'War on drugs (in Cariben) is nog niet verloren'

[Grunt]

Waarom legaliseren we die troep niet gewoon ??? ...Dan kan iedereen die wil gebruiken
het voor de prijs van een pak koffie kopen en hebben de kartels ineens niets meer.
Maar ja....dat lijkt wel een utopie....

Juist dat heb je goed gezien, dat is ook een utopie.

[hudinie]

Ben je wel eens in Colombia geweest ???.............nou ik wel meerdere keren
en ik kan je wel vertellen.............die oorlog is verloren, we onderscheppen met wisselend
succes wat bootjes met ladingen enz enz...maar die verliezen calculeren de kartels gewoon
in, het kost daar ook niets namelijk. Het aantal kartels dat vanuit Colombia werkzaam is
is mega. En wij voeren samen met de VS een nutteloze geldverkwistende WAR ON DRUGS.
Waarom legaliseren we die troep niet gewoon ??? ...Dan kan iedereen die wil gebruiken
het voor de prijs van een pak koffie kopen en hebben de kartels ineens niets meer.
Maar ja....dat lijkt wel een utopie....

[Lex]

KEY WEST (FLORIDA 03-05-07) - Maar liefst 22.262 kilo cocaïne, 85 kilo heroïne en 1100 kilo marihuana zijn sinds juli 2004 onderschept in alleen al de Caribische wateren en de Golf van Mexico. Een opbrengst die de Koninklijke Marine en de kustwacht van de Nederlandse Antillen & Aruba op hun conto mogen schrijven, zo schrijft het ministerie van defensie in de Defensiekrant.

Zij voerden de drugsoperaties gezamenlijk uit onder leiding van commandeur Frank Sijtsma, de enige niet-Amerikaanse commandant onder schout-bijnacht Jeffrey Hathaway, die bijna drie jaar als directeur van de 'Joint Interagency Task Force South' (JIATFS) op het Naval Air Station in Key West zetelt. Nog één week te gaan, want 4 mei neemt hij afscheid. Iets dat Sijtsma in juni, na eveneens drie jaar, vanwege een andere baan ook doet.

De Amerikaanse JIATFS, opgericht in 1989, concentreert zich met een dozijn andere naties op de bestrijding van verdovende middelen op het Westelijk halfrond waarbij dus vooral Nederland, dat zich mag meten met Amerikanen, Britten en Fransen, een prominente rol speelt. Volgens Hathaway zijn alle partners belangrijk, maar bekleedt Nederland een unieke positie, doordat het in de Caribische wateren fungeert als Forward Operating Location voor de Verenigde Staten. Zo bereikte de samenwerking vorige week nog een mijlpaal vanwege het in gebruik stellen van een nieuwe communicatielijn om geheime informatie uit te wisselen. Dat biedt Sijtsma de mogelijkheid om de strijd tegen de drugs vanuit zijn maritieme hoofdkwartier in Willemstad op een hoger niveau te voeren met JIATFS in Key West, waar Nederland met luitenant-ter-zee 1 Klaasjan Schipper een liaisonofficier heeft gestationeerd.

Op de valreep van zijn vertrek pikt Hathaway dit heuglijke feit op het vlak van de communicatie nog even mee. JIATFS heeft wat hem betreft echter geen reden om vergenoegd achterover te leunen. 'We zijn er nog niet. Uiteindelijk is het de bedoeling met alle participerende landen in JIATFS geheime gegevens uitwisselen, maar met Nederland is hiermee nu wel een begin gemaakt.'

Over het algemeen verloopt de drugsbestrijding onder Hathaway goed. 'Na bijna twee decennia ervaring hebben we een aardig idee van de hoeveelheden die worden geproduceerd', merkt hij op. 'Daarop gebaseerd, valt te concluderen dat we de afgelopen jaren steeds meer hebben onderschept. Mede door de inzet vanuit de Nederlandse Antillen en op andere plaatsen langs de kusten weten drugskoeriers niet van welke kant voor hen het gevaar komt. Het verrassingseffect is groot en voor de drugsmaffia worden de verliezen onacceptabel.' Sijtsma beaamt dit. 'Met Venezuela en Colombia zo dicht in de buurt, vormde de drugssmokkel via de Antillen en lucratief lijntje. Drie jaar geleden kwam het nog met enige regelmaat voor dat drugsladingen van duizend kilo of meer aan boord van schepen werden gevonden. Dat is niet meer. De hoeveelheden die we in het Caribische gebied pakken, zijn tussen 2003, toen nog ruim tienduizend kilo aan cocaïne, heroïne en softdrugs werd onderschept, nu gedaald tot nog geen zevenduizend kilo.' Of er sprake is van een neerwaartse trend moet de tijd uitwijzen. Voorlopig lijkt het er wel op. Want ondanks de verhoogde inspanningen, nieuwe radar, sinds twee jaar de inzet van Superrhibs, betere informatieuitwisseling en nauwere samenwerking met de politie, nemen de drugsvangsten af. Het betreft hier in de West een aantoonbaar succes van JIATFS. Een feit dat Hathaway in Key West, op 18 april tijdens het afscheidsbezoek van Sijtsma aan hem, niet onopgemerkt voorbij laat gaan. De Amerikaan speldt de aangenaam verraste commandant van de Koninklijke Marine in het Caribische gebied, namens president Bush de Legion of Merit op. Sijtsma krijgt de hoge onderscheiding vanwege zijn enorme verdiensten voor de Verenigde Staten op het gebied van drugsbestrijding. Dat heeft echter ook een keerzijde, want waar blijven de verdovende middelen die niet meer door het samenwerkingsverband van JIATFS worden gevonden? Het antwoord klinkt onheilspellend. De boeven zoeken een nieuwe afzetmarkt, iets waarvoor de Amerikanen Europa een half jaar geleden al indringend waarschuwden.

