Bond beticht Defensie van spionage

[Thor]

De bestaande vooroordelen over de Kmar (waar of niet) worden hierdoor niet bepaald ontzenuwd.....

Helaas dreigt dit soort gedrag binnen het gehele Defensie apparaat te worden overgenomen. Ik ben benieuwd wat voor militairen in de toekomst allemaal verboden gaat worden (voetbalclubs, schietverenigingen, internetsites, motormerken, automerken, type vrouw, aantal kinderen, etc, etc).

[farkgoenie]

Interessant artikel, helaas heeft het "doorgeschoten veiligheidsdenken" al dusdanige proporties aangenomen  dat ik vrees dat het "point of no return" reeds lang gepasseerd is. De aantasting van de vrijheden van een in daadwerkelijke dienst zijnde militair is werkelijk schrikbarend, en het feit dat dit zonder noemenswaardige protesten heeft kunnen plaatsvinden is ronduit schokkend (maar tekenend voor de huidige "bedrijfs"cultuur).

[farkgoenie]

Het feit dat ik hier niet durf te posten met mijn eigen naam spreekt natuurlijk al boekdelen.

[Mikemans]

Leuke jongens, die Kmar......

[Mikemans]

bron: acom-cnv.nl

13 april 2007 Gebruik van 'oneigenlijk' verkregen informatie laakbaar

'KMar moet zich houden aan richtlijnen voor onderzoek'

De reactie van secretaris-generaal Annink van Defensie die u elders op deze pagina aantreft baart mij grote zorgen. Laat mij beginnen met te stellen dat de integriteit van de individuele werknemer van de marechaussee bij mij absoluut niet ter discussie staat. Neen, het gaat mij om de manier waarop de leiding van Defensie, en in dit geval de KMar, meent te moeten handelen.

De secretaris-generaal, SG, stelt dat hij niets heeft tegen clubjes van motorrijders, voetballers et cetera. Echter wanneer de club een ander karakter krijgt dan wordt het volgens hem anders. Dat is nu juist mijn probleem, wie bepaalt dat het anders is geworden? Wie heeft het recht om een club te beschuldigen van criminele activiteiten wanneer een lid van die club een strafrechtelijk vergrijp pleegt. Toch niet de SG of de leiding van de KMar?

'Op de koffie'

Verder betoogt de SG dat het hier om een individueel geval gaat. Nu spreekt u zichzelf althans uw eigen ministerie tegen, mijnheer Annink. Want waarom roept Defensie dan om strijd in de media dat tientallen militairen lid zijn van de Hells Angels en dat deze militairen wordt verzocht het lidmaatschap van die club te beëindigen? Hebben deze mensen zich spontaan bij u gemeld, of is het aantal dat Defensie hanteert, gebaseerd op inlichtingen die vergaard zijn door onder andere de KMar? Nou dan wil ik wel bij u "op de koffie komen" voor een nadere toelichting op de volgende stellige bewering in uw reactie: "Ik wil in deze reactie wel benadrukken dat de gewekte indruk van een alom aanwezige en drukkende bemoeienis van Defensie met privé-zaken van medewerkers, ver van de realiteit staat". Overigens te uwer informatie mijnheer Annink, er zijn drie à vier militairen lid van de Hells Angels. Voor het overige slaat u op een wel zeer onbesuisde manier aan het generaliseren.
In een rechtsstaat kan een organisatie pas dan als crimineel worden aangemerkt als de rechter zich in die zin heeft uitgesproken. Ik constateer dat het laatste nog niet is gebeurd ten aanzien van de Hells Angels, - laat staan ten aanzien van een andere motorclub.
Het feit dat in Nederland de Defensieorganisatie één van de peilers is waar de Nederlandse rechtsstaat op rust, maakt uw stellingname des te opmerkelijker.

