under the revised timetable, the first ship will not be completed until 2031 and will enter service in 2033. The final frigate is scheduled to enter service in 2044.

https://www.theaustralian.com.au/subscribe/news/1/?sourceCode=TAWEB_WRE170_a_GGL&dest=https%3A%2F%2Fwww.theaustralian.com.au%2Fnation%2Fdefence%2F45bn-hunterclass-frigates-slow-unsafe-defence%2Fnews-story%2F8e7567f0379079f2b1bf4c0a6bb0b989&memtype=anonymous&mode=premium&v21=GROUPA-Segment-2-NOSCORE&V21spcbehaviour=append

[Benji87]

Alsnog niet te vergelijken met HongKong. En ik geloof dat Taiwan is af te sluitenz maar ik denk dat het vrijwel niet mogelijk is voor China het te veroveren zonder daar een te grote prijs voor te betalen.

Alles wat de Amerikanen kunnen en doen heeft een legacy als basis, een aantal lessen waarop nog steeds wordt geteerd. Chinezen hebben dat niet en Taiwan vecht wel.

Ik heb het woord hong Kong ook nergens genoemd

[Huzaar1]

Dat laatste ben ik met je eens. Je ziet een duidelijke inhaal slag ontstaan met mbt de Chinese slagkracht. Maar Amerikanen zijn ook niet dom en liggen zeker niet te slapen. Dat hebben ze misschien even gedaan door de oorlogen in Irak en Afghanistan maar het is nu volle focus op een oorlog in de pacific. En als mijn geld in moet zetten op wie die wint dan is dat duidelijk Amerika. Ze zijn groter, technologisch verder en worden bijgestaan door betrouwbaardere bondgenoten dan die van China.

Het tactische probleem van Taiwan is dat ze een eiland zijn en geeneens een groot eiland maar een eiland ter grootte van iets meer dan België. Je zou ze bij wijzen van gewoon kunnen afsluiten van de wereld door middel van een maritieme blokkade. Ga je dan als Amerika zijnde over tot de aanval of ga je proberen te deëscaleren ?

Alsnog niet te vergelijken met HongKong. En ik geloof dat Taiwan is af te sluitenz maar ik denk dat het vrijwel niet mogelijk is voor China het te veroveren zonder daar een te grote prijs voor te betalen.

Alles wat de Amerikanen kunnen en doen heeft een legacy als basis, een aantal lessen waarop nog steeds wordt geteerd. Chinezen hebben dat niet en Taiwan vecht wel.

[Benji87]

Als de Chinezen op de kust van Californië willen landen is het wel een ander verhaal. Maar als je het over een Taiwan scenario hebt zijn ze qua middelen goed voorzien om de Amerikanen (en bondgenoten) een hele slechte tijd te geven.

Bedenk dat die gasten 20 jaar terug vooral Mig 21s in dienst hadden, en nu 200+ J20 hebben geproduceerd.

Het gaat om de trend, en die is (voor ons) echt niet goed.

Dat laatste ben ik met je eens. Je ziet een duidelijke inhaal slag ontstaan met mbt de Chinese slagkracht. Maar Amerikanen zijn ook niet dom en liggen zeker niet te slapen. Dat hebben ze misschien even gedaan door de oorlogen in Irak en Afghanistan maar het is nu volle focus op een oorlog in de pacific. En als mijn geld in moet zetten op wie die wint dan is dat duidelijk Amerika. Ze zijn groter, technologisch verder en worden bijgestaan door betrouwbaardere bondgenoten dan die van China.

En de Taiwanezen zijn gek zeker. Ik denk dat die lui nogal wat innovaties hebben toegepast in hun verdediging waar nul komma nul van bekend is. Ze lopen daar voorop met zo ongeveer alles als het aankomt op systemen en toepassingen. Singapore, Korea, Japan is allemaal dichtbij. Maar je hebt gelijk, het is een negatieve trend.

Het tactische probleem van Taiwan is dat ze een eiland zijn en geeneens een groot eiland maar een eiland ter grootte van iets meer dan België. Je zou ze bij wijzen van gewoon kunnen afsluiten van de wereld door middel van een maritieme blokkade. Ga je dan als Amerika zijnde over tot de aanval of ga je proberen te deëscaleren ?

