Internationale pantservoertuigen APC IFV ontwikkelingen

[Harald]

Leichter Fahren – der Kampf gegen die Wachstums- und Gewichtsspirale
https://soldat-und-technik.de/2023/07/mobilitaet/35289/leichter-fahren-kampf-gegen-die-wachstums-und-gewichtsspirale/

(Vertaald via Google Translate)

Gemakkelijker rijden - de strijd tegen de groei- en gewichtsspiraal

De Russische invasie van Oekraïne heeft de oorlog tussen gelijkwaardige of bijna gelijkwaardige tegenstanders (peer-to-peer/P2P of near-peer conflicten) terug naar Europa gebracht. Dit dwingt de westerse krijgsmacht tot modernisering van hun wagenpark. Militair personeel merkt echter vaak dat hoewel de moderne voertuigen op de markt veel krachtiger zijn dan die uit het verleden, ze doorgaans ook veel zwaarder zijn. Dit document onderzoekt en evalueert benaderingen om dit probleem op te lossen.

Het aanbod om te voldoen aan de eisen van moderne gepantserde gevechtsvoertuigen (AFV's) omvat een mix van gemoderniseerde en opnieuw ontworpen platforms. In vergelijking met oudere voertuigen moeten moderne voertuigen meer en betere passieve pantserbescherming, grotere wapens, krachtigere sensoren in grote aantallen, actieve beschermingssystemen (APS), geavanceerde netwerkradio's en diverse andere functieverbeterende subsystemen bieden. Dit vereist op zijn beurt krachtigere motoren om de mobiliteit te behouden ondanks het toegenomen gewicht van bepantsering en missiesystemen, en om te voldoen aan de stroomvoorzieningsvereisten.

Krachtiger motoren verbruiken meer brandstof en hebben daarom extra hulpaggregaten (APU) of batterijen nodig om alle systemen van stroom te voorzien zonder alleen op de motor te vertrouwen. Bovendien zijn moderne AFV-dieselmotoren en transmissies zo klein geworden als de huidige motortechnologie toelaat, waardoor het moeilijk is om meer vermogen uit hetzelfde motorvolume te halen. Dit maakt het steeds moeilijker om gevechtsvoertuigen krachtiger te maken met behoud van de bestaande afmetingen en mobiliteitskenmerken - tenzij er een radicaal nieuw powerpack-ontwerp op de markt komt.

De gevolgen van toenemende vaardigheidseisen worden duidelijk wanneer moderne gevechtsvoertuigen worden vergeleken met hun oudere tegenhangers. Ter vergelijking: de Duitse Marder-voorproductievoertuigen hadden een gevechtsgewicht van ongeveer 27,5 ton, dat in de loop van de tijd toenam tot 33,5 ton voor de Marder 1A3 en uiteindelijk tot 37,4 ton voor de Marder 1A5. Het Puma-infanteriegevechtsvoertuig, bedoeld om de Marder te vervangen, lijkt deze trend tegen te gaan als je kijkt naar het gewicht van het voertuig van 31,45 ton in beschermingsniveau A (luchttransporteerbaar). Dit beschermingsniveau zou hooguit voldoende moeten zijn voor counterinsurgency-operaties en zorgt ervoor dat het voertuig licht genoeg is voor een luchtbrug met de A400M.

Een nog extremere vergelijking: het Britse Ajax heeft een gevechtsgewicht van zo'n 42 ton, wat vele malen zwaarder is dan de 12 ton wegende CVR(T) Scimitar Mk2 die hij vervangt.

Met uitzondering van enkele nieuwere gevechtstanks (MBT's), zijn de meeste nieuwe gepantserde voertuigen zwaarder dan hun tegenhangers van de laatste generatie. Gezien de tijd en kosten die nodig zijn om een ��moderne soldaat op te leiden en de kleinere omvang van de moderne troepen, zijn de hoge eisen die aan voertuigen worden gesteld geen verrassing. Het is echter duidelijk dat een dergelijke gewichtstoename niet duurzaam is. Zwaardere voertuigen verbruiken meer brandstof en slijten aandrijf- of chassiscomponenten sneller, wat meer logistieke inspanningen vergt. Zwaardere voertuigen kunnen sommige civiele infrastructuur, zoals bruggen, ook onbegaanbaar maken, ze lopen vaak vast in modderige grond en ze missen vaak het vermogen om amfibisch te rijden.

