Defensiecarrière: Vaak vat vol frustraties

Gestart door mikemans, 12/04/2008 | 17:01 uur

P

tja , ik begon al aan mijn zelf te twijfelen.
maar dit komt mijn zo bekend voor.

Lex

Zoals reeds vaker is verteld/geschreven: Het gaat niet om de kennis die je hebt, maar de kennissen! :'(
En dat zeker in deze periode waarbij iedereen moord en brand schreeuwt over het (dis)functioneren van de gehele P&O organistatie.

KapiteinRob

De functie-toewijzing is een farce. En het schijnheilig hanteren van bepaalde termijnen al helemaal. Kijk v.w.b. dat laatste maar eens naar de defensietop, die zelf zelden hun verplichte minimale tijd van 2 jaar volmaken. Als het de organisatie uitkomt kan alles, maar o wee als het alleen de persoon uitkomt, dan kan iets niet. En dan komen er weer allerhande aasgieren met juiste connecties die zaken weer wel voor elkaar krijgen. Het is beschamend!

Enforcer

Komt mij helaas ook bekend voor, en niet alleen bij mijzelf. Er worden vaak ook allerlei regeltjes bijgemaakt om iemand juist wel of niet in aanmerking te laten komen voor een functie terwijl diegene die de aanpassingen daarvoor doet dara niet toe bevoegd is. :-X :'(

mikemans

#1
Nog maar weer eens een voorbeeld van haperend personeelsbeleid. Ten overvloede
Citaat
bron: acom-cnv.nl


Defensiecarrière: Vaak vat vol frustraties

Dat een loopbaan bij Defensie dikwijls gepaard gaat met een vat vol frustraties en teleurstellingen zal velen van u maar al te zeer bekend zijn. Het betreft dan met name het grotendeels buiten de schuld van de betreffende militair niet kunnen doorlopen van het gewenste loopbaanpatroon (met bijbehorende bevorderingen).
Voorts worden veel te vaak hele of halve toezeggingen met betrekking tot carrièreperspectieven of rechtspositionele voordelen gedaan, die achteraf niet blijken te kunnen worden verzilverd.

De schuldvraag voor het misverstand blijkt niet altijd eenvoudig te beantwoorden en de waarheid ligt niet zelden op het kerkhof. Jaren geleden had een ook nu nog bekende verzekeraar op televisie met enige regelmaat reclamespots met Rijk de Gooijer in de rol van gemankeerde verzekeringsfraudeur van het type kruimeldief die steeds net niet goochem genoeg bleek om de betreffende verzekeringsmaatschappij op te lichten. Een en ander eindigde altijd met de slogan die inmiddels de Nederlandse taal verrijkt lijkt te hebben: 'Foutje, bedankt!'

Eens een bootsman, altijd een bootsman...

Welnu, die kreet is wat ons betreft net iets te vaak van toepassing op de overheid in het algemeen en de werkgever Defensie in het bijzonder. Zoals gezegd, regelmatig worden - al dan niet met de beste bedoelingen - beloftes gedaan en mooie perspectieven geschilderd aan militairen om opkomende onvrede te sussen en de rust op de toch al schaars bezette werkvloer te bewaren. Het doel heiligt immers de middelen, niet waar? Neem nu het geval van een sergeant bij de Koninklijke Marine. We zullen hem toepasselijk sergeant Jan de Hoop noemen. Zijn verhaal begint er mee, dat hij al sinds vier jaar als bootsman functioneert op een van Hare Majesteits oorlogsbodems. Op een gegeven moment wil De Hoop wel eens wat anders en dit is ook noodzakelijk gezien de noodzakelijke ontwikkeling van 's mans loopbaanpatroon. Passende andere functies zijn er op dat moment ook wel. Maar ja, de nood van de KM prevaleert uiteraard en aangezien op een andere oorlogsbodem van Hare Majesteit een bootsman zit die zijn functie niet blijkt aan te kunnen, valt de keus op De Hoop om hem te vervangen. Er wordt een beroep gedaan op zijn loyaliteit, het is immers maar tijdelijk...

Dat laatste is niet helemaal waar, niet al te lang nadien vindt een KM een ander die geschikt blijkt om structureel als bootsman op de betreffende oorlogsbodem geplaatst te worden. Helaas, voor De Hoop is inmiddels geen andere passende functie meer beschikbaar. Noodgedwongen moet ook hij dus nog enige tijd als bootsman op de betreffende oorlogsbodem werkzaam blijven. Enige tijd? Wat heet, 15 maanden! De krijgsmacht gaat er ook altijd zonder meer van uit dat haar werknemers dusdanig loyaal zijn dat ze zo'n tegenslag zonder morren accepteren...

'Foutje, bedankt!'

Maar geen nood, als doekje voor het bloeden krijgt De Hoop van een adviseur van Personeel&Organisatie, een levensgrote luitenant-ter-zee, de verzekering dat hij gedurende die 15 maanden vrij is om te solliciteren naar andere functies. Zo gezegd, zo gedaan. Er komt een interessante, passende functie langs en De Hoop opteert daar met enthousiasme naar. De koude douche volgt spoedig, zonder voor een gesprek te zijn uitgenodigd en zonder nadere motivering wordt hij afgewezen.

Uiteraard wil De Hoop hierover graag het naadje van de kous weten. Alvorens op te stomen naar zijn vakbond gaat hij zijn licht opsteken bij eerdergenoemde personeelsadviseur. Die kijkt bedremmeld. Laat hij nou vergeten zijn aan De Hoop te vertellen dat deze wel kan opteren naar andere functies maar dat hij voor concrete toewijzing van een andere functie uitsluitend beschikbaar is in de laatste zes maanden voorafgaand aan zijn datum einde plaatsing. Foutje, bedankt! Wat jammer nou toch. De Hoop blijkt te zijn blij gemaakt met de klassieke dooie mus...