Laakbaar handelen

U heeft het gelijk volstrekt aan uw zijde als u vaststelt dat "de KMar geen mensen martelt of spoorloos laat verdwijnen". Maar ook de KMAR dient zich te houden aan de richtlijnen die bestaan ten aanzien van het verrichten van een onderzoek. Het gebruiken van informatie van de Nationale Recherche of Observatieteams van de KMar, ingewonnen voor een strafzaak die niet was gericht op het betrokken bondslid en die inlichtingen vervolgens opslaan in een personeelsdossier, is laakbaar. Ook de leiding van de KMar kan dat niet maken. Volgens mij zijn er naar aanleiding van de IRT-affaire duidelijke richtlijnen vastgesteld ten aanzien van het gebruik van telefoontaps en hoe met aldus verkregen informatie moet worden omgegaan. Het door u gewraakte artikel richt zich dan ook tegen de leiding van de KMar. De Commandant van de KMar meent immers over een overeenkomstige 'vrijheid' van handelen te beschikken indertijd de Stasi in het voormalige Oost-Duitsland zich had toegeëigend. Dat de SG het in deze opneemt voor de leiding van de KMar is, zeker gezien zijn taak als korpsbeheerder, te verklaren maar daarom niet minder onbegrijpelijk.

[Mikemans]

bron: acom-cnv.nl

13 april 2007 Secretaris-generaal en Korpsbeheerder KMar Ton Annink:

'Big Brother-beeld Defensie ver van realiteit'

In het artikel 'Stasipraktijken bij de Marechaussee' wordt op ruwe wijze de casus van een medewerker van de marechaussee aan de orde gesteld. De individuele medewerker voelt zich verkeerd behandeld.
Omdat de medewerker bij de bestuursrechter bezwaar heeft gemaakt tegen een aan hem gericht ambtsbericht, kan ik in afwachting van de uitspraak nu niet op deze individuele casus ingaan. Ik wil in deze reactie wel benadrukken dat de gewekte indruk van een alom aanwezige en drukkende bemoeienis van Defensie met privé-zaken van medewerkers, ver van de realiteit staat.

Ik verzeker u dat Defensie zich niet zomaar zal bemoeien met de vrijetijdsbesteding van haar medewerkers. Deze bemoeienis zal zich altijd beperken tot activiteiten die doen vermoeden dat de medewerker betrokken is bij misdrijven of laakbaar gedrag. Het mag duidelijk zijn dat ik het hier niet heb over een bekeuring voor fout parkeren.

Maatschappelijke functie

De (militaire) ambtenarenwet schrijft voor dat de medewerker zich dient te onthouden van activiteiten die goede vervulling van de functie of in relatie daarmee het functioneren van de openbare dienst, niet in redelijkheid zou zijn verzekerd. Militair ben je voor de samenleving ook als je niet je uniform draagt. Defensiemedewerkers hebben een belangrijke maatschappelijke functie en genieten een groot vertrouwen van de samenleving. Tegen individuele medewerkers die het vertrouwen van de samenleving beschamen moet en zal worden opgetreden.

Er is helemaal niets tegen op motorrijden, voetballen of hardlopen, al dan niet met een club vrienden. Daar wil en zal Defensie zich niet mee bemoeien. Het wordt anders als de club een bepaalde reputatie krijgt. Het is publiekelijk bekend dat leden van een aantal motorclubs betrokken zijn geweest bij geweld, drugsdelicten en discriminatie. Als dat het geval is dan wordt het wel relevant voor Defensie. De defensiemedewerker die - zeker nu met alle aandacht voor de gedragscode - dat raar vindt, nodig ik graag op de koffie uit.

Kwalificaties verwerpelijk

Ik vind de kwalificaties die in het artikel aan het adres van de Koninklijke Marechaussee worden geuit verwerpelijk. De integriteit van de marechaussee wordt in twijfel getrokken met beschuldigingen van "stasipraktijken" en "Orwelliaanse heksenjacht". Het is bedenkelijk dat de zaak van een individuele medewerker kracht wordt bijgezet door de reputatie van diens werkgever zo te besmeuren. Welk belang denkt de auteur te dienen door de marechaussee te vergelijken met een organisatie die mensonwaardige methoden niet schuwde?

Ton Annink
Secretaris-generaal, tevens korpsbeheerder Koninklijke Marechaussee

[Mikemans]

bron: ACOM-CNV.nl  ACOM journaal
'Stasipraktijken bij de KMar'

13 april 2007 Orwelliaanse heksenjacht door ver doorgeschoten veiligheidsdenken KMar...