Dergelijke voertuigen kunnen ook te zwaar zijn om met transportvliegtuigen te worden gebruikt. Zelfs als het vliegtuig fysiek in staat is om het gewicht van een bepaald voertuig te dragen, is de gewichtslimiet van het laadperron van het vliegtuig doorgaans lager dan het totale laadvermogen van het vliegtuig, waardoor conventioneel laden en lossen van dergelijke zware voertuigen onmogelijk is. Dit probleem is niet alleen van theoretische aard, maar kan op een zeer praktische manier worden waargenomen in het voorbeeld van de Puma en A400M, waar de gewichtslimiet van het laadperron het niet mogelijk maakt om de Puma op de A400 te laden (zelfs in beschermingsniveau A).

Er zijn tal van prikkels voor de strijdkrachten om binnen hun mogelijkheden enkele tonnen te besparen. Ondanks inspanningen is dit tot nu toe een probleem gebleken voor de strijdkrachten die moderniseren, maar er zijn in dit opzicht een aantal veelbelovende mogelijkheden:

- Promotie van beveiligingsoplossingen (zoals handtekeningbeheer en APS) in plaats van passieve bepantsering
- Conversie van bemande naar onbemande torentjes.
- Ombouw van stalen naar composiet rubberen rupsen (CRT).
- Ontwikkeling van onbemande grondvoertuigen (UGV) voor specifieke taken.
- Ontwikkeling van voertuigen met een kleinere bemanning.

afslanken
Het verband tussen de introductie van oplossingen die verder gaan dan klassieke bepantsering en de vermindering van het toegestane totale gewicht van voertuigen was tot nu toe meer theoretisch dan praktisch. Hoewel veel bedrijven APS of producten hebben aangeboden om de thermische, akoestische en radarkarakteristieken van voertuigen te verminderen, zijn dergelijke maatregelen meestal genomen als aanvulling op, in plaats van ter vervanging van een hoog niveau van passieve bescherming. Als gevolg hiervan kunnen voertuigen die ermee zijn uitgerust nog zwaarder zijn dan hun conventioneel gepantserde tegenhangers.

(rest van het artikel achter betaalmuur)

[pz]

Two Rivals Are Battling to (Finally) Replace the Army's Bradley Fighting Vehicle

Late in June 2023, the U.S. Army announced that, of five teams tapped to submit detailed proposals for a successor to America's thousands of 40-year-old Bradley infantry fighting vehicles, two had made the cut. The Bradley vehicles recently saw a brutal baptism of fire in Ukrainian service assaulting a Russian minefield.

This marks the fourth attempt by the Army to procure a Bradley replacement in the last 20 years. The most recent, the Optionally Manned Fighting Vehicle (OMFV), was terminated abruptly and dramatically in 2020. For the competition's current iteration, the OMFV was eventually re-designated the XM30 Mechanized Infantry Combat Vehicle—a throwback to a 1960s-era acronym.

XM30 will boast much bigger 50-millimeter cannon, have a smaller two-person crew, use a hybrid-electric engine allowing quiet idling, and feature signature reduction and active protection systems to improve survivability.

The Pentagon plans to spend $1.6 billion more over the next three years for rival teams assembled by vehicle manufacturers General Dynamics Land Systems (GDLS) and American Rheinmetall (a subsidiary of a German company) to digitally design and, starting in 2025, physically assemble between seven and 11 prototype vehicles that will face off in trials. In 2027, the Army will choose a winner and begin procurement, with first operational units receiving deliveries in 2029. Procurement costs are expected to total $45 billion for an unspecified number of XM30s.

