Nieuwe 'inktvlek' in Uruzgan

[hdevreij]

Met de door Australië de Task Force Uruzgan geleide operatie Baz Panje ('Valkenklauw') is er een eind gekomen aan de Talibanoverheersing in de vallei, waarvan de ingang op slechts tien kilometer ten oosten van Kamp Holland ligt.

Tja, wat moet je er nu van vinden dat er na de komst van de Nederlandse troepen in de provincie nog jarenlang op nog geen 10 kilometer van de grootste NL-basis een Taliban-gebied lag dat niet in door NL veilig gemaakt gebied behoorde........

Weerstand was er nauwelijks

Zeker de Dutch approach gebruikt; eerst bekend stellen dat ze eraan kwamen........

Ik denk dat je er vooral van moet vinden dat Nederland veel te weinig (gevechts)troepen naar Uruzgan heeft gestuurd; dat de Afghaanse regering veel te lang heeft gewacht met het sturen van een substantieel aantal troepen naar de provincie, en dat er daardoor tot aan de start van deze operatie een veel te zware last is gelegd op de schaarse Amerikaanse, Australische en Nederlandse Special Forces in Uruzgan.

Voor wat betreft het van te voren aankondigen van grootscheepse acties, dat is geen Nederlands maar NAVO-beleid, heb ik onlangs weer op het Regional Command (South)  van ISAF 'on the record' kunnen vernemen. Zo kan ik hier 'verklappen' dat de volgende grote operatie er een in Helmand zal zijn om het Marjah-gebied ten zuidwesten van de provinciehoofdstad Lashkar Gah in handen te krijgen. En dat er tussen nu en een jaar een doorbraak zal worden geforceerd tussen de districten Deh Rawod en Charchino (ook wel Shahidi Hassas geheten).

Update: Als je naar onderstaand kaartje kijkt valt op dat de Mirabad-vallei (de roodachtige 'vinger' ten oosten van Tarin Kowt) voornamelijk door Ghilzai-Pathanen wordt bewoond, meer specifiek: van de Hotak sub-stam.  De Ghilzai hebben traditioneel een bloedhekel aan de Durrani-Pathanen (waartoe bijvoorbeeld president Karzai behoort) =, en het is niet helemaal toevallig dat zij ook wonen in andere 'moeilijke' gebieden, zoals het Dorafshan (Deh Reshan) gebied en de Baluchivallei, ten noorden van Tarin Kowt. Het kaartje komt trouwens uit dat openbare document 'PRT Briefing' uit 2006 waar we het al eerder over hebben gehad.


                       

[KapiteinRob]

Met de door Australië de Task Force Uruzgan geleide operatie Baz Panje ('Valkenklauw') is er een eind gekomen aan de Talibanoverheersing in de vallei, waarvan de ingang op slechts tien kilometer ten oosten van Kamp Holland ligt.

Tja, wat moet je er nu van vinden dat er na de komst van de Nederlandse troepen in de provincie nog jarenlang op nog geen 10 kilometer van de grootste NL-basis een Taliban-gebied lag dat niet in door NL veilig gemaakt gebied behoorde........

Weerstand was er nauwelijks

Zeker de Dutch approach gebruikt; eerst bekend stellen dat ze eraan kwamen........

[Elzenga]

Vw.b. de Taliban, ik ken de details van de voorbereidende fase '(shape') van deze operatie niet, maar het is zo langzamerhand standaard geworden dat voorafgaand aan dergelijk optreden overleg wordt gevoerd met de plaatselijke leiders. Dat daarbij als neveneffect tevens de plaatselijke Taliban op de hoogte raakt is duidelijk. Scheelt een stuk tegenstand in de 'clear'-fase. In de 'hold' en 'build'-fases zorgt men er vervolgens voor dat de Taliban niet in grote getale terug kunnen komen.

Of de Taliban besluit niet in grote getale terug te komen...omdat zij dit strategisch gezien nog niet nodig of wenselijk vinden....natuurlijk hoop ik op vooruitgang...maar laten we ons niet rijk rekenen...

Voor wat betreft vrijheid: Afghanen in het algemeen en Pathanen (Pashtun) in het bijzonder hechten grote waarde aan hun vrijheid. Ik zou haast zeggen: veel meer dan de modale Nederlander. Lees er de Pashtunwali (levenscode van de Pashtun) er maar op na in de Engelse versie van Wikipedia.