Stasipraktijken bij de marechaussee

Ofschoon wij er geen gewoonte van willen maken om in het kader van serieus bedoelde beschouwingen films aan te gaan prijzen, maken wij voor het inmiddels met een Oscar voor de beste buitenlandse film bekroonde 'Das Leben der Anderen' met graagte een uitzondering. Die moet u beslist gaan zien, als u in de gelegenheid bent. Een en ander is met name ook een aanrader voor iedereen die beroepsmatig met de krijgsmacht te maken heeft. Dan weten we met zijn allen weer waar we het eigenlijk voor doen als het gaat om de verdediging van onze democratische waarden en onze grondrechten zowel hier als elders ter wereld.

In de in het midden van de jaren tachtig op zijn laatste benen lopende DDR was het bespioneren, afluisteren en zwart maken van onschuldige mensen door de beruchte Staatssicherheitsdienst, beter bekend als 'Stasi', immers bijna tot kunstvorm verheven. 'Das Leben der Anderen' schetst daar een beklemmend beeld van. De film grijpt de toeschouwer nadrukkelijk naar de keel en doet hem zich gelukkig prijzen dat hij in Nederland woont waar van dergelijke praktijken immers geen sprake is. Wij koesteren ons in het besef dat wij in een rechtsstaat wonen waar iemand onschuldig is totdat het tegendeel nadrukkelijk is bewezen en waar voor vage verdachtmakingen geen plaats is.
Tenminste, daar gaan wij gemakshalve altijd maar van uit. De praktijk valt heel af en toe echter vies tegen. Alsdan schrikken we wakker in ons warme bed en vragen we ons af waarom onze nachtmerrie nog niet afgelopen is. Onderstaand relaas vormt daar een voorbeeld van.

Motorclub

Om te beginnen willen wij u onze hoofdrolspeler voorstellen, de eerste luitenant H. Engelman , enthousiast motorliefhebber en in zijn vrije tijd als penningmeester betrokken bij de mede door hem opgerichte motorclub 'The White Goats'1, waar hij ook zeer veel geld in gestoken heeft vanuit zijn liefde voor motoren. En voor het overige een goed functionerende officier bij de Koninklijke Marechaussee die in een eerder stadium op verzoek van de KMar zelf vanaf de Koninklijke Luchtmacht is overgekomen. In het kader van zijn overgang heeft hij in het kader van zijn screening openheid van zaken gegeven met betrekking tot zijn hobby. Een en ander was geen probleem. Laten we ook dat met name benadrukken en goed vasthouden voor de rest van dit verhaal...

Dreigend Berufsverbot

Alvorens verder te gaan met de luitenant Engelman staan we een moment stil bij het vierde krijgsmachtdeel zoals het lijdt en leeft, de Koninklijke Marechaussee. Ook bij 'Gods eigen wapen' blijven de perikelen in 2004 van de Amsterdamse onderwereld niet onopgemerkt. De schietpartijen, de liquidaties van Sam Klepper, Cor van Hout, John Mieremet en Willem Endstra en de sympathieën van Willem Holleeder voor de Amsterdamse tak van de Hells Angels. De afschuw die zoiets teweegbrengt is begrijpelijk. Dat geldt evenzeer voor de krijgsmacht, inzonderheid het vierde krijgsmachtdeel. De verzuchting 'Dat niet in mijn toko!' wordt op zo'n moment breed gevoeld. Dat zo'n benadering de kiemen van een heksenjacht in zich draagt is aanvankelijk vaak minder evident.

Dat wordt anders als de luitenant Engelman op een februarimiddag in 2005 zonder voorinformatie wordt ontboden bij de Bevelhebber van het Wapen die hem rauwelijks confronteert met zijn lidmaatschap van 'The White Goats' als crimineel filiaal van de verfoeide Hells Angels. Dat daar aantoonbaar geen sprake van is, maakt geen indruk. Engelman wordt gesommeerd zijn lidmaatschap van de door hemzelf opgerichte motorclub alsmede zijn bemoeienis daarmee, onmiddellijk te beëindigen op straffe van intrekking van de over hem afgegeven verklaring van bezwaar, hetgeen ontslag uit de militaire dienst zou betekenen. Een Berufsverbot dus als het ware...