Ironically, the finalists are the same final two teams from the third iteration, likely drawing from the same basic designs. However, the Army's concept has changed substantially this time around, in favor of smaller vehicle carrying fewer crew and passengers so as to control weight and still achieve a higher density of armor. There is also, seemingly, a reduced emphasis on uncrewed operations—at least in their initial configuration.

So, if this competition finally resolves, it will result in different vehicles from those on the table in 2020.

The Cursed Odyssey of the Bradley Replacement

The M2 Bradley is an infantry fighting vehicle, a class blending some of a tank's firepower with the troop-carrying capability of an APC 'battle taxi.' Thus, the Bradley carries infantry to battle while also acting as a bruiser—armed with long-distance TOW anti-tank missiles and a rapid-firing Bushmaster 25-millimeter chain cannon that is lethal against personnel and lighter armored vehicles.
syria conflict coalition us

The M2 Bradley's current 30 tons of weight—twice that of its Soviet equivalent, the BMP-2—reflects more robust armor against heavy machine guns, artillery shrapnel, and autocannons.

While the Bradley was highly successful in the 1991 Gulf War, the post-Cold War Pentagon thought that intense armored battles were a thing of the past and wanted a much lighter family of vehicles—known as the Future Combat System—that would rely on networked communications and sensors to avoid losses.

he over-ambitious FCS program was canceled 2009 after consuming $18 billion. By then, combat experience in Iraq had convinced the Army that heavy armor was actually still very useful for keeping soldiers alive. The second Bradley replacement—the Ground Combat Vehicle—swung the pendulum far the other way, seeking protection margins that made it impractically overweight and leading to its cancellation in 2014.

The third attempt, the NGCV or OMFV competition, was meant to be more balanced. But the Army demanded an extremely rapid development timeline with inflexible requirements, scaring away industry interest. In the end, the Army turned its nose up at the two finalists, General Dynamics' Griffin III and Rheinmetall's KF41 Lynx, disqualifying the latter due to delays securing a transportation permit to deliver the prototype for evaluation and rejecting the former because it was too large and heavy.

The competition was re-launched the same year with the intention of inviting a more flexible and unhurried approach to industry. In 2021, five teams—Rheinmetall, GDLS, Oshkosh and South Korea's Hanwha, BAE Systems, and Point Blank Enterprise (most well known for body armor)—were awarded $300 million to develop proposals. Oshkosh and Hanwha collaborated on a concept evolved from the latter's K-21 IFV, and BAE Systems offered an evolution of the Bradley-based AMPV tracked utility vehicle.
Bringing out the Big Guns

The XM30 will retain tracks for all-terrain mobility, and come out heavier than the Bradley for increased protection. However, its weight and dimensions must still allow two to be transported in a single C-17 cargo jet. Towards that end, the Army settled on a design carrying just six soldiers into combat, with a crew downsized from three to two thanks to automation: a commander/driver and a gunner for the vehicle's remote-control turret.

Currently, U.S. mechanized platoons constitute three squads of nine infantry awkwardly spread out between four Bradley vehicles with a capacity of seven infantry each. Popular Mechanics asked Nicholas Drummond, a British expert on armored vehicles who serves as an advisor to armored vehicle conglomerate KNDS (not in the competition), if the 6-person squads risked being too small. Drummond stressed that his comments for the article were on an independent basis.

"I'm expecting platoons with 6 OMFVs," he replied. "Operating in pairs they will deliver three dismounted squads of 12 soldiers." He added that the C-17 requirement "suggests a maximum combat weight of 42.4 tons."

The XM30 will debut with the capability to drive autonomously between waypoints on a map, but uncrewed combat capability will come later—if ever. The vehicles software, intended to network seamlessly with friendly sources, will begin development separately from the vehicle itself in 2024-2025.

The XM30's primary weapon will be a 50-millimeter (2'') caliber XM913 chain gun autoloading linkless shells with a firing rate of 200 rounds per minute. That's twice the caliber of the Bradley's 25-millimeter gun, but each round is many the times weight and volume.

