De lol in het leger

[Buckie]

Hij was niet dronken of vastgebonden. Het was een mafkees die het zelf ook wel leuk vond.

[Ton de Zwart]

.... Maar hoe krijg je in Godsnaam iemand met bed en al het dak op zonder dat hij wakker wordt????

Vrij simpel,...door hem eerst dronken te voeren, en 'm dan te laten slapen....

[sgt Rob]

bed op het dak"

We hebben er inderdaad wel eens eentje slapend, met bed en al voorzichtig buiten neergezet. Netjes tussen de geparkeerde auto's. Maar hoe krijg je in godsnaam iemend met bed en al het dak op zonder dat hij wakker wordt???? :o

[renault]

Was in 1968, opleiding voor technisch specialisten in Appingedam. Ons peloton had zwemles in het zwembad in Delfzijl. Nou waren die zwembroeken van destijds voor een deel geciviliseerd en voor het andere deel van die belachelijke prullen van legergroen die zo verschrikkelijk onder je schouders knelden.Mijn maatje van destijds was in het bezit van zo'n legergroen exemplaar en zorgde er natuurlijk wel voor dat hij het ding vergat mee te nemen na de zwemles.
Dat werd dus een vermissingsrapportje, waarop hopelijk als notitie 'RR'op zou woren geplaats door onze CC (RR=Rekening Rijk en CC= compagniescmdt voor outsiders).
Natuurlijk moest er in het rapportje de omschrijving staan, hoe het gebeurd was en mijn maatje vulde  'plichtsgetrouw 'in: 'verloren tijdens het zwemmen '
Waaop onze pelotonscmdt hem eerst om opheldering vroeg; want de militaire zwembroeken hadden natuurlijk één maatvoering, maar hoe je in hemelsnaam een zwembroek kon verliezen TIJDENS het zwemmen, nee, dat was hem niet duidelijk en had hij ook niet eerder meegemaakt...

[Diemaco]

Tegenwoordig hebben ze bij de les millitaire ethiek een soortgelijk filmpje. Dan binden ze ook iemand vast aan bed, en zetten ze hem voor de poort van de kazerne neer. Misschien geinspireerd door jou? :D

[Buckie]

Dit is een verhaaltje uit het verre verleden. In 1975/76 zat ik bij de LUA in Harskamp. Een van de maten is toen s'nachts met bed en al op de barak gezet en s'morgens bij afdelingsappel werd dit pas door de overste ontdekt. Onze luit stond er met zijn rug naar toe en had niets gezien. 30 jaar later kwam ik in het LUA museum in Ede en een van de oudgedienden daar vroeg me van welke lichting ik was. Toen hij het hoorde was zijn eerste reactie "dat was het bed op het dak"

[Sophietje]

Bij sommige verhalen moet je toch echt bij geweest zijn ???.

Om het metsel-verhaal van Ton, heb ik toch wel hard moeten lachen.

[Diemaco]

een beetje positieve mag ook wel, denk ik...

We waren een week afgeknepen in het veld, 7 dagen regen, 7 dagen door het water en de blubber, zand in de bilnaad, niks te eten en geen slaap. Op vrijdagmiddag eindelijk op het kamp, gedouched en schoon tenue aan, hapje gegeten en wat gedronken. Een beetje rondhangend en wachtend op wat het weekeinde brengen zou.

Sgt was weerbarstige DPL-en gewend, komt binnen en roept voor de grap "mannen, we gaan nog een week het veld in, wie gaan er mee???"

Binnen 30 seconden stond de hele ploeg joelend en schreeuwend buiten, volledig bepakt. Sgt. zijn bek viel letterlijk open en hij sprak de inmiddels legendarische woorden "Mannen, dit heb ik nog NOOIT meegemaakt"

We zijn gegaan, en hebben met onze actie zijn onheroepelijke respect verkregen....

