Moet het defensie-personeel actie gaan voeren??

[Marcel]

De militair in het veld of op zee moet niets doen. De Admiraals en Generaals moeten zich eens gaan inzetten voor en hun personeel en materieel.

Laat hun nu eens opstaan en de minister vragen WAT hij nu wil met defensie.
Wat wil de minister dat Nederland kan en moet bijdragen aan een vredig Europa en/of wereld?

De militair in het veld of op zee moet NIETS doen. Laat dat over aan de bevelhebbers. Zij hebben er voor gestudeerd, laat nu maar eens zien dat een Admiraal en Generaal staan voor wat zij bereikt hebben. Niet ja-knikken, DOEN!

De uitkomst is allang bekend. De minister zal het niets schelen hoeveel militairen er straks op het malieveld staan. Maakt het voor hem enkel gemakkelijker om de knoop door te hakken en die vervelende militairen te ontslaan en de Admiraals en Generaals denken er niet aan om tegen de minister in te gaan, immers de minister heeft hun die rang gegeven.
Slappe hap!

Overigens, als de militairen iets willen doen moeten zij de vrouwen sturen. Die worden toch niet ontslagen. Dus, vrouwen binnen defensie, sta je mannetje en kom op!

[Ton de Zwart]

De verleiding is groot om "iets" te doen. Maar hoe groot die lokroep ook is, en hoe groot de sociale nood ook moge worden door de komende ontslagen, de krijgsmacht is en blijft een instrument van de politiek en in wezen van de staat, die democratisch heet te zijn. Het is in een dergelijke staatsvorm "not done" om zelfs maar vage toespelingen te maken op acties vanuit de krijgsmacht zelve.

De laatste keer dat er "iets"gebeurde was in de jaren zestig, toen ook i.v.m. bezuinigingen de MLD een formatie Neptunes demonstratief over het binnenhof lieten vliegen. Zoiets houdt een nauwelijks verkapt dreigement in.  De voorlaatste keer was het het kapen van de Zeven Provinciën wat afgedaan werd met het bombarderen van het schip wat een aantal slachtoffers ten gevolge had en een reeks gevangenisstraffen voor de muiters.

De krijgsmacht dient zich te onthouden van oproerige acties en dat soort activiteiten begint al met demonstraties of protestbijeenkomsten.  
Doe je dat toch, dan leg je een bom onder de democratie en zeker onder het wezen van de strijdkrachten.
Wat wel kan is via de politieke partijen werken. Wordt lid van een partij, ja ook als militair, en ga naar vergaderingen.  Vraag het woord, houd toespraken met goede argumenten. Beïnvloed het  partijbeleid.  Stel jezelf verkiesbaar en tracht gekozen te worden als kamerlid om daar eens schoon schip te houden bij die ingeslapen nietsnutten. Pleeg Fortuynisme en werk van binnenuit en handhaaf zo de democratische spelregels.
En wie weet zit er onder de militairen met politieke ambitie ook wel een echt goede econoom die Zalm eens een lesje leert.....

[Mourning]

Misschien iets van mails en brieven sturen naar hun krijgsmachtdeel bevelhebbers waarin dezen worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid voor de organisatie in het algemeen en het personeel in het bijzonder op te komen, kortom wat minder op de eigen carriere te letten en wat meer op het belang van defensie, want het is duidelijk dat zij DAT dus schade aan doen door de bezuinigingen naar elkaar proberen door te spelen en dus eigenlijk gewoon de bezuinigingen op zich te acceperen. Een paar bezuinigingen kunnen wel, maar dit gaat gewoon veel te ver. Naar de Defensienota 1990, de prioriteitennota 1993, de novemberbrief 1994, de bezuinigingen uit 1998 (tijdens de KOSOVO OORLOG!!!). Alleen in 2000 is er afgesproken dat er wat geld bij zou komen, maar dat is blijkbaar onzin als we de mening van onze zeer gewaardeerde (NOT dus!) politici en bevelhebbers heden ten dage mogen geloven.

En anders zaken als gebreken e.d. naar de pers doorspelen, maar dan alleen als een soort laatste middel. Politici netjes aanspreken helpt geen bal, daar ze allemaal in de wurggreep van hun respectievelijke partijprogramma's en/of regeringsprogramma zitten en niet de lef hebben om er serieus iets tegen te ondernemen, nee, dan kun je beter 9.000 man de laan uit sturen.

Denk echter dat niets van dit alles zal gebeuren, omdat de Nederlandse Krijgsmacht een zeer trouwe is aan haar politieke meesters, hoe slecht zij haar ook behandelen (is er al iets van een duidelijke lange termijn visie op vredes operaties of expeditionair optreden of gaan we weer gewoon lekker op de middenweg zitten  ::) ??? ).

Anyway, ja, we leven in een democratie en de krijgsmacht moet loyaal zijn, maar moet dit zover gaan dat deze niet haar GROTE frustratie eens mag uitten??? Zelfs in Duitsland is er aleens een grote betoging geweest van Marinepersoneel en dat is al een paar jaar geleden. De kwestie van loyaliteit is in zulk soort gevallen een makkelijk argument om de mensen in de krijgsmacht monddood te maken.

Regards,

Mourning

[-Peter-]

Wat zou het defensie-personeel zelf volgens u moeten gaan doen tegen de komende bezuinigingen van deze regering?