The XM913 has an effective range against armored targets up to 2.5 miles away, and softer ones up to 4.3 miles, with each shot hitting much harder. In addition to the XM1203 armor-piercing sabot rounds, against infantry, the gun can use XM1204 exploding rounds that can be programmed to either burst in the air to swat drones and threaten infantry in trenches, or to explode after penetrating the wall of a structure. Like the Bradley, the XM30 will also retain a machine gun and a missile-launcher for tackling heavy tanks and possibly low-flying helicopters at long range.

The Strong, Silent Type

Another landmark change for the XM30 involves using a hybrid-electric motor that will allow XM30s to efficiently idle without the growl and fuel expenditure of running its diesel engine all the time and, presumably, support more electricity-hungry systems.

While Pentagon emission reduction targets may influence demand for hybrid propulsion, they also have potential operational benefits in fuel logistics and acoustic stealth. That fits in with the Army's broader emphasis on 'signature reduction' for XM30, which likely implies the use of coatings, armor materials, heat venting pipes or camouflage systems to reduce or distort the XM30's thermal/infrared signature. Such measures employed on Russian tanks have proven effective in combat, according to Ukrainian reports. The Army might also look for means to reduce radar and electromagnetic signatures.

For protection after detection, the XM30 may integrate an Active Protection System that detects incoming projectiles by radar and automatically shoots them down before they can penetrate the tank. It may also discharge multi-spectral smoke grenades to obscure the vehicle from anti-tank operators and laser targeters.

Drummond also expects "...appliqué armour to be added delivering main battle tank levels of protection." In other words, the XM30 could be fitted in the field with additional heavy armor plating or explosive-reactive armor bricks to improve survival in high-risk environments without being weighed down during training, transit, or low-intensity operations.

The XM30 may also have an aperture to store, launch, and recharge small drones, which have proven extremely useful in aiding armor commanders in Ukraine by spotting enemies concealed behind cover.

Looking further ahead, the Army wants XM30 to support modular mission packages and retain room to install additional systems over 4-5 decades of service. As for the preceding M113 and Bradley, an 'ecosystem' of specialized variants based on the XM30 will likely develop that could include recon, anti-tank, air defense, engineering, armored recovery, medical evacuation, and command-and-control models.

The XM30 is also intended for export, increasing the user base and thereby improving economies of scale. Additionally, the Army is looking into use of AI-assisted predictive maintenance technology to reduce operating costs.

The Griffin Vs. the Lynx, Round 2

Given that so many fundamental characteristics of what the Army is looking for in the XM30 are now locked in, how will the prototype designs from Rheinmetall America and General Dynamics differ?

The best clues we have come from the vehicles that these will be evolved from.

Drummond asserted that "the GDLS [vehicle] is based on the same chassis as the M10 Booker MPF / light tank/assault gun. Rheinmetall's offering is based on KF41 Lynx. Both have 800 hp MTU engines mated to an electric hybrid drive system, and Horstman in-arm hydro-pneumatic suspensions."

The space-agey KF41 was originally armed with a 30mm gun and ablea to transport eight or nine soldiers—more than the Army wants the XM30 to be able to carry. "Lynx is a whopping great vehicle so it'll be interesting to see whether it has shrunk," Drummoned observed.

Currently, 218 KF41s at a cost of $2.4 billion are being delivered to Hungary, with Australia and Greece likely to buy hundreds more. Iraq, Romania and Ukraine are potential future clients as well. Equipment used in base-model KF41s includes Raytheon's Quick Kill Active Protection System, TOW or Israeli Spike anti-tank guided missiles, and the Raytheon Coyote drone.

The Lynx is configured for customizable modular armor that can be upscaled and tweaked depending on the threat environment. It's supposedly optimized for cost-efficiency and low technical risks by relying on mature off-the-shelf technologies. Lynx contracts seemingly imply a unit price of $9-11 million each. That's not that cheap, except when compared to Germany's pricier Puma fighting vehicles, though such contracts usually lump in additional services and bits of equipment.