[Huzaar1]

Taiwan gaan ze zeker zonder slag of stoot innemen, net zoals Hong Kong. Men heeft de tijd, in tegenstelling tot westerlingen, denken de Chinezen in eeuwen, korte termijn denken doen ze niet aan.

Hong kong en taiwan vergelijken is appels en waterfietsen vergelijken.
Alsof ze in Taiwan dom zijn, lui lopen op alles voor. Ben er in 2017 geweest, ze snappen daar echt wel wat er aan de hand is.

[Huzaar1]

Als de Chinezen op de kust van Californië willen landen is het wel een ander verhaal. Maar als je het over een Taiwan scenario hebt zijn ze qua middelen goed voorzien om de Amerikanen (en bondgenoten) een hele slechte tijd te geven.

Bedenk dat die gasten 20 jaar terug vooral Mig 21s in dienst hadden, en nu 200+ J20 hebben geproduceerd.

Het gaat om de trend, en die is (voor ons) echt niet goed.

En de Taiwanezen zijn gek zeker. Ik denk dat die lui nogal wat innovaties hebben toegepast in hun verdediging waar nul komma nul van bekend is. Ze lopen daar voorop met zo ongeveer alles als het aankomt op systemen en toepassingen. Singapore, Korea, Japan is allemaal dichtbij. Maar je hebt gelijk, het is een negatieve trend.

[Benji87]

Hong-Kong is natuurlijk makelijk gelopen...
De overdracht van de Britten stond vast. De datum ook.
Dat de Chinezen zich daarna niet aan de overkomsten gehouden hebben, is niet hun probleem.
Dat men daar van de democratisch bestuurde maatschappij naar de huidige overgestapt is, is vrijwel zonder slag of stoot gebeurd.
In Taiwan zal dat een pak moeilijker zijn.

Amerika en Taiwan hebben ooit war games gedaan en de resultaten waren niet mals. Het is volgens mij ook de reden waarom Amerika geen hoogwaardige technologische wapens zoals de F35 wil leveren.

Maae losstaand daarvan zou ik in directe confrontatie tussen de US Navy en de Chinese marine mijn geld altijd op de Amerikanen. huzaar1 heeft het alleen over ervaring maar op basis van brute kracht is de VS nog wel een aantal maatjes te groot voor China. De Amerikaanse marine heeft misschien minder schepen op papier maar de Chinese marine bestaat voor meer dan de helft uit schepen bedoelt voor kustverdediging en raket bootjes met ongeleide raketten. Wat feitjes:

- De yanks hun marine is qua waterverplaatsing groter dan de 10 landen onder hun gecombineerd en daar zit China bij. 
- Ze hebben een 3 op 1 voordeel tov China op het gebied van VLS capaciteit en deze reload functie hebben de Chinezen nog niet.
- amerika heeft 12 van de meest moderne super carriers die 85 vliegtuigen elk hebben. China heeft er 2 waarvan eentje 45 vliegtuigen kan handelen en een 3e in aanbouw. Allen diesel aangedreven en niet nucleair zoals die van de VS.
- de onderzee vloot van de US bestaat uit 67 nucleair aangedreven subs. China heeft er slechts 12 die nucleair aangedreven zijn. Het gros bestaat uit diesel elektrische duikboten die meer geschikt zijn voor kustverdediging
- China heeft (nog) geen 5e generatie vliegtuig voor haar carriers. Amerika heeft er 275 en nog eens 165 in opdracht.

China heeft een formidabele inhaalslag gemaakt de afgelopen jaren maar de Amerikaanse marine is zo belachelijk groot dat de Chinezen nog lichtjaren achterliggen. De Chinezen hebben alleen het voordeel van een thuis wedstrijd spelen maar daartegenover staat dat de Amerikanen met Japan, Australië, zuid Korea, de Filipijnen en nieuw Zeeland (in mindere maten) krachtige en betrouwbare bondgenoten in de pacific heeft terwijl China zich constant druk moet maken over Rusland en India. Die allianties zijn wellicht wel de sterkste troef die de Amerikanen hebben 

[Umbert]

Taiwan gaan ze zeker zonder slag of stoot innemen, net zoals Hong Kong. Men heeft de tijd, in tegenstelling tot westerlingen, denken de Chinezen in eeuwen, korte termijn denken doen ze niet aan.