Heksenjacht

Engelman geeft aan de opdracht gevolg en beëindigt per ommegaande al zijn formele banden met de 'The White Goats' waarbij naast hemzelf ook nog diverse naaste familieleden zijn aangesloten. Dat daarmee de problemen voor hem uit de wereld zijn is een illusie. Integendeel: het is de opmaat voor een Kafka-achtige nachtmerrie waarin hij de daarop volgende jaren verzeild zal raken...

De Koninklijke Marechaussee doet in de daarop volgende periode namelijk verwoede pogingen om hem via informatie uit oude afluisteroperaties te koppelen aan personen die in het (verre) verleden zijdelingse contacten hebben gehad met 'The White Goats' en zich daarnaast schuldig hebben gemaakt aan criminele praktijken. Deze door de KMar niet of nauwelijks onderbouwde aantijgingen laten zich betrekkelijk gemakkelijk ontzenuwen. Maar er is meer. Gebruik makend van verder niet met name genoemde 'informanten' wordt gesuggereerd dat Engelman gekleed in een motorjack van 'The White Goats' in het uitgaansleven van een verder niet met name te noemen stad in het noorden van het land zou zijn gesignaleerd - zonder overigens de data te noemen waarop dit "vergrijp" zou hebben plaatsgevonden. Als zodanig zou hij zich schuldig hebben gemaakt aan ongeoorloofde contacten met deze motorclub die voor het overige door de KMar hardnekkig als een filiaal van de Hells Angels beschouwd blijft worden. Dat Engelman overtuigend kan aantonen dat het daarbij hoogstwaarschijnlijk om broers van hem gaat die nog steeds lid zijn van 'The White Goats' maakt geen indruk op de KMar.

Dat de interesse van de KMar voor deze aangelegenheid bij tijd en wijle een smakeloos karakter kreeg kan worden geïllustreerd met de vraagstelling op een gegeven moment van een best wel hoge KMar-functionaris met betrekking tot de rituelen die bij 'The White Goats' verricht zouden moeten worden om in het bezit te komen van het clubembleem. Gesuggereerd werd dat hiervoor onder andere ook bizarre seksuele handelingen zouden moeten worden verricht, hetgeen het niveau van de totale operatie van KMar-zijde aardig illustreert...

Maar er is nog meer. Het huis van Engelman wordt door een observatieteam van de KMar in de beste Stasitraditie in de gaten gehouden als ware hij een potentieel terrorist. Bijgehouden wordt wie naar binnen en naar buiten gaat en of er verdachte motoren voor de deur staan. Dat het daarbij onder andere ook om familie gaat vertellen de KMar-observanten - waarschijnlijk koud en stijf van hun langdurige verblijf in het struikgewas - er niet bij. Voor de goede orde: contact met zijn familie is Engelman niet expliciet verboden, met dien verstande dat hij met zijn broers niet over motoren mag praten...

Ontslagdreiging

De beweerde 'verboden contacten' met 'The White Goats' culmineren in een voornemen van de KMar om Engelman - een onberispelijk functionerende KMar-officier voor de goede orde - te ontslaan wegens onbekwaamheid en ongeschiktheid voor zijn functie. Ook voor het overige worden trucs en kunstgrepen door de KMar niet geschuwd. Uiteraard tekent Engelman tegen dit voornemen juridisch bezwaar aan maar de relevante documenten waaruit de hiervoor beschreven 'vergrijpen' zouden moeten blijken krijgt hij niet voorafgaand aan maar pas tijdens de hoorzitting. Het zou de KMar immers niet in de kraam te pas komen als hij optimaal voorbereid aan de hoorzitting zou beginnen...

Die hoorzitting mondt uiteindelijk niet uit in ontslag maar in een - overigens van feitelijke onjuistheden aan elkaar hangende - beschikking inhoudende een ambtsbericht voor de luitenant Engelman. Een 'gele kaart' waarmee deze begrijpelijkerwijs geen genoegen neemt. Binnenkort mag de bestuursrechter zich dus over deze zaak uitspreken...

De grens verschuift steeds verder...