Haha zoiets heb ik ook wel meegemaakt. We hadden een kaart-kompasoefening over de heide met volle bepakking(lmb). 1 van onze eerste lange afstanden van de opleiding met volle bepakking. Maar we zouden met 4 tonners naar het beginpunt worden gebracht, maar die kwamen weer eens niet opdagen dus moesten we naar het beginpunt toelopen. Daar aangekomen kregen we steeds kaartjes van verschillende soorten oefeningen kriskras over de heide. Een kaartje met paar km kaartlezen, kaartje met een paar km adhv kompasstanden schieten, kaartje met paar km routebeschrijving. Iedere x als we dachten dat het het laatste kaartje was, kregen we een nieuwe. Toen na een paart kaartjes waren we aangekomen bij het kamp waar we begonnen waren, dus dachten we dat we klaar waren. Want andere peletons die eerder begonnen waren zagen we al lekker eten koken enzo. En iedereen was aardig kapot, aangezien het grootste gedeelte werd gelopen op hoog heidegras of tankbanen/mul zand en we al ongeveer 4 a 5 uur liepen. Toen kwam er nog een kaartje uit de zak van de sgt, en overhandigd hem grijnzend aan mij. Laatste kaartje Vonk, ga maar voorop. Het was een routeschets van in totaal 15 km lopen nog eens :o Dus je zag iedereen zn blije gezicht van het eten alweer vertrekken naar sippe blikken. Maja we gingen maar op pad terwijl andere peletons ons nog wat lekker maakte aan de kant van de weg met hun eten. Maar na 3 minuten vertelde de sgt dat we terugmochten en dat het maar een grapje was. Want we moesten al naar het beginpunt lopen, en hadden de km's dus al gemaakt. Maar hij was ook verbaast dat we toch weer gingen omhangen en voorwaarts gingen.

Wat ook wel lachen is, is een vent uit me peleton die een ongecontroleerd schot af liet gaan. (dat was niet grappig natuurlijk) Die moest een patroon van een halve meter maken met lood erin, en die continue meenemen. Sta je mooi voor lul als je op de kazerne loopt En een halve meter grote patroon van lood is ook nog is loodzwaar.
Maar ik ken wel tig van zulk soort dingen als die patroon die ik heb meegemaakt Ik denk dat iedereen wel van zulke dingen kent. Bijv: wapenkaartjes op a3 formaat. Waskom als veldpet omdat men veldpet kwijt is enzenz. Of iemand die de fit4 moest lopen met zijn wolle veldpet omdatie ze andere kwijt was in de bloedhitte (vorige week). Of een buddypaar die met een touwtje aan elkaar wordt vastgebonden te velde. Blijft leuk hoe creatief ze zijn :)

[Ton de Zwart]

Er worden heel wat grappen uitgehaald, sommigen vol humor, sommigen wat minder geslaagd, maar er zijn ook vrij gedurfde grappen bij.

1973  Curacao, Marinierskazerne Suffisant

Een miliciën (dienstplichtig marinier) van beroep bouwvakker, metselt in het holst van de nacht met gebruik van materialen die op het kazerneterrein voor handen liggen i.v.m. verbouwingswerkzaamheden, de hut van de commandant dicht. Keurig gemetseld, en nog redelijk netjes gevoegd ook.
Komt 'smorgens die ouwe naar z'n bureau en staat te kijken als een aap in een roestig horloge. Daar het een gemeenschappelijke ingang is naar bureau administratie konden ook de dames van dat bureau niet aan het werk en stonden buiten net zo stom te kijken.
De onderste steen werd boven gehaald, in letterlijke zin, en de dader werd gevonden en kreeg een paar dagen licht en strafdienst. Maar een lol dat iedereen (heimelijk)had!!.....

[sgt Rob]

Komt er weer een

Een maat van me, Een van de ééste schietlessen met de Uzi. Enkelschots vuren om een beetje te leren richten. je kent het geluid op die schietbaan. pang..... pang..pang-pang....pang..pang... pang.pang...pang....pangpang... en plotseling hoor je RATATATATATTATA en in de ijzige stilte die daar op volgt hoor je het hoge getingel van een handvol hulzen die over de tegeltjes rollen (Leusden)

De Sgt loopt rood aan en brult "WIE WAS DAT" en uit één van de hokjes klinkt heel timide _{"Ik Sergeant"}, waarop de Sgt weer brult HOE KOMT DAT waarop uit het hokje weer klinkt. "Te ver doorgedraaid, sergeant"

Toen had ik het effe niet meer en was aan een schone pendek toe

[Cobra4]

Ik kom eigenlijk niet verder dan, tijdens de winter, met een brandslang de appelplaats onder water zetten om vervolgens toe te kijken hoe de OKP en de Batterij Cdt onder uit glijden op hun fiets. Gevolgd door een tweetal glibberende wachtmeesters van de KMar.