Heb de Taiwanezen zelf meegemaakt denk dat de Chinezen van een koude kermis thuiskomen en veel onderdrukking en repressie nodig zullen hebben om ze in de pas te laten lopen.

[ARM-WAP]

Taiwan gaan ze zeker zonder slag of stoot innemen, net zoals Hong Kong. Men heeft de tijd, in tegenstelling tot westerlingen, denken de Chinezen in eeuwen, korte termijn denken doen ze niet aan.

Hong-Kong is natuurlijk makelijk gelopen...
De overdracht van de Britten stond vast. De datum ook.
Dat de Chinezen zich daarna niet aan de overkomsten gehouden hebben, is niet hun probleem.
Dat men daar van de democratisch bestuurde maatschappij naar de huidige overgestapt is, is vrijwel zonder slag of stoot gebeurd.
In Taiwan zal dat een pak moeilijker zijn.

[Kornet43]

De Chinezen hebben dan mss nooit iets gedaan of meegemaakt op eender welk vlak... maar we mogen ze ook niet onderschatten.
Zelfs al zouden ze 'vechten' als de Russen, (grote) verliezen accepteren... dan nog hebben ze hun marine meer en meer gemoderniseerd:
- nieuwe oppervlakteeenheden,
- ook landingsschepen en ondersteunende eenheden (AOR's; bevoorraders)
- hun wapentuig is visueel moderner
- op vlak van electronica hebben we er eigenlijk het raden naar:
hoe goed zijn hun sensoren? Aktief en passief...EOV, Fire control,...
hun wapensystemen zijn Russisch/Franse clonen, gebaseerd op Amerikaanse zoals bv de Sino-RAM
hoe goed is hun interconnectiviteit (equivalent van 'Link')
En dan komt het natuurlijk ook aan op de opleidingen en de onderhoudende training die alle lagen van hun bemanningen/troepen krijgen.
Boordleven is, zoals velen hier zeker weten, 'complex'... iedereen heeft meerdere jobs naast hun hoofdtaak.
Afhankelijk van de 'rol': meerposten, anker-/sleepposten, brand/averij/lekbestrijding, bevoorrading op zee.
Zelfs wanneer je in je kooi ligt tussen twee wachtperiode's in, kan een gebeurtenis ervoor zorgen dat je 5 minuten later 'bezig' bent.
Dat zijn allemaal zaken waarvan ik denk dat de Chinezen dat ondertussen wel goed lopende hebben.
Tactiek en strategie... Doctrine's. Dat zou wel eens wat kunnen verrassen.

Taiwan gaan ze niet zonder slag of stoot (in-)nemen.
Maar ik zie het, op termijn, wel gebeuren.
Eerst zoveel mogelijk verkiezingen beinvloeden...
Politici die 'voor de zaak' Moederland China ondersteunen
Spionage - politiek/financieel verdienstelijk
Groene mannetjes
En, indien nodig, finaal, militair ingrijpen.

Taiwan gaan ze zeker zonder slag of stoot innemen, net zoals Hong Kong. Men heeft de tijd, in tegenstelling tot westerlingen, denken de Chinezen in eeuwen, korte termijn denken doen ze niet aan.

[ARM-WAP]

Jawel, maar dat zit hem niet hier in alleen. Amerikaans marine heeft tonnen ervaring, chinese niks. Heeft nooit iets gedaan, meegemaakt op geen enig vlak.