Nu de pakkans rond Zuid-Amerika en in het Caribische gebied toeneemt, laten drugsbaronnen hun oog steeds vaker vallen op Europa om hun contrabande te slijten. West-Afrika geldt daarbij als belangrijke doorvoerhaven. De hoeveelheid verdovende middelen richting Oostelijk halfrond neemt dan ook gestaag toe. Om hier iets aan te doen, heeft een klein groepje Europese landen, op initiatief van het Verenigd Koninkrijk, het Maritime Analysis and Operations Centre Narcotics (MAOCN) opgericht in het Portugese Lissabon. Sinds 1 april bestaat deze organisatie officieel. Naast de Britten, maken ook Ierland, Spanje, Portugal, Italië, Frankrijk en Nederland er deel van uit. Hathaway vindt een drugsaanpak vanuit Europa een goede zaak en verwacht niet dat het JIATFS en MAOCN elkaar op enigerlei wijze zullen beconcurreren. Integendeel. 'Het hoofddoel is drugs de wereld uit te helpen. Voor Europa is het alleen maar gunstig wanneer er hier, aan de andere kant van de wereld, al veel wordt onderschept en vernietigd. Bij JIATFS zitten we dicht bij de bron, uiteindelijk komen hier de meeste cocaïne en heroïne vandaan, maar wat richting Afrika gaat, verliezen we uit het oog. Het gaat bij de bestrijding dan ook vooral om samenwerking en informatie-uitwisseling. Van belang daarbij is een veilig netwerk, vertrouwen in je partners en doorzettingsvermogen. De war on drugs vormt een kwestie van lange adem. Het heeft af en toe veel weg van het mengen van olie en water. Tijdelijk lijkt het even te lukken, maar al snel scheiden zich beide vloeistoffen weer.'

Als routinier in de drugsbestrijding heeft Hathaway wel een tip voor de Europeanen. 'Het eerste ingrediënt van succesvolle counterdrugsoperaties is hard werken, het laatste ingrediënt ook. En bovenal geldt: laat de moed niet zakken.' Dat valt soms niet mee, want drugskartels zijn alsmaar creatiever in het verzinnen van drugstransporten, zelfs geïmproviseerde onderzeeboten maken daar deel van uit. 'Het kost de boeven wel steeds meer geld, inspanningen en middelen om de verdovende middelen door de mazen van het JIATFS-net te krijgen.'

Investeren in een Europese antidrugsorganisatie helpt volgens Sijtsma te voorkomen dat er voor de smokkelaars een mak kelijke weg openligt naar ons deel van de wereld. 'Uiteindelijk zou het het mooist zijn, wanneer de drugshandel niet meer rendabel is en men zich gaat oriënteren op legale handel.' Blijven bestrijden vormt daarom het motto, want wereldwijd moeten drugskoeriers zich overal bedreigd voelen. MAOCN heeft sinds zijn prille bestaan al enkele kleine succesjes geboekt. Sijtsma is er blij mee. 'Succes verkoopt en werkt op politici overtuigend', weet hij. 'Alleen dan ben je een voorbeeld en haal je nieuwe deelnemers, uit bijvoorbeeld Oost-Europa binnen.'

Wat Hathaway betreft gaan er hier en daar wel wat heilige huisjes om, want je kunt niet altijd met alles en iedereen rekening houden. Het is een kwestie van aanpakken. Dat telt voor elk land en voor elk kantoor dat zich met drugsoperaties bezighoudt. JIATFS leerde ook uit de praktijk dat een antidrugsorganisatie niet militair moet zijn, omdat met name de politietaken en de juridische wetgeving tellen. Wat niet wegneemt dat militairen wel degelijk een behoorlijke vinger in de pap moeten hebben. Op het eind maakt het niet uit wie het schip met contrabande stopt, alleen dát het wordt gestopt. Een voorbeeld vormt alweer het Nederlandse optreden in de West, waar Hr.Ms. Zuiderkruis als stationsschip optreedt. Aan boord zit een ploeg van de Amerikaanse kustwacht, die de drugssmokkel op de open zee aanpakt, omdat het Nederlandse rechtssysteem niet toelaat dat wij dat zelf doen. Hathaway hoopt dat het succes van zijn organisatie navolging vindt in Europa. Hij beschouwt de bestrijding van illegale narcotica als een zaak van nationale veiligheid. 'Het terrorisme wordt mede gefinancierd door drugsgelden.' Met enkele voorbeelden illustreert hij vervolgens hoe politieoptredens hebben geleid tot het oprollen van terreurorganisaties. Wat Hathaway betreft, is de zaak dan ook duidelijk: 'The war on drugs is nog niet verloren.'(bron Defensiekrant, een publicatie van het ministerie van Defensie)

Antillen.nu
04 may 2007