Van Defensiezijde heeft men momenteel bij voortduring de mond vol van een 'zuivere' krijgsmacht. Successievelijk worden niet alleen urinecontroles en bloedonderzoeken in de militaire rechtspositie geïntroduceerd - als was vrijwel elke beroepsmilitair een potentiële frauderende topsporter - maar gaat men ook steeds verder om in het kader van het doorgeschoten veiligheidsdenken ook de privacy van een beroepsmilitair fundamenteel aan te tasten. Dat dit - zoals in het geval van de eerste luitenant Engelman - volstrekt uit de hand loopt en culmineert in een onfrisse heksenjacht met Stasikenmerken, lijkt betrokkenen niet te deren. Op 6 maart 2007 heeft de Rechtbank in Leeuwarden geweigerd het zogenaamde 'Chapter Northcoast' van de Hells Angels, waarmee de motorclub van Engelman door de KMar zo nadrukkelijk werd geassocieerd - te verbieden. Daarbij werd nog eens beklemtoond dat het oprichten van een vereniging een fundamenteel mensenrecht is (dat in beginsel ook voor militairen geldt).

Dat in het kader van de filosofie dat het doel de middelen heiligt ook door de hooggeschatte Koninklijke Marechaussee elementaire rechtsbeginselen met voeten worden getreden is een vaststelling die de ACOM niet eens zo zeer heeft verrast. Wat ons wel heeft verrast zijn de proporties waarmee dit is gebeurd. De tijdgeest is kennelijk rijp voor het voorzichtig introduceren van de politiestaat in de Nederlandse verhoudingen. Uiteraard is het nog lang niet zo ver, maar ook bovenomschreven eerste aanzetten doen ons de rillingen over de rug lopen...

 

[-Peter-]

Adri Vermaat

Een observatieteam van de marechaussee heeft een eerste luitenant die lid was van de, legale, motorclub Black Sheep geschaduwd.
De luitenant, die eerder onder druk van zijn superieuren formeel alle banden met de motorclub verbrak, kreeg uiteindelijk van de commandant een formele 'aanwijzing'. Tegen deze waarschuwing heeft hij beroep aangetekend bij de bestuursrechter.

De observatie, onder verantwoordelijkheid van het Openbaar Ministerie en toegepast in uitsluitend zwaar criminele gevallen, heeft geen strafbare feiten van de luitenant aan het licht gebracht, aldus een woordvoerder van het ministerie van defensie. ,,Maar lidmaatschap van een club als deze kan niet, à la dat van de Hells Angels." Hangende het beroep van de luitenant, wil Defensie niet inhoudelijk op de zaak ingaan.

De militaire vakbond ACOM vindt dat de marechaussee zich naar de man toe schuldig heeft gemaakt aan 'spionage', een 'Orwelliaanse heksenjacht' en 'een onfrisse jacht met Stasi-kenmerken'. De bond vreest dat de 'tijdgeest kennelijk rijp is voor het voorzichtig introduceren van de politiestaat in de Nederlandse verhoudingen."

ACOM-voorzitter Jan Kleian: ,,De luitenant mag zelfs met zijn twee broers niet over de motorclub praten. Dit terwijl zij daar dus ook lid van zijn. Dat is absurd."

In het ACOM-journaal, dat vandaag verschijnt, wordt geschreven dat het huis van de luitenant in de gaten werd gehouden 'als ware hij een potentieel terrorist'. In hetzelfde journaal reageert secretaris-generaal Ton Annink van het ministerie van defensie en tevens korpsbeheerder van de marechaussee: ,,Er is helemaal niets tegen op motorrijden, voetballen of hardlopen. Daar wil en zal Defensie zich niet mee bemoeien. Het wordt anders als de club een bepaalde reputatie krijgt. Het is publiekelijk bekend dat leden van een aantal motorclubs betrokken zijn geweest bij drugsdelicten, geweld en discriminatie. Als dat het geval is, dan wordt het wel relevant voor Defensie."

Black Sheep behoort tot de acht kleine motorclubs, waarvan de Nederlandse justitie vermoedt dat zij nauwe contacten hebben met de Hells Angels. Kleian: ,,De rechter heeft de Hells Angels, laat staan een andere motorclub, nog niet als crimineel aangemerkt."

[bron: www.trouw.nl]