American Rheinmetall's team has lined up prominent U.S. subcontractors supporting the team including Anduril, Allison, Textron, RTX, and L3 Harris.

GDLS has kept the appearance and even the name of their concept tank close to the vest, but most expect that it will be descended from the Griffin III demonstrator IFV unveiled in 2018.

The Griffin III demonstrator was derived from the Austrian-Spanish ASCOD armored vehicle family. Variously named versions are in service in Spain (Pizarro), Austria (Ulan), the United Kingdom (Ajax) and, most significantly, the U.S.—in the form of the Army's new M10 Booker light tank/assault gun.

While the Griffin III demonstrator sported a distinctive tiled camouflage system, later concept art associated with an electronic architecture system called Katalyst implies a different approach. The Griffin III was built from the onset to use the 50-millimeter gun in a turret that could elevate up to 85 degrees, enhancing utility against drones or battle amidst urban hi-rises.

"They have now moved beyond these [earlier demonstrators] but you can see the ASCOD/Booker/Ajax origins in each," Drummond wrote. "I have been very impressed by the way in which the MPF team worked with GDLS to develop Booker. This is a very swept-up project that has turned out well. The same US Army personnel will manage OMFV. I have confidence that OMFV will deliver a great capability and redefine the category. We might even see M30 OMFVs working closely with M10 Bookers in expeditionary units."

It's worth reemphasizing that any base designs will be heavily reworked to meet the fairly specific Army requirement in the digital design phase. Only then may we may get a better sense of how GDLS's and Rheinetmall's final submitted designs compare. And, in 2027, somewhere between 14 and 22 of these vehicles will hit the road and mud to determine which gets to inherit the mantle of the Bradley's considerable role in the Army's force structure.

https://www.popularmechanics.com/military/weapons/a44402209/us-army-bradley-fighting-vehicle-replacement-competition/

Foto's en films niet toegevoegd, staan in de link.

[Enforcer]

Heel Afrikaans. Niet heel mooi.
Zag er op de Leclerc wel beter uit.

Tsja, Franse slag...

[Huzaar1]

Oef 

[Parera]

Ik hoop voor de Belgen dat ze hier niet in gaan volgen want het ziet er niet uit!

The French Army unveils its new CAM.TAC camouflage scheme on the VBMRL Serval

The implementation of the SCORPION programme and the related armoured vehicles that are currently being fielded led the French Army to finally adopt a new camouflage scheme, which was unchanged since the CAM.86. The new CAM.TAC was finally unveiled during an event at the camp of Mourmelon, shown on the VBMRL Serval

https://www.edrmagazine.eu/the-french-army-unveils-its-new-cam-tac-camouflage-scheme-on-the-vbmrl-serval

[Harald]

Austria releases 561 million to modernize its SPz Ulan infantry fighting vehicle

On February 23, 2023, the Austrian Federal Minister of Defense, Mag. Klaudia Tanner, accompanied by the Chief of the General Staff, General Rudolf Striedinger, announced during a press conference at the JANSA barracks that approximately 561 million euros would be invested in extending the service life of the Leopard 2A4 main battle tank and the Ulan infantry fighting vehicle.



During a press conference at the JANSA barracks, the Austrian Federal Minister of Defense, Mag. Klaudia Tanner revealed plans for an investment of approximately 561 million euros. The investment aims to prolong the operational lifespan of the Ulan infantry fighting vehicle.

The Ulan, also known as the ASCOD Ulan, is an Austro-Spanish armored fighting vehicle that was introduced into the Austrian army in 2002. Weighing around 28 tonnes and measuring approximately 9.5 meters in length, the Ulan is equipped with a turret armed with a 30 mm Mauser MK 30/2 cannon as its main armament. It also features a secondary armament of a 7.62×51mm NATO FN MAG machine gun. In terms of protection, the Ulan is equipped with rolled steel armor and has the option to add explosive reactive armor and composite armor for enhanced resistance against enemy threats.