Dat met dit soort chicanes militaire carrières met inbegrip van het bijbehorende werkplezier grondig worden gefrustreerd, wordt door Defensie met enig schouderophalen afgedaan. Dit verhaal staat namelijk niet op zich zelf. En worden op rechtspositioneel gebied bij Defensie zoals gezegd wel erg veel fouten gemaakt. Daarnaast worden hele of halve toezeggingen gedaan die naderhand geen stuiver waard blijken. De verantwoordelijken lijken daar geen hinder van te hebben: de gedupeerde militair moet maar beter in de regelgeving kijken of zelf op onderzoek uitgaan. Zo moet hij bijvoorbeeld ook controleren of degene die hem een toezegging doet, sowieso wel bevoegd is tot het doen van die toezegging. De bestuursrechter pleegt hier zwaar aan te tillen. Niet iedere kolonel of overste is namelijk bevoegd, ook al doet hij voorkomen van wel...

Niet alleen is er dus sprake van ongefundeerde toezeggingen, ook beschikkingen en andere documenten blijken vaak het papier niet waard waarop ze zijn neergeschreven. Er is een fout gemaakt, nou en? Dat daarachter een wereld schuilgaat van teleurstellingen, frustraties en vaak tomeloze woede lijkt niet relevant. Loyaliteit dient immers te prevaleren, niet waar?

Worsten aan een touwtje...

Een ander sterk staaltje ter zake kwam recent op ons bureau terecht. Deze keer was het de Koninklijke Luchtmacht die zich met overgave bezig hield met het aan touwtjes hangen van denkbeeldige worsten. Wat was er aan de hand? Een functionaris bij de KLu had enkele jaren geleden het volste recht om gebruik te maken van de destijds geldende uittrederegeling voor de 53- en 54-jarigen. Zijn vertrek zou de KLu echter zeer slecht uitkomen aangezien betrokkene als begeleider van een groot project over kennis en expertise beschikte die eigenlijk bij niemand anders beschikbaar was.
Zo'n man kan natuurlijk niet weg en de Koninklijke Luchtmacht lag nog nèt niet voor hem op de knieën om hem maar tot langer blijven te bewegen. Uiteindelijk werd er om hem over te streep te trekken zelfs een schriftelijk 'convenant' opgesteld waarin aan betrokkene een aantal rechtspositionele voordelen van financiële aard werd toegezegd.

Ook in het pensioen!

De bedoeling was dat een en ander ook zou neerslaan in de pensioengrondslag van de betreffende militair. Functionarissen van Rechtspositie van Defensie verzekerden de superieuren van de kapitein in kwestie dat het rechtspositioneel allemaal wel snor zat. Niets stond het doen van een desbetreffend aanbod aan deze expert derhalve nog in de weg. Uiteindelijk hapte betrokkene toe en verplichtte zich om in ruil voor de genoemde tegemoetkomingen vijf jaar langer ter beschikking van de Koninklijke Luchtmacht te blijven. Een en ander werd bezegeld met een schriftelijk document voorzien van de zwierige handtekeningen van alle direct betrokkenen. Als je daar al niet op kunt vertrouwen, waar kun je dan in vredesnaam nog wel op vertrouwen nietwaar?

Helaas, pindakaas! Ook dit prachtige document met handtekeningen bleek uiteindelijk een waardeloos vod omdat de betreffende toezegging wat betreft de bijbehorende pensioenperspectieven uiteindelijk in strijd bleek met de regelgeving! Dit kwam echter pas aan het licht toen de vijf jaar om waren en de kapitein in kwestie het hem toegezegde wilde gaan verzilveren van het ABP.
'Foutje, bedankt!' dus ook hier. Toen de ACOM Defensie hier namens betrokkene op aansprak, reageerde men aanvankelijk helemaal niet en maakte er vervolgens weinig woorden aan vuil. Er was een fout gemaakt, nou en? Via een rechtspositionele kunstgreep werd er nog voor gezorgd, dat de kapitein in kwestie datgene dat hij in de tussentijd ontvangen had, niet behoefde te gaan terugbetalen en daar moest hij kennelijk nog blij mee zijn ook!

Van een ophoging van betrokkenes pensioen - en daar was het aanvankelijk toch met name om te doen - kon echter geen sprake zijn. Vervolgens ging Defensie weer over tot de orde van de dag zich verder niet bekommerend om de zoveelste vertrouwensbreuk die bij een uitzonderlijk loyale werknemer was veroorzaakt. Wat de ACOM betreft heeft deze zaak echter nog een hele lange staart!

Voor de goede orde. Wij willen met het vorenstaande absoluut niet suggereren dat de Defensie-organisatie van list en bedrog aan elkaar hangt. Er worden echter wel veel te veel fouten gemaakt en lichtvaardig toezeggingen gedaan als dat de belanghebbenden toevallig goed uitkomt. Achteraf weten de meesten van den prins geen kwade en het is uiteindelijk toch primair in het belang van de dienst geweest, vinden ze. Indien er vervolgens juridisch tegen wordt geageerd weet Defensie er niet zelden mee weg te komen via een beroep op de regelgeving en de zogenaamde 'onderzoeksplicht' van de werknemers in kwestie. Dat dit soort zaken ook nog een moreel kantje heeft, wordt gemakshalve totaal vergeten. En dat is - linksom of rechtsom - absoluut onaanvaardbaar!


Het dikgedrukte zou ik onderhand wel willen suggereren. Er zijn namelijk in deze tijden genoeg feiten beschikbaar om die stelling tot volle tevredenheid te onderbouwen. Defensie is de grens tussen onbetrouwbaar en pure oplichting met gezwinde tred overgestapt.