De Chinezen hebben dan mss nooit iets gedaan of meegemaakt op eender welk vlak... maar we mogen ze ook niet onderschatten.
Zelfs al zouden ze 'vechten' als de Russen, (grote) verliezen accepteren... dan nog hebben ze hun marine meer en meer gemoderniseerd:
- nieuwe oppervlakteeenheden,
- ook landingsschepen en ondersteunende eenheden (AOR's; bevoorraders)
- hun wapentuig is visueel moderner
- op vlak van electronica hebben we er eigenlijk het raden naar:
hoe goed zijn hun sensoren? Aktief en passief...EOV, Fire control,...
hun wapensystemen zijn Russisch/Franse clonen, gebaseerd op Amerikaanse zoals bv de Sino-RAM
hoe goed is hun interconnectiviteit (equivalent van 'Link')
En dan komt het natuurlijk ook aan op de opleidingen en de onderhoudende training die alle lagen van hun bemanningen/troepen krijgen.
Boordleven is, zoals velen hier zeker weten, 'complex'... iedereen heeft meerdere jobs naast hun hoofdtaak.
Afhankelijk van de 'rol': meerposten, anker-/sleepposten, brand/averij/lekbestrijding, bevoorrading op zee.
Zelfs wanneer je in je kooi ligt tussen twee wachtperiode's in, kan een gebeurtenis ervoor zorgen dat je 5 minuten later 'bezig' bent.
Dat zijn allemaal zaken waarvan ik denk dat de Chinezen dat ondertussen wel goed lopende hebben.
Tactiek en strategie... Doctrine's. Dat zou wel eens wat kunnen verrassen.

Taiwan gaan ze niet zonder slag of stoot (in-)nemen.
Maar ik zie het, op termijn, wel gebeuren.
Eerst zoveel mogelijk verkiezingen beinvloeden...
Politici die 'voor de zaak' Moederland China ondersteunen
Spionage - politiek/financieel verdienstelijk
Groene mannetjes
En, indien nodig, finaal, militair ingrijpen.

[Huzaar1]

Dit is strategisch gezien een behoorlijke technologische voorsprong die de Amerika aan de marine heeft tov de Chinese marine. Ook eentje die overigens nodig is aangezien Amerika het gevecht naar China wil brengen ipv andersom. Dit kan de inzetbaarheid van Amerikaans oorlogsschepen een behoorlijke boost geven.

Jawel, maar dat zit hem niet hier in alleen. Amerikaans marine heeft tonnen ervaring, chinese niks. Heeft nooit iets gedaan, meegemaakt op geen enig vlak.

[jurrien visser (JuVi op Twitter)]

Dit is strategisch gezien een behoorlijke technologische voorsprong die de Amerika aan de marine heeft tov de Chinese marine. Ook eentje die overigens nodig is aangezien Amerika het gevecht naar China wil brengen ipv andersom. Dit kan de inzetbaarheid van Amerikaans oorlogsschepen een behoorlijke boost geven.

Voortzettingsvermogen is het toverwoord, gebrek hieraan betekent simpelweg verlies.

[Benji87]

Dit is strategisch gezien een behoorlijke technologische voorsprong die de Amerika aan de marine heeft tov de Chinese marine. Ook eentje die overigens nodig is aangezien Amerika het gevecht naar China wil brengen ipv andersom. Dit kan de inzetbaarheid van Amerikaans oorlogsschepen een behoorlijke boost geven.

[Harald]

Reloading vertical missile tubes at sea is within a crane arm's reach
https://www.defensenews.com/opinion/2023/12/04/reloading-vertical-missile-tubes-at-sea-is-within-a-crane-arms-reach/


Sailors assigned to the Arleigh Burke-class destroyer Porter and an expeditionary reload team stow simulated ordnance in the ship's Vertical Launching System during a rearming demonstration held

Recent events in the Middle East raise questions about how best to sustain finite naval power in strategically important waters. The U.S. Navy destroyer Carney fired missiles mere weeks into its deployment; the destroyer Thomas Hudner downed drones twice in eight days; and the destroyer Mason foiled a piracy attempt after which two ballistic missiles were fired toward it. And all this in a maritime theater that does not host America's "top pacing challenge."

Like these ships, guided-missile destroyers, or DDG, form the backbone of the U.S. surface force, which operates 73 of them and has plans to field at least 90. While they carry a large arsenal of vertically launched offensive and defensive weapons — as will the forthcoming Constellation-class frigates — onloading missiles takes time and precision. Once their magazines empty, ships must retreat to a safe port to refill while other units replace them — or not.

I have argued that the U.S. should pursue a collaborative shipbuilding approach with allies to increase the supply of forces and reduce pressure on the current fleet. But such a campaign would take years.