The Ulan is powered by a diesel engine and utilizes a torsion bar suspension system and Piedrafita rotary dampers. It can achieve a maximum speed of 72 km/h on roads, making it a fast and agile vehicle suitable for various terrains. The Ulan is appreciated for its versatility and can accommodate a crew of three plus an additional eight passengers.

In collaboration with General Dynamics European Land Systems-Steyr (GDELS-Steyr), a study was conducted in 2021 to identify the components that would need to be replaced to enable Ulan to remain in service for another 15 years. Initially, approximately one-third of all infantry fighting vehicles (IFVs) were earmarked for this obsolescence adjustment based on the available budget. However, following the allocation of additional funds through the national defense financing law in response to the crisis in Ukraine, the entire fleet is now included in this program, with an estimated budget of around 370 million euros.

The obsolescence adjustment includes a range of measures and activities. Each tank undergoes a complete dismantling and repainting process, resulting in a new green color (RAL6031) similar to that used for the Pandur EVO or the Husar. The standardization of the toolbox size is also visible externally, providing additional storage space.

A new, more powerful main aiming device (HZE) will be installed on the front left of the turret, thanks to an initiative by the battalion firing instructor of Panzergrenadier Battalion 35. The previously used HZE will remain a redundancy measure.

The driver will have a new, largely digitized instrument panel, and their night vision will be enhanced by a system comprising thermal imaging and low-light cameras with a screen display. The periscope will be replaced by a foldable periscope that allows viewing of the screen. Additionally, front and rear cameras will be available, and the traditional headlights and rear lights will be replaced by LED lights. The entire crew will benefit from a new heater that provides 30% more power than the previous one. All IFVs will also be equipped with stretcher attachment points, allowing them to transport wounded personnel out of the danger zone as needed. These activities will be carried out at the GDELS-Steyr plant in Vienna-Simmering.

After the first three SPz vehicles were handed over to GDELS-Steyr following a comprehensive protocol, the first tank was transferred from the Jansa barracks to Vienna-Simmering on March 9, 2023. It will serve as the prototype for the subsequent fleet, and the Panzergrenadier Battalion 35 is eagerly anticipating the delivery of the first modernized IFVs.

https://www.armyrecognition.com/defense_news_july_2023_global_security_army_industry/austria_releases_561_million_to_modernize_its_spz_ulan_infantry_fighting_vehicle.html

[Benji87]

Mijn buurman werkt bij Louwman en hij zegt dat bij een hybride of een elektrische wagen na 8 jaar de batterij vervangen moet worden.

Verschilt per soort en per auto. Een batterij in een hybride setup gaat doorgaans langer mee dan in volledig elektrisch aangedreven systeem omdat in laatstgenoemde de batterij meer belast wordt. Maar in de regel neemt de capaciteit van een accu door de jaren heen af, overigens worden verbrandingsmotoren ook minder efficiënt door de jaren heen maar dat terzijde. Afhankelijk van wat voor accu kijk je dus na 8-10 jaar zeer waarschijnlijk wel tegen een accu wissel aan.

Aah dan was mijn uitleg waarschijnlijk wat overbodig  .  Maar voor operationele doeleinden heeft een hybride motor echt veel voordelen  maar ook veel nadelen. Voor zware voertuigen is een waterstof motor een stuk interessanter. Dat de fossiele brandstofmotor op het einde van zijn tijd zit is duidelijk. We missen echter nog enkele vitale benodigde capaciteiten in electroaandrijving voor landvoertuigen.

Ben ik zeker met je eens. Waterstof heeft een grotere output dan hybride en volledig elektrisch en zou dus de volgende logische doorontwikkeling moeten zijn. Maar waterstof staat nog in de kinderschoenen en kent voorlopig nog enkele grote uitdagingen die het lastig maken voor operationele inzet. Waterstof is instabiel en zou bij een direct hit de tank volledig kunnen uitschakelen, waterstof vereist een enorme omschakeling in onze logistieke en onderhoudsketen en je zit nog met de opwekking van waterstof. Een diesel tank is zo gevuld en over de wereld verspreid maar dat is met waterstof wat lastiger.