Dat is van binnen naar buiten gericht. Van de stam of familie richting de ander..Binnen stam en familie zijn echter duidelijke codes....trouwens goed dat je dit aankaart hier..want het is zeer leerzaam om dit keer op keer te lezen...het verklaart veel...zoals ook het onderdak dat werd geboden aan Al Qaeda en Bin Laden...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pashtunwali
http://en.wikipedia.org/wiki/Pashtunwali

[hdevreij]

Na langdurige voorbereidingen werden eind september grote aantallen Afghaanse, Amerikaanse en Australische troepen per helikopter in de vallei ingezet. Weerstand was er nauwelijks – de Taliban kozen het hazenpad. De naar schatting vijfduizend inwoners van het gebied hebben volgens zegslieden geen last meer van bedreigingen of het 'verplicht vrijwillig' inkwartieren van Talibanstrijders.

Of trok de Taliban zich gewoon terug...en het laat zich raden wie deze zegslieden zijn ..

Dus: er was in de 'Talibantijd' bewegingsvrijheid en een betrekkelijke welvaart voor de valleibewoners. Maar last van de Taliban hadden niet alleen buitenlandse en Afghaanse militairen, maar ook de bevolking zelf, zegt kapitein Bert: "Ik zie dat zelf als onderdrukking. De verhalen die de mensen ons verteld hebben is dat ze 's avonds naar de huizen komen en daar om eten vragen en willen overnachten. Of vanuit hun huis dingen (militair jargon voor acties, hdv) willen doen. En dat is nou juist iets wat wij niet willen, want dat beperkt enorm de vrijheid van de mensen die daar wonen."

Dus zo erg is het blijkbaar niet in Taliban gebied..en dus komt Kapitein Bert met een voor Afghaanse begrippen wel erg nauwe definitie van de term onderdrukking, is iets te eerlijk dat het om iets gaat dat "wij niet willen" en gaat zich vervolgens te buiten aan overdrijving.."enorm de vrijheid"...Alsof men in Uruzgan uberhaupt zoiets kent als de vrijheid die wij gewend zijn...met al die stammen en familiebelangen en regels...en de zo beroemde gastvrijheid.

Tja...het moet toch ergens niet deugen...Ik vrees dat de PR afdeling van MINDEF en ISAF niet blij zijn met al deze positieve ontboezemingen van kapitein Bert.

Vw.b. de Taliban, ik ken de details van de voorbereidende fase '(shape') van deze operatie niet, maar het is zo langzamerhand standaard geworden dat voorafgaand aan dergelijk optreden overleg wordt gevoerd met de plaatselijke leiders. Dat daarbij als neveneffect tevens de plaatselijke Taliban op de hoogte raakt is duidelijk. Scheelt een stuk tegenstand in de 'clear'-fase. In de 'hold' en 'build'-fases zorgt men er vervolgens voor dat de Taliban niet in grote getale terug kunnen komen.

Voor wat betreft vrijheid: Afghanen in het algemeen en Pathanen (Pashtun) in het bijzonder hechten grote waarde aan hun vrijheid. Ik zou haast zeggen: veel meer dan de modale Nederlander. Lees er de Pashtunwali (levenscode van de Pashtun) er maar op na in de Engelse versie van Wikipedia.

[Elzenga]

Na langdurige voorbereidingen werden eind september grote aantallen Afghaanse, Amerikaanse en Australische troepen per helikopter in de vallei ingezet. Weerstand was er nauwelijks – de Taliban kozen het hazenpad. De naar schatting vijfduizend inwoners van het gebied hebben volgens zegslieden geen last meer van bedreigingen of het 'verplicht vrijwillig' inkwartieren van Talibanstrijders.

Of trok de Taliban zich gewoon terug...en het laat zich raden wie deze zegslieden zijn ..

Dus: er was in de 'Talibantijd' bewegingsvrijheid en een betrekkelijke welvaart voor de valleibewoners. Maar last van de Taliban hadden niet alleen buitenlandse en Afghaanse militairen, maar ook de bevolking zelf, zegt kapitein Bert: "Ik zie dat zelf als onderdrukking. De verhalen die de mensen ons verteld hebben is dat ze 's avonds naar de huizen komen en daar om eten vragen en willen overnachten. Of vanuit hun huis dingen (militair jargon voor acties, hdv) willen doen. En dat is nou juist iets wat wij niet willen, want dat beperkt enorm de vrijheid van de mensen die daar wonen."