Meanwhile, this is precisely why Navy Secretary Carlos Del Toro — a former DDG commanding officer — has issued calls to prioritize concepts like reloading warships' Vertical Launching System cells at sea to "increase forward, persistent combat power with the current force."

"If we are able to rearm our warships' vertical launch tubes at sea," Secretary Del Toro argues, "we can stay 'in the fight' far longer. We won't have to withdraw from combat for extended periods to rearm."

Unlike underway replenishments — when ships resupply while traveling tethered — onloading missiles requires immovability. Consequently, aside from strategic, geographic, environmental and logistical factors, stillness becomes a critical prerequisite.

When loading ammunition pierside, the ship is tied to a fixed structure that keeps its direction steady and prevents movement from the lapping waves. The crane sits on land.

However, at sea, ships are vulnerable to the effects of wind, waves and current, which induce rolls and change the ship's direction, or heading. While commercial technology called dynamic positioning, or DP, allows the crane ship to hover nearly motionless, DDGs lack such capability and are subjected to the powerful hydrodynamic effects of the crane ship's thrusters.

Nevertheless, recent Vertical Launching System, or VLS, rearming experiments — including one aboard the DDG I commanded — demonstrate its promise. Additional doctrinal advances and equipment investments could help realize at-sea rearming's operational potential even sooner.

First, refine engineering solutions to steady ships when transferring ordnance at sea. One option is to revive so-called Med Mooring techniques used in ports with tight slips (but less commonly employed by today's U.S. Navy ships) where both the bow and stern are fixed to an anchor or buoy. This stabilizes the receiving ship's heading by preventing it from swinging. Another includes lightering, in which the delivery and receiving ships compensate for motion by tying together without engines running, allowing both vessels to move or drift in harmony. Still another is to revisit sea-basing concepts where the DDG first moors to a larger ship — like a tender, expeditionary sea base or auxiliary (the basis for previous trials) — to mitigate the sea churn caused by the DP thrusters. Standard operating procedures and go/no-go criteria would guide commanding officers and ensure safety of personnel and equipment.

Second, identify deep-water harbors, protected anchorages and foreign ports in which to reload safely, and invest in low-cost mobile facility enablers — like those used in the 1940s — as an alternative to permanent infrastructure. These include floating pier-like pontoon platforms to secure ships during ordnance transfers, and fenders and separators for ship classes like DDGs whose bow flare and protruding sensors complicate side-by-side mooring.

Third, procure and pre-position commercially produced offshore support vessels. These ships — with geo-stabilized cranes and DP propulsors designed for oil platform resupply, wind turbine maintenance and more — are built by numerous Gulf Coast-based American firms and can be adapted for military rearming. Navy program experts explored this idea in 2020, and Navajo-class towing, salvage and rescue ships currently in production integrate some of these technologies.

Fourth, incorporate at-sea rearming hull, mechanical and electrical requirements into future platforms like DDG(X), and explore retrofitting them onto newer DDG-51s and frigates whose service lives extend for decades. Absent traditional ballast systems, adding DP thrusters or drop-down auxiliary power units could help DDGs minimize movements during these precise evolutions. A back-to-the-future return of foldable VLS "strike-down" cranes capable of handling modern missile cannisters during replenishments may make operational sense, too.

Fifth, ask allies for help. At least 11 allied nations employ a variant of the American-made MK 41 VLS. Many are home to thriving manufacturing industries capable of tackling these challenges. Collaborating on this capability would fit neatly into the Department of the Navy's enduring priorities to strengthen maritime dominance and enhance strategic partnerships. Moreover, it would build collective operational resilience among likeminded navies and demonstrate that at their core, alliances are mutually beneficial.

The 2022 National Security Strategy declares: "A combat-credible military is the foundation of deterrence and America's ability to prevail in conflict." Reloading ships at sea will — excuse the pun — deliver.

Cmdr. Douglas Robb commanded the U.S. Navy's guided-missile destroyer Spruance, and is currently a U.S. Navy fellow at the University of Oxford. The opinions expressed in this commentary are those of the author and do not reflect the views of the U.S. Defense Department, the Department of the Navy nor the U.S. government.

This is the second commentary in a multipart series exploring ways to strengthen the U.S. Navy's fleet.