Volledig elektrisch zie ik echter totaal geen nut in maar hybride aandrijving biedt een hoop potentie met zich mee. Maar wat je zegt met yanks en innovatie klopt wel. Het is niet alsof die voorop lopen in de ontwikkeling van zo'n hybride aandrijflijn. Probleem is dat wij dat in Europa ook niet echt doen. Dan zullen we toch met een schuin oog moeten kijken naar wat Korea en Japan gaan doen. Die zijn daar veel verder mee.

[Ace1]

Nee maar ik ben wel techneut en heb ervaringen met hybride/diesel elektrische aandrijvingen. Wellicht op schepen maar het principe van zo'n aandrijving is hetzelfde en zelfs simpeler. Het komt allemaal neer op wat voor aandrijving de Amerikanen precies op mikken. Willen ze een simpele diesel elektromotor aandrijving met een dieselmotor, accupakket en elektromotor/generator dan praat je echt niet over mega compliceerde constructies die onderhoudsgevoelig zijn. Willen ze naar een constructie waarbij de rupsen ook nog eens aangedreven gaan worden door elektromotoren dan wordt het een moeilijker verhaal. Je zit dan immers met 4-6 elektromotoren (minstens) die individueel moeten gaan werken, een accu pakket wat flink groter moet en je overbrenging wordt anders.ik ben van de eerstgenoemde optie echt wel overtuigd van zijn nut. 2e optie wordt wel een lastig verhaal maar is technisch gezien wel op te lossen. Het zal alleen niet goedkoop zijn. Maar welke optie ze kiezen staat nog niet vermeld in de folder 

Mijn buurman werkt bij Louwman en hij zegt dat bij een hybride of een elektrische wagen na 8 jaar de batterij vervangen moet worden.

[Huzaar1]

Nee maar ik ben wel techneut en heb ervaringen met hybride/diesel elektrische aandrijvingen. Wellicht op schepen maar het principe van zo'n aandrijving is hetzelfde en zelfs simpeler. Het komt allemaal neer op wat voor aandrijving de Amerikanen precies op mikken. Willen ze een simpele diesel elektromotor aandrijving met een dieselmotor, accupakket en elektromotor/generator dan praat je echt niet over mega compliceerde constructies die onderhoudsgevoelig zijn. Willen ze naar een constructie waarbij de rupsen ook nog eens aangedreven gaan worden door elektromotoren dan wordt het een moeilijker verhaal. Je zit dan immers met 4-6 elektromotoren (minstens) die individueel moeten gaan werken, een accu pakket wat flink groter moet en je overbrenging wordt anders.ik ben van de eerstgenoemde optie echt wel overtuigd van zijn nut. 2e optie wordt wel een lastig verhaal maar is technisch gezien wel op te lossen. Het zal alleen niet goedkoop zijn. Maar welke optie ze kiezen staat nog niet vermeld in de folder 

Aah dan was mijn uitleg waarschijnlijk wat overbodig  .  Maar voor operationele doeleinden heeft een hybride motor echt veel voordelen  maar ook veel nadelen. Voor zware voertuigen is een waterstof motor een stuk interessanter. Dat de fossiele brandstofmotor op het einde van zijn tijd zit is duidelijk. We missen echter nog enkele vitale benodigde capaciteiten in electroaandrijving voor landvoertuigen.

[Benji87]

Jij bent nog nooit in een onderhoudstent van een operationele herstelehd  geweest . Tevens onderschat je de complexiteit van hybride motoren. Een hybride motor is een samenwerking tussen een fossiele brandstof motor en een elektromotor.

Dat is complexer dan of een verbrandingsmotor of een electromotor. Daarnaast een erg grote powerpack in afmetingen en nogmaals voor in het veld tien keer zo veel werk als een reguliere aandrijving. Daarom zien we die ook niet in een leopard2.