Dus zo erg is het blijkbaar niet in Taliban gebied..en dus komt Kapitein Bert met een voor Afghaanse begrippen wel erg nauwe definitie van de term onderdrukking, is iets te eerlijk dat het om iets gaat dat "wij niet willen" en gaat zich vervolgens te buiten aan overdrijving.."enorm de vrijheid"...Alsof men in Uruzgan uberhaupt zoiets kent als de vrijheid die wij gewend zijn...met al die stammen en familiebelangen en regels...en de zo beroemde gastvrijheid.

Tja...het moet toch ergens niet deugen...Ik vrees dat de PR afdeling van MINDEF en ISAF niet blij zijn met al deze positieve ontboezemingen van kapitein Bert.

[hdevreij]

door Hans de Vreij

Het was een naam die vooral bekend was uit de dagelijkse overzichten van de Amerikaanse luchtmacht. Mirabad, een 20 kilometer lange vallei in Uruzgan, die meer dan zeven jaar beheerst werd door de Taliban. Toneel van soms felle gevechten met Afghaanse, Amerikaanse, Australische en Nederlandse militairen. Er moest regelmatig luchtsteun worden verleend. Vandaar het opnemen van de naam 'Mirabad' in de Amerikaanse air power summaries.

Met de door Australië de Task Force Uruzgan geleide operatie Baz Panje ('Valkenklauw') is er een eind gekomen aan de Talibanoverheersing in de vallei, waarvan de ingang op slechts tien kilometer ten oosten van Kamp Holland ligt. Mirabad hoort nu bij de andere relatief veilige 'inktvlekken' in Uruzgan, zoals Tarin Kowt, Deh Rawod en Chora.

Na langdurige voorbereidingen werden eind september grote aantallen Afghaanse, Amerikaanse en Australische troepen per helikopter in de vallei ingezet. Weerstand was er nauwelijks – de Taliban kozen het hazenpad. De naar schatting vijfduizend inwoners van het gebied hebben volgens zegslieden geen last meer van bedreigingen of het 'verplicht vrijwillig' inkwartieren van Talibanstrijders.

In het kielzog van de gevechtstroepen trok een dertig man sterke Nederlandse eenheid mee de vallei: specialisten van het Provinciaal Reconstructieteam (PRT) dat door het ministerie van Buitenlandse Zaken wordt aangestuurd. De Wereldomroep bezocht onlangs de Mirabadvallei en sprak met kapitein Bert (achternamen worden om veiligheidsredenen niet genoemd) die vanaf het begin bij operatie Baz Panje betrokken was.

De uitdrukking 'door de Taliban beheerst gebied' roept al gauw associaties op van een geïsoleerd en armoedig gebied. Maar daar was volgens kapitein Bert van het wederopbouwteam geen sprake van. "Op de route naar Tarin Kowt hebben we gewoon bussen en taxi's zien rijden. Mensen hebben ook aangegeven dat ze vrijelijk naar de markt in Tarin Kowt kunnen gaan. We hebben daar goedgevulde winkels gezien met dagelijkse benodigdheden als olie, rijst, sigaretten, al dat soort zaken."

En niet alleen de winkels waren al voor de komst van de troepen goedgevuld. Er was ook stroom, in veel delen van Uruzgan een schaarse voorziening. "Wat mij erg opgevallen is, is dat heel veel quala's (ommuurde huizen) van stroom voorzien zijn met wateraangedreven generatoren. We hebben zelfs rivieroverschrijdende stroomkabels gezien zodat mensen aan beide zijden van de rivier stroom en licht hadden", zegt kapitein Bert.

Dus: er was in de 'Talibantijd' bewegingsvrijheid en een betrekkelijke welvaart voor de valleibewoners. Maar last van de Taliban hadden niet alleen buitenlandse en Afghaanse militairen, maar ook de bevolking zelf, zegt kapitein Bert: "Ik zie dat zelf als onderdrukking. De verhalen die de mensen ons verteld hebben is dat ze 's avonds naar de huizen komen en daar om eten vragen en willen overnachten. Of vanuit hun huis dingen (militair jargon voor acties, hdv) willen doen. En dat is nou juist iets wat wij niet willen, want dat beperkt enorm de vrijheid van de mensen die daar wonen."

Om te zorgen dat de Taliban niet alleen tijdelijk maar ook op termijn uit de vallei wegblijven zijn er permanente politieposten ingericht. En een snel uit de grond gestampte grote patrouillebasis: Wali (vernoemd naar een gesneuvelde Afghaanse militair). Van daaruit moet de veiligheid in de vallei voortaan worden gewaarborgd.

(Wereldomroep, 12 november 2009)