En ja, ik heb er een flinke douw voor gehad. Maar wel flink gelachen.

ben je nu uitgediend dan?

Dien nu als BBD (Beroeps Bepaalde Dagen) bij 602 RMT Sq.

[sgt Rob]

Ik kom eigenlijk niet verder dan, tijdens de winter, met een brandslang de appelplaats onder water zetten om vervolgens toe te kijken hoe de OKP en de Batterij Cdt onder uit glijden op hun fiets. Gevolgd door een tweetal glibberende wachtmeesters van de KMar.

En ja, ik heb er een flinke douw voor gehad. Maar wel flink gelachen.

ben je nu uitgedient dan?



Die douw heb ik ook meerdere keren gehad...

het verhaal: Op een dag kwam er een riedel dpl rekruten op, en die hebben we -zelf allemaal nog SLD zijnde- met "geleende" Sergeant-strepen fysiek helemaal naar de knoppen geholpen. We lieten ze nog in burger rondjes hardlope, opdrukken, koppeltje duiken, verspringen... Nadat we ze na een uurtje tegen het totall-loss aan hadden zijn we door de Lt. verbaal vermaand  hetgeen ons wel enkele weekeinden heeft gekost...

[Cobra4]

Ik kom eigenlijk niet verder dan, tijdens de winter, met een brandslang de appelplaats onder water zetten om vervolgens toe te kijken hoe de OKP en de Batterij Cdt onder uit glijden op hun fiets. Gevolgd door een tweetal glibberende wachtmeesters van de KMar.

En ja, ik heb er een flinke douw voor gehad. Maar wel flink gelachen.

[Cobra4]

een beetje positieve mag ook wel, denk ik...

We waren een week afgeknepen in het veld, 7 dagen regen, 7 dagen door het water en de blubber, zand in de bilnaad, niks te eten en geen slaap. Op vrijdagmiddag eindelijk op het kamp, gedouched en schoon tenue aan, hapje gegeten en wat gedronken. Een beetje rondhangend en wachtend op wat het weekeinde brengen zou.

Sgt was weerbarstige DPL-en gewend, komt binnen en roept voor de grap "mannen, we gaan nog een week het veld in, wie gaan er mee???"

Binnen 30 seconden stond de hele ploeg joelend en schreeuwend buiten, volledig bepakt. Sgt. zijn bek viel letterlijk open en hij sprak de inmiddels legendarische woorden "Mannen, dit heb ik nog NOOIT meegemaakt"

We zijn gegaan, en hebben met onze actie zijn onheroepelijke respect verkregen....

Schitterend!   

[sgt Rob]

een beetje positieve mag ook wel, denk ik...

We waren een week afgeknepen in het veld, 7 dagen regen, 7 dagen door het water en de blubber, zand in de bilnaad, niks te eten en geen slaap. Op vrijdagmiddag eindelijk op het kamp, gedouched en schoon tenue aan, hapje gegeten en wat gedronken. Een beetje rondhangend en wachtend op wat het weekeinde brengen zou.

Sgt was weerbarstige DPL-en gewend, komt binnen en roept voor de grap "mannen, we gaan nog een week het veld in, wie gaan er mee???"

Binnen 30 seconden stond de hele ploeg joelend en schreeuwend buiten, volledig bepakt. Sgt. zijn bek viel letterlijk open en hij sprak de inmiddels legendarische woorden "Mannen, dit heb ik nog NOOIT meegemaakt"

We zijn gegaan, en hebben met onze actie zijn onheroepelijke respect verkregen....