Folders heb ik inmiddels broertje dood aan.

Nee maar ik ben wel techneut en heb ervaringen met hybride/diesel elektrische aandrijvingen. Wellicht op schepen maar het principe van zo'n aandrijving is hetzelfde en zelfs simpeler. Het komt allemaal neer op wat voor aandrijving de Amerikanen precies op mikken. Willen ze een simpele diesel elektromotor aandrijving met een dieselmotor, accupakket en elektromotor/generator dan praat je echt niet over mega compliceerde constructies die onderhoudsgevoelig zijn. Willen ze naar een constructie waarbij de rupsen ook nog eens aangedreven gaan worden door elektromotoren dan wordt het een moeilijker verhaal. Je zit dan immers met 4-6 elektromotoren (minstens) die individueel moeten gaan werken, een accu pakket wat flink groter moet en je overbrenging wordt anders.ik ben van de eerstgenoemde optie echt wel overtuigd van zijn nut. 2e optie wordt wel een lastig verhaal maar is technisch gezien wel op te lossen. Het zal alleen niet goedkoop zijn. Maar welke optie ze kiezen staat nog niet vermeld in de folder 

[Huzaar1]

Ben ik niet met je eens. Hybride aandrijving zijn geen mega complexe installaties. Een elektromotor, batterij en versnelling vereisen nauwelijks extra onderhoud. Sterker nog, hybride aandrijvingen kunnen met kleinere dieselmotoren draaien en kleinere motoren vereisen minder onderhoud. In theorie dan 

Overigens is het Rheinmetall die zich mogelijk de winnaar mag noemen in deze nieuwe IFV competitie. Ze gaan hiervoor een samenwerking aan met Allison transmission. Het is zeer goed mogelijk dat op gedane kennis ook naar Europa wordt overgebracht

https://m.standaard.be/cnt/dmf20230627_93388915

Jij bent nog nooit in een onderhoudstent van een operationele herstelehd  geweest . Tevens onderschat je de complexiteit van hybride motoren. Een hybride motor is een samenwerking tussen een fossiele brandstof motor en een elektromotor.

Dat is complexer dan of een verbrandingsmotor of een electromotor. Daarnaast een erg grote powerpack in afmetingen en nogmaals voor in het veld tien keer zo veel werk als een reguliere aandrijving. Daarom zien we die ook niet in een leopard2.

Folders heb ik inmiddels broertje dood aan.

[Benji87]

Als de VS ergens niet in vooruitloopt is het aandrijving. Daarintegen is het allemaal een leuk verhaal in de folder totdat je het zooitje uit elkaar mag halen in je onderhoudstent. Van alles van te vinden. Alles wat de Duitsers doen op dit gebied vind ik veel interessanter.

Ben ik niet met je eens. Hybride aandrijving zijn geen mega complexe installaties. Een elektromotor, batterij en versnelling vereisen nauwelijks extra onderhoud. Sterker nog, hybride aandrijvingen kunnen met kleinere dieselmotoren draaien en kleinere motoren vereisen minder onderhoud. In theorie dan 

Overigens is het Rheinmetall die zich mogelijk de winnaar mag noemen in deze nieuwe IFV competitie. Ze gaan hiervoor een samenwerking aan met Allison transmission. Het is zeer goed mogelijk dat op gedane kennis ook naar Europa wordt overgebracht

https://m.standaard.be/cnt/dmf20230627_93388915

[Huzaar1]

Maar wel op basis van militaire eisen ? of juist door gebruik te maken van beproefde "civiele" van de plank oplossingen ?

Geen idee, in ieder voertuig vindt je wel dingen die ook civiel zijn toegepast.

[Harald]

Het systeem is gewoon goedkoop.

Maar wel op basis van militaire eisen ? of juist door gebruik te maken van beproefde "civiele" van de plank oplossingen ?

[Huzaar1]

4,3 miljoen euro voor 7 gepantserde bergingsvoertuigen? Hoe kan dat zo goedkoop?

Het systeem is gewoon goedkoop.